[YAOI>--TVXQ] - MY TOY -

ลำดับตอนที่ #4 : MY TOY [4] puncture [100%]

P4 - MY TOY - [ puncture ]

.

.

.

.

.

.

“อะ พี่ ยุ..อือ” ร่างบางพยายามที่จะขัดขืน ใบหน้าหวานเอียงหลบ การกระทำที่ไรเดียวสานั้น ซึ่งทำให้ยุนโฮรุกล้ำง่ายขึ้นอีก

“ฮึก…”นัยน์ตากลมโตถูกปิดลง น้ำใสๆเอ่อล้น เต็มรอบดวงตาที่ปิดพริ้ม

ยุนโฮที่กำลังวุ่นอยู่กับซอกคอที่หอมหวาน กดจูบหนักแน่น

“ร้องไห้ทำไม”

“ก็พี่ยุนโฮ..มะ ไม่รัก แจจุงอา…พี่ยุน โฮ กำลังทำร้าย..แจ อืม”ยุนโฮมอบจูบหวาน…เมื่อถอนจูบมือบางยกขึ้นปิดบังใบหน้าที่เต็ม

ไปด้วยน้ำตา

“อะไรกัน..ที่พี่ยุนโฮทำอยู่เป็นการกระทำของคนรักกันนะ”คำว่า ‘พี่’ที่ออกมาจากปาก ทำให้ร่างบางยอมละมือออกจากใบหน้า

หวาน และ คำว่า ‘รัก’

“อะไรนะฮะ…พี่ยุนโฮ รักแจจุงหรอ”คนตัวเล็กเอ่ยรอยยิ้มหวานเยิ้ม ยิ้มออกมาสวยงามมาก

สวยงาม…สวยที่สุด เท่าที่ยุนโฮ เคยเห็นมา

“อืม”ยุนโฮแค่ครางรับในลำคอเท่านั้น “แต่แจจุงต้องยอมพี่นะ”เสียงทุ้มกระซิบข้างหู ลิ้นร้อนเข้าซอกซอนใบหูขาว

“ฮึก..อือ”ร่างบางพยายามกลั้นเสียงที่มาพร้อมความรู้สึกแปลกใหม่

“หึๆ…จะกลั้นมันทำไมแจจุง…ปล่อยมันออกมาสิ”เสียงหวานค่อยๆปล่อยออกมา ให้ร่างสูงได้ยิน

“อ๊ะ..อ๊า”มันช่างเป็นเสียงที่ไพเราะและหวานหูเหลือเกิน ร่างสูงกดจูบลงบนสันจมูกสวยของแจจุง เบาๆ พลางลากไร่ลงมาตรง

เนินปากอิ่ม หยาดน้ำที่หลั่งไหลออกมาจากมุมปากสวย ยุนโฮเก็บกวาดอย่างละเอียด

“เสียงหวานมาก”ริมฝีปากหนาลกจูบไปทั่วใบหน้าหวาน มือหยาบดึงเสื้อตัวสวยขึ้นสูง เผยให้เห็นยอดอกสีสวยที่ขึ้นชูชันด้วยแรง

อารมณ์ มือหยาบไต่ขึ้นไปหยอกล้อ กับยอดอก

แจจุงปิดเร้ากับสัมผัสที่ไม่เคยพบเจอ…ทรมานจัง…อ่า

“รู้สึกแล้วหรอตรงนี้หนะ…”

มือหนาเลื่อนเข้าไปกอบกุมส่วนนั้นของร่างบางผ่านเนื้อผ้าหนาขอกางเกง นัยน์ตาคมจับจ้องอยู่นานตรงขอบกางเกงทรงสวย 

ช้อนมองขึ้นไปที่จุดกึ่งกลางของหน้าท้องขาว

หน้าท้องขาวถูกเกลี่ยด้วยนิ้วหัวแม่มือของยุนโฮ…มือหยาบอีกข้างล้วงมือเข้าไปในแก้วน้ำส้มของร่างบางที่เลขาสาวยกขึ้นมาให้

เมื่อครู่นี้…หยิบน้ำแข็งหลายก้อนที่ลอยอยู่แก้ว น้ำมาวางบนหน้าท้องของคนตัวเล็ก

ทีละก้อน…ทีละก้อน….

“อื้อ..เย็น”ร่างสูงปาดน้ำแข็ง มือหยาบหยิบขึ้นมา 1 ก้อน พลางไร่เรี่ย ไปเรื่อยตั้งแต่ยอดอก ขึ้นไปถึง ซอกคอขาว ทั้งเนื้อตัวขาว

ของแจจุง ถูกกัดด้วยความเย็นของก้อนน้ำที่แข็งตัว จนส่วนผิวขาวแดงเถือก

“รู้สึก…ชา แล้วรึยัง หืม…”คนตัวโตเอ่ยถาม พลางกดจูบบนหน้าท้องขาวแบนราบ ร่องรอยของน้ำส้มที่ติดค้างอยู่บนน้ำแข็งบางก้อน

จางๆนั้น ช่วยเพิ่มอัตถะรสให้ร่างสูงเป็นอย่างดี

“ฮะ..”เสียงหวานเอ่ยตอบเบาๆ นัยน์ตาหวานปลือขึ้น เมื่อรู้สึกว่าคนตัวโตได้ลุกออกไป…

ร่างสูงเดินเข้าไปโต๊ะทำงาน และกลับมาพร้อมกับกล่องเล็กๆสีดำ…

“อะไรหรอ..ฮะ”ร่างบางถามอย่างไม่เข้าใจ..พี่ยุนโฮหยิบอะไรมา

“…”ร่างสูงไม่ตอบใบหน้าหล่อคมเข้มได้แต่ยิ้ม กล่องใบนั้นถูกเปิดขึ้นด้วยฝีมือของคนที่นำมา

….สิ่งสวยงามประกายเพชรระยิบระยับ รูปร่างเป็นไม้กางเขนเล็กและใหญ่ห้อยระย้าอยู่ร่วมกัน

เนื่องจากร่างบางเป็นคนแพ้สิ่งสวยงาม แววตาของแจจุงจึงระยิบระยับอย่างปิดไม่มิด ยุนโฮมองการกระทำน่ารักอย่างเงียบๆ

ฉึก..

“อ่า…”ใบหน้าหวานแอ่นขึ้นสุดตัว เมื่อส่วนแหลมคมถูกเจาะเข้า ถึงแม้จะมีน้ำแข็งเป็นยาช่วยทำให้รู้สึกชา แต่มันก็เป็นแค่ส่วย

น้อยเท่านั้น

โลหิตสีแดงไหลออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ผ้าขาวชุบน้ำอุ่นๆ ถูกน้ำมาวางไว้บนช่วงตัวขาวในส่วนที่เป็นแผล

”ฮึก..เจ็บอะ พี่ยุน”ร่างบางร้องไห้ออกมาอย่างช่วยไม่ได้ มือเล็กๆพยายามที่จะปาดหยาดน้ำแห่งความอ่อนแอออกไปให้หมด แต่

เช็ดมันเท่าไหร่ มันก็ไม่ยอมหมด ร่างบางทำแบบเดิมจนนัยน์ตาหวานแดงช้ำ

“อืม…”ร่างสูงจูบซับน้ำตา หยาดน้ำหวานๆ ทำให้ร่างสูงอดไม่ได้ที่จะเลียส่วนที่หลงเหลือบริเวณหางตาสวย

“ฮึก…”เสียงสะอื้นยังดังอยู่เล็กๆ ซึ่งนั้นก็ไม่ได้ทำให้ร่างสูงคิดที่จะหยุกการกระทำของตนเองเลย

“นี้เป็นขั้นตอนแรก…ที่แจจุงจะเป็นของพี่”ใบหน้าคมซุกไซร้ที่ซอกคอหอมหวานที่ทำให้ตนเองหลงใหลร่างกายขาวๆนี้ตั้งแต่ครั้ง

แรกที่สูดดม

“แต่ที่พี่จะทำ…เป็นขั้นตอนที่แจจุงจะตกเป็นของพี่อย่างสมบรูณ์แบบ”ยุนโฮทั้งเม้มทั้งดูดบริเวณช่วงคอของร่างบางเป็นแนวยาว 

การกระทำที่เร้าร้อนกว่าแรก อารมณ์ที่คลุกลุ่นในตอนแรก ทำให้ร่างบางนั้นไปตามอารมณ์ของร่างสูงได้ง่ายดาย หรือ ขึ้นตอนแรก

จะเป็นแผนที่ทำให้ตายใจ…?

“อ่า….พี่ยุน”แจจุงครางเสียงหวานอยู่ข้างใบหู ใบหน้าเนียนถูไถไปมาอยู่บริเวณซอกคอของยุนโฮเอง

“แจ…”กางเกงสีเรียบถูกจับถอดออกไปอย่างง่ายดาย หลงเหลือเพียงแต่ชั้นในตัวบางที่ปกปิดเจ้าตัวน้อยที่ดิ้นคลุกอยู่เพียงหมิ่นเห

ม่น

ร่างสูงๆไม่รอช้ากระชากเนื้อผ้าบางเบาด้วยแรงราคะที่สั่งสมอยู่ภายในตัว….

ร่างสูงจับแก่นกายขนาดเล็กของเจ้าของเข้าโพลงปากของตนเองอย่างไม่รีบ กดจูบตรงส่วนปลายเล็กน้อยพอเป็นพิธี ลิ้นร้อนๆที่

ไร่เลีย ไปรอบ ตั้งแต่ปลายไปถึงโคน

ร่างบางรู้สึกอาย ตั้งแต่เห็นของๆตนเองนั้น ตั้งขึ้นเป็นสีแดง จึงไม่หันไปมองว่าร่างสูงนั้นทำอย่างไร จึงได้แต่คราง

อย่างสุขสม นัยน์ตาหวานปรือขึ้นอย่างยั่วยวน

เสียงกระทบของริมฝีปากหนาและแก่นกาย ดังไปทั่วห้องทำงาน…

“อ๊า…อือ”ร่างบางครางกระเส่า มือนิ่มสอดเข้าใต้กลุ่มผมสีเข้มพลางกดศีรษะของร่างสูงให้ต่ำและลึกเข้าไปอีก

เสียวซ่านให้ร่างบางเป็นอย่างมาก เพราะมันทั้งร้อน และ เสียว ไปหมด

ริมฝีปากของยุนโฮรูดขึ้นรูดลงตามความยาวของร่างบาง ก็ที่จะออกแรงดูดดุดเบาๆที่ส่วนปลาย และรูดขึ้รูดลงตามจังหวะของการ

ร่วมรัก ริมฝีปากหนาของยุนโฮเริ่มเร่งจังหวะการรูดขึ้นรูดลง ให้เร็วขึ้นอีก ตามความต้องการของตนและร่างบางที่ครางสุขสมตรง

หน้า ร่างสูงรู้สึกขึ้นน้ำอุ่นๆที่เริ่มไหลออกมาจากส่วนปลาย ริมฝีปากหนาก็ยิ่ง

ขยับไม่หยุด เพิ่มความเร็ว ความแรง ถี่ขึ้นและรุนแรงมากขึ้นอีกเป็นเท่าตัว

“อ๊ะ…อ๊า พี่ ยุน อือ”เสียงหวานครางหนักขึ้นอีก เมื่อความรู้สึกแปลกที่ส่วนนั้น

“แจ…ไม่ไหว อื้อ”เนื้อตัวขาวผ่องแปลเปลี่ยนกลายเป็นสีแดงจัด ทั่วเรือนร่าง

“อ๊า…………”เสียงครางครั้งสุดท้าย เสียงแห่งราคะครั้งสุดท้าย พร้อมปลดปล่อยน้ำกามขาวขุ่นเข้าโพลงปากหนา ยุนโฮกลืนกิน

อย่างไม่นึกรังเกลียด

ใบหน้าหล่อพละออกจากแก่นกายสีสวยของร่างบาง ยุนโฮจัดการเช็ดคราบขาวที่เหลืออยู่ตรงมุมออก มองเรือนร่างที่กำลังจะยก

เป็นของเขา…

ก๊อก..

“คุณยุนโฮค่ะ มีประชุมด่วนจากฝ่าย***ค่ะ”ร่างสูงกัดฟันกรอด นึกจะอยู่ชมของเล่นอันใหม่ต่อก็ไม่ได้ ร่างสูงตัดสินใจลุกขึ้นจัด

เครื่องแต่งกายของตนเองให้เรียบร้อย พลางหันกลับไปเอ่ยบอกแจจุง

“แต่งตัวให้เรียบร้อยซะละ…กลับมาแล้วจะพาไปทานข้าวกัน”ยุนโฮเอ่ยแค่นั้นก่อนที่จะเดินออกไปข้านอก

ปัง…

แจจุงค่อยๆลุกขึ้น แต่ก็ทำได้ไม่ค่อยดีนักเพราะบาดแผลจากการเจาะที่ช่วงท้องตรงสะดือ มือเล็กๆหยิบผ้าสีขาวที่เปื้อนโลหิต

หน่อยๆออกจากหน้าท้องขาว ร่างบางจัดการแต่งกายให้เรียบร้อย

นัยน์ตาหวานพลันเห็นกล่องสีดำที่วางอยู่ตรงโต๊ะ มือเล็กๆก็หยิบฉวยขึ้นมาใส่ในกระเป๋าเป้เล็กๆที่ตนเองนำมาด้วยอย่างดี

คนสวยนั่งลงที่เดิมเมื่อจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยดังเดิมเสร็จ มือขาวท้าวคางริมฝีปากหวานฉีกยิ้มอย่างไม่ปิดบัง เมื่อนึกถึงคำพูด

หวานหูของร่างสูงใหญ่ที่พึ่งออกไปได้ซักพัก…

รัก…

ไม่น่าเชื่อว่าคำพูดเบาๆ ที่พวกผู้ใหญ่เขาให้กัน

เมื่อฟังจากหูตนเองจะรู้สึกดีขนาดนี้

มือบางยกขึ้นลูบไล้บริเวณลำคอขาวที่บัดนี้เต็มไปด้วยรอยจูบ…

ใบหน้าหวานใสช่างดูช่างไร้เดียงสา นัยน์ตากลมโตสีดำตาลที่จ้องมองเท่าไหร่ก็ไม่เคยเบื่อ ริมฝีปากอิ่มเมื่อสัมผัสก็หวานยิ่งกว่า

เหล่าเกสรจากดอกไม้งาม…รวมทุกอย่าง ก็ยิ่งกว่าทุกอย่าง

.

.

.

.

.

.   





อันยองทุกคน ว๊ากกกกก หบรองเท้า แหะๆ แบบเต็มๆ ขอตอนหน้านะ อันนี้แค่เซิฟๆ ก่อน

ทุกคนคงอย่างกระทืบเลขาสาวช่ายป่ะ ^  ^ ขัดมาได้เนอะๆๆๆ

^ ^ แจจ๋ายังคงไรเดียงสาเช่นเดิมมมมม มม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่อยู่ไปนานๆจะเปลี่ยนแปลงรึป่าวน๊ออ

อันนี้ไม่รู้ๆๆๆๆ หุๆ




เม้นๆๆๆๆๆๆๆๆ


โหวดๆๆๆๆๆๆ




^ ^  เป็นกำลังใจที่สุดยอด


เม้น+โหวด


[ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นน๊าที่ทำให้พีโอเเต่งตอนนี้เสร็จ]

อาจจะช้าไปหน่อยเพราะแต่งวันละนิดๆ แต่ก็คงไม่นานเกินรอน๊า