คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : >>>บทลงโทษที่แสนจะถูกใจ คิคิ :: Credit pic - CHo-Kune
มือหนากระชากร่างบางมาตามทางเดิน สายตาคนมองมาที่ทั้งสองคนอย่างแปลกใจ พนักงานในโรงแรมต่างงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น สองคนนี้ปกติหวานชื่นรื่นรมย์ยิ่งกว่าน้ำตาลกองเป็นภูเขาซะอีก แล้วทำไมอยู่ดีๆถึงหน้าตึงกันทั้งคู่แล้วดูเหมือนอีทึกเองก็ไม่เต็มใจจะเดินตามมา ไม่ใช่สิ ภาพที่เห็น เป็นคังอินมากกว่าที่ลากอีทึกเดินมา อีท่าแบบนี้ ทะเลาะกันมาแน่ๆ เหล่าพนักงานต่างซุบซิบกันเมื่อทั้งคู่ผ่านไป หากแต่ก็ไม่มีใครกล้าทักทั้งคู่ คังอินกระชากอีทึกเข้ามายังห้องพักอย่างรุนแรง ท่าทีที่ไม่อ่อนโยนเหมือนทุกครั้ง การกระทำที่ไม่เอาอกใจเหมือนที่เคย และอารมณ์เกรี้ยวกราดที่สังเกตได้ชัดจากแรงบีบที่ข้อมือ
“โอ๊ย..มันเจ็บนะคัง” อีทึกสะบัดมือออกทันทีที่เข้ามาในห้องเรียบร้อยแล้ว มืออีกข้างกุมข้อมือไปมาด้วยความเจ็บ แรงบีบที่ข้อมือจากคังอินตั้งแต่ร้านเครื่องดื่มมาถึงห้องพักก็ไม่ใช่ใกล้ๆ ข้อมือเขาตอนนี้จึงแดงช้ำจนออกเขียว
“เจ็บหรอ..หึหึ ก็ดี..จะได้จำ!” สีหน้าเกรี้ยวกราดในแบบที่ตนเองไม่เคยเห็นกำลังทำให้เขากลัว คังอินตอนนี้กลายเป็นอะไรไปแล้ว ไม่เหมือนคังอินที่เขาเคยรู้จักเลยสักนิด มันน่ากลัว..
“นายเป็นอะไรของนาย” เสียงหวานเอ่ยขึ้นถามอย่างกล้าๆกลัวๆ ถึงแม้เขาจะเป็นคนที่ใจกล้าแค่ไหน แต่สถานการณ์อันตรายแบบนี้ ความหวาดหวั่นก็เข้าครอบคลุมจิตใจได้ไม่ยาก สรรพนามหวานแหววระหว่างทั้งคู่จึงหายกลายเป็นอากาศธาตุ เพราะอีทึกเองก็ไม่มีอารมณ์จะมาจ๊ะจ๋ากับคนที่กำลังเดือดได้ที่เหมือนกัน
“หึ..นายสนใจด้วยรึไง” น้ำเสียงห้วนๆส่งมาจากอีกคนทันที คังอินเบือนหน้าหนีไม่สบตาอีทึก ตอนนี้เขาไม่อยากจะมองหน้าคนรักเท่าใดนัก ยิ่งเห็น คำพูดที่ร้านเครื่องดื่มก็ยิ่งหลอกหลอนเขา หัวใจก็พาลเจ็บแปลบๆ
“นี่ .ฉันถามนายดีๆนะ ทำไมต้องกวนด้วยล่ะ” อีทึกเองก็เริ่มอารมณ์เสียแล้วเหมือนกัน ในเมื่อเขาถามดีๆแล้วทำไมต้องพูดแบบนี้ด้วย
“ใช่สิ ฉันมันกวน!! ไม่เหมือนหมอนั่นหรอก คงจะดีไปซะทุกอย่างล่ะสิ เธอถึงได้เข้าข้างมันซะขนาดนั้น” วาจาประชดประชันจากร่างสูงยิ่งทำให้อีทึกปรี๊ดแตก เมื่อต่างคนต่างแรงกันแบบนี้ สถานการณ์ที่ว่าร้าย จึงแย่ขึ้นไปอีก คังอินเองก็ไม่ได้อยากจะพูดแบบนี้เท่าใดนัก แต่ความน้อยใจที่แฝงอยู่ลึกๆมันก็สั่งให้เขาพูดแบบนี้ออกมาไม่ทันคิด จนลืมไปว่า คำพูดนั้นอาจจะทำให้อีทึกเสียใจ
“นี่คัง!! คุณซึงฮวานเขาไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยนะ นายอย่าพาลสิ!”
“พาลเหรอ?.. ใช่ฉันมันพาล!!! แล้วไง ถึงจะพาล ฉันคนนี้ก็เป็นผัวเธอ ไม่ใช่มัน!!”
เพี๊ยะ !!!
ฝ่ามือบางฟาดลงไปที่ใบหน้าคม หยาดน้ำตาไหลรินจากดวงตาทั้งสองข้างที่บัดนี้แดงก่ำช้ำไปหมดแล้ว แต่แค่ปวดตาคงไม่เท่ากับปวดที่ใจ ผิดหวัง ..ใช่เขาผิดหวัง เพราะไม่คิดเลยว่าคำพูดแบบนี้จะหลุดออกมาจากปากของคนที่รักที่สุดอย่างคังอิน
ฝ่ายคังอินเมื่อเจอตบเข้าไปแบบนี้ ก็ยิ่งโกรธ
“มานี่!!” คังอินจัดการลากอีทึกเข้าห้องนอนทันที อีทึกเองก็ตกใจกลัวสุดขีด พละกำลังมหาศาลที่เขาเองไม่สามารถต้านทาน แล้วก็อารมณ์ฉุนเฉียวของคนรักที่ไม่รู้สาเหตุ มันน่ากลัวจริงๆ
~KT. Love A Lot~
เมื่อมาถึงในห้องนอน อีทึกก็โดนเหวี่ยงลงที่เตียงทันที ร่างสูงเองก็ตามลงมาคร่อมไว้ กันไม่ให้อีกคนหนีไปไหน
“จะทำอะไรน่ะคัง”
“ก็ทำแบบที่ผัวเมียเขาทำกันไงล่ะ”
อุ๊บส์....NC ตัดฉับก่อนโดนแบน
หลังจากพายุคลื่นใหญ่สงบลงแล้ว สองคนก็กอดกันแน่นบนเตียงนอนหนานุ่ม ความไม่เข้าใจ ผิดใจหรือว่าหึงหวงถูกกำจัดไปเสียสิ้น ด้วยการทำโทษแบบร้อนแรงฉบับคังอิน อีทึกนอนซุกหน้าอกแกร่งด้วยความสุขใจ เพราะบทรักในวันนี้ช่างถูกใจและก็ตื่นเต้นมาก เรื่องก่อนหน้าที่มีปากเสียงกันก่อนจะลงเอยที่ระเบียงนั้นเรียกรอยยิ้มจากอีทึกเล็กน้อย แล้วใครว่าเขาเข้าข้างซึงฮวานกันล่ะ
It’s just a plan, you know? (มันก็แค่แผนซ้อนแผนน่ะ ฮิฮิ)
ย้อนกลับไปเมื่อตอนคังอินไปเข้าห้องน้ำ
“นี่พี่ อย่าลืมทำตามแผนที่เราวางไว้นะ”
หญิงสาวคนเดิมกับที่แกล้งจมน้ำเมื่อคืนก่อนคุยกับผู้ชายคนนึงอยู่ที่มุมลับบริเวณทางเดินไปห้องน้ำ อีทึกไม่ตั้งใจจะแอบฟังแต่ท่าทางลับๆล่อๆบวกกับโจทก์เก่าที่ยังไม่เคลียร์ทำให้เขาอยากรู้อยากเห็นในสิ่งที่ทั้งคู่กำลังคุย
“รู้แล้วน่า ไม่ลืมหรอก..เธอก็อย่าพลาดละกัน”
“ไปได้แล้วไป เดี๋ยวก็มีคนมาเห็นพอดี”
ทั้งคู่รีบเดินออกไปจากซอกมุมนั้น ร่างบางรีบเดินกลับมายังที่นั่งตัวเองทันที เขาไม่รู้ว่าแผนที่หญิงสาวกับผู้ชายคนนั้นวางไว้คืออะไร แต่อย่างน้อยๆเขาก็ไม่โง่พอที่จะมีพิรุธเพื่อให้เธอสงสัย จริงแล้วๆเขาเองก็คิดอยู่เหมือนกันว่าแผนนั่นอาจจะเกี่ยวกับตนและคังอิน ไม่ทันได้ขบคิดให้มากความ เสียงจากด้านหลังก็กระแทกโสตประสาทอีทึกทันที
“ขอโทษนะครับ.” อีทึกค่อยๆหันไปมองช้า ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ ทรงผมสุดเท่ห์ตามกระแสนิยม เสื้อผ้าสไตล์ผู้ชายเบาๆไม่แฟชั่นจ๋าแต่ก็ไม่ตกเทรนด์ กล้ามเนื้อดูดีทุกสัดส่วน โครงหน้าที่หล่อเหลาเอาการ โดยเฉพาะคิ้วเข้มได้รูปนั่น รับกับจมูกโด่งๆได้เป็นอย่างดี ถึงแม้จะหล่อแค่ไหนก็ไม่ทำให้เขาเขวจากคังอินสักนิดเดียว!!
“ครับ”
“ผม..ขอยืมโทรศัพท์หน่อยได้มั้ยครับ”
“ห๊ะ?” ร่างบางส่งเสียงด้วยความงุนงง ยืมโทรศัพท์? จะจีบเขาหรือ? อ้อ นี่สินะแผนของยัยพะยูน และนี่ก็คงเป็น แฟนเก่าที่ทิ้งเธอไปที่ถูกอุปโลกน์เพื่อให้ตนเองดูดี อีนี่ ร้ายจริงๆ!!
“พอดีโทรศัพท์ผมแบตหมด ผมหาโรงแรมที่น้องสาวมาพักไม่เจอ เลยอยากจะขอยืมโทรศัพท์คุณสักครู่นะครับ” หึหึ น้องสาวงั้นหรอ? ถ้าแก้แค้นมันไม่ได้ ก็ให้อีพี่เจ็บตัวแทนละกัน พี่น้องกันเจ็บแทนกันคงจะมันส์พิลึก อีทึกแอบสะใจลึกๆอยู่คนเดียว เขาไม่ตอบคำถามของชายหนุ่มตรงหน้า เพราะอยากจะรู้ว่าผู้ชายคนนี้จะทำยังไงต่อไป
“ เอ่อ..ถ้าคุณไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะครับ..” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยความเกรงใจ
“ขอโทษทีนะ พอดีฉันไม่ได้เอามือถือมาน่ะ” อีทึกเอ่ยเสียงหวานพลางส่งยิ้มเล่นหูเล่นตาให้อีกคน จะตีงูให้ตายน่ะ มันต้องล้อมคอกให้ดี แล้วก็ตีให้หลังหัก!!!
“ไม่เป็นไรครับ ขอโทษด้วยนะครับที่รบกวน” ชายหนุ่มส่งยิ้มบางเบามาให้ เมื่อแผนขั้นแรกไม่สำเร็จ แต่จะยอมแพ้ง่ายๆ ก็คงไม่ใช่ ชเวซึงฮวาน
“อ่า..อื้ม” ร่างบางตอบรับเบาๆในลำคอ สายตาที่มีความหมายทอดมองไปยังอีกฝ่ายเพื่อล่อให้หลงกล ซึงฮวานกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ เพราะในที่สุดอีทึกก็แสดงออกว่าสนใจเขาอยู่เหมือนกัน
“คุณ ชื่ออะไรเหรอครับ”
“อีทึกครับ แล้วคุณล่ะ”
“ผม ชเวซึงฮวานครับ เรียกสั้นๆว่าซึงฮวานก็ได้” รอยยิ้มเทพบุตรสุดกะหลั่วไม่ทำให้อีทึกหลงใหล อยากจะบอกในใจ เห็นแล้วจะอ้วก!!! หล่อสู้สามีฉันไม่ได้ ก็อย่ามาเสนอหน้าได้ป่ะ?
“อ่าหะ”
“คุณมาเที่ยวหรอครับ”
“ใช่ แล้วคุณล่ะ”
“ผมมากับน้องสาวน่ะครับ แต่ยังไม่ได้เที่ยวไหนเลย”
“อ่อ..”
“คุณช่วยเป็นไกด์ให้ผมได้มั้ยครับ ผมไม่รู้จักใครเลย”
“คือ..ฉันไม่ได้มาคนเดียวน่ะ”
“หรอครับ..ไม่เป็นไรๆ ผมนี่แย่จริงๆเลย รบกวนคุณอีทึกอีกแล้ว”
“อ่า..”
กะอีแค่ผู้ชายหน้าม่อ..คิดจะมาล่อคนอย่างฉัน ง่ายไปนะจ๊ะ!! ถึงจะยิ้มให้แต่เขาก็ไม่ได้โง่นะ นี่คงจะวางแผนว่าจะให้ฉันทะเลาะกันคังอินล่ะสิ ฝันไปเถอะ พวกโง่!! แล้วนั่นคังอินกำลังเดินมาพอดี ดูสิว่ามันจะทำอะไร?
“ใบไม้ติดที่หลังคุณเดี๋ยวผมเอาออกให้นะครับ” ซึงฮวานพูดจบก็เอี้ยวตัวมาคร่อมอีทึกจากทางด้านหลังทันที
ว่าแล้ว ว่าต้องมามุกนี้ เดี๋ยวคอยดูสิ คังอินจะอาละวาด และแล้วทุกอย่างมันก็เป็นไปตามอย่างที่อีทึกคิดจริงๆ หึหึ พวกโง่!!!
พลั่ก ก!!
และแล้ว เหตุการณ์ก็เป็นฉะนี้แล แต่อุ๊บส์....พี่เจ็บตัวไปแล้ว น้องก็ควรเจ็บใจบ้างจะได้สมน้ำเนื้อกัน..
>>>
“กรี๊ด ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด “ หญิงสาวกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง เธอฉีกรูปในมือไปมาแล้วขว้างทิ้ง ส้นสูงหกนิ้วบดขยี้เศษกระดาษจนไม่เหลือเค้าเดิม ซึงฮวานก็ได้แต่เอามืออุดหู เพราะเขาก็เจ็บไปทั้งตัวแล้วจากที่โดนคังอินซ้อม ก็ปล่อยให้ยัยนี่กรีดร้องซะให้พอละกัน แผนมันล่มแล้วจริงๆ...
‘ฉันต้องขอโทษเธอด้วยนะที่คังอินไปทำร้ายพี่ชายเธอ แต่ก็นะ..มันเป็นความผิดของพวกเธอเอง ถึงยังไงฉันก็ต้องขอบคุณเธอมากนะ..ขอบคุณที่ทำให้เรามีเวลาดีๆด้วยกัน ‘
แหม..เกือบลืมไป เพื่อเธอจะนึกไม่ออก ฉันเลยเอาภาพมาฝากน่ะ สวยใช่มั้ยล่ะ? หึหึ
..................................................................................
กร๊าซซซซซซ !!! ภาพมันสุดยอดมาก แนะนำว่าให้จินตนาการว่านี่คือรูปถ่ายจริงๆนะคะ แล้วจะได้ฟีลแบบDeeply เลยล่ะ
ขอบคุณพี่วัน CHo-Kune ผู้ร่วมขบวนการคังทึกจึ้กจึ้ก อุตส่าห์แอบคนในบ้านมาวาดรูปให้น้องตามรีเควส ขอบคุณจริงๆค่า
^^ ซึ้งใจง่ะ ..
ชอบกันมั้ย? ถ้าชอบก็เม้น!!! (เบลกลัวโดนแบนเพราะรูปนี่จริงๆ แต่ก็ยังอยากเอาลงนะเออ) ฮ่าๆ
นี่แค่คังทึกแบบออเดิร์ฟนะคะ ต่อไปจะแรงขึ้นเรื่อยๆๆๆ อ๊า กกกก (สครีมวันละหลายรอบ)
ขอโทษด้วยนะคะที่เพิ่งเอามาอัพ คริคริ พอดีเบลแต่งฟิคประกวดค่า กลัวไม่ทันจะแย่ - -*
อ่าๆ ตอนต่อไปจะเป็นยังไง ถ้าคังจะ.. แล้วทึกจะ...
?? ติดตามกันด้วยน้า :)
Kt.= kidteung = Kang ♥Teuk
ความคิดเห็น