คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : STILL IN LOVE HyunMin+Minho ( ภาคพิเศษ)
Still in love
ˇˇˇˇˇˇˇˇˇˇˇˇ
ตึกอาคารสีขาว เบื้องหน้าประดับด้วยลานน้ำพุขนาด ใหญ่ แทมินนั่งฟังเสียง
น้ำพุอยู่เงียบๆมาครึ่งชั่วโมง ขณะที่ชายหนุ่มเรือนผมสีดำสนิท นัตย์ตาสีน้ำตาล
ประกายวิบวับหลังแว่นกรอบทอง เพ่งเล็งคนด้านหลังกระดาษบรู้ฟซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“ พี่จงฮยอนวาดหน้าผมให้ดีๆนะ” แทมินร้องตะโกนบอก ทว่ากลับได้รับ
เสียงกระแอมไอเป็นคำตอบ
“ ขอโทษฮะพี่ ” แทมินกลับมานั่งยิ้มในท่าเดิม ทันใดนั้นปลายดินสอดำสนิท
จึงเริ่มวาดรูปหน้าอย่างคล่องแคล่วอีกครั้งหนึ่ง คนหน้าหวานยังชูสองนิ้วให้เขา
ได้วาดรูป เมื่อเสียงข้อความดังขึ้นในกระเป๋า จงฮยอนถึงกับหยุดชะงัก พลาง
ตีหน้ายักใส่คนตรงหน้า
“ แปปนึงนะพี่จงฮยอน ขอโทษ ” แทมินคว้าหยิบโทรศัพท์ ขอโทษขอโพย
จงฮยอนยกใหญ่ เหนือสิ่งอื่นใดเพราะข้อความที่ส่งมานั้น มีความสำคัญกับ
แทมินไม่น้อย
“ พี่จงฮยอนขอโทษนะ พอดีว่าผมมีธุระ ไปนะ ”
“ แต่ว่า ” จงฮยอนยังพูดไม่ทันจบประโยค แทมินก็ลุกพรวดออกไปจาก
ลานน้ำพุ บริเวณนั้นจึงเกิดความเงียบงันเหมือนกับตอนแรก ทำให้คนร่าง
สูงนั่งนิ่งปิดปากเงียบ มือวางดินสอลงด้วยดวงตาอันหมองหม่น
“ ฉันรู้ว่านายต้องมา ” ชายหนุ่มสวมชุดนักเรียนม.ปลาย มือถือที่แก้วกาแฟ
กระดาษพลางเคาะมันลงกับโต๊ะหยุดเคาะมันทันใด หนุ่มหน้าสวยปั้นหน้ายิ้ม
ระหว่างที่สายตาดันเหลือบไปเห็น ชายหนุ่มหุ่นนักกีฬานั่งอยู่ริมสุดโบกมือทัก
ทายเขา
“ รอนานมั้ย ”
“ เปิดดูหน่อยสิ ฉันอุตสาห์เลือกมันให้นายเฉพาะเลยนะ ” ว่าแล้วชายหนุ่ม
ก็ยื่นกล่องกำมะยี่สีแดงไปข้างหน้า
“ แล้วนี่อะไร เห็นฮยองส่งข้อความว่ามีอะไรจะแนะนำไม่ใช่เหรอ นัดมาทีไร
ไม่เคยจะเป็นประเด็นอย่างที่ว่าเลย ถามหน่อยฮยองต้องการอะไรกันแน่ ”
“ เปล่าพี่ก็แค่อยากทำอะไรเพื่อน้องบ้าง ” เขายิ้มอย่างอ่อนโยน หารู้ไม่
ว่ามันกำลังทำให้แทมินเกิดความรู้สึกแปลกๆ เขาดีกับแทมินอย่างเหลือเชื่อ
ขณะที่เขาต้องเป็นฝ่ายเข้าหาจงฮยอนฝ่ายเดียว
“ แหวน! นี่มันหมายความว่ายังไง ”
“ ก็วันนี้วันเกิดนายไม่ใช่เหรอ นายโง่รึเปล่ามีอย่างที่ไหนที่จะให้คนเขาวาดรูป
ให้ตัวเองในวันเกิด “
“ ฮยองจะมายุ่งอะไรด้วยล่ะ แค่เขายอมเสียสละเวลามาวาดรูปให้ก็ถือว่า
บุญแล้ว ” แทมินพูดแล้วจึงก้มหน้าลงทันที แพรขนตายาวซึ่งตวัดขึ้นลงช้าๆบ่ง
บอกให้มินโฮรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังรู้สึกเช่นไร ณ ตอนนี้
“ แทมิน…ถ้านายลองมองตรงมาทางนี้ซักนิด แล้วนายจะรู้ว่าใครที่ค่อยอยู่ข้างๆ
นายตลอดระยเวลาที่ผ่านมา อย่าเสียเวลาเพราะคนที่ไม่ได้รักเราเลยนะแทมิน ”
“ แต่ผมรักพี่จงฮยอน ทุกครั้งที่เขาทำหน้าเศร้าผมก็พลอยรู้สึกไม่ดี และเพราะ
ทุกอย่างมันคือความสุขเล็กน้อยที่ผมได้รับ ดังนั้นรุ่นพี่อย่าห้ามผมเลยนะ”
เชวมินมินโฮปิดปากแน่น มือเอื้อมไปขยับเน็คไทซึ่งรัดแน่น ด้วยความอึดอัด
“ รู้มั้ยว่าทำไมฉันถึงต้องยอมช่วยเหลือนายทุกอย่าง ขณะที่เขาก็ทำเย็นชา
ใส่นายเหมือนทุกครั้งที่ฉันเจอ ” แทมินเงียบไปสักพัก เพราะไม่อยากจะ
ยอมรับความจริงที่ว่านี้ จงฮยอนไม่ได้มอบความรักให้เขาในฐานะคู่รัก
สิ่งที่จงฮยอนมอบให้คือความรู้สึกดีที่เขายังจำมันได้
วันรุ่งขึ้น แทมินสะพายกระเป๋าวิ่งหน้าตั้งเข้ามาทางประตูหน้า เท้ายาวๆก้าว
ขึ้นบันไดไปทีละสองขั้น มินโฮอยากรู้ เขาเองก็อยากรู้ แทมินจึงรีบตื่นแต่เช้า
เพื่อขอคำตอบจากเขา แต่ไม่รู้ว่าทำไมเมื่อเจอเขาแล้วถึงกับถามคำถามไม่ออก
“ อรุณสวัสดิ์ ” ร่างผอมบางเก้งก้างในชุดนักเรียนสีขาว กางเกงนักเรียนสีเนื้อพับ
ขึ้นมาเเค่ครึ่งขา ทำให้เขาดูดีมากกว่าหนุ่มๆในโรงเรียนที่มาตามตื้อแทมินซะอีก
เมื่อถูกเขาทักด้วยน้ำเสียงแบบนั้น ถึงกับทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะช่วยเขาถือไม้ถูพื้น
แล้วตามลงไปข้างล่าง
“ พี่รู้มั้ย ว่าเมื่อวานวันเกิดผมนะ ” แทมินว่าพลางยื่นไม้ถูพื้นไปใกล้ก๊อกน้ำ เปิดน้ำ
ใส่ผ้าถูพื้นแล้วซักมัน บริเวณอ่างล้างมือหลังโรงเรียน
“ แฮปปี้เบริด์เดย์แล้วกัน ”
“ ……ไม่เป็นไรหรอก เพราะผมนะจะไม่ตามตื้อพี่อีกแล้วล่ะ ”
“ เป็นเพราะฉันสินะ ”
“ ต่อให้ผมรู้สึกแบบนั้นกับพี่ พี่ก็ไม่เคยมองผมอย่างงั้นเลยด้วยซ้ำ ฉะนั้น
ผมถึงจะตัดใจจากพี่ไงล่ะ ” แทมินเสียงสั่น พร้อมกับหันหน้าไปทางอื่น
“ ผมขอถามอะไรเป็นครั้งสุดท้าย ตลอดเวลาที่ผ่านมา”
“ ฉันชอบนาย แต่ว่าฉัน….ฉันยังรักนายตอนนี้ไม่ได้ ขอโทษนะแทมิน ”
“ เพราะคิมคีซุน!”
“ นายรู้ได้ยังไง” จงฮยอนหน้าตาตื่น ไม่คิดว่าแทมินจะรู้ชื่อผู้หญิงคนนั้นได้
“ หึ~ ยังไงพี่ก็ไม่สามารถเปิดใจให้กับผมได้อยู่แล้ว ถ้าผมจะไปคบกับ
รุ่นพี่มินโฮพี่ก็ไม่เสียใจที่ผมไปหาเขาใช่มั้ย ”
“ ….มันก็ควรจะเป็นอย่างงั้น ”
“ ผมหวังว่าพี่จะรั้งไม่ให้ผมไปซะอีกนะคนใจร้าย ” สิ้นประโยคแทมินก็ตัดสินใจ
เดินหันหลังให้กับเขา ตั้งแต่นั้นมาแทมินก็เริ่มคบกับเชวมินโฮตามที่สัญญาไว้
ความรู้สึกดี ๆที่เขามีต่อเชวมินโฮ มันก็มีมากนับไม่ถ้วน
ในขณะเดียวกันที่แทมินไม่ได้รับการยอมรับจากแม่ของเขาเลยแม้แต่น้อย
ทั้งสองจึงแอบมาหากันอยู่บ่อยๆ จนกระทั่งมินโฮเข้ามหาลัย แทมินก็ไม่มี
โอกาสได้พบมินโฮอีก แต่เมื่อได้พบกันจริงจัง เขาก็พบกับผู้หญิงที่เป็น
รักแรกของจงฮยอน ขณะเดียวกันเชวมินโฮก็ได้มีท่าทางแปลกๆต่อเขา
แถมเจ้าตัวเป็นฝ่ายบอกเขาเองเสียด้วย
“ แต่ฉันกำลังจะแต่งงานกับคีซุน! นายอย่ามาทำให้เธอเปลี่ยนใจจะได้มั้ย ”
“ มินโฮ ”
“ แต่งงานเหรอ ทำไมฮยองต้องแต่งงานกับพี่สาวด้วยล่ะ ”
“ นั่นเป็นเพราะฉันรักเธอ ”
“…. มันแย่เหมือนกันนะ ” ใช่มันแย่เหมือนกัน มันแย่ตั้งแต่ที่เขารู้ว่าแม่ของ
มินโฮไม่มีทางจะรับเขาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวได้แต่อย่างใด และความ
เจ็บปวดนั้นมันก็ได้บาดลึกลงบนหัวใจดวงน้อยๆ เป็นครั้งที่สอง
ความคิดเห็น