Secret XOB

ลำดับตอนที่ #43 : ❤ ใบสมัคร The Reality Love 4 ., [Basic] - Luntao

❤ ใบสมัคร The Reality Love 4 ., [Basic] 

 
1.ข้อมูลทั่วไป (Character I) ★

รูปตัวละคร :

 
 
 


ชื่ออิมเมจ : Hara

ชื่อเล่น :  ลันเตา (LunTao)

เพศ :  เอ่อ.. ผู้ชายสิครับ - -

ความสูง น้ำหนัก : สูง 184 ซม. หนัก 55 กก.
วัน เดือน ปี เกิด : วันพุธที่ 6 กุมภาพันธ์ 1991

อายุ :  19 ปี

การศึกษา : นักศึกษามหาวิทยาลัยกำลังจะขึ้นปี 2 คณะดุริยางค์ศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร 

ครอบครัว :  ครอบครัวลันเตาเป็นครอบครัวแบบไทยแท้ดั้งเดิมทุกขนานนิ้ว คุณอาจจะไม่เชื่อ แต่ว่าบ้านของเขาเป็นบ้านไม้ขนาดใหญ่แบบเรือนไทยใต้ถุนสูงทุกอย่าง คุณพ่อของเป็นครูที่เปิดสอนดนตรีไทยทุกอย่างโดยใช้บ้านเป็นโรงเรียน และเป็นที่พักสำหรับลูกศิษย์ที่ไม่มีที่ไป พร้อมทั้งฝึกสอนให้พวกเขาทำเครื่องดนตรี ว่ากันว่าอดีตบรรพบุรุษนั้นเป็นถึงนักดนตรีในวังเลยทีเดียว ส่วนคุณแม่เป็นอดีตหม่อมราชวงศ์อันสูงศักดิ์ที่ยอมละทิ้งยศและตำแหน่งอันเป็นเพียงเครื่องประดับเพื่อแต่งงานกับคนที่ตัวเองรัก และได้สั่งสอนเรื่องงานประดิษฐ์ประดอย แกะสลัก และของรับประทานกับลูกศิษย์ลูกหาตามแบบของกุลสตรีที่ได้รับการอบรมมาอย่างเพียบพร้อม เขาเคยมีพี่สาวอยู่คนหนึ่ง พี่สาวคนที่เขารักและเป็นเหมือนที่ทุกอย่างในชีวิต แต่ว่า... เธอจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับคืนอีกต่อไปแล้ว

ที่อยู่ : ประเทศไทย

ความสามารถด้านภาษา : ภาษาไทย , ภาษาอังกฤษ , ภาษาบาลี-สันสกฤต , ภาษาชวา(?)

ความสามารถพิเศษอื่นๆ : ดนตรีไทยทุกชนิด (ถนัดระนาดเอกและขลุ่ยเป็นพิเศษ) , แกะสลัก , ทำอาหาร , ตีเทนนิส

บุคลที่เกี่ยวข้อง : มีแต่เพื่อนๆที่ติดรายการไปแล้ว ได้หรือเปล่าครับ?

2.ข้อมูลอย่างละเอียด (Character II) ★

เกี่ยวกับตัวละคร : ลันเตา เป็นเด็กที่นิ่งและเงียบมาก จะพูดก็ต่อเมื่อมีเรื่องจำเป็นเท่านั้น และทุกคำพูดของเขามักจะมีหลักการและเหตุผลอยู่ตลอดเวลาจนน่าปวดหัว = = ด้วยความเป็นผู้ใหญ่ที่ค่อนข้างๆจะเกินไวไปมากอยู่ทำให้เขารอบคอบกับทุกสิ่งและใส่ใจกับทุกรายละเอียดที่อยู่รอบๆตัว ช่างสังเกตุและมักจะมุทะลุหาคำตอบในสิ่งที่ตัวเองอยากรู้ ไม่ชอบเข้าไปยุ่งในเรื่องของคนอื่นเกินความจำเป็น แต่ถ้าเข้าหาเขาก่อนก็ไม่ได้ปิดกั้นอะไรมาก จริงๆลันเตาเป็นผู้ชายง่ายๆที่ทำตัวดูเหมือนเป็นคนคบยากก็เท่านั้นเอง เขาไม่ชอบที่จะเป็นจุดสนใจของผู้อื่น แต่ถึงอย่างงั้น เพียงแค่เขาอยู่เฉยๆ คนอื่นก็เข้ามาสนใจเขาเองแล้ว จริงๆแล้วลันเตาเป็นคนที่ขี้อาย ในบางสถานการณ์เขาจะประหม่าง่าย จึงต้องใช้เวลาบ้างในการปรับตัว เขารักเพื่อนพ้องและทุกคนที่เข้ามาเกี่ยวข้องในชีวิตโดยจะเรียงลำดับความสำคัญ ของแต่ละบุคคลเอาไว้ในใจ ถึงแม้ว่าจะขี้โมโหและขี้รำคาญบ้าง แต่ก็เลือกที่จะไม่แสดงมันออกมา เพราะรู้ว่าจะมีคนเสียใจหากแสดงออกไปทำให้เข้าจึงได้เลือกที่จะเก็บความรู้สึกเอาไว้แบบนั้นจนดูภายนอกเหมือนจะเป็นคนที่เย็นชา แต่ว่าข้างในนั้นเป็นเหมือนแสงแดดอันอบอุ่นท่ามกลางหิมะอันหนาวเหน็บ... ถ้าคุณไม่ลองเข้าสัมผัสมันดู คุณก็จะไม่รู้ว่าความอบอุ่นนั้นเป็นอย่างไร... รอยยิ้มที่เป็นดั่งแสงไฟที่ให้ความอบอุ่นในฤดูหนาวอันยากที่จะมีใครได้พบเห็น ... ถึงอย่างนั้นแล้ว ... ทุกครั้งที่เขายิ้ม มันเป็นรอยยิ้มที่ออกมาจากหัวใจ และไร้มลทินใดๆทั้งปวง.... พร้อมทั้งทำให้คนอื่น.. มีรอยยิ้มเช่นกัน

ชีวิต (อดีต) : ใน อดีต ที่พึ่งทางจิตใจอย่างเดียวของลันเตาคือพี่แตงกวา พี่สาวผู้เป็นที่รักยิ่งสุดหัวใจ ยามที่เขาถูกเฆี่ยนตีจากผู้เป็นพ่อเพราะการฝึกซ้อมดนตรีที่เป็นไปได้ไม่ค่อยดีนัก พี่แตงกวาจะเป็นคนเดียวพี่ปกป้องเขา และคอยปลอบโยนเขาเสมอๆ จนทำให้เขาคิดที่ว่า... เมื่อโตขึ้นแล้ว เขาจะปกป้องพี่สาวคนนี้เอง ..  แต่ว่าหลังจากที่แตงกวาเสียไป เขาไม่เคยที่จะยิ้มอีกเลยหากไม่มีความจำเป็นจริงๆ ยากที่จะลืมสำหรับคนที่รักที่สุดในชีวิตนี้ คนที่เป็นเหมือนแสงสว่างที่นำทางมาตลอดทั้งชีวิต

ชีวิต (ปัจจุบัน) : กำลังตั้งใจศึกษาเล่าเรียน และช่วยคุณพ่อสอนดนตรีไทยที่บ้าน

ชีวิต (อนาคต) : เผยแพร่และอนุรักษ์ดนตรีไทยที่เป็นเหมือนมรดกอันล้ำค่าไม่ให้หายสาบสูญไป และอยากจะศึกษาดนตรีให้หลากหลายยิ่งขึ้น ... เพราะการเรียนรู้ไม่ควรหยุดแต่ในกะลา ถ้าหากไม่ออกไป ก็จะไม่มีวันรู้เลยว่าโลกภายนอกนั้นกว้างใหญ่เพียงไหน

จุดเด่น : ผมสีแดงแจ๊ดที่ไม่ค่อยเข้ากับบุคลิกของเขาเท่าไหร่ = =

โรคประจำตัว : อาจจะไม่ถึงกับเป็นโรค แต่ว่ากระดูกข้อเท้าของเขาไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก บางทีอาจจะมีปัญหาการเจ็บปวดอยู่บ้างจึงทำให้มีบางทีอาจจะต้องใช้ไม้เท้าช่วยพยุงตัว

Idol ของตน : หลวงประดิษฐ์ไพเราะ(ศร ศิลปบรรเลง)
 

สีที่ชอบ : สีฟ้าของท้องฟ้า (Ciel Blue) เพราะมันดูสะอาดตาและมองแล้วผ่อนคลายใจดี

สไตล์การแต่งตัว :  เขาชอบแต่งตัวที่ดูขัดกับวัย คือดูเป็นผู้ใหญ่สุดๆ! แต่ปัจจุบันหลังจากเพื่อนรักแสนรู้เข้ามาช่วยเหลือ เริ่มทำให้เขาแต่งตัวสมวัยขึ้นมามั่งหน่อยแล้ว = =

อาหารที่ชอบ : สังขยาใบเตย , แกงเขียวหวาน , ลูกพลับ

อาหารที่ไม่ชอบ / แพ้ :  -

สิ่งที่ชอบ :   เล่นดนตรี , ตีเทนนิส (แต่ตอนนี้ค่อนข้างยุ่งเลยไม่ค่อยมีเวลาได้ตีเท่าไหร่) , เพลงบรรเลง

สิ่งที่ไม่ชอบ :  ความวุ่นวายและเสียงดังที่รบกวนขณะกำลังทำอะไรที่ต้องใช้สมาธิมากๆ

สิ่งที่กลัว :  ไม่มี

สิ่งที่ทำให้ยิ้มได้ : ไม่มีเป็นพิเศษ เขาจะยิ้มก็ต่อเมื่อเขาอยากจะยิ้ม มันถึงได้เป็นรอยยิ้มที่พิเศษจนใครหลายคนเหมือนถูกสะกดทุกครั้งที่ได้เฝ้ามอง

ของสำคัญที่พกติดตัวเสมอ :  ขลุ่ยไม้ชิงชัน มันเคยเป็นของคุณพ่อ ซึ่งเขาได้รับสืบต่อมา มันทำให้เขาพกไว้เสมอ

 

เวลาที่ไม่สบายใจชอบทำอะไร : เล่นดนตรีเงียบๆคนเดียว

คำพูดที่ชอบพูด : งั้นหรือครับ? - - (พูดหน้าตายสุดๆ)

เหตุผลที่สมัคร The Reality Love คือ? :  เพราะว่า... เพื่อนสมัครครับ แล้วให้ผมมาสมัครเป็นเพื่อน เขากลัวผมว่างน่ะ =  =

เพิ่มเติม : -

3.ข้อมูลอื่นๆ (ตัวละครเป็นผู้ตอบ) ★

สิ่งที่บ่งบอกถึงความเป็นตัวคุณ :  ถั่วลันเตาสีแดง(?) -*-

คติประจำตัว :   อัน ชนใดไม่มีดนตรีกาล ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก อีกใครฟังดนตรีไม่เห็นเพราะ เขานั้นเหมาะคิดกบฏอัปลักษณ์ ลืออุบายมุ่งร้ายฉมังมัก มโนหนักมืดมัวเหมือนราตรี
(ยาวไปไหน - - *)

หากได้เป็นนักล่ารักสิ่งแรกที่จะทำคือ? :  อ่า... งั้นเหรอครับ? (พยักหน้าแล้วปรับเสียงเครื่องดนตรีต่อ)

สเปคของ ชาย / หญิง ในฝัน? : เป็นผู้หญิงที่... เหมือนกับพี่สาวครับ เธอเป็นคนที่ใจดี อ่อนโยน และมีรอยยิ้มที่สวยงามอยู่เสมอไม่ว่าเรื่องเลวร้ายเท่าไหร่จะพัดผ่านเข้ามาก็ตาม

คิดอย่างไรกับคำว่า “ความรัก” ? :   มันก็เหมือนการเปิดประตูหรือหน้าต่างมาเจอกันแหละครับ ถ้าไม่เปิดประตู เปิดหน้าต่างเพื่อรับมันเข้ามา มัวแต่ปิดกั้นอยู่อย่างนั้น แล้ว 'รัก' จะสื่อออกไปได้อย่างไรกัน?

คุณจะเลือก? คนที่คุณรัก / คนที่รักคุณ : คนที่ผมรักครับ เพราะเขาคือคนที่ไม่มีใครทดแทนได้ และผมไม่ต้องการที่จะเสียเขาไปไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม

หากชนะการแข่งขัน คุณจะแต่งงานกับ เขา/เธอ จริงๆหรือไม่? :  ขอโทษนะครับ แต่ความรักไม่ใช่เรื่องล้อเล่น การที่จะเลือกคู่ชีวิตผมคิดว่าเราควรจะศึกษาดูนิสัยใจคอกันให้มากกว่านี้ขึ้นไปอีก

แมลงสาบคือทูตแห่งความรัก คุณคิดว่า? :  ขอโทษนะครับ แต่ผมไม่เคยได้ยินเรื่องเล่าพื้นบ้านแบบนี้เลย

สมมุติคุณชนะ เราดันชิ่ง คุณจะ? :  - -... (มองนิ่งๆ แต่สายตาอาฆาตสุดๆก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่)

คุณอยากจะบอกกับเอมพ์ตี้ว่า? :  (ไหว้แบบไทยแท้อย่างงดงามและอ่อนช้อย) สวัสดีครับ - -

 4.สำหรับผู้ยื่นใบสมัคร (Editor) ★

1.ชื่อเล่น : เดอะเตี้ย

2.อายุ : 17 จ้ะ

3.My.iD :  http://my.dek-d.com/kisa

4.E-Mail : tugta17050@hotmail.com

5.อ่านกติกาแล้วใช่ไหมคะ? :  HL8KY

6.เปิดโหวตเมื่อไหร่ พาเพื่อนมาโหวตกันเยอะๆนะคะ :ค่ะ

7.ขอบคุณที่มีส่วนร่วมนะคะ : ขอบคุณค่ะ

5.สิ่งที่แนบมา (อาจกรอกข้อมูลส่วนนี้หรือไม่ก็ได้) ★

Fic : -

Clip :  ผมก็... อยู่ในนั้นแหละ หาเอาเองนะครับ -*-

Music : Lights Go on Agian - Beast

 Yes sir lights go on again
Keep on and on and on on and on and on


คเยซก เฮแมออซจี กิน ออดุม ซกเคซอ
ฉันจมอยู่ในความมืดมิดที่แสนจะยาวนาน

นัน ฮัน จุลกี บิชชี ดาพนึน
ที่ๆมีแสงสว่าง

คือกซเซ ดาพกี เวแฮซอ
เพื่อที่จะค้นหามัน

นัน อีเซ ชีกันนี วาซซึมเม
ตอนนี้ถึงเวลาแล้ว

กัพพึน ซุม กาดาดืมโก
ฉันหายใจได้สะดวกขึ้น

นอฮีดึล อัพเพ ดังดังฮี ซอลเก
ฉันจะยืนอยู่ตรงหน้าเธอด้วยความภาคภูมิใจ


 อามูรี ฮิมดึลเรโด จีชยอซอ ซือรอจยอโด
ถึงมันจะยากเย็นสักแค่ไหน
 
นารึล ดาชี บีชวอจูนึน บิช
แสงสว่างนั่นส่องมาที่ฉันอีกครั้ง


โพกีฮาโก ชีพพอโด โทมังชีรยอโก แฮบวาโด
ถึงแม้ฉันอยากจะยอมแพ้และหนีมันไป

นัล ฮยางแฮ ดอ ฮวันฮาเก นารึล ดาชี บีจวอจูนึน บิช
แสงสว่างนั้นก็ยังคงส่องแสงมาที่ฉัน

 จีกึม บุลรี กยอจีมยอน ดาชี นารึล บัลฮีมยอน
ถ้ามีแสงสว่างส่องมาที่ฉัน

แน มมมึล ดาชี อิลรือกยอ
ฉันก็จะลุกขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
Lights go on again
Lights go on again



 ทาชี บิจจึล บีชูมยอน ทาชี นารึล แกอูมยอน
เมื่อมีแสงส่องมาที่ฉัน ทำให้ฉันตื่นขึ้น

แน มาอืมมึล ทาชี โอมจิกยอน
มันทำให้หัวใจของฉันกลับมาเต้นอีกครั้งหนึ่ง
Lights go on again
Lights go on again




Oh lights go on again
Oh oh lights go on again on again
Oh oh lights go on again on again


 อี ชีกัน โตฮัน จีนากาเกซจี
เวลานี้จะผ่านไปและหากมันผ่านไปอีกครั้ง

ดา จีนากาโกนามยอน อุซซอ นอมกีเกซจี
ฉันก็คงหัวเราะออกมา

มมมี จีชีนึน กอน มวอ แควนชันฮา
ถึงอย่างนั้นก็ไม่เป็นไร

นามัน ฮิมดึน เก อานยา ฮึนฮี ดา คือรอพจอนฮา
ไม่ใช่ฉันเพียงคนเดียวที่ท้อแท้ มันเกิดขึ้นกับทุกๆคน

But,มาอืมมี ดาจยอบอรีกอนา ดัดฮยอบอรีมยอน
แต่ถ้าหัวใจของฉันถูกทำร้าย

กัมดัง ฮัล ซู ออพนึน ซังจอรึล บัดดาบอรีมยอน
หรือถูกทำร้ายจนเป็นแผล

คือแตน ออตอเก แฮยา ฮัล จี นัน มลรา
ฉันไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงกับมัน

ทังชินดึล อัพเพ ทาชี ซอล ซู ออพซึล จีโด มลรา
ฉันอาจจะไม่สามารถยืนต่อหน้าทุกคนได้อีก

 
 นอมูนา ฮิมดึน นัลโด มอมชวออิซตอน ชีกันโด
แม้มันจะเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบาก

จีชยอมัน กานึน นารึล ดอ
เธอยังคงส่องแสงสว่างให้กับฉันที่กำลังหมดแรง


บัลเก บีชวอจูนึน กอน กึทออพชี นารึล ฮยางแฮ
ไม่ว่านานเท่าไรเธอก็ยังคงส่องแสง

คังฮาเก ดอ ฮวันฮาเก ทาชี นารึล บีชวอจูนึน บิช
ที่ทำให้ฉันสดใสและแข็งแกร่งขึ้น


 จีกึม บุลรี กยอจีมยอน ทาชี นารึล บัลฮีมยอน
เมื่อมีแสงสว่างส่องมาที่ฉัน

แน มมมึล ทาชี อิลรือกยอ oh
มันทำให้ฉันตื่นขึ้นอีกครั้ง
Lights go on again lights go on again
Lights go on again lights go on again


 ทาชี บิชชึล บีชูมยอน ทาชี นารึล แคอูมยอน
เมื่อมีแสงสว่างส่องมาที่ฉัน ทำให้ฉันตื่นขึ้นอีกครั้ง

แน มาอืมมึล ทาชี อูมชิกกยอ oh
ทำให้หัวใจชองฉันกลับมาเต้นอีกครั้งหนึ่ง
Lights go on again lights go on again
Lights go on again lights go on again


Oh lights go on again
Oh oh lights go on again yeah
Oh oh lights go on again yeah
Oh lights go on again
Oh lights go on again
Oh oh lights go on again on again
Oh oh lights go on again on again

Oh lights go on again
[ดูจุน] Oh lights go on again
Oh oh lights go on again
Oh oh lights go on again
Oh lights go on again
Oh lights go on again
Oh oh lights go on again on again
Oh oh lights go on again on again

คนเรา... ไม่ว่าใครก็ต้องล้มลงได้ทั้งนั้นแหละครับ... แต่สำหรับผม ยามใดที่ผมล้มลง ยอมแพ้และอยากจะหนีทุกสิ่งทุกอย่างไป ถ้าเป็นเมื่อก่อน พี่แตงกวา พี่สาวของผมเป็นเหมือนแสงสว่างที่สาดส่องเข้ามาในยามที่ผมร้องไห้และจมอยู่ในความมืดมิด... ในความมืดที่แสนเศร้าสร้อย ยามใดที่แสงสว่างส่องเข้ามา... มันเหมือนทำให้ผมมีแรงที่จะลุกขึ้นและก้าวเดินต่อไปบนทางชีวิตที่รู้จบ...

nu eng