ตัวละครต่าง....สำหรับสมัครนิยายของท่านอื่นครัช

ลำดับตอนที่ #41 : นักล่าสายเลือด:Alicia Bloniex

B
E
R
L
I
N
❀

 

. A p p l i c a t i o n . 

“อ๊ะระวัง!.....ขอเตือนนะว่าอย่าไปแตะหรือดมดอกไม้พวกนั้นซี้ซั้วเชียว”

“ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่....”

✾ ทีม: เมอัส ✾

ชื่อ|นามสกุล|ชื่อเล่น: Alicia  Bloniex // อลิเซีย  โบลนิกซ์  [Alice // อลิซ] 

เพศ: หญิง

รสนิยมทางเพศ: ชาย

อายุ: 19

ฐานะ: ฐานะปานกลาง อดีตอัศวินของอาณาจักรแห่งหนึ่งและนักพฤกษศาสตร์(ส่วนใหญ่เป็นดอกไม้สำหรับรักษากับยาพิษซะมากกว่า)

ลักษณะภายนอก: อลิซนั้นมีรูปร่างที่สูงไม่มากและก็ไม่ได้ผอมแห้งแรงน้อยซะทีเดียวเธอนั้นยังคอยฝึกพละกำลังและร่างกายอยู่ตลอดเวลาทั้งจากการยกปุ๋ยดินสำหรับต้นไม้หรือออกกำลังกายแบบตัวเธอด้วย อลิซนั้นมีเรือนผมสีทองออกส้ม เธอนั้นจะมัดผมเป็นม้วนคล้ายดอกกุหลาบผูกด้วยโบว์ทั้งสองข้างและติดที่คาดผมหลังจากนั้นก็ปล่อยผมบางส่วนเอาไว้ ดวงตาของเธอนั้นเป็นสีส้มเข้มเกือบแดงและเนื่องจากเธอนั้นดูมีความสวยงามราวกับองค์หยิงในปราสาทหรือลูกคุณหนูที่สวยๆทำให้โดนเข้าใจผิดว่าเธอนั้นอ่อนแอและสุภาพแค่ที่จริงแล้วมันไม่ใช่เลย

                            อลิซนั้นจะใส่เสื้อเชิ้ตขาวข้างในและกระโปรงที่ลักษณะคล้ายเอี้ยมเป็นสีแดงที่มีลวดลายประดับเป็นสีทองและจะปิดท้ายด้วยผ้าคลุมที่มีฮู้ดไว้อีกทีนึงและสุดท้ายเธอนั้นจะสวมถุงเท้าขาวทองและรองเท้าบู้ทปิดทับอีกทีนึง

ส่วนสูง-นํ้าหนัก: 168 ซม. - 55 กก.

อาวุธประจำตัว: ดาบเรเปียร์ของอลิซนั้นมีชื่อ ‘Bloody Rose’ เนื่องจากเป็นดาบที่มีอยู่เล่มเดียวเพราะดาบเล่มนี้พ่อของเธอเป็นคนตีขึ้นเพื่อตัวของเธอโดยเฉพาะและชื่อของดาบมาจากความสามารถของดาบคือการดื่มเลือดจากสิ่งมีชีวิตต่างๆอย่างปีศาจหรือพวกสายเลือดหายากรวมแม้กระทั่งคนด้วยเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของดาบมากขึ้น(รวมถึงการดีไซน์ออกแบบให้มีรูปดอกกุหลาบด้วย) และ เธอนั้นยังใช้ดาบรวมกับพลังเวทย์ของเธอได้ด้วย(เวทย์:ไฟ) 

ของเสริม: เข็มอาบยาพิษจากดอกไม้ และ เธอนั้นมีกระเป๋ายารักษากับยาพิษที่ทำจากดอกไม้และพืชของเธอเองด้วย(รวมถึงจะมีตำรายาด้วยด้วย)

ความสามารถต่างๆ: ปรุงยา/ดูแลสวนและพืชพันธุ์แปลกๆ/งานบ้านทุกอย่าง/การได้ยินของเธอเป็นเลิศเอามากๆถึงเสียงนั้นจะเบาแค่ไหนก็ก็สามารถได้ยินเช่นกัน / การเคลื่อนไหวของเธอนั้นรวดเร็วเอามาก / พละกำลังก็เยอะในระดับปานกลาง

นิสัย: 

          ✾ อลิซนั้นเป็นคนที่ชอบอยู่กับดอกไม้และพืชพรรณของเธอเอามากๆจึงทำให้บางครั้งไม่ค่อยไปทำความรู้จักหรือสนิทสนมอะไรกับเด็กผู้หญิงในหมู่บ้านสักเท่าไหร่ด้วยรวมถึงเธอนั้นเป็นคนที่ยุ่งสุดๆตั้งแต่เช้ายันเย็น แต่ตามจริงเธอนั้นเป็นคนที่มนุษย์สัมพันธ์ดีสุดๆเมื่อเธอนั้นจะไปซื้อของในหมู่บ้านจึงได้ทำความรู้จักกับแม่ค้าพ่อค้าเยอะแยะมากมาย

          ✾ เธอนั้นเป็นพวกที่ไม่ใช่คนที่จะมาพูดด้วยโทนเสียงอ่อนๆแบบผู้หญิงทั่วไป(มาจากการที่เป็นอัศวินด้วย)ดังนั้นจึงม่แปลกที่ตัวของเธอมักจะโดนเข้าใจผิดว่าตะคอกใส่อะไรทำนองมากกว่าการที่พูดด้วยโทนเสียงอ่อนหวานๆเหมือนผู้หญิงทั่วไปเธออยากจะหาเพื่อนที่เป็นผู้หญิจึงจะต้องพยายามห้ามไม่ให้พวกนั้นมาโดนพิษจากพวกดอกไม้และพืชของเธอแต่กลายเป็นต่อว่าในสายตาผู้หญิงคนอื่นๆทั้งๆทีไม่ใช่เลยแต่ในทางกลับกันถ้าได้สนิทกัยอลิซแล้ว

          ✾ เธอนั้นเป็นคนขี้เล่นชอบแกล้งชอบแหย่คนอื่นด้วยอยู่ตลอดเวลา เธอคิดว่ามันติดเป็นนิสัยบางครั้งที่ชอบพูดจาขี้เล่นในบางครั้งเพื่อให้บรรยากาศรอบให้ดูมีสีสันมากขึ้น (ถ้าบรรยากาศรอบๆตึงจนเกินไปมันก็ไม่ดีต่อจิตใจนะสิ/อลิส) แต่ก็ใช่เธอจะไม่จริงจังกับการทำงานนะเผลอๆเธออาจจะจริงจังกว่าคนในทีมจนหักโหมด้วยซ้ำ

          ✾ เธอนั้นเป็นพวกซาดิสในระดับนึงเลยหล่ะ เธอชอบทดลองตัวยาที่เธอคิดขึ้นมาบ่อยๆอทิเช่นลองกับคนที่คิดจะหักหลังเธออย่างเนี่ยก็ประมาณว่าจะทำการใส่ตัวยาแบบไหนเข้าไปแบบตายทันทีหรือค่อยๆตายอะไรทำนองก็ถือซะว่าแล้วแต่กรรมทำที่ทำลงไปกับตัวของนางเองแล้วกัน

          ✾ อลิซนั้นไม่ใช่คนที่จะโกรธใครได้ง่ายๆดังนั้นก็ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องขี้หยุมหยิมว่าจะทำให้เธอโกรธ แต่ก็ใช้ว่าโกรธแล้วเธอนั้นก็จะหายง่ายเหมือนกันยิ่งโกรธแล้วมีความแค้นระวังตัวเอาไว้ดีๆหล่ะ สักวันอาจจะตายโดยไม่รู้ตัวก็ได้ ดังนั้นแนะนำว่าอย่าไปทำให้เธอโกรธ....ไม่สิอย่าไปทำให้เธอนั้นเกลียดหรือแค้นจนฝั่งหุ่นก็พอ นี้ถือว่าเป็นคำเตือนถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่ก็ทำตามนี้ซะ

สิ่งที่ไม่ชอบ: พวกที่ชอบมาทำลายสวนดอกไม้ของเธอ

สิ่งที่เกลียด: แมลง / กบ 

สิ่งที่กลัว: -

สิ่งที่ชอบ: ของหวาน / ดอกกุหลาบ / ปรุงยา

สิ่งที่รัก: สวนดอกไม้นานาพรรณและพืช / การบันทึกพืชหรือดอกไม้ใหม่ๆ

งานอดิเรก: ดูแลดอกไม้และพืชในสวนกับเรือนกระจก / ปรุงยา / ทำอาหาร 

ประวัติ: อลิซนั้นเป็นลูกสาวของหนุ่มช่างตีเหล็กของตระกูลโบลนิกซ์กับนักเวทย์สาวคนนึงนั้นก็คือพ่อแม่ของเธอพวกท่านได้รู้จักกันโดยบังเอิญและได้ตกหลุมรักกันจนได้ให้กำเนิด ‘อลิซ’ ขึ้นมาซึ่งตัวของอลิซนั้นเป็นเด็กที่มาพร้อมกับพลังเวทย์ไฟ อยู่มาวันนึงเธอได้ขอครอบครัวของเธอไปเข้าร่วมการเป็นกองทัพอัศวินและเธอก็ได้เข้าจนเป็นอัศวินฝีมือดีที่เก่งกาจเอามากๆและเธอก้ได้รับของขวัญจากพ่อแม่ของเธอเป็นดาบที่ถนัดโดยมีชื่อดาบติดอยู่ว่า

“Bloody Rose”

และมีความสามารถของดาบเล่มนั้นเขียนเอาไว้และเธอจึงเริ่มฝึกฝนการใช้ดาบร่วมกับการเป็นอัศวินของเธอด้วย อลิซนั้นได้รับการยอมรับจากหัวหน้ากองของเธอ,คนรอบๆข้างเธอและรวมถึงพระราชาที่เป็นคนสั่งการยังปลื้มในด้านความสามารถของเธอด้วย แต่เมื่อมีคนที่ประทับใจและชื่นชมเธอก็ต้องมีคนที่จงเกลียดจงชังเธอรวมถึงพร้อมที่กำจัดเธอออกไปทุกเมื่อ อย่างเหตุการณ์ที่จะเล่าต่อไปนี้ พระราชามีรับสั่งให้กองทัพอัศวินของอลิซปีศาจในป่าแห่งหนึ่งซึ่งเดินทางในวันถัดไป พวกของอลิซนั้นได้ทำการวางแผนต่างๆในการเตรียมตัวเพื่อจัดการกับปีศาจ พวกของก็ได้ทำการบุกไปยังที่อยู่ของปีศาจตนนั้นและได้ทำการต่อสู้กับอย่างดุเดือด เหมือนฝั่งของอลิซนั้นจะเสียเปรียบเอามากๆเธอนั้นพยายามที่คิดจะหาทางออกโดยไม่ใช้เวทย์ของเธอแต่มันก็เป็นไปไม่ได้กองทัพของเธอล้มตายกันเป็นจำนวนมากดังนั้นเธอจึงได้ทำการเผาปีศาจด้วยเวทย์ไปของเธอที่ตัวของเธอนั้นพยายามไม่ใช้มัน หลังที่ทัพของอลิซนั้นกลับมาจากศึกก็ได้รับเสียงที่ซุบซิบนินทาต่อว่านางและบอกว่านางเป็นแม่มดร้ายตอนแรกอลิซก็ไม่ได้คิดอะไรมากคงแค่พูดกันเล่นๆ จนกระทั่งพอเธอนั้นจะไปรายงานพระราชาแต่ก็ถูกจับอย่างกับนักโทษต่อหน้าราชาและเธอก็งงว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วก็ถามไปว่า "หม่อมฉันกระทำอะไรผิดรึเพค่ะฝ่าบาท" และพระราชาจึงพูดไปว่า "อย่ามาพูดวาจาด้วยน้ำเสียงที่มารยาแบบนั้นใส่เรา ยัยแม่มด!!ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะใช้มนต์ดำแล้วยังใช้พวกผ้องของเจ้าเป็นที่กำบังอีก เจ้าช่างน่ารังเกลียดยิ่งนัก" อลิซอึ้งไปกับคำูดเหล่านั้นพระราชาไม่เคยพูดแบบนี้ใส่ตัวเธอเลยสักครั้งแต่ครั้งนี้มันร้ายแรงมากๆแถมยังใส่ความเท็จเธออีกและเธอก็ตอบกลับไป "ก็จริงที่ตัวหม่อนฉันใช้เวทย์ได้แต่มันไม่ใช่มนต์ดำนะเพค่ะ..อีกอย่างคนอย่างฉันไม่มีทางเอาเหล่าพวกผ้องของตัวเองไปเป็นโหล่หลอกค่ะ "เธอได้พุดความจริงออกไปแต่ดูจากสีหน้าแล้วพระราชาคงไม่เชื่อเธอแม้แต่นิดเดียวและยังพูดกับเธออีกว่า "อย่ามากล่าววจาเท็จนังแม่มด...นี้เจ้าจะกล่าวหาว่าลูกของเราที่เป็นคนเห็นเจ้าใช้เวทย์มนต์ดำนั้นกล่าวเท็จอย่างนั้นรึ?!และไหนในสารที่ทหารในกองทัพที่เห็นเจ้าเอาพรรคพวกมาเป็นกำบังให้เจ้าอีกคิดว่าเจ้าเสียงเดียวจะทำให้ข้าเชื่ออย่างนั้นรึ" และตอนนั้นเองเธอก็ได้รู้ตัวที่บอกความเท็จเกี่ยวกับเรื่องเวทย์ของเธอนั้นก็คือเจ้าหญิงเพียงคนเดียวของพระราชานั้นเองเธอมองเจ้าหญิงอย่างสงสัยว่าเธอนั้นทำไปทำไมแต่ก็ยังไม่ทันได้คิดพระราชาก็พูดขึ้นว่า "เอาตัวนางไปขังไว้....พรุ่งนี้เราจะทำการประหารต่อหน้าสาธารณชนกัน"และเธอกถูกนำตัวไป

- วันรุ่งขึ้น -

     อลิซนั้นก็ได้ถูกนำตัวมายังที่ลานประหาร เธอนั้นโดนทั้งต่อว่าและถูกของเขวี้ยงใส่ จากายตาที่เคยปลื้มในตัวเธอและยิ้มให้เธอบ่อยๆไม่มีอีกต่อไปแล้วในเมืองแห่งไม่สิในอาณาจักรแห่งนี้ คงมีแต่ความเกลียดชังในตัวของเธอ "ประหารได้!!" และได้เสียงคำสั่งให้ประหารก็ได้ดังขึ้นอลิซนั้นได้ทำการหลับตาลงพร้อมกับหยดน้ำตาของเธอแต่ดันกลับมีเสียงกรี๊ดร้องจึงทำให้อลิซนั้นเปิดเปลือกตาออกมาอีกครั้งและได้พบว่าอาณาจักรกำลังถูกโจมตีด้วยปีศาจและเธอขอเดาว่านั้นน่าจะเป็นสายเลือดหายากแต่ตอนนั้นเธอไม่รู้ว่าเป็นระดับไหนมันได้ทำการจัดการผู้คนในเมืองไปมากมายแต่ยกเว้นบางกลุ่มที่รอดไปได้นั้นก็คือกลุ่มของพระราชาและเจ้าหญิง หลังจากนั้นเธอก็รอดมาได้จะว่าไงดีหล่ะจะพูดว่าถูกช่วยไว้ก็ไม่เหมือนด้วยสิคงเป็นเห็นใจความอ่อนแอของเธอในตอนนั้นเองหล่ะมั้งเลยทำให้เธอรอดมาได้ อลิซนั้นได้มุ่งหน้าไปยังบ้านของเธออย่างสบักสบอมและคิดว่าเธอคงรู้สึกดีที่ได้เจอครอบครัวแต่...เปล่าเลย ครอบครัวของเธอถูกฆ่าจนหมดเธอส่งเสียงออกมาด้วยความเศร้าโศรกและปฏิยานกับตนว่าจะแก้แค้นให้ท่านทั้งสองถึงที่จริงแล้วพ่อแม่เธอสอนไม่ให้โกรธแค้นหรือฆ่าใครโดยไม่จำเป็นแต่ครั้งนี้มันมากเกินไปสำหรับเธอและเธอทนมามากพอแล้ว อลิซนั้นพยายามหาของที่มีค่าในบ้านและนำมันไปเป็นเงินจนเธอนั้นได้อาศัยอยู่ในบ้านที่หมู่บ้านใจกลางแห่งหนึ่งพวกเขารู้แค่่าเธอนั้นเป็นนักพฤกษศาสตร์และสามารถรักษาคนได้ เป็นระยะเวลานานที่อลิซได้ทำการศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับพืชพรรณดอกไม้สมุนไพรและพิษมากมายในการปรุงยารวมถึงเธอนั้นเป็นคนปลูกมันกับมือและเธอนั้นพยายามสืบตามเรื่องของพระราชาและเจ้าหญิง แต่เธอได้รู้ว่าพระราชาสิ้นพระชนแล้วและดูเหมือนจะฝีมือของลูกสาวตัวเองซะด้วยสิ(ยัยนั้นมันร้ายแต่ฉันจะร้ายกว่า/อลิซ) อันที่จริงอลิซไม่เคยแสดงนิสัยจริงๆให้ใครรู้ว่าเธอนั้นเป็นคนซาดิสแค่ไหน เธอจึงได้เริ่มแผนการกำจัดเจ้าหญิงโดยไม่ให้ใครรู้ เธอนั้นได้ยาพิษขึ้นมาหนึ่งตัวและได้ลอบเข้าไปปลอมตัวเป็นเมด เธอนั้นขออาสาเป็นคนยกน้ำชาถึงตอนแรกจะมีคนสงสัยว่าเธอนั้นมาจากไหนไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนแต่ก็ไม่ได้เอ็ะใจอะไรและให้อลิซเป็นคนจัดเตรียมน้ำชาโดยเธอนั้นได้ทำชาชนิดนึงขึ้นมาโดยมีส่วนผสมของยาพิษอยู่ด้วยหลังจากนั้นก็ได้นำไปให้องค์หญิงที่สวนและรินให้อย่างพร้อมและเธอก็ได้ขอตัวกลับไปทำงานจนกระทั่งตกกลางคืนเจ้าหญิงเริ่มมีอาการหายใจไม่ออกเหมือนจะขาดอากาศหายใจหัวใจเริ่มเต้นรัวมากขึ้นจนปรากฏเงาหนึ่งในห้องของเธอ เงานั้นทำให้เธอตกตะลึงสุดแล้วได้พูดว่า "แก....ยัยอลิซ....แก....น่าจะตายไปแล้วหนิ" อลิซยิ้มแสยะอย่างน่ากลัว เธอเดินมายืนอยู่ข้างๆเจ้าหญิงแล้วก็พูดกับนางว่า "น่าเสียดายนะ....พอดีตอนนั้นก็รอดมาได้เพราะปีศาจตนนั้น....อีกอย่างคงเป็นเพราะฉันต้องมาสะสางกับคนที่น่ารังเกียจแบบเธอด้วยหล่ะมั้งนะองค์หญิง" อลิซพูดพร้อมกับบีบแก้มของเจ้าหญิง "ก...แก....นังแม่มด" เจ้าหญิงได้พูดออกมาแบบไร้เหลี่ยวแรงและหายใจลำบาก "เห๋.....ดูเหมือนยาของฉันจะได้ผลเกินคาดแหะ....ดื่มไปจนหมดเหยือกเลยหนิคงอร่อยมาเลยสินะ...ชาของฉันนะ" เจ้าหญิงผึ่งตาโตออกมาด้วยความตกใจและตะโกนออกไปว่า "น.....นี้แก....เอาอะไรมาให้กิน" และอลิซได้ตอบกลับไปว่า "ก็แค่ยาพิษแบบ...ฤทธิ์ปานกลางเอง" เธอพูดพร้อมเดินไปทางระเบียง "น...แน่จริงก็...ข...ฆ่าฉันเลยสิ...แบบนั้นซะ" อลิซชะงักก่อนที่จะหันกลับไปตอบด้วยร้อยยิ้มและน้ำเสียงที่ขนลุก "...เธอน่ะเหมาะกับการแบบทรมานแบบช้าหน่ะดีที่สุดแล้วหล่ะ...ขอให้ตายไวๆนะคะองค์หญิง!" และเธอก็ได้กระโดดหนีไปพร้อมกับเสียงกรีดร้องของเจ้าหญิงตามหลังมา หลังจากนั้นผ่านไปไม่กี่เดือนเธอก็ได้ทราบข่าวว่าองค์หญิงได้สิ้นพระชนต์ไปแล้วและตัวของเธอนั้นก็ได้ใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังอยู่ดีและไม่เปิดเผยตัวตนในคนที่อาณาจักรใหญ่ได้รู้จัก เธอนั้นทำการอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆและค้นคว้าวิจัยในที่แห่งนี้ต่อไป

:END:

ถ้าเลือกได้อยากสนิทกับใครใน2พี่น้อง: แอชลีย์ เพราะ สนใจในดวงตาของแอชลีย์เอามากๆ(ก็มันสวยแล้วก็แปลกดีด้วย//อลิซ)ถ้าสนิทกันคงได้มองบ่อยๆ  

เหตุผลทำไมถึงมาเข้าร่วมในประเพณีนี้?: อยากกลับไปทำอะไรเหมือนเมื่อก่อนแบบใช้ดาบดูดเลือดศัตรูอย่างเนี่ยหรือไม่ก็ทรมานด้วยใช้ยาพิษจากเข็มอะไรอย่างนั้นอ้อแล้วก็อยากตามหาปีศาจตนรวมถึงอยากฝึกฝนเวทย์ให้เสถียรากกว่านี้

เสน่ห์ของตัวละคร: เป็นผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนเจ้าหญิงหรือคุณหนูสวยๆแต่ที่จริงดันเป็นอดีตอัศวินและยังเป็นผู้หญิงซาดิสคนนึงด้วยแถมยังดูเป็นสาวทั้งเท่และคูลแบบมีเสน่อย่างบอกไม่ถูก

เพิ่มเติม: 

 - ตระกูลโบลนิกซ์เป็นตระกูลช่างตีเหล็กที่เคารพเทพแห่งไฟและฟีนิกซ์ด้วยรวมถึงเป็นตระกูลที่โด่งดังในด้านการตีดาบออกมาไม่เหมือนใครและเป็นเล่มเดียวในโลกอีกด้วย

 - พ่อของอลิซเป็นช่างตีดาบรุ่นที่ 33 ของตระกูล                

 - คุณแม่ของอลิซเป็นนักเวทย์ไฟมือฉมังและโด่งดังในกลุ่มของนักเวทย์เอามากๆ

 - กลุ่มอัศวินที่ทำการกล่าวหาตัวของอลิซนั้นมีองค์หญิงของอาณาจักรหนุนหลังด้วย(ไม่รู้ไปทำอะไร...จับฆ่าทิ้งแม่มอ๊ะลืมไปตายแล้วหนิ/อลิซ)แต่หลังจากนั้นก็ตายเรียบร้อยแล้วด้วยฝีมือน้องอลิซเนี่ยแหละโดยการทรมานด้วยยาพิษของอลิซที่ใส่ลงไปในชายามบ่าย

ชื่อเจ้าของตัวละคร:: yurimatsuno

(เราแก้หรือเพิ่มอะไรเยอะไปรึเปล่า)

B
E
R
L
I