❤รวมเนื้อเพลง❤ 2

ลำดับตอนที่ #4 : BTS - Rain

(비가 오는 짙은 색 서울 그 위에)
บีกา โอนึน ชิดดึน แซก ซออุล คือ วีเอ
ฝนกำลังตกลงมาในเมืองโซลทีมืดมิด
달리는 차들, 사방에 꿈틀대는 우산들
ทัลรีนึน ชาดึล ซาบังเง กุมทึลแดนึน อูซันดึล
รถยนต์ก็วิ่งควักไขว่ไปทุกที่รอบตัวฉันก็มีแต่คนถือร่มกัน
날씨는 흐림 공기는 맑음
นัลซีนึน ฮือริม คงกีนึน ทัลคึม

สภาพอากาศก็มีแต่เมฆที่มืดครึ้ม
(저 비가 그쳐 고인 물 위에 비쳐진)

ชอ บีกา คือชยอ โคอิน มุล วีเอ บีชยอจิน

ฉันได้แต่มองแสงสว่างอยู่เหนือน้ำฝนที่หยุดตกลงมา
연회색 배경의 난 왜 여기 멈춰 섰을까

ยอนฮเว แพคยองเง นัน แว ยอกี มอมชวอ ซอดซึลกา

ทำไมฉันต้องมาหยุดยืนที่ตรงนี้ที่ที่พื้นหลังมีแต่สีเทา
생각이 많은 건지 없는 건지 잘 몰라
แซงกักกี มันนึน กอนจี ออบนึน กอนจี ชัล มลรา

ฉันไม่เคยรู้ตัวว่าฉันเอาแต่นึกถึงเรื่องของเธอมากขนาดนี้
바깥이 환해졌을 때쯤 잠에서 깨

พากัดชี ฮวานแฮชยอดซึล แตจึม ชัมเม ซอ แก

ฉันมองข้างนอกที่มีแต่แสงสว่างจนฉันหลับไป
피곤에 찌든 손으로 연신 머리를 쓸어대

พีกนเน ชีดึน ซนนือโร ยอนซิน มอรีรึล ซึลรอแด

พอฉันเหนื่อยก็นวดฝ่ามือตัวเองและผ่อนคลายสมอง
지난 밤 완성치 못한 노래의 메모장

ชีนัน พัม วานซองชี มดฮัน โนแรเอ เมโมชัง

เมื่อคืนฉันเขียนเพลงนี้ใส่สมุดโน๊ตยังไม่สมบูรณ์
오늘은 끝낸다 눈 질끈 감고 한숨 푹 쉬어보네

โอนือรึน กึดแนนดา นุน ชิลกึน คัมโก ฮันซุม พุก ซวีออโบเน

พอสิ้นสุดวันฉันก็หลับตาลงแล้วถอนหายใจ
뭐라 변명해? 말 지어보네

มวอรา พยอนมยองแฮ ? มัล ชีออโบเน

ข้ออ้างเธอคืออะไรกัน?คำพูดที่เธอสร้างมันคือมางั้นหรอ
어차피 못한 거 그냥 아무 말이나 지어 보내

ออชาพี มดฮัน กอ คือนยัง อามู มัลรีนา ชีออ โบแน

ยังไงก็ตามฉันก็พูดอะไรไม่ได้อีกแล้วกับคำพูดที่เธอสร้างขึ้นมาน่ะ
시선을 돌린 창 밖은 온통 회색 빛

ซีซอนนึล ทลริน ชัง บักกึน อนทง ฮเวแซก บิด

ฉันหันออกไปมองข้างนอกหน้าต่างทั่วทุกมุมก็มีแต่สีเทา

회색 시의 회색 빌딩, 회색 길 위의 회색 비

ฮเวแซก ซีเอ ฮเวแซก พิลดิง ฮเวแซก คิล วีเอ ฮเวแซก บี

ทั้งเมืองก็สร้างแต่สีเทา ถนนก็สีเทาแม้แต่ฝนก็สีเทา
이 세상 모든 게 느려

อี เซซัง โมดึน เก นือรยอ

ทุกอย่างบนโลกนี้เคลื่อนไหวช้าลงทุกอย่าง
잠에서 깬 동생 자꾸 말끝을 흐려

ชัมเม ซอ แกน ดงแซง จากู มัลกึดดึล ฮือรยอ

จนน้องฉันมาปลุกให้ตื่นจากฝันร้าย
죄 없는 냉장고 또 열었다 닫어

ชเว ออบนึน แนงจังโก ยอลออดดา ทัดดอ

ตู้เย็นใบเก่ามันยังเปิดอยู่เหมือนเดิม
밀려온 알 수 없는 허전함에

มิลรยออน อัลซูออบนึน ฮอชอนฮัมเม

เป็นเธอที่ผลักไสฉันไปยังความว่างเปล่าที่ฉันยังไม่เคยรู้จักกับมัน
일단 나가야겠다고 생각하지

อิลดัน นากายาเกดดาโก แซงกักฮาจี

เธอคงคิดว่าฉันต้องทรมานเพราะคิดถึงเธอใช่มั้ย
우산도 하나 없이

อูซันโด ฮานา ออบซี

ฉันไม่มีใครให้ใช้ร่มคันเดียวกับฉันอีกต่อไปแล้ว
선명해 비들이 세상에 닿는 소리

ซอนมยองแฮ บีดึลรี เซซังเง ทันนึน โซรี

เสียงฝนที่ตกลงมาบนโลกที่ฉันอยู่มันช่างชัดเจน
피식 웃어, 최고의 배경 음악

พีซิก อุดซอ ชเวโกเอ แพคยอง อึมอัก

เบื้องหลังของเพลงนี้คงมีแต่เธอที่หัวเราะเยาะเหยื่ออย่างฉันสิน่ะ
미친놈처럼 콧노래를 흥얼거린다

มีชินนมชอรอม คดโนแร ฮึงออลคอรินดา

ฉันได้แต่ฮัมเพลงนี้เหมือนคนที่กำลังเป็นบ้า
몇 시일까
มยอด ซีอิลกา

นี่มันกี่โมงแล้วเนี่ย
비가 오는 짙은 색 서울 그 위에

บีกา โอนึน ชิดดึน แซก ซออุล คือ วีเอ
ฝนกำลังตกลงมาในเมืองโซลทีมืดมิด
여전히 잠 못 이루는 내가 흐려지네

ยอชอนนี ชัม มด อีรูนึน แนกา ฮือรยอชีเน

ฉันยังคงฝืนนอนหลับทั้งๆที่สมองเบลอไปหมด
저 비가 그쳐 고인 물 위에 비쳐진

ชอ บีกา คือชยอ โคอิน มุล วีเอ บีชยอจิน

ฉันได้แต่มองแสงสว่างอยู่เหนือน้ำฝนที่หยุดตกลงมา

오늘따라 더 초라한 내가 그려지네
โอนึล ตารา ทอ โชราฮัน แนกา คือรยอชีเน

ฉันเอาแต่วาดรูปของเธอแม้นานวันร่างกายยิ่งทรุดโทรมก็ตาม
비 내리는 밤 창문을 노크 하는 비는 때리지 마음을

บี แนรอนนึน พัม ชังมุนนึล โนคือ ฮานึน บีนึน แตรีจี มาอึมมึล

ฉันมองออกไปนอกหน้าต่างคืนนี้ฝนตกกระทบลงพื้นเหมือนกับฝนมันตีที่หัวใจของฉัน
시큰한 어깨를 잡고 

ซีคินฮัน ออแกรึล จับโก 

ฉันได้แต่กอดไหล่ตัวเองด้วยความเจ็บปวด

확인한 문자 “요즘 어때?”

 ฮวากอิน มุนจา โยจึม ออแต?

พอฉันล็อกอินเปิดข้อความก็เจอเธอส่งข้อความาว่า 'ช่วงนี้เป็นไงบ้าง' 

친구의 안부문자는 나를 감성에 젖게

ชินกูเอ อันพูมุนจานึน นารึล คัมชองเง ชอดเก

เธอสวมบทเป็นเพื่อนที่ดีแต่ฉันรู้สึกเหมือนถูกสาดน้ำให้เปียกปอน
만들지 눅눅한 빗방울의 향기를

มันดึลจี นกนกฮัน บิดบังอุลเร ฮยังกีรึล

กลิ่นไอของเม็ดฝนเธอเป็นคนสร้างฉากมันขึ้นมา
맡으며 기지개를 편 다음 난 화장실로

มัดทือมยอ คาจีแกรึล พยอน ทาอึม นัน ฮวาจังชิลโร

ฉันเข้าห้องน้ำไปเพื่อผ่อนคลายความเครียดลง
간 뒤 잠에서 덜 깬 거울 속 내게 인사한 뒤

คัน ทวี ชัมเมซอ ดอล แกน คออุล ซก แนเก อิซาฮัน ดวี

หลังจากฉันกลับไปนอนหลับก็เห็นภาพเธอทักทายฉันในกระจก
만날 사람도 없는데 괜히 더 길게 샤워를 하지

มันนัล ซารัมโด ออบนึนเด แควนนี ทอ คิลเก ซยาวีโร ฮาจี

แต่มองอีกทีกลับไม่เห็นมีใครมีเพียงแค่ฝักบัวอาบน้ำก็เท่านั้น
숙소 밖 여전히 비는 내리네

ซุกโซ บัก ยอชอนนี บีนึน แนรีเน

ข้างนอกฝนมันก็ยังคงตกอยู่
갈 곳도 딱히 없는데 우산을 챙긴 채

คัล กดโด ตักคี ออบนึนเด อูซันนึล แชงคิน แช

ฉันเดินถือร่มเดินออกไปข้างนอกโดยไม่รู้จะไปไหน
처벅처벅 걸어 정처 없이

ชอบอกชอบอก คอลรอ ชองชอ ออบซี

ได้แต่เดินไปอย่างคนไร้จุดหมาย
더러워진 신발에 비는 존재를 알리듯 흔적을 새기네

ทอรอวอจิน ซินพัลเร บีนึน ชนแจรึล อัลรีดึด ฮึนชอกกึล แซกีเน

ฉันเดินไปจนรองเท้ามันเปื้อนไปหมดตามเส้นทางที่ฝนตกมันมีแต่เรื่องราวของเธอ
이처럼 난 너에게 비처럼 흔적을 새긴 사람일까

อี ชอรอม นัน นอเอเก บีชอรอม ฮึนชอกกึล แซกิน ซารัมมิลกา

เธอเป็นเหมือนสายฝนบนเส้นทางที่ผู้คนเดินกันขวักไขว่
그게 아니라면 갑자기 내린 소나기처럼

คือเก อานีรามยอน คับจากี แนริน โซนากีชอรอม

เธอเป็นเหมือนสายฝนที่ตกกระหน่ำลงมาฉับพลัน
그저 왔다가는 존재는 아닐까
คือชอ วาดดาคานึน ชนแชนึน อานิลกา

เพียงแค่มาแป๊ปเดียวแล้วก็จากฉันไป

비가 오는 짙은 색 서울 그 위에

บีกา โอนึน ชิดดึน แซก ซออุล คือ วีเอ
ฝนกำลังตกลงมาในเมืองโซลทีมืดมิด
여전히 잠 못 이루는 내가 흐려지네

ยอชอนนี ชัม มด อีรูนึน แนกา ฮือรยอชีเน

ฉันยังคงฝืนนอนหลับทั้งๆที่สมองเบลอไปหมด
저 비가 그쳐 고인 물 위에 비쳐진

ชอ บีกา คือชยอ โคอิน มุล วีเอ บีชยอจิน

ฉันได้แต่มองแสงสว่างอยู่เหนือน้ำฝนที่หยุดตกลงมา

오늘따라 더 초라한 내가 그려지네
โอนึล ตารา ทอ โชราฮัน แนกา คือรยอชีเน

ฉันเอาแต่วาดรูปของเธอแม้นานวันร่างกายยิ่งทรุดโทรมก็ตาม

몸을 일으켜 찌뿌둥하다고 느낄 쯤 창문을 볼 때

มมมึล อิลรือคยอ จีปูดุงฮาดาโก นือกิล จึม ชังมุนนึล พล แต

เมื่อฉันมองออกไปนอกหน้าต่างแล้วคิดถึงเธอมันก็ทำให้ร่างกายฉันทรุดโทรมลง
내 몸을 예상이라도 한 듯 비가 내리고 있네

แน มมมึล เยซังงีราโด ฮัน ดึด บีกา แนรีโก อิดเน

ในร่างกายฉันมันเหมือนมีน้ำฝกตกลงใส่จนเปียก
창문에 맺혀 있는 빗물들 바라보며 느끼지

ชังมุนเน แมดฮยอ อิดนึน บิดมุลดึล พาราโบมยอน นือกีจี

พอฉันมองไปที่น้ำฝนที่นอกหน้าต่าง

마치 내 마음속을 흐른 눈물들 

มาชี แน มัมซกกึล ฮือรึน นุนมุลดึล

มันก็เหมือนกับใจฉันที่มันร่ำไห้อยู่ตอนนี้
미묘함 뒤로 밖을 보면 내 상황 같애 

มีมโยฮัม ดวีโร บักกึล โบมยอน แน ซังฮวัง กัดแท

พอมองย้อนกลับไปความทรงจำที่งดงามของฉัน
선율같이 내리는 비에 모두 다 안단테 

ซอนยูลกัดชี แนรีนึน บีเอ โมดู ทา อันทันเท

เสียงสายฝนเปรียบเหมือนเมโลดี้ท่วงทำนองที่เจ็บปวด
준비를 하고 나가, 내 인상처럼 구겨진 우산을 쫙 펴고

จุนบีรึล ฮาโก นากา แน อินซังชอรอม คูคยอจิน อูซันนึล จวัก พยอโก

มันเตรียมพร้อมที่จะจากลาตลอดก็เหมือนกับความประทับใจที่มีต่อเธอมันได้ยับเหมือนร่มที่พับไว้
걸으며 빗소릴 듣는 순간

คอลรือมยอ บิดโซริล ดึดนึน ซุนกัน

ช่วงเวลาที่ฉันเดินไปก็ได้ยินเสียงฝนตกพรำๆ
이 비는 누굴 위해서 내리는 걸까?

อี บีนึน นูกุล วีแฮซอ แนรีนึน กอลกา ?

ฝนมันตกลงมาเพื่อใครกันน่ะ?
쓸쓸한 회색 시멘트 위 부딪혀 때리는 청각 

ซึลซึลฮัน ฮเวแซก ซีเมนทึ วี พูดิดฮยอ แตรีนึน ชองกัก

ฉันอยู่คนเดียวแล้วเดินบนทางปูนซีเมนท์สีเทากับเสียงสายฝนที่ตกลงมา
Come slow down
ทำไมเวลามันช้าลงอย่างนี้

비가 오는 짙은 색 서울 그 위에

บีกา โอนึน ชิดดึน แซก ซออุล คือ วีเอ
ฝนกำลังตกลงมาในเมืองโซลทีมืดมิด
여전히 잠 못 이루는 내가 흐려지네

ยอชอนนี ชัม มด อีรูนึน แนกา ฮือรยอชีเน

ฉันยังคงฝืนนอนหลับทั้งๆที่สมองเบลอไปหมด
저 비가 그쳐 고인 물 위에 비쳐진

ชอ บีกา คือชยอ โคอิน มุล วีเอ บีชยอจิน

ฉันได้แต่มองแสงสว่างอยู่เหนือน้ำฝนที่หยุดตกลงมา

오늘따라 더 초라한 내가 그려지네
โอนึล ตารา ทอ โชราฮัน แนกา คือรยอชีเน

ฉันเอาแต่วาดรูปของเธอแม้นานวันร่างกายยิ่งทรุดโทรมก็ตาม

나 이 비가 멎어도 저 구름이 걷혀도

นาอี บีกา มอดจอโด ชอ คูรึมมี คอดฮยอโด

เมื่อไหร่บนท้องฟ้าฝนถึงจะหยุดตกกันน่ะ
우두커니 서 있어 이 모습 그대로

อูดูคอนี ซอ อิดซอ อี โมซึบ คือแดโร

ฉันได้แต่ยืนมองเธออยู่ตรงนี้
아무 말도 않은 채 세상을 내려다봐

อามู มัลโด อันนึล แช เซซังงึล แนรยอทาบวา

 เงยหน้ามองไปบนท้องฟ้าแม้ฉันจะพูดอะไรไม่ออก

거긴 아름답지 못한 내가 날 보고 있어

คอคิน อารึมดับจี มดฮัน แนกา นัล โบโก อิดซอ

แล้วฉันมองมาที่ตัวเองที่มันทรุดโทรมลงไปทุกที

CR : blog.daum.net