คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #46 : The Guardian Heaven : น้องหญิง
+++++++++++++++++++
Appcation *
รูป
"หืมม...เรื่องน่าสนใจแบบนี้จะให้หญิงปล่อยไปง่ายๆงั้นเรอ---กรี๊ด! ตาเถร! ชายมา! ถ้ายังไงหญิงขอตัวก่อนนะคะ!"
++++++++++++++++++++
บทที่สมัคร :
ชื่อ : สการ์เล็ต วี. วิคทอเลีย (Scarlett V. Victoria)
ความหมาย : สการ์เล็ต=สีแดง
ชื่อเล่น : สการ์เล็ต (Scarlett)
อายุ : 19 ปี
เพศ. :หญิง
เผ่าพันธุ์ :มนุษย์
สายพลังเวทย์ : ไฟ (ไฟเยอร์!)
รูปร่างหน้าตา : หญิงสาวรูปร่างอ้อนแอ้นอรชรสมบูรณ์กว่าวัยเดียวกันมาก ผิวกายขาวอมชมพูติดจะซีดเล็กน้อยดูนุ่มนิ่มชวนสัมผัส ส่วนสูง 169เซนฯ อยู่ในเกณฑ์ที่สูงกว่าผู้หญิงทั่วไป ดวงหน้าน่ารักปานตุ๊กตาชั้นสูงแต่งแต้มสีสันน่าดูชม ดวงตากลมโตสีแดงสดดั่งโลหิตส่องประกายวิบวับอย่างซุกซน ริมฝีปากเล็กบางสีชมพูดูชุ่มชื่น ผมสีบรอนด์เงินเป็นลอนสวย
การแต่งกาย :แต่งด้วยชุดสไตล์โกธิคสีดำแดง เนื้อผ้าแบบสบายๆไม่ยาวระเกะระกะมาก บนศีรษะมีมงกุฏสีทองอยู่ ที่คอใส่ปลอกคอสีดำประดับอัญมณีสีแดงเพื่อปกปิดแผลเป็น
นิสัย : เป็นคนร่าเริง ซุกซน ชอบอะไรท้าทาย น่าตื่นเต้น เจ้าเล่ห์ชอบปั่นหัวคนอื่น(แต่ไม่เท่าพี่) ชอบวางแผนแกล้งคนอื่นเสมอแม้กระทั้งกับคนที่เจอกันได้ไม่นาน เป็นมิตรกับทุกคน ใบหน้าประดับรอยยิ้มสดใสที่บางครั้งก็น่ารักบางครั้งก็สยอง เป็นคนฉลาดมากถึงจะไม่มากเท่าพี่แต่ก็เยอะกว่าคนปกติ สามารถนำมาปรับใช้ได้จริงราวกับมันเป็นสัญชาตญาณ
เป็นคนพูดมาก ช่างเจรจาจากการปะทะฝีปากกับพี่ทุกวัน พูดได้ทั้งวัน บางครั้งก็อาจสร้างความรำคาญให้กับหลายๆคนอยู่บ้าง โดยเฉพาะเสียงแหลมปี๊ดปวดกบาลของเธอ แต่เธอก็หาได้สนใจไม่ ยังคงเดินลัลล้าแหกปากอยู่ในวังเสมอ แต่ถึงเธอจะพูดมากยังไงก็คงไม่เอาแต่พล่ามไปทั่ววังหรอกจริงมั้ย?แต่ที่เธอทำแบบนี้เพราะกะจะเบี่ยงเบนความสนใจจากพี่ชายคนงามที่เกรงว่าเธออาจกำลังหาทางหนีเพิ่ม ซึ่งเธอก็กำลังหาอยู่จริงๆนั่นแหละ แต่ดูเหมือนพักหลังๆจะใช้ไม่ได้ผลเพราะพี่ท่านดันรู้ไต๋...
รักอิสระ ชอบท่องเที่ยวค้นหาอะไรแปลกใหม่เสมอๆ แต่เพราะพี่ชายของเธอไม่ปลื้มที่เธอหนีไปเที่ยวบ่อยๆแถมลากกลับมาเสียทุกครั้ง เธอจึงสร้างทางลับเอาไว้ในวังราวๆ500กว่าจุด...แต่พระเจ้า พี่ชายเธอดันรู้ทุกที่ซะงั้น แถมพอจะหนีทีไรเป็นอันเจอพี่ชายคนงามนั่งจิบชารอด้วยรอยยิ้ม(สยองขวัญ) "ไม่ทราบว่าชายเป็นคนหรือผีค่ะเนี่ย!"
กลัวพี่ชายมาก เธอค่อนข้างเกรงใจเขา เวลาจะเข้าไปคุยหรือยืมตังนี่แทบสไลเดอร์ไปเกาะขา(อนาถแท้) อาจด้วยความกลัวสุดๆหลังจากที่พี่ชายผู้น่ารักจับเธอห้อยหัวหน้าประตูวังซะค่อนวัน เธอเคยพูดเรื่องความซาดิสที่นับวันยิ่งทวีคูณมากขึ้นเรื่อย แต่ดูเหมือนว่าพี่ชายเธอจะไม่รู้ตัว "พี่ชายS เสียจนหญิงจะกลายเป็นมาโซแล้วค่ะ..."
มีบุคลิกที่ข่มคนอื่นให้เกรงกลัวต่อเธอได้ โดยเฉพาะดวงตาสีแดงฉานที่สะกดให้ผู้คนหวาดกลัว เธอไม่ได้เป็นคนอ่อนโยนต่อทุกคน นอกจากพี่ชาย แม้เธอจะไม่ได้ฉลาดมีไหวพริบตลบหลังใครต่อใครได้อย่างพี่ แต่เธอก็เฉียบขาดกว่าพี่มาก จะเรียกว่าเป็นการเผด็จการอย่างเอาแต่ใจเสียมากกว่า กล้าได้กล้าเสีย หากต้องเสียอะไรเพื่อสิ่งที่ดีกว่าเธอย่อมยอมที่จะแลกเปลี่ยน ไม่เว้นแม้กระทั้งตัวเธอเอง ดังนั้นพวกขุนนางในวังจึงกลัวเธอเพราะเธอสามารถจบชีวิตพวกเขาได้หากเธอคิดเห็นสมควร(แต่พี่ชายจะออกแนวทรมานเหยื่อ...)
เจ้าคิดเจ้าแค้น หากใครทำอะไรไว้ทั้งกับเธอและพี่ เธอจะตามจองล้างจองผลาญอย่างถึงที่สุด ไม่ใช่เพียงพวกมันที่จะต้องทุกข์ทรมานแต่มันรวมถึงคนที่เกี่ยวข้องกับพวกมันด้วยเช่นกัน เธอไม่สนใจเหตุผล สนแต่เพียงการกระทำที่มันทำไว้กับตนเท่านั้น จนมีบางครั้งเธอถึงกับโดนเรียกว่าปีศาจเลยล่ะ
ถึงแม้จะรักอิสระมาก แต่เธอก็รักพี่ชายมากเช่นกัน เธอเคยเอ่ยชวนพี่ชายไปเที่ยวด้วยกันข้างนอก แต่เขากลับไม่ยอมออกไป ทุกครั้งที่เธอเจอพี่ก็ราวกับเห็นโซ่ตรวนบางอย่างที่ฉุดรั้งพี่ของเธอไว้ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังออกไปตามทางของตัวเอง และกลับมาพร้อมของฝากเพื่อให้พี่ชายของเธอรู้ว่ามีอะไรที่น่าสนใจกว่าการนั่งอยู่บนบัลลังค์นั่น แต่เพราะพี่ชายเป็นความหวังละมั้ง เกิดจากราชาและราชินีถึงแม้จะดูเหมือนถูกปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกัน แต่พี่ชายของเธอกลับได้รับแรงกดดันที่มากกว่า บางครั้งเธอก็คิด...ว่าตัวเธอควรปล่อยอิสระที่เธอไขว้คว้าเพื่อคนที่เธอรักดีมั้ย?
ประวัติ: น้องสาวคนละแม่ของคริสตัล เธอเป็นลูกคนใช้แต่ท่านพ่อของเธอแต่งตั้งให้เธอมียศเป็นรัชทายาทเทียบเท่าพี่ชายของเธอ ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันเธอคิดเสมอว่าพี่ชายของเธอช่างสมบูรณ์แบบ ถึงแม้เธอจะได้รับการชื่นชมว่าเป็นอัจฉริยะแต่ก็ไม่อาจเทียบพี่ชายของเธอได้ เธอคิดเสมอว่ายังไงเขาก็ได้เป็นราชา แต่พ่อของเธอกลับพูดกับเธอว่าคนที่จะได้เป็นน่าจะเป็นเธอ...ทำไม? เธอไม่คิดว่าพี่ชายมีจุดบกพร่องตรงไหน จนกระทั้งพ่อของเธอคุยกับเธอเรื่องเหตุการณ์ในวันหนึ่ง...มันเป็นวันที่เธอกับพี่ชายออกไปชมเมืองในระหว่างที่กำลังกลับวังแล้วผ่านป่าอยู่นั้น ขบวนของพวกเราก็ถูกโจมตีจากกลุ่มโจร พี่ชายของเธอบอกให้เธอซ่อนตัวดีๆก่อนที่เขาจะออกไปสังเกตการณ์ศัตรูและออกคำสั่งกับทหารของตัวเองอย่างเฉียบขาด มันเป็นอะไรที่สมบูรณ์แบบที่สุด โจรพวกนั้นเริ่มเสียท่าและร่อยหรอลงเรื่อยๆ...แต่ ในขณะที่ชื่นชมพี่ชาย กว่าจะรู้ตัวอีกที่ปลายมีดแหลมคมก็ทาบทับอยู่ที่คอของเธอแล้ว ทุกอย่างรอบๆหยุดการเคลื่อนไหวพี่ชายมองมาที่เธออย่างตกตะลึง ไร้ซึ่งคำสั่ง พี่ชายเงียบไม่พูดอะไร แววตาที่มองเธอราวกลับกำลังหวาดกลัว กลุ่มโจรเริ่มกลับมาโจมตีเราอีกครั้งแต่ครั้งนี่ไม่เหมือนเดิมเพราะไม่มีคำพูดใดๆจากพี่ชายอีกแล้ว...ทหารของเรากำลังถูกโจมตี พี่ชายเธอเองก็เหมือนกัน เธอทนเห็นพี่โดนทำร้ายไม่ได้ จึงตัดสินใจดิ้นลงและใช้พลังที่ยังไม่สมดุลนักของตัวเองแผดเผามันปลายมีดบาดลึกเข้าที่คอเล็กๆอาบย้อมไปด้วยสีแดง เปลวเพลิงเริ่มลุกไหม้ตามเสื้อผ้าของเธอก่อนที่พี่ชายจะเป็นคนหยุดมันและโอบกอดเธอไว้ ก่อนจะหันไปออกคำสั่งกับทหารอีกครั้ง...พ่อบอกเพราะพี่กลัวที่จะสูญเสียคนของตัวเอง แต่กลับลืมคิดถึงสิ่งที่จะสูญเสียมากกว่า...แต่ถ้าอย่างนั้น สิ่งที่พี่เธอควรทำมันคืออะไรเล่า?ปล่อยให้เธอตายงั้นเหรอ เธอคิดว่ามันไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่มั้ง...หรือว่าเธอควรตายเพื่อพี่ชายกันแน่...แต่ถ้าเป็นแบบนั้น เธอก็ไม่มีปัญหาที่จะต้องทำอะไรเพื่อพี่ชายหรอก
สาเหตุการตาย :---
ตำหนิ : แผลเป็นบนคอ
ลักษณะเด่น : ดวงตาสีแดงฉานปานโลหิตส่องประกายน่าสะพรึงกลัวแม้กระทั้งในเงามืด
ชอบ เกลียด แพ้ กลัว : เรื่องสนุกๆท้าทาย สีหน้าปวดหัวของคนอื่น พี่ชาย เอาคืนพี่ชายI พวกขวางทาง(โลก) สีหน้าไม่สบายใจของพี่(ออกแนวไม่ชอบมากกว่า) I อาหารฝีมือพี่(เพราะเธอชอบหนีออกไปด้านนอกแล้วบอกกับพี่ว่าด้านนอกน่าสนใจมากอาหารก็เหมือนกัน หลังจากนั้นพี่ชายเธอจึงจับเธอมัดกับโต๊ะและยัด(?)อาหารฝีมือตัวเองให้กินแทบทุกวัน)Iงู ความสูง(เพราะพี่ชายเคยเอาไปห้อยกับที่สูงหรือไม่ก็ห้อยไว้เหนือบ่องูและอีกสารพัด)
อาวุธ :(ดูที่เคียวเน้อ) เคียวอาบโลหิต เดธไซต์ เคียวขนาดยาว2เมตรส่วนใบมีดสีทมิฬยาว1.5เมตร
ลักษณะการพูด :พูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงและเจ้าเล่ห์เสมอ ท่าทางเองก็ดูกระตือรือล้นตลอดเวลาเรียกแทนตัวเองว่าหญิง เรียกคนอื่นแล้วแต่อารมณ์ อาจเรียกฉายาที่ตั้งให้ นายเธอสุดหล่อ น้องสาว แต่ถ้าเรียกพี่ชายตัวเองจะเรียกว่าชาย พี่ชาย พี่จ๋า ชายคนหล่อ พี่ชายคนงาม(?//ออกแนวยอพี่เบาๆ)
ตัวอย่าง
"อุ๊ยตาย ทำไมถึงมีนู๊หนูสกปรกแถวนี่กันน้าา"
"แหมๆ หญิงก็แค่ทำอะไรสนุกๆเท่านั้นไม่คิดว่างั้นหรอค่ะ?"
"จ๊ะเอ๋! จะไปไหนค่ะคนดี มาเล่นกับหญิงก่อนสิค่ะ//ยิ้ม"
"กรี๊ดดดดด! พี่ชายจะฆ่าน้องเจ้าข้าเอ้ยยย! ฮือๆๆ ชายปล่อยหญิงลงไปนะ อุบ! ยะ หญิงรู้สึกอยากอ้วก..."
บทสนทนาพี่น้อง ตอน(?) คุยดีๆ
"ชายๆ ตื่นๆ หญิงมีเรื่องจะเจรจากับชายอย่างสันติค่ะ!"
"...อะ อือ ช่วยอย่าเข้ามาในห้องคนอื่นเหมือนเป็นห้องตัวเองได้มั้ยครับ?"
"อื้อๆ!เรื่องนั้นช่างเถอะ ชายๆรู้เรื่องงานเลี้ยงที่เมืองXXXอ๊ะเปล่า หญิงเห็นว่าชายยุ๊งยุ่ง ถ้ายังไงส่งหญิงไปแทนนะคะ ซักสัปดาห์2สัปดาห์"
"อือๆ"
แก่กๆ !แก่ก! "..."
"เอาล่ะเรียบร้อย"
"...ชายเอาปลอกคอติดโซ่นี่มาใส่ให้หญิงทำไมค่ะ?"
"หืม?อะไรครับ...อ๊ะ!เมื่อกี้ขอบคุณมากนะครับที่มาปลุก เด็กดีๆ"ว่าแล้วก็เอื้อมมือมาลูกหัวหม--เอ้ย หัวน้องสาวตัวเองอย่างอ่อนโยน
"..."
"ถ้ายังไงพี่ไปทำธุระก่อนนะครับ"
"เดี๋ยว! STOP! พี่จ๋าอย่าพึ่งไป ปล่อยหญิงไปก่อนค่ะ ปล่อยน้องก๊อนนน!"
จุดด่างพร้อย : ---
ของที่พกติดตัว : ---
เพิ่มเติม : ความจริงความฉลาดความสามารถของสกาเล็ตมีเยอะมากถึงมากที่สุดแต่เป็นเพียงลองแค่พี่ชายเท่านั้น ทั้งคุณสมบัติผู้นำและการคุมผู้อยู่ใต้อาณัติ(ยกเว้นแค่การต่อสู้ระยะประชิดที่สกาเล็ตมีมากกว่านิดนึง)
+++++++คำถามผู้ปกครอง+++++++
สวัสดีค่ะ ช่วยแนะนำตัวสักหน่อยนะคะ *จ่อไมค์
-ถามบ่อยจุง เขิลล(//ผิด) ย๊าค่ะ
ทำไมถึงมาสมัครเหรอคะ?
-เห็นแล้วนึกถึงมาม่าตอนห้าทุ่ม...ถถถ
ลบวงเล็บและแฮชแท็กรึยังเอ่ย? อ่านกฏครบไหมคะ?
-น่าจะ(?)
ถ้าลูกโดนทำร้ายหนักๆ จะรับได้ไหมคะ? สนใจอยากเป็นตัวร้ายไหมคะ-----#โดนกระทืบ
-แล้วแต่เบยค่ะ
ถ้าไม่ติดบทที่ต้องการสามารถยัดได้รึเปล่าคะ?
-ได้ค่ะ
บางทีถ้าติดอาจต้องแก้บางจุดนะคะ
-ได๋ค่ะ
อยากได้คู่มาให้ลูกตัวเองสักคนไหมคะ? ถ้าอยาก อยากได้แนวไหนเอ่ย? ~ *ยิ้มหวานนน
-คล้ายๆของพี่เลยค่ะ แต่ขอให้พูดน้อยลงเวลาอยู่กับนางค่ะ เพราะนางพูดมาก ถถถถ
สุดท้ายแล้วก็ขอบคุณที่มาร่วมลั้ลลา (?) ด้วยกันนะคะ หากพบจุดผิดพลาดสามารถแจ้งได้ทุกอย่าง พร้อมแก้ไขค่ะ
-ได๋ด๋ะ
แล้วมาร่วมลุ้นกันนะคะ ว่าลูกของคุณจะเป็นผู้โชคดีที่ได้รับบทบาทอันทรงเกลียด (?) นี้หรือไม่ :)
+++++++++++++++++++
ความคิดเห็น