Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

ลำดับตอนที่ #400 : เจ้าหญิงสีชาดกับอัศวินดาบไร้เทียมทาน เล่ม 4 การปฏิรูปการศึกษาแบบฮาร์ดคอร์

  

สำนักพิมพ์: Zenshu

ราคาปก: 180 บาท

แนวเรื่อง: Action, Fantasy, School Life

แต่งเรื่อง: Riku Misora

Illustration: On

แปล: SONIC

สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 12 เล่มกับเล่มพิเศษ 1 เล่มยังไม่จบครับ ทำเป็นอนิเมะแล้ว  ดูรูปปกเล่มอื่น CLICK  ดูรีวิวเล่มแรกๆคลิกที่นี่ เล่ม 1    เล่ม 2    เล่ม 3

เรื่องย่อ:

ตัวแทนของโรงเรียนฮะกุนอย่างพวกอิคคิต้องเตรียมตัวพัฒนาฝีมือเพื่อมุ่งหน้าไปเทศกาลอัศวินเจ็ดดาบดารา

 ระว่างที่กำลังเข้าค่ายร่วมกับโรงเรียนเคียวมอนที่อยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือเพื่อเพิ่มพลังอย่างราบรื่น โรงเรียนฮะกุนต้องรับมือกับการจู่โจมกะทันหัน

 “ทุกคนจะต้องถูกโค่นลงที่นี่ค่ะ...ในฐานะบันไดให้พวกเราเหยียบ”

 พวกอิคคิและเหล่าหัวกะทิแห่งสภานักเรียนต้องมาปะทะกับ ‘อาคัตสึกิ’ กลุ่มเบลซเซอร์ที่ประกอบไปด้วยผู้มีความสามารถจากโลกเบื้องหลัง แต่ในขณะที่มุ่งเป้าหมายไปยังการดวลที่กำลังจะเริ่ม ‘เขา’ ที่น่าจะเป็นพันธมิตรกลับแยกคมเขี้ยวที่ซ่อนไว้ออกมา! และแล้ว ผู้ที่มายืนอยู่เบื้องหน้าของอิคคิก็คือ...ตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก! ปลายทางที่จะเกิดขึ้นจากการเผชิญหน้าที่เร็วเกินไปคือ!? บุกตะลุยไปในช่องว่างของอุดมคติกับความเป็นจริง และ ความหวังกับความสิ้นหวัง การต่อสู้อันดุเดือดเล่ม 4 มาแล้ว!

ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                เล่มนี้มีการวิจารณ์เรื่องการแปลที่มีแปลผิดแปลตก คำลงท้ายของตัวละครเพศที่สามที่เดี๋ยวก็ค่ะเดี๋ยวก็ครับจนอ่านสะดุด แต่ผมกกลับละเหี่ยใจกับเนื้อเรื่องมากกว่า จนไม่สนเรื่องการแปลเท่าไหร่

                อ่านมาถึงเล่มสี่ผมก็กระจ่างแล้วว่านิยายเรื่องนี้มันแนวโชเน็นสไตล์จัมป์จริง คือเน้นบู๊ เน้นเซอร์วิส พยายามใส่ฉากตัวละครเก็กเท่ แต่บทกับตรรกะตัวละครมันดูไม่สมจริง ถ้าเป็นหนังก็เหมือนหนังแอคชั่นป๋าเบย์ที่ฉากแอคชั่นระเบิดภูเขาเผากระท่อมได้ตื่นตาตื่นใจ แต่บทอ่อนอย่างกับหนังพจน์อานนท์

                อย่างแก่นของเล่มนี้ก็คือ ผู้มีอำนาจในรัฐบาลญี่ปุ่น ไม่พอใจที่โรงเรียนเวทมนต์ทั้งเจ็ดทั่วประเทศ ถูกผูกขาดการควบคุมโดยองค์กรนานาชาติ เลยแอบตั้งโรงเรียนที่แปดและไปจ้างผู้ก่อการร้ายให้ส่งคนมาเป็นนักเรียน (แหม น่าจะจ้างกลุ่มไอซิสมาปฏิรูปการศึกษาบ้านตรูบ้าง) จากนั้นก็ยกพลไปถล่มโรงเรียนพระเอก เพื่อโชว์ว่ารร.ข้าเจ๋งนะโว้ย (นร.ช่างกลเหรอฟะ)

 

                เนื้อเรื่องทำเอาผมรู้สึกกาวมาก คือถ้ามันเป็นเนื้อเรื่องที่ขายเด็กๆแบบ ดวลการ์ด เล่นลูกข่าง ดีดลูกแก้ว เพื่อตัดสินชะตาโลก หรือเป็นแนวคอมมาดี้ไร้สาระเต็มตัว ผมก็คงไม่ติดใจอะไร แต่คนเขียนพยายามยัดประเด็นดราม่าเข้าไป ทั้งๆที่ตรรกะความสมจริงมันไม่ได้ ทำให้อ่านแล้วไม่อิน และก็ไม่รู้จะเสพมันในแง่ไหนดีล่ะนะ

                แค่นิยามคำว่าโรงเรียนในเรื่องก็ทำกุมขมับแล้ว ระบบการศึกษาของโรงเรียนเวทมนต์ในเรื่องมันดูงี่เง่าจนน่าปฏิรูปจริงๆ คือพอขึ้นเกิดมามีพลังพิเศษปุ๊ป ก็จะถูกประเมินว่ามีพลังเวทเท่านี้ มีความสามารถแบบนี้ แล้วก็จัดแรงค์ให้ จากนั้นพอโตหน่อยก็ถูกบรรจุเข้าโรงเรียนเวทมนต์ที่มีอยู่เจ็ดแห่ง

                ซึ่งเจ้า “โรงเรียน” เวทมนต์นี่ก็ไม่เห็นมีการสั่งสอนพัฒนาความสามารถนักเรียนอะไรเลย ก็แค่จับเด็กมารวมกลุ่มกันปล่อยให้ดวลกันตามใจชอบ ใครมีพรสวรรค์มีแรงค์สูงก็เก่งตามที่คาดไว้ คนไหนแรงค์ต่ำก็ปล่อยให้ดักดานอยู่อย่างนั้น เท่าที่อ่านๆมาบรรดาอ.ก็แค่ทำหน้าที่เป็นคู่ซ้อมให้เท่านั้น วิชงวิชาอะไรนักเรียนก็ไปคิดไปฝึกกันเอง

                และตัวละครในเรื่องก็มุ่งมั่นกับการต่อสู้จนโอเวอร์ แนวโรงเรียนเวทมนต์เรื่องอื่นนี่ยังมีการปูว่าเวทมนต์มันช่วยสังคม แก้ปัญหาทรัพยากร หรือมีสัตว์ประหลาดบุกต้องผลิตนักรบเวทมนต์มาต่อสู้ก็ว่ากันไป แต่โรงเรียนเวทมนต์เรื่องนี้มีเพื่อผลิตนักเวทมาเพื่อสู้กันเองอย่างเดียว ผู้มีพลังในเรื่องก็ไม่ให้จะใช้พลังเพื่อสังคมอะไรเลย จ้องแต่จะแข่งเอาชนะอย่างเดียวเลย บรรดารร.ทั้งหลายก็เลยเน้นแต่ส่งเสริมให้นักเรียนมีความสามารถในการตีรันฟันแทงเท่านั้น

                จุดอื่นๆที่อ่านแล้วรู้สึกขัดใจก็มี

·       ท่านประธานที่เหมือนโดนเนิร์ฟ ตัวตนของเธอกลายเป็นมาตรวัดความเก่งตัวละครไปแล้วเช่น นักสู้ที่เสมอกับไรคิริ นักสู้ที่เหนือกว่าไรคิริ

·  เล่มที่แล้วอุตสาห์จัดการประลองเลือกตัวแทนไปแข่งทั้งเล่ม สุดท้ายไอ้บรรดาสมาชิกเหล่านั้นก็โดนโละเกือบหมด แต่ก็ดีที่มีช่องให้น้องสาวได้เสียบ

·       คุณพี่ชายที่บอกว่าไม่อยากสู้กับผู้หญิงอ่อนแอกว่า ซึ่งมันจะเท่มากถ้าพี่ไม่พูดหลังจากเกือบฟันองค์หญิงหัวแบะ

ข้อสรุปของผมก็คือ เรื่องนี้เนื้อหามันไม่ต้องแคร์มาก คนเขียนแค่อยากหาเรื่องให้ตัวละครมาบู๊กันมันๆ เหตุผลจะมีน้ำหนักหรือเปล่าช่างหัวมัน

                ส่วนที่ดีของเล่มนี้ก็คงเป็นตัวละครน้องสาวล่ะนะ ดีขนาดแย่งสัมปทานหน้าปกเจ้าหญิงผมแดงได้เลยนะ ในแง่ฮาเร็มเธอประกาศเกล้าว่าต่อให้หัวแดงเป็นแฟนพี่ชายแต่ก็จะขอเป็นชู้ ส่วนฉากบู๊เธอก็มีไม้ตายใหม่ที่แสนอลังการและโหดโดนใจ ที่สำคัญท่าไม้ตายที่พอใช้แล้วต้องแก้ผ้าเปลือยกายทุกครั้งนี่มันช่างกระตุ้นความโรมานซ์ของเด็กผู้ชายจริงๆ

ระดับความพึงพอใจ: 2/5 อ่านแล้วเหนื่อยใจแปลกๆ