คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [II] รอยยิ้ม
-MALEFICENT-
"..."พอข้าตื่นขึ้นมาอีกทีก็ดึกมากแล้ว ข้ามองซ้ายทีขวาทีก็พบว่าไม่มีใครจึงได้ค่อยๆลุกขึ้นมาจากเตียง ก่อนจะลองเดินสักก้าวสองก้าวโดยหวังว่าจะไม่กระเทือนแผลมากนัก
"โอ๊ย เจ็บๆๆๆ!"ข้าถึงกับอุทานเสียงหลง มือไม้พัลวันพันกันมั่ว ยังดีที่ไปคว้าเอาเสาเตียงใกล้ๆนี้ไม่อย่างนั้นอาจจะได้ไปนอนกราบพื้นเป็นแน่
"หืม...นั่นอะไรน่ะ"แสงเทียนส่องวับแวบอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก พอข้าลองเข้าไปดูใกล้ๆก็พบว่าบนโต๊ะมีจานผลไม้สีแดงที่ฝานทิ้งเอาไว้สักพักแล้ว
ข้ามองอยู่เป็นพักใหญ่สุดท้ายก็ตัดสินใจหยิบมันขึ้นมาเดินไปทางประตูห้องซึ่งไม่ใช่เรื่องยากลำบากอะไร...บางทีอาจจะเพราะข้าเคยชินกับความมืดด้วย
กึกๆๆๆๆ'
พยายามอยู่หลายครั้งหลายคราเจ้าประตูก็ไม่ยอมเปิด นี่ใจคอนางจะไม่ยอมให้คนป่วยออกมาเดินเหินข้างนอกเลยหรืออย่างไรกัน
"...ว่าแต่เจ้านี่กินได้จริงรึ คงไม่ได้อาบยาพิษเอาไว้หรอกนะ?"ถึงจะยังหวาดๆอยู่แต่กระเพาะเจ้ากรรมก็ไม่เคยเกรงใจใคร แถมยังส่งเสียงร้องครวญครางไม่หยุดอีกต่างหาก ข้าบ่นสบถกับตัวเองพลางแนบมือกับบานประตู พลังเวทย์อันน้อยนิดเปล่งแสงจางๆค่อยๆแทรกตัวออกไป ไม่นานนักก็ได้ยินเสียงดังแกรกๆๆ ก็เป็นอันใช้ได้...
น่าเสียดายที่ข้าไม่มีพลังมากพอที่จะรักษาบาดแผลของตนเองได้ ไม่อย่างนั้นก็คงไม่ต้องพะวงว่าเดินๆไปไส้จะไหลออกมารึเปล่า
แอ๊ดดดดด
ข้าแง้มเปิดประตูก่อนจะย่องออกมาอย่างเงียบๆ รู้สึกสงสัยนักว่าตัวเองอยู่ที่ไหนของปราสาทแห่งนี้ แต่ถ้าจะเที่ยวแวะไปโน่นไปนี่มั่วซั่วก็ดูจะไร้มารยาทเกินไป ข้าคิดกับตนเองพลางเหล่มองจานผลไม้ในมือเป็นระยะๆ
ค่ำคืนนี้ช่างเงียบสงัด ไร้ซึ่งเสียงของมวลหมู่สรรพสัตว์ แต่เพราะอย่างนั้นข้าถึงได้ยินเสียงลมหายใจของตัวเองได้อย่างชัดเจนและหัวใจที่ยังเต้นอยู่ นั่นเป็นสัญญาณว่าตัวข้ายังมีชีวิตอยู่ แม้ว่าตอนนี้จะดูไร้จุดหมายก็เถอะ...จะกลับไปแก้แค้นอีกดีไหมนะ ก็คงไม่ล่ะ...ข้าเหนื่อยหน่ายแล้วก็เบื่อกับเรื่องซ้ำซากมาเกินพอแล้ว แถมแผลที่โดนแทงมาสดๆร้อนๆก็ยังไม่หายดี ไม่นานมานี้ยังมีเลือดไหลซิบๆอยู่เลย ข้าคิดกับตัวเองเรื่อยเปื่อยพลางเดินไปเรื่อยๆ...กว่าจะรู้ตัวข้าก็หลงทางเสียแล้ว
“!!!”
ที่นี่ที่ไหนกัน จะมองไปทางไหนก็เจอแต่ทางเดินและประตูห้องคล้ายๆกันหมด ครั้นพอจะเดินกลับทางเดิมกลับวกวนอลวนสับสนกว่าเดิม คราวนี้ข้าถึงกับเหงื่อแตกพลั่ก...‘ประมุขแห่งความชั่วร้าย’อย่างข้าเดินหลงทางอย่างกับเด็กยังไม่หย่านม สมเพชตัวเองเสียจริง!
ในระหว่างที่กำลังอารมณ์เสียอยู่นั้น ข้าได้ยินเสียงหายใจของมนุษย์ที่ประสานท่วงทำนองไปกับสายลม ข้าชะงักฝีเท้าก่อนจะเปลี่ยนเส้นทางไปยังที่มาของเสียงทันที
ตึก ตึก ตึก
ยิ่งใกล้เท่าไหร่ก็ยิ่งได้ยินชัดเจนมากขึ้น แต่ไม่นานก็หยุดอยู่ตรงหน้าห้องๆหนึ่งแล้ว ข้ารวบรวมความกล้าแล้วผลักประตูเข้าไปอย่างช้าๆ
“...”
มีร่างๆหนึ่งนั่งฟุบกับโต๊ะทำงาน ข้างๆเต็มไปด้วยกองจดหมายและเอกสารทางราชการเต็มไปหมด ปากกาขนนกก็ยังถือค้างไว้ในมือ ...นางหลับไปทั้งอย่างนั้นนั่นแหละ
“คงจะทำงานหนักมากสินะ...?”ข้าเปรยกับตัวเองเบาๆก่อนจะถอดเสื้อคลุมออกมาห่มร่างของนาง
“!!!”แล้วนี่มันอะไร ข้าทำไปโดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ข้าเคยเห็นใจพวกมนุษย์ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน จู่ๆก็รู้สึกซาบซึ้งในบุญคุณรึไง! บ้าไปแล้ว! ...ข้ารู้สึกร้อนๆที่หน้า แย่จริง!
“...นี่ เจ้าจะจ้องหน้าข้าอีกนานไหม?”
ข้าสะดุ้งเล็กน้อย
“ข้าทำเจ้าตื่นรึ?”
“ก็แน่น่ะสิ”นางแค่นเสียงตอบด้วยอารมณ์บูดแบบสุดๆ แถมยังโบกมือไล่ข้าให้กลับห้องอีกต่างหาก อา...เมื่อกี้เห็นอะไรแวบๆ
“เดี๋ยวก่อน...ม...มือเจ้า...”ว่ายังไม่ทันจบนัยน์ตาเขียวปั๊ดก็ส่งตรงมาจนต้องยอมหุบปากแต่โดยดี
“นี่ไม่ใช่เรื่องของเจ้า”นางเงยหน้ามองหน้าข้าอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะหันไปสนใจงานตรงหน้าต่อ
“แล้วนี่ถืออะไรมาน่ะ...”
ข้ายกมันขึ้นมาราวกับถามว่า อ้อ...นี่น่ะหรือ?
“ข้าไม่แน่นี่ว่ามันอาบยาพิษเอาไว้หรือเปล่า”
“งั้นเองรึ...ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องกิน รีบๆออกไปเสียที”
สิ่งแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวข้าก็คือ นาง...ช่างเป็นเจ้าบ้านที่กวนประสาทเสียจริง
“...ข้าจะไม่ออกไปเด็ดขาด”
“จ...เจ้านี่มัน!”
นางชักสีหน้าใส่ ก่อนจะลุกขึ้นมาหยิบแอปเปิลในจานเข้าปากไปชิ้นหนึ่ง
“พิสูจน์แล้ว พอใจรึยัง!”
เมื่อนางเห็นข้าท่าทางดูจะไม่เชื่อก็กดคอข้าลงมาพลางยัดอะไรต่อมิอะไรเข้าปากข้าอย่างหงุดหงิด
“รีบๆไปห้องของเจ้าได้แล้ว! แค่เลี้ยวซ้ายไปคงไม่หลงหรอกนะ”ว่าจบนางก็ทิ้งตัวลงบนเก้าอี้พร้อมจะทำงานต่อ ส่วนข้าก็ได้แต่กลืนทุกอย่างลงท้องไปแล้วออกจากที่นี่เสีย
“...แต่เจ้าเองก็ต้องเข้านอนเหมือนกันไม่ใช่รึ?”
“ข้า-บอก-ให้-ออก-ไป!”
อา...ราชินีผู้เย็นชาคนนี้แท้จริงแล้วก็คือผู้หญิงอารมณ์ร้ายไม่ใช่รึไงกัน ข้าส่ายหัวเบาๆก่อนจะหันกลับไปมองข้างหลังเล็กน้อย
ข้ายิ้มอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน
...ถึงแม้ว่าจะน่าตกใจไปหน่อยก็เถอะ
--------------------------
29/3/57 อัพสดค่า 55+
31/8/57 แก้
31/10/58 แก้
ความคิดเห็น