ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เก็บออริ [ไม่ให้เข้า]

    ลำดับตอนที่ #4 : ซิเวอร์ อดอล์ฟ (Sivor Adorf) : Mythology of Guardian

    • อัปเดตล่าสุด 14 พ.ค. 59


    Application 
     


     
    "วิชาที่เรียนมาไม่เห็นจะช่วยให้ฉันสู้เก่งขึ้นเลย สงสัยคุณครูจะหลอกลวงฉันแล้วแหละ”
     

    บทที่สมัคร :: หัวหน้า Rose Phantom
    ชื่อ-นามสกุล :: ซิเวอร์ อดอล์ฟ (Sivor Adorf)
    ชื่อเล่น :: ซีฟ (Siff)
    บ้านเกิด :: แคว้นเวย์น 
    เพศ :: ชาย
    อายุ :: 26
    สถานะทางชนชั้น :: นักฆ่า-สามัญชน
    ลักษณะภายนอก :: ชายหนุ่มผู้มีรอยหน้าเปื้อยยิ้อชวนสยอง นัยต์ตาสีเขียวอ่อน สูง 171 ซม หนัก 63. กก กล้ามเนื้อเป็นมัดๆแบบนักกีฬา
    ลักษณะนิสัย :: นิสัยของ "ซีฟ" นั้นจริงๆแล้วเป็นคนที่ตลก สนุกสนาน กวนโอ๊ยสุดๆ เขาเป็นคนรักในเสียงหัวเราะ รอยยิ้ม ปาร์ตี้ เสียงดนตรี แต่ถึงกระนั้นซีฟกลับเป็นคนที่ตั้งใจจะทำอะไรมักจะทำสำเร็จ เป็นคนที่มีแผนสองเสมอ รอบคอบ และมักจะชอบเล่นเล่ห์กล โกหก หรือไม่ก็พูดความจริงไปแบบดื้อๆแต่คนมักคิดว่าเอาเรื่องโกหกมาพูดเล่น ซีฟเป็นคนที่เกลียดเด็กขั้นเข้าเส้น เขามักจะมีเรื่องถกเถียงเสียงดังกับ
    คนที่ไม่ยอมเข้าใจเค้า มักจะเอาแต่ใจตัวเอง ทำอะไรตามใจตัวเอง รักอิสระ เขามักจะพูดกวนประสาทแม้กระทั่งจริงจังอยู่ก็ตาม ทำเหมือนเป็นเพียงเรื่องเล่นๆ แต่ถึงเวลาเอาจริงที่ต้องซีเรียสมากๆเขาจะเปลี่ยนบุคลิกเป็นหนุ่มเงียบแอบจิต มักจะยิ้มแฉ่งให้คนหลอนเล่นๆ และพูดน้อยพร้อมแอบบอกว่าจะฆ่าด้วยวิธีแบบโหดๆ ถึงซิเวอร์จะเป็นผู้ที่ดูตลกๆ ไม่จริงจังอะไร แต่เขามักจะมีแผนที่ทำให้ทุกคนเกิดความเสียหายน้อยที่สุด ไม่ยอมทิ้งใครไว้ข้างหลัง ไม่ว่ายังไงก็จะกลับไปช่วย (เฉพาะพวกตัวเอง) และขณะทีสู้เขามักจะพูดมากสุดๆ จนอีกฝ่ายรำคาญ เขามักจะไม่แคร์คำพูดบางคำส่วนใหญ่จะไม่เลือดขึ้นหน้าเพราะเป็นคนใจเย้น แต่เมื่อเขาโกธรเมื่อไหร่จะได้รู้ทันทีว่านรกบนดินเป็นเช่นไ

    ลักษณะการพูดจา ::  ซีฟมักจะชอบล้อเลียน ทำท่าทาง ล้อเลียนฝ่ายตรงข้ามเล่นๆ มักจะพูดด้วยน้ำเสียงสูง-ต่ำสลับไปมา บางครั้งอาจจะชอบขู่เล่นๆให้ขวัญเสีย หรือถ้าเป็นตอนเงียบเขาจะยิ้มให้แบบจิตๆให้ขวัญเสีย ซีฟไม่พูดจาไพเราะกับใครทั้งสิ้น เขามักจะไม่สนระดับชนชั้น (ยกเว้นไม่กี่คน) 

    ประวัติ:: ซีฟนั้นจริงๆแล้วเป็นนักฆ่ามือดีที่ฆ่าเฉพาะคนเลวเท่านั้น วันนึงเขาเลิกทำงานนี้กระทันหันเพราะป่วย แล้วพอเขาหายดีปรากฏว่า แฟนของเขาเสียชีวิตไปแล้วพร้อมจดหมายจากนายจ้างที่บอกว่า ทำงานไม่สำเร็จเอง ทันทีที่เขาทราบเรื่อง เขาจึงรวบรวมนักฆ่ามือดีทั้งหมดมาพวกฆ่านายจ้างเก่าทิ้ง โดยให้อุบายว่า "ถ้าฆ่ามันได้ สมบัติทั้งหมดเป็นของพวกเรา" หลังจากที่ห่ำหั่นกันพักใหญ่ ก็เหลือนักฆ่าที่
    เหลือรอดไม่กี่คน เขารู้ดีว่าพวกนี้ไม่มีใครไว้ใจได้และเมื่อเห็นเงินก็จะถูกฆ่าเสียเอง ซีฟจึงจัดการฆ่านักฆ่าที่เหลือทั้งหมดทิ้ง และเก็บตังไว้ใช้เอง จนกระทั่งถูกจับ เขาได้รับโทษประหารชีวิต แต่กลับรอดมาได้เพราะว่าฝีมือของเขามันดีจนน่าเสียดาย และเขาก็ไม่ได้ฆ่าคนที่ไม่ดีด้วย แถมยังช่วยเก็บพวกนักฆ่ามือดีทิ้งอีก เขาจึงถูกรับการอบรมต่างๆทั้งพฤติกรรม และได้รับการฝึกขั้นสูง พวกรับงานจากชนชั้นสูงเกี่ยวกับการรอบสังหาร

    ของที่พกติดตัว :: สร้อยนาฬิกาของแฟน
    อาวุธ :: ปืนคู่ , ดาบคาตานะคู่
    เมจิเนียร์ :: การฟื้นฟูตัวเอง
    ระดับความอันตรายของเมจิเนียร์ :: 1
    เงื่อนไขหรือข้อแลกเปลี่ยนของเมจิเนียร์ :: ซีฟนั้นจริงๆแล้วเกือบจะเรียกว่าเป็นอมตะ เพราะเขาสามารถเร่งการฟื้นฟูของร่างกายได้มากกว่าคนอื่นๆ โดยแค่เพียงเร่งพลังเมจิเนียร์ ซึ่งก็จะหายเร็วตามขนาดแผล และพลังของเขานั้นแทบไม่มีผลเสียเมื่อใช้ติดต่อกันเป็นเวลานาน ที่เขาไม่สามารถใช้ติดต่อนานหรือรักษาแผลตัวเองใหญ่ๆได้ เพราะเขาไม่มีสมาธิพอจะทำอะไรแบบนี้ โดยถือคติว่า "สู้ไม่มีแผลจะสนุกมั้ย"
    เซราฟอน :: สายรักษา (ทวีคูณความอมตะ)
    ความสามารถพิเศษ :: - ความสามารถในด้านศิลปะการต่อสู้
    - ความสามารถในการใช้ดาบและปืนขั้นสูง
    - Rap (ร้องเพลงแร็ปน่ารำคาญสุดๆ
    - เล่นดนตรี ร้องเพลงเพราะ (เมื่อคนชมจะเลิกร้องแล้วไปสูบบุหรี่)
    ชอบ :: บุหรี่ / การฆ่าคนเลว / การโม้ฝีมือตัวเอง / การขู่พวกอ่อนกว่าแต่กร่าง
    ไม่ชอบ :: พวกคิดว่าตัวเองเก่ง
    กลัว/แพ้ :: เรื่องในอดีตทุกๆวันก็โทษว่าแฟนตายเพราะเขาเอง
    เพิ่มเติม ::  ต้านทานพลังจิตและการสะกดจิตทุกชนิด
                  เป็นคนที่ใจเย็นทุกสถานการณ์ และมักจะหาที่หลบที่หนีได้ดี
                  ชอบความเจ็บปวด เพราะเขามักไม่โชว์ฝีมือจริงๆแต่ชอบให้อีกฝ่ายตุบตีแล้วใช้พลังฟื้นฟูตัวเองมากกว่า
     
     
    มาคุยกับคนเขียนเล็กน้อยนะคะ!
     
    “สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อไดม่อน..รีดเดอร์ชื่ออะไรคะ?”
    - บาสค้าบ
     
    “แล้วทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้คะ?”
    - อยากลองเห็นตัวละครลงแฟนตาซีค้าบ
     
    “รีดเดอร์คิดว่าลูกๆหลานๆของรีดเดอร์จะติดมั้ยคะ?”
    - อาจไม่คับ เพราะมันออกเกรียนๆ กวนๆ
     
    “ไรท์ชอบดองนะคะ ดองนานด้วย..”
    - ค้าบ
     
    “ลูกหลานของรีดเดอร์ไม่ใช่ตัวหลักของเรื่องนะคะ แต่มีบทมากอยู่พอตัว และหากรีดเดอร์หายไปเลยลูกหลานก็ท่านก็อาจตายได้ แบบนี้รับได้มั้ยคะ?”
    - อ่านตลอด แต่ไม่รุ้จะรายงานตัวมั้ย 555
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×