คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : แชปสาม ; โชคดี(?)
"ที่มึงทำกับกูอย่างงี้...มึงไม่รักกูแล้วใช่มั้ย..."
“ป..เปล่านี่จ๊ะ..เป็ดเคยบอกเหรอว่าไม่รักที่รัก..?” เอาวะ! เอาไงเอากัน…..
“มึงไม่เคยบอกกู....แต่สิ่งที่มึงทำกับกูมันบอก!!!!” อ..อ้าวแล้วจะถามผมทำติ่งอะไรวะเนี่ย TT^TT
“จ..ใจร่มก่อนสิที่รัก..ใจร่มม” ผมพยายามจะเบี่ยงเบนจุดสนใจของคีย์ไปให้ได้มากที่สุด เชื่อเลยว่าอีกไม่นานผมได้กลายเป็นเป็ดตากแห้งแน่ๆ
“ใจร่ม? หึ...มึงยังจะให้กูใจร่มอยู่อีกเหรอะ!!!!!!” ทำไมจู่ๆ ผมถึงรู้สึกได้ว่าอุณหภูมิห้องผมมันร้อนขึ้นเหมือนทะเลทรายเลยอ่ะ....อีกไม่นานอีกไม่นาน เตรียมตัวไว้เลย TT
“อ...เอ่อ..แต่เป็ดไม่ได้ทำจริงๆน้า” เอาวะ....ทำเป็นใสซื่อไปก่อนแล้วกัน
“มึงไม่ได้ทำแล้วใครจะทำห๊า!!!!! หลักฐานเห็นอยู่ทนโท่ มึงยังจะมีหน้ามาแก้ตัวอีกเหรอ!!!!!!?” ตายหล่ะหวาตายตายตาย ผมว่า...ผมพอจำได้ลางๆแล้วนะว่าใครมาทำห้องผมแบบนี้
เมื่อวันก่อน ตอนที่ผมกับคีย์ไปกินเนื้อย่าง มินโฮมันโทรมาหาผม....ผมก็ไม่ค่อยได้ยินมันพูดหรออกนะ เพราะผมกำลังกินเนื้ออยู่....
Rrrrrrrr………..
“ฮัลโหล...”
(อ...เอ่อ พี่จง ผมมินโฮนะ)
“เออๆ แกมีอะไรฉันไม่ว่าง”
(ค...คือ คือว่า...)
“อะไร! มีอะไรก็บอกมาแกนี่มัน....”
(ผ...ผมกับแทมินขอยืมห้องพี่หน่อยนะ! พ..พอดีห้องผมแทมเพิ่งจัดเสร็จ)
“แล้วแกจะเอาห้องฉันไปทำอะไร...”
(อ....เอ่อ ค...คือ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ก็รู้เองแหละ ผมขอยืมนะ!)
“ฮ..เฮ้ยๆ เดี๋ยวๆๆ”
(ผมไปละพี่ ขอบคุณครับ สวัสดีครับ)
“เฮ้ย มินโฮ เฮ้ย”
........มันก็เป็นอย่างนี้ ผมว่าผมพอจะรู้แล้วล่ะว่าไอ้กบตัวไหนมันมาทำให้ผมแตกแยกกับคีย์ หึหึหึหึ ร้ายจริงๆร้ายจริงๆ
“จงฮยอยน! มึงคิดอะไรอยู่ ทำไมไม่ตอบคำถามกูห๊ะ!!! ”
“อ....เอ่อ พอดีเป็ดคิดถึงเรื่องเมื่อวานตอนที่มินโฮโทรมาหา ต..ตอนที่เราไปกินเนื้อย่างกันไง” เอาวะ...ไหนๆก็ไหนๆ ชี้แจง
รายละเอียดไปเลยแล้วกัน
“ทำไม! มึงจะเอาไอ้กบนั่นมาเป็นข้ออ้างเรอะ!” รู้ทันผมอีก...
“ป..เปล๊า! เป็ดแค่..แค่ แค่...”
“แค่? แค่อะไรของมึง! ” ทำไมนับวันคีย์ยิ่งโหดขึ้นวะเนี่ย เป็ดอยากตาย!
“ก....ก็ เมื่อวานมินโฮโทรมา ข ..ขอยืมห้องไปใช้”
“แล้วไง! มึงจะบอกกูว่า มินโฮมา ‘อาห์.....อาห์’ กับแทมินที่ห้องมึงงั้นดิ?” อาห์....อาห์ อีกแล้ว ผมว่าคีย์คงคิดเรื่อง อาห์....อาห์อยู่แหงๆ =____=
“ก.....ก็ใช่จ๊ะ” พูดไปแล้ว....ผมพูดไปแล้ววววววว
“งั้นเหรอ....มึงพิสูจน์ให้กูได้มั้ยล่ะ? ” พิสูจน์....แล้วจะพิสูจน์ไงวะ....
“ด..ได้ ได้!!! โทร โทรหามินโฮเดี๋ยวนี้เลย ใช้มือถือที่รักโทรอ่ะ” เอาวะเป็นไงเป็นกัน
“เออ!” คีย์หยิบมือถือขึ้นมาแล้วเปิดสปีกเกอร์โฟน
ตู๊ด...ตู๊ด....ตู๊ดด..
(ฮ....ฮัลโหลครับ)
“มินโฮ นี่ฉันคีย์นะ”
(อ๊ะ..อ่า..แทมินเบาเบาหน่อยซี่)
“มินโฮ!!!”
(อ๊ะ...ม...มีอะไร..ร..เหรอคีย์)
“นี่แกทำไรอยู่เนี่ย!!!”
(ก..ก็.....อ๊ะ..อ๊า..แทมตรงนั้นแหละตรงนั้น)
“ฉันถามว่าแกทำอะไรอยู่!!!”
(ฉ....ฉัน อึก! .....ก..กำลัง..อ..อะ..เอ็กซ์...ซ..ซะ...เซ็กส์(เซอร์)...ซาย..อยู่)
“=[ ]= ร...เหรอ...ฉันมีอะไรจะถาม”
(อ๊ะ..วะ..ว่ามา)
“เมื่อวานแกมาทำอะไรที่ห้องของจงฮยอนรึเปล่า”
(อ...อ๋อ..ก็มา อาห์ แทม อาห์ อ๊ะ..)
“อะไรนะ ฉันไม่ค่อยได้ยิน”
(ก..ก็มานั่นแหละ...ต...แต่ของที่..ย...อยู่ใน อึก! ห้องของ อ๊ะ..พี่จง..อ่ะ..ม..มีอยู่แล้ว..)
“อะไรบ้างที่มีอยู่แล้ว”
(วาส..สลีน..อึก! แค่นี้นะ อ๊า!!)
“ช....เชื่อเป็ดยังอ่ะ”
“คิดดูก่อน!!” อะไรกันวะเนี่ย!!!!
--------------------------------------
เอามาลงให้เดี๋ยวเย็นๆ ชอทฟิควันเกิดมินโฮค่า
ความคิดเห็น