ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 03:: Jack!?
บทที่3
Jack!?
"เอาเข้าห้องไอซียูไปเลย! เด็กคนนี้เสียเลือดมาก"
"คุณพยาบาลค่ะ น้องสาวดิฉัน.."
"ไม่ต้องห่วงค่ะ เราจะพยายามให้ถึงที่สุด"
ปัง!
เสียงประตูห้องฉุกเฉินปิดลง ผู้เป็นพี่สาวของกริชยืนอยู่หน้าห้อง คราบน้ำตายังคงหลงเหลืออยู่บนใบหน้าของเธอ
" 'กริน'!เธอไม่อะไรใช่มั้ย?"
แฟนหนุ่มของหญิงสาววิ่งพรวดพราดเข้ามาหาเธอ กรินเข้าไปซบกับอกของเขาพร้อมกับปล่อยโฮออกมาชุดใหญ่
"กริช..เค้า ฮือๆ"
"ใจเย็นๆนี่มันเกิดอะไรขึ้น?"
"ชน..ชนแล้วหนี ฮือๆๆ"
ห่างออกไปประมาณสี่ถึงห้าก้าวจากจุดที่เธอยืนร้องไห้อยู่กับแฟนของเธอ มีเด็กหนุ่มใส่เสื้อคลุมสีดำขาดๆกำลังยืนกอดอกเหมือนกำลังคิดอะไรบ้างอย่างอยู่ ส่วนแมวสีดำที่อยู่บนไหล่ของเขาก็บ่นพึมพำออกมาว่า
"รถชนที่ไหนเล่าเจ๊...เห็นชัดๆว่าไอ้ตุ๊กตานั่นมันฟาดเอาๆ เอ่อ...แต่มันก็รถชนอยู่ดีนี่เนอะ"
"อืม" ควีนตอบรับทั้งๆที่ยังมองประตูห้องฉุกเฉินอยู่
"นี่นายเป็นอะไรไปเนี่ย ยัยเด็กนั้นรอดแล้วน่า เธอกลายเป็นเทลส์แล้วนี่"
"เธอเป็นเทลส์แค่ครึ่งเดียว
"หะ..หาว่าไงนะ!" เชสเชอร์ร้อง
"เธอเป็นเทลส์แค่ครึ่งเดียว" ควีนท้วนคำซ้ำ
"เฮ้ย...งั้นแบบนี้"
"อย่าห่วงเลย เธอไม่ตายหรอกเอาเป็นว่าค่อยคุยกับยัยนั้นตอนตื่นแล้วก็แล้วกัน"
"นายนี่น้า~"
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีใครออกมาจากห้องฉุกเฉิน
"เฮ้! ไหนนายบอกว่าไม่ตายไง นี่ผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้วนะ"
"เออน่า!ไม่ตายหรอก!"
"ถ้าตายล่ะ?"
"ถ้าตาย....ฉันก็ซวยน่ะสิ"
"ฮือๆๆๆ กริชๆ"
"ใจเย็นๆไว้นะกริน กริชต้องปลอดภัยแน่"
"แต่ว่า...โธ่! 'แจ๊ค' นายจะมาเข้าใจอะไรเล่า นายไม่มีพี่น้องนี่"
"หือ!" ควีนหันไปมองทางพี่สาวของกริชและแฟนของเธอ 'แจ๊ค' งั้นเหรอ
แอ๊ด!
ประตูห้องฉุกเฉินถูกเปิดออกโดยคุณหมอท่าทางใจดีท่านหนึ่ง
"คุณหมอค่ะ! น้องสาวดิฉันปลอดภัยไหมค่ะ?" กรินรีบวิ่งเข้าไปถามทันที
"เอ่อ...คือ" คุณหมอท่าทางกังวลเล็กน้อยที่จะบอกเรื่องนี้
"เอาแล้วไงตอนนี้เนี่ยแหละที่ลุ้นที่สุด" เชสเชอร์ว่าพลางถอนหายใจไปด้วย
"คือ...หมอไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดีนะครับ คือ....คุณกฤตยาเธอเหมือนไม่ได้ถูกรถชนแค่อย่างเดียว เธอเหมือนถูกอะไรบางอย่างที่ลักษณะน่าจะคล้ายกับท่อนซุงใหญ่ๆฟาดเอาน่ะครับ แล้วก็ที่แปลกที่สุดน่ะครับ หัวใจครึ่งหนึ่งของเธอเหมือนถูกไฟเผาให้ไหม้ แต่ว่าอัตราการเต้นของหัวใจยังคงปกติทุกอย่าง! หมอลองตรวจหลายหนก็แล้ว เปลี่ยนเครื่องมือก็แล้ว แต่ผลก็ยังอกมาเป็นแบบเดิมครับ"
"สรุปเธอปลอดภัยมั้ยครับ?" แจ๊คถามบ้าง
"ไม่ชัวร์ว่าร้อยเปอร์เซ็นนะครับ แต่คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วครับ"
สิ้นคำของคุณหมอท่านนั้น กรินก็ร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจพร้อมกับยกมือไหว้ขอบคุณคุณหมอหลายๆรอบ
"เอ่อ...แล้วก็อย่าลืมจัดการเรื่องห้องผู้ป่วยด้วยนะครับ หมอขอตัวก่อน"
จากนั้นคุณหมอก็เดินกลับไปในห้องแกเฉิน ส่วนกรินก็ยังร้องไห้ไม่เลิก แจ๊คบอกกับเธอว่าจะไปจัดการเรื่องห้องผู้ป่วยให้จากนั้นก็พูดอะไรอีกซักสองสามประโยค ซึ่งกรินก็เออออตามเขาทุกอย่าง
"นี่!นายเป็นอะไรไป ทำไมจ้องแต่แฟนยัยเจ๊คนนั้นอยู่ได้?" เชสเชอร์ถามหลังจากมอง
ปฎิกริยาของควีนมานาน แต่เขาก็ตอบแค่ว่า
"เปล่า...ไม่มีอะไร"
แต่ทว่าสายตาของควีนก็ยังคงจ้องมองแจ๊คด้วยความหวาดระแวงอยู่เป็นระยะ พอเขาบอกกับกรินว่าจะขอตัวกลับบ้านไปก่อน นั้นแหละควีนถึงคลายความตึงเครียดลงได้ ถึงในใจลึกๆของควีนจะคิดว่าชายคนนี้ไม่มีอะไร บางทีเขาอาจจะคิดไปเอง แต่กระนั้นเขาก็ยังสัมผัสได้ สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายสีดำที่รุนแรง บางทีชายคนนี้อาจจะเป็น1ใน7เทลส์แห่งความมืดที่ชั่วร้ายที่สุด
'แจ๊ค เดอะ ริปเปอร์'
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จะบอกว่าตอนนี้ไม่ค่อยจะมีอะไรเล้ย
ตอนแรกกะจะเขียนให้ยาวกว่านี้แต่ก็ขี้เกียจ(อะไรว่ะ-_-")
ก็เลยต้องหยิบเรื่อง แจ๊ค เดอะ ริปเปอร์ มาอ้าง(555+)
แต่ไม่ต้องห่วงว่าจะมั่วนะ ยังไงตัวละครนี้ก็ต้องมีบทชัวร์ๆแต่คงอีกนาน-*-
ขอบคุณที่เปิดเรื่องนี้มาอ่านนะค่ะ
อย่าลืมเมนท์ติชมด้วยนะค่ะ^^ จะได้เอาไปปรับปรุงค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น