เรื่องสั้นของเย่(เคะ)ฉบับรีเควส

ลำดับตอนที่ #4 : [KYURYEO]เรื่องหวานๆของนายหมาป่า

รถสีดำสองคันใหญ่ถูกจอดเทียบกับถนนข้างทางหน้าคอนโดหรูที่สิงสถิตของนักร้องสองวงอย่าง
'ดงบังชินกิ'
และ
'ซูเปอร์จูเนียร์'
ชายหนุ่มทั้งสิบหกทยอยเดินลงจากรถก่อนจะมารวมกลุ่มกันอยู่หน้าประตูทางเข้า
"นี่ๆ พี่เยซองหล่ะเห็นมั๊ย"
เสียงเพราะๆดังออกมจากหนุ่มร่างเล็ก
"อ๋อ ไปกับชางมินน่ะ นายจะไปสนใจทำไมสองคนนั้นน่ะเขากิ๊กกันอยู่หล่ะ"
จุนซูพูดขึ้น
"เฮ้ย!จริงดิ บ้าเหอะฉันหล่ะไม่อยากจะเชื่อ"
คังอินพูด ทำเอาทุกคนถึงกับมองหน้าจุนซูกันยกใหญ่
"เอ่อ...มองทำไม ยูชอนนายช่วยฉันด้วย"
"บอกไปเหอะ สิ่งที่นายได้ยินน่ะ"
"อ่า...จะดีเหรอ"
"ดีสิ บอกมานะ"
อีทึกพูดเสียงเข้มก่อนที่นางพญาหน้าสวยจะเดินมาโอบเอวลีทึกไว้
"ทำไรหน่ะซิน"
"จุนซูนายบอกมาเดี๋ยวนี้"
ถึงจะรู้ว่าคนที่โดนโอบเอวอยู่จะอายแค่ไหนแต่ก็ทำไม่สนใจ เอาแต่คาดคั้นคนตรงหน้าต่อไป
"ก็คือ...เมื่อวานตอนที่พี่เยซองมาหาชางมินที่ห้องของพวกเราน่ะพอประตูเปิดออกพี่เยซองก็เดินเข้าห้องชางมินไปเลยก่อนที่จะปิดประตูลง ผมเลยไปแอบฟังว่าพวกเขาทำอะไรกัน แต่กลับได้ยินมาว่า
'อ๊า...เบาๆสิพี่เจ็บนะ อื้อ ตรงนั้นแหละชางมิน อ๊า....'
แบบนี้อ่ะ"
เงียบ....ทุกคนถึงกับเงียบไปเลยทีเดียว ยูชอนเดินมาหาจุนซูก่อนที่จะดึงตัวคนรักออกมาแล้วพาขึ้นไปบนห้องทันทีตามด้วนสมาชิกวงดงบังชินกิคนอื่นๆ
"เย....เยซองของฉัน"
ลีทึกพูด
"หมายความว่าไง"
"ฮีชอลอย่างอนนะ เยซองเขาก็เหมือนน้องของฉันเพราะฉะนั้นฉันก็ต้องตกใจแล้วก็ห่วงสิ"
"หึ"
ฮีชอลพูดแค่นี้ก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไปเดือดร้อนถึงอีทึกต้องรีบตามไปง้อ
"พี่เยซอง...."
เรียวอุคพูดออกมาก่อนที่เขาจะทำหน้าเศร้าและเดินขึ้นห้องไป โดยมีคยูฮยอนเดินตามไปด้วย
ไม่มีใครรู้หรอกว่าคยูฮยอนเจ็บปวดแค่ไหนที่ต้องเห็นคนที่แอบรักเจ็บปวด
'จริงอย่างที่พี่คังอินบอกเหรอเนี่ย'
สองวันก่อน
"นี่ไอ้หมาป่า ถ้าว่างมากหล่ะก็เอาเวลาไปซ้อมบอกรักไอ้เรียวอุคมันเถอะมานอนอยู่ได้เดี๋ยวก็โดนซลาเปาเอาไปกินหรอก"
"ว่าไงนะ"
ผมที่กำลังนอนดูโทรทัศน์อย่างสนุกสนานกลับโดนพี่หมีของวงมาบอกให้ไปซ้อมบอกรักเรียวอุค ไอ้ซ้อมน่ะซ้อมอยู่แต่พอเห็นหน้าจริงๆแล้วมันกลับพูดไม่ออก จะพูดได้ไงหล่ะก็เจ้าตัวเล็กนั่นเอาแต่พูดเรื่องของพี่เยซอง เฮ้อ!ชีวิตมันช่างแซด
"พี่บอกว่าไงนะ"
"บอกไปแล้วถ้าไม่ได้ยินก็ไปเช็คด้วยนะว่าหูหนวกหรือเปล่า"
"เฮ้ย!จริงอ่ะที่ว่าพี่เยซองจะเป็นแฟนกับเรียวอุค"
"เหอๆ ก็ฉันได้ยินสิงคนนั้นมันขอเป็นแฟนกันอยู่เมื่อวานนี้"
"..."
ช็อค! ใช่ครับผมช็อคไปแล้ว ไม่นะ ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ
"เฮ้ยๆ อย่าเสียใจไปเลยนะ"
"งั้นเป็นพี่จะรู้สึกยังไงหล่ะถ้าพี่ฮยอกแจไปเป็นแฟนกับพี่เยซอง"
กึก!
หมีสะดุด ผมพูดอะไรผิดหรือเปล่า
"แกอยากตายหรือไงฮะ"
"เอ่อ..."
ตายแน่ตรู
"ฉันไม่ห่วงหรอกเพราะเยซองเป็นเคะ"
"หา??"
"หึๆ"
พี่คังอินทิ้งท้ายไว้แค่นี้ก่อนที่จะจากไป พี่เยซองเป็นเคะ งั้นเรียวอุคก็เมะอ่ะดิ ไม่นะไม่ไม่
"คยูฮยอน"
"..."
"คยูฮยอน!!!!"
"ครับผม"
เสียงเรียกอย่างดังจากคนข้างๆทำเอาผมสะดุ้งก่อนจะหันไปหา
"ง...ไง เรียวอุค"
"นายเป็นอะไรเหม่อเชียว"
"อืมเปล่าหรอกว่าแต่นายเป็นอะไรหรือเปล่าอยู่ข้างล่างเห็นอาการไม่ค่อยดี"
"เปล่า ฉันแค่ปวดหัวน่ะพักนิดหน่อยเดี๋ยวก็ดีขึ้น"
"หรอ อืมๆ"
คยูฮยอนเหลือบมองคนตัวเล็กอีกครั้ง ก่อนที่จะพ่นลมหายใจออกมา
"เป็นอะไรหรอ"
"เปล่าหรอก"
'บอกสิ ไอ้คยูฮยอน บอกไปเลย'
"เรียวอุค ฉัน....."
"มีอะไรหรอ"
"ฉัน..คือว่าฉัน....แบบว่า...."
"..."
"ฉันรั...."
"ไงเจ้าตัวเล็ก"
"พี่เยซอง มาทำไม"
"อ่ะ...."
คยูฮยอนถึงกับพูดไม่ออกก่อนที่จะมองไปยังผู้มาใหม่
'มาทำไมตอนนี้วะ'
"เป็นอะไรอีกหล่ะ"
"ชิ งอนแล้ว"
"อ่า...คยู หมอนี่เป็นอะไร"
"เป็นมนุษย์"
คำตอบของคยูฮยอนทำเอาเยซองถึงกับพูดไม่ออก
'ไอ้เด็กบ้านี่'
"ไปไหนมา"
"ไปเที่ยวกับชางมินมา"
"เหอะ"
"...."
"ผมงอนแล้วนะ"
"เลิกเล่นสักทีเถอะ"
"เอ๋???"
"บอกเขาไปได้แล้วเรียวอุค ความรู้สึกของนายน่ะ บอกออกไป"
"พี่เยซอง แต่ผม..."
"บอกซะ แค่นี้ก็เจ็บมากพอแล้ว ขอตัว"
เยซองพูดแค่นี้ก่อนที่จะเดินเข้าห้องของตนไป
เพราะรู้ว่าไม่ใช่แค่นายที่เจ็บปวด แต่มีใครอีกคนด้วย เรียวอุค...บอกไปซะก่อนที่ทุกอย่างจะผิดไปหมด
...โชคดีนะ...



ทางคยูฮยอนที่เอาแต่นั่งจ้องหน้าเรียวอุค
"นายมีอะไรหรือเปล่า ทำไมพี่เยซองพูดอย่างงั้นหล่ะ"
"เอิ่ม...แบบว่า พี่เขา ให้ฉันสารภาพรักกับ คนที่ฉันรักน่ะ"
"...."
"คนๆนั้นอยู่ไม่ไกลด้วย"
"..."
"คนๆนั้น ก็คือ..."
"...เรียวอุค พอเถอะ"
"เอ๋?????"
"ฉันรู้เเล้วว่านายรักใคร ฉันรู้ๆ"
"..."
"ฉันไม่อยากจะได้ยินมันออกมาจากปากของนาย"
"..."
"เพราะฉะนั้น อย่าพูดเลยนะ"
"..."
'นายพูดบ้าอะไรน่ะ ก็คนที่ฉันรัก...น่ะคือนาย'
"คยูฮยอน นายเข้าใจผิดนะ"
"ไม่ มันถูกต้องที่สุดแล้ว"
"คยูฮยอน!!!ฟังฉันซะ ฟังแล้วก็ฟังนะเข้าใจมั๊ย"
"..."
"ฉันไม่รู้ว่านายเข้าใจยังไง แต่คนที่ฉันรักไม่ใช่พี่เยซอง ไม่ใช่ใครที่ไหน"
"..."
"แต่เป็นนาย นายและนาย นายคนที่ชื่อ โจว คยูฮยอนเข้าใจมั๊ย"
เรียวอุคพูดออกมาก่อนที่จะหน้าแดงจัด เยซองที่เปิดประตูออกมากระทันหันบังเอิญเห็นเหตุการณ์พอดี เลยอดที่จะอมยิ้มไปด้ยวไม่ได้ แล้วเดินเข้าห้องครัวไป
"แล้วนายหล่ะรักใคร"
"..."
"นี่ คยูฮยอน"
"อยากรู้หรอ"
"อืม ใช่"
"หึ ถ้าบอกไปแล้วห้ามเสียใจหล่ะ"
"...อืม.."
เรียวอุคตอบไม่เต็มเสียงก่อนที่จะส่งยิ้มฝืดๆไปให้�
...น้ำตาจ๋าอย่าไหลเลยนะ...
"คนที่ฉันรักก็คือ..."
"...."
"นาย ยังไงหล่ะ รักคนที่ชื่อ คิม เรียวอุค"
"...."
เรียวอุคอึ้งในคำตอบ ไม่อยากจะเชื่อว่าคนตรงหน้าจะมีใจให้เขาอย่างที่เยซองบอก
"จริงหรอ"
"อื้ม ฉันรักนายมานานแล้วนะ"
"หรอๆ จริงหรอฮ่าๆ"
เรียวอุคไม่รู้จะบรรยายยังไงดี รู้แต่ว่าเขารู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก
มีความสุขที่สุดเลยในรอบปี
"ว่าแต่นายใจร้ายมากเลยนะ ที่ไม่เคยคุยกับฉันเลยสักคำ"
"ก็ฉันอายนี่นา"
"ฮ่าๆ เพราะน่ารักอย่างงี้ไงหมาป่าเลยหลงรัก"
"ชิ"
เรียวอุคหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อก่อนที่คยูฮยอนจะหอมลงไปบนแก้มขาวที่ขึ้นสีนั่น
"ตัวนายหอมจัง รู้สึกอยากกินชะมัด"
"บ้าหรอ"
"ขอได้มั๊ย"
"..."
"ไม่ตอบคือใช่นะ"
ว่าแล้วคยูฮยอนก็อุ้มร่างบางเข้าไปในห้องของตน
เยซองที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดมองไปยังคู่รักคู่ใหม่ของวงก่อนที่จะส่งสายตาเศร้าๆออกมา
"เฮ้อ มีคู่กันหมดแล้วสินะ เจ้าคังอินกับฮยอกแจก็ดันมาแอบชอบกันแต่ปากแข็งเหลือแต่ฉันกับฮันกยอง ส่วนชินดงดันมีแฟนแล้วแต่กับไม่บอก เฮ้อๆ"
ชื่อหลังเยซองไม่ค่อยอยากจะพูดมันออกมาเท่าไหร่ โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครอีกคนอยู่ข้างหลัง
"หรือจะคบกับชางมินดี"
สิ่งที่เยซองพูดออกมาฮันกยองได้ยินหมดแล้ว
'นายเป็นอะไรกับไอ้เด็กนั่นกันนะ'
เยซองหันหลังจะเดินไปเอาแก้วน้ำก็ต้องชนกับแผงอกแกร่งของฮันกยอง
"โอ๊ย!เจ็บนะ"
เยซองพูดออกมาก่อนที่จะเงยหน้ามองคนที่ตนเพิ่งชน
"ฮันกยอง"
อยากตายจริงๆ ทำไมต้องชนกับไอ้นี่ด้วยนะ เซ็งชะมัด
"ขอโทษนะเรื่องเมื่อกี้"
เยซองตัดบทพูดก่อนที่จะพยายามเบี่ยงตัวออกไป
ไม่เอาเเละแก้วน้ำ ออกไปก่อนดีกว่า
"จะไปไหนหล่ะ"
"..."
เยซองไม่ตอบแต่พยายามเบี่ยงตัวออกจากวงแขนแกร่งที่ยกขึ้นมากันเขาไว้
"ขอทางหน่อย"
เฮ้อ ไม่ถูกชะตาจริงๆเลยนะไอ้ฮันกยองเนี่ย
"รีบหรือไงหรือนัดชางมินไว้"
"..."
"หึ กลับบ้านดึกๆทุกวัน ไปทำอะไรมาหล่ะ"
"..."
"ไปเที่ยวหรือโรงแรม ไม่สิห้องของชางมินคงจะกว้างพอ"
"พูดอะไรของนาย"
"ความจริงไงหล่ะ"
"..."
เยซองไม่อยากจะเถียงกับคนตรงหน้าจริงมุดตัวออกมาโดยอาศัยความตัวเล็ก
"อยากลองของใหม่มั๊ยหล่ะ"
"..."
หยุดชะงักกับคำพูด หมอนั่นพูดบ้าอะไรเนี่ย
"เอามั๊ยหล่ะ ฉันจะจัดให้"
"พูดบ้าอะไร..."
ยังไม่ทันจบประโยคริมฝีปาขก็ถูกปิดด้วยจูบ
เยซองพยายามจะดันตะวของฮันกยองออกแต่มันกลับไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อสู้
ได้ทีฮันกยองเลยอุ้มเยซองขึ้นก่อนที่จะละริมฝีปากออก
"นาย...แฮ่กๆ จะทำแฮ่ก...อะไร"
เมื่อถูกปล่อยให้เป็นอิสระเยซองก็ถามทันที
"หึ"
ฮันกยองพาเยซองเข้าไปในห้องของตนก่อนที่จะล็อคประตู







โปรดติดตามตอนต่อไป
- - - - - - - - - - - - - - - - -
คุยกันหน่อย
แฮ่ๆ คยูเรียวอัพแล้วจ้า สนุกม๊ยอ่ะพอดีช่วงนี้ยุ่งๆเลย
แต่งออกมาไม่ค่อยดี ถ้าชอบก็บอกกันด้วยนะ ส่วนคู่ต่อไป
เป็นคังฮยอกจ่ะส่วนฮันเย่ต้องรอกันต่อไปเนื้อเรื่องเดียวกัน
แต่คนละคู่นะ สู้ๆรักคนอ่านแล้วเม้นจ่ะ จุ๊บๆ