คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [[ประวัติศาสตร์ของเรา]]
Epic Wonderland
เมื่อกาลก่อนสมัยที่ฟ้าและผืนดินยังไม่มาบรรจบ เทพปกป้องรักษาดินแดนแห่งเทพ ปีศาจและมารรวมตัวกันอยู่ที่ใต้พิภพ และมนุษย์ผู้น่าสงสารผู้ตกเป็นทาสของสิ่งชั่วร้าย ไม่เคยมีครั้งใดที่มนุษย์ได้เห็นแสงแดดสีเงิน โสตประสาทการรับกลิ่นไม่เคยกระทบถูกดินกลิ่นและกลิ่นต้นไม้ มืออันหยาบกร้านไม่เคยได้สัมผัสห้องอากาศอันแสนอ่อนนุ่ม ใต้พิภพมีเพียงเถ้าถ่านควันไฟ ปกคลุมเป็นหมอกควันหนาแน่นกางกั้นโลกนั้นไว้จากทุกสิ่ง ประสาทการรับกลิ่นคุ้นชินแต่กลิ่นคาวเลือดที่อาบนองถ้วนทั่ว มือของมนุษย์จับแต่อาวุธและจอบเสียมเพื่อคอยทำงานรับใช้ปีศาจร้าย
เหล่าทวยเทพผู้อยู่บนสรวงสวรรค์เห็นภาพนั้นเขาก็อยากจะลงมาช่วยเหลือเพราะไม่อาจทนเห็นความยากลำบากนั้นได้ เบื้องบนนาม ‘เอลวีล่า’ (The Goddess of Silver Heaven) จึงส่งเทพลงมา 2 ตน คนแรกคือ โอเน็กซ์ (Onex the Phoenix of Silver Heaven) และ ลินวิดอร์ (Lindvindor the Dragon of Silver Heaven) สองเทพเป็นนกเพลิงและมังกรไฟที่มีความสามารถสูงสุดในช่วงนั้น โอเน็กซ์เป็นนกไฟที่ถือกำเนิดขึ้นตัวแรกและตัวเดียวในช่วง 500 ปีที่เหล้าเทพเฝ้ารอคอย ส่วนลินวิดอร์คือทายาทของกษัตริย์แห่งมังกรทั้งปวงและจะเป็นผู้สืบสายเลือดกษัตริย์นั้นต่อจะผู้เป็นพ่อ
เทพทั้งสองทั้งทีที่พ้นเขตแดนสวรรค์ก็อาละวาดเต็มที่ เปลวไฟร้อนระอุที่พ่นออกมาจากปากของเจ้ามังกรยักษ์กระจายเป็นสายยาวเหนือท้องฟ้า แรงกระพือปีกทำให้เมฆหมอกกระจายตัวออกจนสามารถทำลายเขตแดนของเหล่าปีศาจ เมื่อปราการหมอกแห่งโลกใต้พิภพถูกทำลายความโกลาหลก็บังเกิดขึ้นแทบจะในทันที มนุษย์ผู้อ่อนแอ หวาดกลัว และโง่เขลาหนีตายกันสุดชีวิต เพราะสิ่งที่มีชีวิตที่โจมตีเขามาคือสิ่งที่พวกเขาไม่เคยรู้จัก ยามเมื่อเงยหน้ามองด้วยความตกใจยามที่เปลวไฟแผดเผาอยู่กลางอากาศ พวกปีศาจร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด ปีศาจบางตนพยายามจะโจมตีใส่ลินวิดอร์ เจ้าชายมังกรแห่งสรวงสวรรค์ แต่มันก็ต้องพบว่าสิ่งที่มันกำลังทำคือสิ่งที่สูญเปล่า เมื่อนัยน์ตาสีส้มแลดูดุดันคู่นั้นมองสบลงมาพร้อมกับภาพเปลวไฟสุดท้ายที่พุ่งมาถึงตัว!
ส่วนโอเน็กซ์ เมื่อแรกเริ่มมันออกโจมตี ทั้งไล่จิกพวกปีศาจทั้งแผดเผาทุกสิ่งรอบกายพบๆกับที่ลินวิดอร์ทำ มันบินตรงดิ่งเข้าไปจิกควักลูกตาของปีศาจหลายตนออก พวกมันร้องด้วยความเจ็บปวดนอนดิ้นอยู่บนพื้นดิน โอเน็กซ์มองหาเป้าหมายก่อนจะตรงเข้าไปทำร้ายศัตรูที่อยู่ไกลออกไป หนึ่งคน สองคน สามคน สี่คน ... มันจิกทึ้งทุกคนที่มันเข้าใกล้ราวกับนกเพลิงกำลังพิโรธ
ทั้งลินวิดอร์ทั้งโอเน็กซ์อาละวาดดินแดนใต้พิภพเสียจนราบเป็นหน้ากลอง มีแต่ซากศพ กลิ่นคาวเลือด ทั้งจากของมนุษย์และพวกปีศาจผสมปนเปกันอยู่ในอากาศจนไม่อยากแยกแยะได้ อีกทั้งเปลวไฟที่เผาทั้งต้นไม้ ทั้งบ้านเรือน ทั้งซากศพ มังกรยักษ์พ่นไฟออกจากปากกว้างของมันราวกับไม่ยอมเลิกราส่วนนกไฟเองก็ไม่แพ้กันมันบินไปเกาะตามต้นไม้ต้นนั้นทีต้นนี้ทีอย่างสนุกสนานพร้อมกับเปลวไฟจากตัวของมันที่กำลังติดไฟทั่วไปหมดเหมือนเป็นขุมนรกดีๆนี่เอง
เหล่าทวยเทพลงความเห็นกันว่าทั้งโอเน็กซ์และลินวิดอร์คงเกิดอาการคลั่งจากการสู้รบกับพวกปีศาจ ยิ่งเห็นเลือดยิ่งเกิดอาการคลุ้มคลั่งเหมือนหมาบ้า อะไรก็ตามอยู่ใกล้จะถูกทำร้ายไปเสียหมด เมื่อเป็นเช่นนั้นเทพเอวีล่าจึงลงมาจัดการทั้งสองด้วยมือของตนเอง นางใช้คำสาปศักดิ์สิทธิ์กลายร่างทั้งสองให้กลายเป็นมนุษย์ครึ่งเทพใช้พลังได้เพียงเล็กน้อย อีกทั้งยังสร้างคำสาปเปราะบางในคืนเดือนมืดของทุกเดือนๆ ครึ่งเทพทั้งสองจะเปราะบางเสียยิ่งกว่ามนุษย์ธรรมดาๆ หรือแม้แต่กับสัตว์เล็กๆที่ไม่มีอันตรายก็สามารถทำให้เทพทั้งสองตายได้ นั้นคือการลงโทษ... โทษฐานที่ทั้งสองคลุ้มคลั่งทำร้ายได้แม้แต่มนุษย์ทั้งๆที่มีคำสั่งอยู่แล้วว่าให้ละเว้นมนุษย์ทั้งหลาย แต่ก็อีกแหละจะโทษใครได้นอกจากจิตสำนึกของตัวเอง ...
เทพเอลวีล่าร่ายมนตร์อีกเพียงเล็กน้อย สถานที่ๆเต็มไปด้วยซากศพและความพินาศก็สาบสูญกลายเป็นผืนป่ากว้างใหญ่ ต้นไม้ยืนต้นสูงเบียดเสียดกันแน่นบ่งบอกถึงความสมบูรณ์
“นอกจากร่ายคำสาปให้เจ้าทั้งสองแล้ว เจ้าทั้งสองจะต้องรับโทษอื่นด้วย” เทพเอลวีล่าเอ่ย “ดินแดนหมอกตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว ข้าจะตั้งชื่อดินแดนใหม่แห่งนี้ว่า ‘Silver Fog’ (หมอกสีเงิน) หน้าที่ของพวกเจ้าคือดูแลผืนป่าแห่งนี้ จากนี้ไปพวกสัตว์เล็กสัตว์น้อยจะมาอาศัยที่นี่ หน้าที่ของพวกเจ้าคือดูแลมันให้ดี”
“สิ่งที่ข้าบอกไปพวกเจ้าสามารถทำได้ใช่ไหม” ทันทีที่สองเทพพยักหน้ารับนางจึงเอ่ยต่อ “พวกเจ้าต้องดูแลที่แห่งนี้จนกว่าโทษทั้งหลายจะหมดสิ้น สำหรับที่นี่ เจ้าคือมนุษย์ครึ่งเทพที่แข็งแกร่งที่สุด แต่พวกเจ้าก็อาจจะอ่อนแอที่สุดก็ได้เช่นกัน คำสาปของข้าจะทำให้พลังเทพในตัวของเจ้าทั้งสองไม่มีเหลือเลยในคืน 15 ค่ำ”
“นอกจากดูแลพวกสัตว์แล้วสิ่งที่พวกเจ้าต้องชดใช้คืนคือ ‘มนุษย์’ ที่พวกเจ้าทำร้ายจนถึงแก่ชีวิต ทำเช่นไรก็ได้ให้เหล่าสัตว์สามารถมีร่างแปลงเป็นมนุษย์เหมือนอย่างที่พวกเจ้าเป็น นั้นคือสิ่งที่พวกเจ้าต้องหาคำตอบกันเอง”
“ข้าน้อยลินวิดอร์รับบัญชา” เจ้าชายมังกรผู้เหย่อหยิ่งเอ่ยตอบ ขณะที่นกไฟหนุ่มทำเพียงแค่นิ่งเงียบใบหน้าคมก้มลงต่ำเหมือนรอฟังอยู่
“จากนี้ไป ที่นี่คือดินแดนของเจ้าทั้งสอง ลินวิดอร์ โอเน็กซ์ “ เอลวีล่าเอ่ยต่อคนทั้งสอง “มังกรน่าจะชอบอยู่ที่สูง ข้ายกดินแดนตอนเหนือให้เจ้า ส่วนโอเน็กซ์ดินแดงทางใต้เป็นของเจ้า”
“ข้าน้อยรับบัญชา” โอเน็กซ์เอ่ยตอบเสียงเรียบ
“จงจำไว้เจ้าคือลูกนกไฟและลูกมังกรที่เพิ่งฟักออกจากไข่ พวกเจ้าพิเศษกว่าใคร พวกเจ้าถูกลิขิตไว้ให้ต้องอยู่ที่นี่ และสัตว์น้อยใหญ่ที่นี่ก็ถูกลิขิตไว้ให้อยู่ร่วมกับเจ้า จนกว่าจะถึงวันที่จะได้กลับ Silver Heaven ข้าปรารถนาให้พวกเจ้าอยู่ที่นี่อย่างมีความสุข” สิ้นคำร่างของเทพเอลวีล่าก็จางหายไปในอากาศทิ้งให้สองหนุ่มอยู่ตรงนั้น
+++++++++++++++++++++++++
to be continue .....
Onex : พวกท่านคือภารกิจของข้า
ความคิดเห็น