เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #396 : Chap.After9-6.5 Yamete ... Dareka ... Tasukete ... Itai!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Chap.After9-6.5 Yamete ... Dareka ... Tasukete ... Itai!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

.....................................................................................

....................................................................................

.........................................

........

ในช่วงเวลาเดียวกัน ทางด้านของเนียลี่

ที่กำลังอาบน้ำกับเหล่า เด็กสาววัย 28 ? ด้วยกันอยู่ รวมกันได้ 10 คน

และกลุ่มเด็กสาวอีกกลุ่ม ที่อาบน้ำพร้อมกัน กับพวกเธอ อีกราวๆ 20 คน

ภายในห้องอาบน้ำขนาด 1 ชั้นห้องแถว ที่สามารถยัดผู้ใหญ่เข้าไปอาบพร้อมกันได้ 20 คนอย่างสบายๆ

พร้อมด้วยอ่างน้ำ ที่เด็กๆสามารถแช่แบบเบียดๆพร้อมกันได้ 30 คนในคราวเดียว

ซ่า!!!!! จ๋อม จุ๋ม ... ซ่า~~~~~~~~~~~~~!!!

เสียงของฝักบัว

"นี่แนะ!! แซนด์!! มาให้นวดหนึบหนับๆ ซะดีๆนะ!!"

"มะ ไม่เอาน้า!!!!"

"หานโก้นมาเลย"

"หันมาเลยๆ"

"ม่ายยยย ช่วยด้วยฮาร์ท!! มาเจนต้า ..."

".........ตรงนี้ของแซนด์นุ่มออกจะตาย"

"นั่นสิ ..."

"ไหงงั้นหละ ไม่ช่วยกันเลยเหรอ!!"

"คุณแม่ขา หนูร่วมด้วย!!!"

"ร่วมด้วยๆ!!"

"..... พวกเธอเนี่ยน้า .... ทำแบบนี้กันมา สองร้อยปีไม่เบื่อกันบ้างหรือไง"

"ไม่เบื่อค่า!! .."

"ไม่เบื่อเลย!!"

"ม่ายเบื่อๆ"

ทุกๆคนอาบน้ำกันไปเล่นกันไปอย่างสนุกสนาน .....ตามภาษาของพวกเธอไปในแต่ละวัน

ต่างจากตัวเนียลี่ หรือก็คือตัวผมจริงๆในตอนนี้ ที่วันนี้นิ่งเงียบผมปกติ

เนื่องจากตัวผมเองนั้น ... กำลังพยายามใช้สมาธิกับร่างนั้นอยู่

เนื่องด้วยไม่ได้เก่งคุมร่างแยก แบบคนอื่นๆเขา เพราะดันฝึกแต่การสร้างร่างกายจากรูปลักษณ์ภายในความทรงจำจนออกมาเหมือนในการ์ตูนกึ่งโลกจริง มากกว่าการดึงเอาโครโมโซมของมนุษย์ที่มีมาใช้

เลยต้องใช้สมาธิมากเป็นพิเศษในการควบคุมร่างแยก

แต่ก็เพราะเรื่องนี้แหละ ... ทำให้ผมรู้ตัวว่าต้องฝึกคุมหลายๆร่างให้ได้สักที

หวังว่า อีกไม่นานจะฝึกจนสามารถคุมร่างแบบใช้สมองพร้อมๆกันได้ 20 ร่างในไม่ช้า

จะได้สร้างสาวน้อยจากการ์ตูน มาเป็นฮาเร็มของตนเอง ที่สาวน้อยทุกคนเป็นตนเอง ในฮาเร็มของตนเองผู้เป็นสาวน้อย โดยสาวน้อยที่เป็นตนเอง เชื่อฟังตนเองผู้เป็นเจ้าของฮาเร็ม แห่งสาวน้อยในการ์ตูนอีกที

แค่คิดก็มันแล้ว ..... แฮ่ก ... แฮ่ก .... เอ้ยๆๆๆ ไม่ใช่ๆๆ ใจเย็น ... ตอนนี้ตรูต้องคิดเรื่อง ริฟ่านี่หว่า ...

ซ่า~~~~~~~~~~~~~

ผมลุกจากการนั่งสระผม มานานพอดู แทรกผ่านเพื่อนๆที่ยังเล่นกันอยู่ในอ่างไม่เลิก

ลงไปแช่อ่างมุมด้านข้างแล้วนั่งหลับตานึกคิด

อืม ..... นึกเหตุการณ์ทั้งหมดก่อน ...

เริ่มจากภารกิจ โอเวอร์เกินมนุษย์จริงจะเป็นไปได้

แอบใช้ร่างเติมเต็มที่ตอนนี้ไม่ได้ใช้งานแล้ว หนีไป แปลงเป็นปีศาจ

ไล่จับสัตว์ประหลาดปิ้งกิน จนกะน้ำหนักได้ 4050 กิโล กลับมาจากที่นั่น

ทดลองสร้างร่างกาย ที่เกินขีดจำกัดของ พลังไปนิดหน่อย แต่ก็สร้างได้

ที่น้ำหนัก 48 กิโลกรัม โดยเลือกหน้าตาแบบตัวละคร ซึกุ จาก Axe Art Online แล้วตั้งชื่อว่า ริฟ่า

ปลอมแปลงข้อมูลส่งข้อมูลเข้าระบบ เซต้าซิสเต็ม

ด้วยคลื่นพลังของกลุ่มปีศาจ ที่มีเฉพาะพวกเรา เป็นการกำเนิด ริฟ่า สาวน้อยวัย 14 ปีในทันที

จากนั้น ... ก็เอา ร่างสาวทอมบอยที่ใช้ในช่วง 50 - 60 ปีก่อนออกมาจากปีศาจเกราะของเรา

ปลอมเป็นพี่ชายไปส่งร่างริฟ่าในวันเดินทาง ... ฝากฝังกับเจ้าของอนิวาโค้ และไกด์ทัวร์เรียบร้อย ...

เอาร่างกายทั้งสองกลับมาเก็บเข้าพุง ... เอ้ย เก็บเข้าภายในเกราะปีศาจของตัวเราเอง

เป็นอันจบภารกิจ โอเวอร์เกินความจริง ณ ตรงนี้

ต่อจากนี้เป็นเหตุการณ์ของเด็กสาวแสนน่ารัก ที่ชื่อว่าริฟ่าหละ

ริฟ่าที่มีเพียงเจ้าของอนิวาโค้ รู้ว่าเป็นตัว ริฟ่าเองที่ซื้อสินค้าจากภายในเว็บ  3 ล้าน ไม่ใช่พี่ชาย

ก็ออกเดินทางพร้อมกับกลุ่มผู้ร่วมทริป และ กลุ่มพนักงานบริษัทอนิวาโค้

นั่งเครื่องบิน ..... กินอาหารบนเครื่อง .... แทบไม่ได้คุยกับใคร เพราะที่นั่งด้านข้างว่าง

ลงเครื่องนั่งรถทัวร์ถึงโรงแรม

คุยกับไกด์ชื่อเจน ... เอากระเป๋าไปเก็บกับชายหน้าม่อ 2 คน และชายฝึกม่ออีก 2 คน

เข้าห้องพัก นอนเล่นกะดึ๊บๆ กับตัวเองพร้อมถ่ายรูปเป็นที่ระทึก เอ้ย ระลึก

จนบ่าย ลงมาขอร้องกับไกด์จนสำเร็จ แล้วก็ออกไปเที่ยวกับเจ้าของอนิวาโค้

โดนพาไปซื้อของ ช่วยแนะนำชั้นในที่เหมาะๆให้ จากสาวๆในกลุ่มอนิวาโค้

โดนพาไปเลี้ยงเนื้อวัว เกโบ รสเลิศ พร้อมน้ำผลไม้สุดอร่อย ...

แล้วก็ไปอาบน้ำ ที่โรงอาบน้ำหญิง โดยก่อนเข้า ก็โดนเจ้าของอนิวาโค้ จับมือและไหล่แต๊ะอั๋งเล็กน้อย

เข้าโรงอาบน้ำ จ่ายเงิน ... อาบน้ำกับพวกสาวๆ ... พอลงแช่น้ำ ...

อยู่ๆร่างนั้นก็ป่วยขึ้นมาแบบไม่มีสาเหตุ ...

"อืม ................"

จากนั้น ก็ฝันแปลกๆ ... แล้วก็ตื่นมาเจอคุณเจน ... ที่กำลังเฝ้าไข้เรา? ...

แล้วไอ้จุมพิศแห่งรักสุดท้ายก่อนหลับนั่นมันอะไรฟระ

อย่าบอกนะว่า ... ตรูไปหว่านเสน่ห์ ใส่คุณเจน ด้วยอีกคน

".... อา .... งานงอกหละสิ ...."

ผมเผลอบ่นขึ้นมา ระหว่างกำลังลูบๆร่างกายน่ารักๆที่มีหน้าอกแบนราบของตนเองอยู่

ถึงผมจะไม่ได้จำกัดความชอบตนเองที่ขนาดหน้าอกช่วงวัย

เพราะรับได้ตั้งแต่เด็กๆ ยันโนตมๆ อยู่แล้วก็เหอะ ...

เอ้ยๆ ... ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้นี่หว่า ...

"มีอะไรเหรอ เนียลี่"

ดอลเตอร์ ที่นั่งข้างๆผมก็ดันมาสังเกตผม ซะได้

ช่วยเลิกเป็นคนช่างสังเกตสักทีเถอะ!!

"เอ่อ ... เปล่า ... ไม่มีอะไรหรอกครับ"

"หืม ... ครับเหรอ ? ... ก็บอกแล้วนี่ ว่าร่างนี้ให้พูดแบบผู้หญิงหน่ะ!"

แล้วอยู่ๆ ดอลฟิน ที่กำลังแกล้งแซนด์ ก็หันมาโวยผมต่อ

โอย .... เลิกคิดเรื่องนั้นก็ได้ฟระ!!

"ขอโทษค่า เพื่อนๆ เนียลี่ผิดไปแล้วค่า!!"

"ฮี่ๆ ... แบบนี้ต้องรุมทำโทษเนียลี่ด้วยแล้วมั้ง"

"ช่าย ช่าย รูมทามโทษเนียลี่กาน"

" .... ทำแบบไหนหละ"

"จับขึงแล้วเอา สบู่ยัดก้นโลด!!!"

"เอาเลย!!"

พรูดดดดดดดดดด!!!!!!!

ยัยบ้าแมงโก้ เสนอบ้าบออะไรฟระ ... แล้วยัยดอลฟิน หล่อนไม่ต้องมาเห็นด้วยเลยเฟร้ย!

"พรูดดดดดดดดดดดด!!! ไม่เอา!! ช่วยด้วย ... แซนด์"

จ๋อมๆๆๆ

ผม ... เอ้ย ชั้นรีบว่ายน้ำ ไปเกาะหลังแซนด์แล้วบอกให้แซนด์ช่วยทันที

ช่วยหน่อยนะ แซนด์น้อยที่น่ารักของชั้น!!!

"ทะ ทุกคน อย่าแกล้งแรงขนาดนั้นสิ มะ ไม่ไหวนะแบบนั้นหน่ะ ..."

ขอบใจมากแซนด์!! เธอเป็นนางฟ้าของชั้นจริงๆ!!!

".... งั้น ยัดสบู่ใส่ก้นทั้งสองคนเลยก็แล้วกัน...."

"จัดไป"

"อย่าทำคุณแม่สิ!!"

"แน่ๆ ... วานนี้ ตัวแซนด์ เปนกามมาสีดของพวกราวน้า แคท เธอม่ายมีสีดห้าม"

"..... แคท ถอยมาเถอะ ...."

"อะ อืม ด๊อก ..."

ซวยหละ!! ... ลืมไปเลย ว่าวันนี้ เป็นวันที่ดอลฟินกับแมงโก้

สามารถจะทำอะไรกับแซนด์ก็ได้ ...

"ไม่ ไม่นะ!! ได้โปรด ชะ ชั้นกลัวแล้ว .... ไม่เอาก้นนะ!!"

แซนด์กรีดร้องส่ายตัวไปมาใหญ่

"หยุดนะ!!!... ยัยพวกหื่น บ้ากาม ตัณหากลับ โรคจิต ... แล้วไหง พวกหล่อนคนอื่นๆ หันมาจ้องกันหมดเลยหละ ยัยมิกซ์แล้วไหงหล่อนมาเข้าร่วมด้วยยะ!! ... พวกเธอทั้ง ยี่สิบคนก็ไม่ต้องจ้องก็ได้!!!"

ผมก็ได้แต่โวยวายไปแบบนั้น แต่ก็ขัดไม่ได้ เพราะดันผิดกฎ ที่พูดครับ ไม่ตรงกับตัวเองอีก

ไอ้กฎ บ้าบอ ที่ฆ่าได้เฉพาะ คนที่มีอดีตเป็นชายอย่างตรูนี่มัน!! ...

"เหะๆๆๆๆๆๆ"

"เหะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

"ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆๆ"

หมับ ... หนุบ หนับ ... ขึง ผึง ฟึบ!!

เห้ยๆๆๆๆๆๆๆๆ ....

ยะ .. ยาเมเต้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ดะ ดาเรกะ!! ..... ทาสึเกตเต้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

สวบ!! สวบ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!"

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!"

อิต้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

.............

........................................

.......................................................................................................

.......................................................................................................

End Chap.After9-6.5 ยาเมเต้ ดาเรกะ ทาสึเกตเต้ อิต้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!