คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #41 : เลขาส่วนตัว
สวัสีเ้าวันันทร์
แ้่าวันนิหน่อย อนนี้ำลัทำป่ะ แล้ว็ำลัรีไรท์ และรวทานำผินะะ ะนั้นรอันหน่อยนะ ไรท์อยาให้เล่มมีวามผิพลาน้อยที่สุเนอะ เพราะหาพิมพ์แล้ว ผิแล้วือผิเลย ไม่อยาให้นอ่านเสียอรรถรสเพราะำผิ่ะ ><
แอป๋าันรึยั ถ้ายัที่รูปเล้ย
"นั่ลเถอะ ันะแ่หน้าทำผมให้" เบลิน้านบอพร้อมรอยยิ้มและแววาื่นมอย่าเปิเผย เบลิน้าแปลโมรสาเป็นเ้าหินรสาเอยัำัวเอแทบไม่ไ้ ภาพสาวน้อยแสนสวยที่ปราอยู่ในระ่าสวยามอ่อนหวานยิ่นั ผมยาวถูัรอนถูับเป็น่อประับเ็มลัเพรทา้านหลั ่อนะปล่อยทั้หมลระลมาามลำอระห ที่ประับ้วยุเรื่อเพรราาแพที่ออสินเป็นนเรียมไว้ให้ เธอไม่่าาเ้าหิัวน้อย ๆ ใบหน้าหวานถูแ่แ้ม้วยเรื่อสำอาอย่าบาเบา แ่นั้น็เสริมให้ใบหน้าหวานูสวยเ่น
แอันมาินันหรูอเทียบหน้าโรแรมหรูึ่เป็นสถานที่ัานในืนนี้
โยมีโรเอร์เินมารับเธอเ้าไปในาน
"เอ่อุออสินอยู่้าในเหรอะ"
"รับ" โรเอร์อบสั้น ๆ
เินนำหิสาวเ้าไปในาน
ออสินำลัยืนุยับนัธุริหนุ่มให่เหลือบมอเห็นพอีึอัวเินมาหาหิสาว
แน่นอนว่าวามสวยอรสาในืนนี้ทำเอาายหนุ่มะลึไปหลายนาที
ปิที่ว่าสวยเป็นทุนเิมอยู่แล้วพอแ่อีนิยิ่ทำให้เธอสวยยิ่ึ้นไปอี เธอสวยไม่แพ้สรีนไหนในานเผลอ
ๆ อาะสวยที่สุในานเลย็ว่าไ้
ทุสายาับ้อร่าระหอวรรรสาเป็นาเียวเมื่อออสินเินเ้ามาหา
เายิ้มอย่าพึพอใ และื่นม่อนะยื่นแนให้เธอว
"นมอันให่แล้ว่ะ"
รสาระิบบอเา้วยอาารประหม่าเล็น้อย เพราะในีวิเธอไม่เยออานระับให่โแบบนี้เลยสัรั้
ถ้าเธอะประหม่ามัน็ไม่ผิสันิ
"ไม่้อลัว ผมอยู่้า ๆ
ุลอเวลา" ออสิน้มลมาระิบ และเสียแฟล็สว่าวูบ
ภาพที่ไ้เป็นมุมล้อเหมือนายหนุ่มำลั้มลหอมแ้มเธอ
แ่ในวามเป็นริแล้วเาแ่้มลระิบไม่ไ้หอมแ้มเธอแ่อย่าใ
ในั่วโมนี้นัธุริที่เ่าที่สุและึ้นรออันับหนึ่ออเมริาหนีไม่พ้น
ออสิน เบลลาิโอ นนี้ไปไ้
เาไปไหน็ไ้รับวามสนใาสื่อทุสื่อไม่ว่าะเป็นสื่อในหรือนอประเทศและใรที่ใล้ิับเา็มัะเป็น่าวไป้วย
แ่ทั้ีวิอออสิน่อให้มีู่นอนี่นเาไม่เยวพวหล่อนออานแม้แ่นเียว
วรรรสาือผู้หินแรที่เาวออาน ึทำให้สื่อ่า ๆ
สนใเธอเป็นอย่ามานั่าวเ้ามาอสัมภาษ์เา
แ่ละสำนัไม่ลืมที่ะถามถึหิสาว้าาย ายหนุ่มรั้เอวบาอรสาให้มาอยู่้า
ๆ ่อนะหันมายิ้มให้ับเธอึ่รสาเอ็ยิ้มอบเา
เธอำเป็น้อยิ้มถึแม้ว่าวามริแล้วเธอะไม่อยายิ้มแ่ไหน็าม
ไบรอันและโรเอร์มอหน้าันพลาหัวเราะ
เพราะั้แ่ออสินเอวรรรสา เาไม่เยเรียใ้บริารนาแบบสาวนไหนเลย
และพฤิรรมอเ้านายหนุ่ม็เปลี่ยนไปอย่าสิ้นเิ
พวเารับรู้ไ้ว่าวรรรสาเป็นผู้หิที่มีวามสำัที่สุสำหรับออสินอนนี้
ืนนี้ออสินเปิัวผู้หิที่เีย้าายอเาอย่าเ็มภาภูมิ
ร่าสูมอร่าบาระหและใบหน้าามอ่อนหวานอรสาอย่าภาภูมิใ
่อนะรั้ร่าบาให้เินเีย้าเาไปเพื่อรับมารแสเรื่อประับเพรโยมีเหล่านาแบบเินโว์หลายสิบุ
"สนใอันไหนเป็นพิเศษรึเปล่า"
เาหันมาถามร่าบาที่นั่เียบอยู่้า ๆ
"เอ่อ ไม่่ะ"
รสาปิเสธเสียเบา่อนะหันไปให้วามสนใับสร้อย้อมือเพรน้ำามที่ส่อประายล้อไฟวิบวับ
้วยวามถูใ แ่็ไ้แ่ถูใ
ลำพัเินเือนอเธอี่เือนถึะื้อสร้อย้อมือนั้นไ้
และท่าทาอเธอ็ไม่รอพ้นสายาอออสินไปไ้
เาหันไปทาโรเอร์่อนะ้มลระิบสั่ารให้นสนิทไปัารให้
แล้วหันมาสนใับเรื่อเพรุ่อไปที่ัแสโว์่อ
%%%%%%%%%%%%%%%
สาบานว่าป๋าไม่ไ้เป ฮ่า ๆ ๆ ๆ อิป๋ามันร้ายยยยย
อให้มีวามสุับารอ่านันนะะ
รัาใ สิปาัน - ลันา
ความคิดเห็น