คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [SF] BAD BOY nc-18[HC] 2/5
story:: [SF] BAD BOY nc-18[HC] 2/5
pair :: HanCin
By :: admin[KH]ม.แอ
+:::::::::::: เด็กฟิสิกส์ เอก Fiction :::::::::::::::+
.
.
"ฮีชอล พี่หายไปไหนมา"เสียงน้องสุดที่รักดังขึ้นแล้วโผล่เข้ากอดพี่ชายหน้าหวานทันที
"พี่คิดถึงเรามากนะ ดงเฮ"ฮีชอลกอดตอบกลับ
"พี่อย่าทิ้งผมไปอีกนะ"
"ไม่ได้หรอกพี่ต้องทำงาน"
"พี่ไม่ทำไม่ได้หรอ ฮึก"
"พี่จะตั้งใจทำงาน แล้วจะได้เก็บเงินสร้างบ้านกันไง"
"ผมไม่อยากได้บ้านแล้ว ผมอยากให้พี่อยู่กับผม"
"อย่าเป็นขี้แง สิ เราโตแล้วนะ"
"ฮึก..."
"แล้วพี่กลับมาบ่อยๆ นะ"ฮีชอลยื่นซองสีน้ำตาลที่บรรจุเงินจำนวนหลายวอนอยู่ในนั้นให้น้องชายเก็บไว้ใช้
แล้วเดินจากไปจากบ้านที่ทรุดโทรมหันหลังให้น้องชายเพื่อปิดบังน่ำตาแห่งความเจ็บปวด
.
.
"อะ ขอโทษครับ"ร่างบางเดินปะทะชนกลับอกแกร่ง
"ไม่เป็นไรครับ"
"คุณมาทำไมแถวนี้หรอ"ดวงตากลมโตถามร่างบางที่มาเดินแถวสลัมซึ่งไม่เหมาะกับหน้าตารูปร่างบอบบางเลย
"ผมมาหาน้องนะครับ"
"น้องคุณอยู่แถวนี้หรอ อยู่ตรงไหนละครับ"
"ครับ สุดซอยนี้เลยนะครับ"
"เออ...ถ้าคุณไม่รังเกลียดไปทานอาหารกับผมได้ไหมครับ"
"วันนี้ผมว่าคงไม่สะดวกนะครับ"
"งั้นผมขอเบอร์คุณได้ไหม....เออคุณ"ร่างสูงยื่นโทรศัพท์ออกมาแล้วมองหน้าร่างบางเพื่อถามชื่อ
"ฮีชอล ครับ"
"ผม ชเวชีวอน"ชีวอนพูดพร้อมรับโทรศัพท์คืนมาจากมืองามนั้น
"ผมขอตัวก่อนนะครับ"
ฮีชอลเดินออกมจากสลัมบ้านหลังเก่าที่เค้ากับดงเฮเคยอาศัยด้วยกัน แล้วมายังบริเวรที่ฮันกยองจอดรถรออยู่
.
.
RRRRr
ร่างบางมองหน้าจอก่อนกดรับเมื่อเห็นว่า มีเบอร์แปลกโทรเข้า
'ยอ-โบ-เซ-โย'เสียงหวานกรอกลงไป ทำให้คนด้านข้างหัวเหลียวมามองก่อนขับรถต่อไป
'ไม่ทราบว่าใครครับ'ฮีชอลถามลงไปในเมื่อเบอร์โชว์เบอร์แปลก
'ชีวอน ครับคุณจำผมได้ไหม'
'อ่อ คุณชีวอน'ฮีชอลเพลอพูดชื่อนี้ขึ้น ทำให้ฮันกยองจ้องมองมา
'มีอะไรหรือเปล่าครับ'
'ไม่มีครับ ถ้าผมบอกว่าคิดถึงละครับ'เสียงโทรศัพท์ที่คุยกัน ดังเล็ดลอดออกมา ทำให้ฮันกยองที่ขับรถอยู่ได้ยินเป็นอย่างชัด
"ใคร"ฮันกยองถามสวนกลับมา
'นั้นเสียงใครครับ'
'ชีวอน ผมไม่สะดวกจะคุยแค่นี้ก่อนนะครับ'
ตี๊ด...........
.
"ใครโทรมา"
"ชีวอน คนที่ผมเดินชนตอนที่ไปหาน้อง"
"ไปอ่อยมันนะสิไม่ว่า"ฮันกยองพูดอย่างเหยียดหยาม
".........."
"แล้วไปทำยังไงละ อยากได้มันเป็นผัวอีกละสิ"
".........."น้ำตาใสๆหยดลงบนตักของร่างบาง
"หรือมันกระเป๋าหนักกว่า ฉันคงเงินไม่ถึงใจคนอย่างนายใช่ไหม"
"........."
"นายคงไม่มีคำว่าพอละสิ"
"..........."
"หรือว่าฉันลีลาไม่พอ"ฮันกยองจอดรถที่คอนโดหรู
"ใช่ นายมันแค่เด็กอ่อนหัด"
"สันดาร มันก็คงอยู่ในสันดารละสิ"
"คุณเห็นฉันเป็นคนยังไงฮ่ะ"ฮีชอลพูดอย่างเหลืออด
"นายมันก็แค่ ไอพวกเห็นแก่เงินเท่านั้นแหละ แรกร่างกายกับเงิน"ฮันกยองพูดแล้วลงจากไปวิ่งตรงไปฝั่งตรงข้ามแล้วกระชากแขนร่างบางให้ออกมาจากรถ
.
ปากหนาประกบร่างบางไม่ให้หลุดลอดไปได้ ลิ้นใหญ่ดันปากเล็กให้เปิดออกแต่ ปากเล็กปิดไว้แน่น มือหนาจึงบีบที่แก้วเพื่อให้ปากเผนอออก
ลิ้นใหญ่ไล้วนอยู่ในปากเล็กเล็กพยายามดันลิ้นหนาออกมา มือบางพลักคนที่อยู่ด้านหน้าออก ร่างบางตอนนี้แผ่นหลังถูกอีกคนดันจนติดกับประตูรถ
มือใหญ่กดท้ายทอยร่างบางอย่างรุนแรง จนเลือดกระซิกตกริมฝีปาก กลิ่นคราวเลือดคลุ้มทั่วในโผลงปาก มือบางทั้งทุ้มทั้งตี แต่ก็ไม่เป็นผลเลย
ร่างหนาอุ้ม ร่างบางที่ดิ้นขึ้นไปบนห้อง เมื่อคิดได้ว่าตรงที่จอดรถคงไม่เหมาะสมนัก
ร่างหนาโยนร่างบางลงบนเตียงแล้วถิดชิ้นส่วนของผ้าที่ปกปิดบนร่างกายออกให้หมดทั้งของตัวเองและร่างบาง
อารมณ์ราคะได้ก่อตัวขึ้นอย่างน่ากลัว ทั้งความโมโหและความต้องการอย่างสูง
ฮีชอลที่พยายามเขยิบหนีร่างสูงที่ก้าวเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
ร่างสูงจับข้อท้าวแล้วร่างบางให้เข้ามาใกล้ๆตน มือบางทั้งทุ้บทั้งตีอย่างไม่หยุด
มือหนาจับมือบางขึ้นพลาดไว้ด้านบนเพื่อไม่ให้ตี ปากหนาไล้เลียซุกไซ้ที่ซอกคอขาว ดูดเม้นจนเกิดรอยขึ้นจำนวนมาก
น้ำตาได้ไหลออกมาเป็นสายอย่างไม่หยุดที่ฮันกยองไม่ได้รู้สึกถึงน้ำตานั้นเลยแม่แต่น้อย
"แล้วมาดูกันว่าลีลาหมอนั้น กับฉันใครดีกว่ากัน"ฮันกยองพูดขึ้นใกล้ติ่งหู
"อื้อ..."
"อื้อ"
ปากหนาดูดปากบางอย่างหนักหน่วง ทำให้เกิดรอยจ้ำแดง ล้นไล้เลียทั่วไปหน้าแล้วลงต่ำเรื่อยๆ จนถึงหน้าอดที่มีเม็ดสองข้างเต็งตึงด้วยอารมณ์
ปากคบเลมแทะเม็ดทั้งสองด้าน ขาหนากดที่ขาบางไม่ให้ดิ้น จนร่างบางหมดแรง
"อืม อะ อะ.. "ฮันยองดูดดุนเม็ดทั้งสองข้างสลับไปมา มือฮันกยองปล่อยจากมือบาง แล้วมาทำหน้าที่อื่นแทน
" อะ อ๊า...."
"อะ....."
มือทั้งสองข้างลูบที่แก่นกลางของล่างบาง ทำให้อารมณ์ร่างบางเตลิดไปไกล
"อ๊า....อะ อ่ะ อ๊า"เสียงครางที่หน้าอายของร่างบางดังเป็นระยะๆ
ลิ้นไล้เลียวนบนช่องท้องน้อย ดูดเม้น จนเป็นรอย ความเป็นชายของร่างสูงได้ขยายใหญ่ขึ้นจนถึงขีดสุด น้ำสีขาวขุ่นไหลเยิ่มออกมานิดๆ
จึงจับร่างบางนอนคว่ำแล้วจ่อความเป็ฯชายกับช่อทางสีหวานที่ไม่ได้เปิดทางอีกเช่นเคย
แล้วใส่ความเป็นชายลงไป จนสุดแท่ง เลือดสีแดงสดไหลย้อนออกมาทำให้ช่องทางรักมีความไหลลื่น
" อะ เจ็บ เจ็บ "
"อะ ยะ อย่า"
"ยะ"
"อะ อ๊าาาา"
"อ๊า....."
"อย่าเกร่งสิ ฉันจะขยับแล้วนะ"ฮันกยองขยับร่างกายขึ้นลงตามจังหวะอารมณ์อย่างแรงไม่นึกถึงคนที่อยู่ข้างใต้ร่างตน เสียงเสียดสีเนื้อกับเนื้อกระทบกันอย่างหนักหน่วง
สองมือหนาจับความเป็นชายของร่างบางบีบคั้นจน้ำสีขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมา
"อืม อือ อ๊า อ๊า..."เสียงครางทำให้ร่างสูงอารมณืพรุ่งปรี๊ดไปอีก
"ฉะ ฉันไม่ไหวแล้ว"
"ไปพร้อมกันน"
"อ๊าาาาา " ร่างสูงกระไปสัก2ทีอย่างแรกจนทั้งสองคนปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเปอะที่นอนไปหมด แต่ร่างสูงไม่มีที่ท่าว่าจะเหนื่อยผิดกับร่างบางที่หอบอยุ่
ร่างสูงจับให้ร่างบางหันหน้ามาแล้วอมความเป็นชายไว้ทั้งแท่ง แล้วรูดขึ้นรูดลงมือหนาจับที่ต้นขาใช้ตั้งชันขึ้นเพื่อความสะดวกในการทำกิจกรรมที่เร่าร้อนในค่ำคืนนี้
ความเป็นชายของร่างบางมีน้ำขุ่นไหลเยิ่มออกมาจึงทำให้ร่างสูงรู้ถึงว่าใกล้ถึงขีดสุดแล้ว ปากหนาแทะเลมส่วนยอดปลาย
"อะ อะ อ๊า"ในที่สุดน้ำสีขาวขุ่นก็ไหลออกมาเต็มหน้าท้อง ลิ้นหนาเลียทำความสะอาดบริเวณนั้นจนหมด
ร่างหนาไล้ลิ้นเปลี่ยนตำแหน่งมายังบนยอดอกใช้ลิ้นวนดูดดุน
"อะ อะ"
"ยะ อย่า"
"อะ"
ร่างบางหอบระโรยแรง ใบหน้าแดงกร่ำเต็มไปด้วยน้ำใสๆที่ออกมาจาากดวงตาสวย
ทั้งสองคนต้องหลับไปด้วยความเหมื่อยล้าในกิจกรรมร่วมกันด้วยความเพลีย
.
.
ความคิดเห็น