คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : [[Sorry Sorry,,I'm Mafia*23]] บุคคลในอดีต 1
เช้าวันต่อมา....
"อะ...อื้ออออออออออ" แสงแดดยามเช้า กระทบเข้ากับตาใสของร่างบางทำให้เค้าต้องพยุงตัวเองขึ้นมาจากเตียงช้าๆแล้วก็พบว่า....
"คะ คิบอม.....ทำไมนายมานอนอยู่ตรงนี้ นี่!! ตื่นๆ" ร่างบางเขย่าตัวร่างสูงที่หลับไม่รู้เรื่องอยู่ข้างๆ ให้ตายสิ ปลุกยากชะมัด
แต่ทำไมนะ....
ท่าทางการหลับของเจ้ามาเฟียคนนี้......
ยิ่งกว่าเด็กตัวเล็กๆซะอีก....
ร่างบางค่อยๆบรรจงมองหน้าอันคมเข้มนั่นอย่างเงียบๆคนเดียว ไม่เสียงที่จะปลุก เพราะกลัวเจ้ามาเฟียคนนี้จะรำคาญเอา
Shining Star......Like A Little Daimond ,,=]]
มือถือของร่างสูงดังขึ้น ทำเอาร่างบางที่นั่งอยู่บนเตียงข้างๆเหลีนวไปมองดูเบอร์ที่ขึ้นหราอยู่บนหน้าจอมือถือรุ่นใหม่ล่าสุดของเจ้ามาเฟียคนนี้
[[เยซอง]]
หืมม?? เยซอง??
ใครกันนะ?
"ยอโบเซโย?" ร่างบางตัดสินใจรับสายแล้วเอ่ยขึ้น
"เจ้านาย......เอ่อ.....นั้นใครครับ?" สายปลายทางเอ่ยถามขึ้น เมื่อรู้ว่าเสียงที่คุยอยู่ด้วยนั้น ไม่ใช่เสียงของเจ้านายของเค้า
"ผมคยูฮยอนฮะ คิบอมยังไม่ตื่นเลยฮะ....."
"อ้อ....คุณหนูคยูฮยอน สวัสดีฮะ ขอโทษด้วยที่ผมไม่ทราบว่าเป็นคุณ" สายปลายทางเอ่ยขึ้น
"แล้วนั้นใครหรอฮะ?"
"ผม คิม จงอุนเองครับ" สายปลายทางพูดทำให้ร่างบางถึงกับบางอ้อ ที่แท้ เยซองก็คือ ชื่อเล่นของคิม จงอุนนี่เอง
"นี่เยซอง....มีอะไรฝากบอกไว้รึป่าว?" ร่างบางถามเยซอง
"อ่อ......ไม่เป็นไรครับคุณหนู เดี๋ยวจะรบกวนเวลาเปล่าๆ" เยซองเอ่ยขึ้นอย่างเกร็งๆ
"อ่า........งั้นไว้ชั้นจะบอกให้นะว่านายโทรมา"
"ครับ ขอบคุณครับคุณหนูคยูฮยอน"
"เรียกชั้นว่าคยูฮยอนเฉยๆก็ได้ ไม่เห็นต้องเรียกคุณหนูเลย.....มันแปลกๆน่ะ"
"ไม่ได้หรอกครับคุณหนู เจ้านายกำชับไว้ให้เรียกคุณหนูแบบนี้ ถ้าเจ้านายรู้เอาผมตายแน่ๆ" เยซองร่ายยาวกับคำสั่งของเจ้านายให้ร่างบางฟัง
"อื้มมม ก็ได้ๆ" ร่างบางตอบห้วนๆ
"งั้นแค่นี้ก่อนละกันนะครับ ผมคงรบกวนเวลาของคุณหนูมานาน"
"อื้มมม ไม่เป็นไรหรอก"
"สวัสดีฮะ"
"ฮะ" แล้วร่างบางก็ใช้นิ้วเรียวกดวางสายแล้วมองไปยังร่างสูงที่หลับไม่รู้เรื่องข้างๆ
"เฮ้อออ.........ยังมีอีกหลายอย่างนะคิบอม.....ที่ชั้นยังไม่เคยได้รับรู้" พูดเท่านั้น ร่างบางก็เข้าไปอาบน้ำแล้วเดินลงมายังชั้นล่างของบ้าน
ไม่มีใครอยู่ซักคน.......
หายไปไหนกันหมดนะ....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อ๊ะ.........วันเกิดพี่ฮยอกแจ!!!
นี่เค้าลืมไปได้ยังไงเนี่ย
"คิบอม....คิบอมตื่น!!! พาชั้นไปโรงพยาบาลที..." ร่างบางรีบวิ่งขึ้นมาปลุกร่างสูง ทั้งเขย่า ทั้งตี ร่างสูงคนนี้ก็ไม่ยอมตื่นสักที
"อื้อออ คยูฮยอน......นายปลุกชั้นทำไม่น่ะ" ร่างสูงค่อยๆลุกขึ้นมานั่งแล้วหันไปมองเต้าร่างบางที่ปลุกเค้าอย่างอารมณ์เสีย
คนกำลังหลับอยู่สบายๆ
ปลุกทำไมเนี่ย??
"เมื่อวานวันเกิดพี่ชายชั้น เพราะนายอ่ะ...เล่นบ้าอะไรไม่รู้ ชั้นเลยไม่ได้ไปหาพี่ฮยอก..."
"แต่นายก็ชอบ...ถูกมั้ย?" ร่างสูงเอ่ยแล้วจับมือข้างซ้ายของร่างบางที่สวมแหวนสีเงินอยู่ที่นิ้วนาง
"................อะ เออ!!!! ไปอาบน้ำได้แล้ว ชั้นรอข้างล่างนะ" ร่างบางเอ่ยเพีงเท่านั้นแล้วเดินออกไป
"หึ....แค่นี้ก็ต้องเขินด้วย" ร่างสูงเอ่ยเบาๆกับตัวเองแล้วเดินจะเข้าห้องน้ำ....
Shining Star......Like A Little Daimond ,,=]]
[[เยซอง]]
"ว่าไงเยซอง?"
"เจ้านายฮะ เมื่อวานยองอุนถูกลอบทำร้ายโดยลูกน้องของพวกดงฮีฮะ"
"ว่าไงนะ.......นี่ชั้นไม่ได้เจอหน้าเจ้าพวกนั้นมาเกือบ 3ปีแล้วนะ"
"ครับ พวกมันกลับมาเอาของคืน...."
"ของหรอ? อะไรกัน??" ร่างสูงเอ่ยถามสายปลายทาง
"ไม่รู้สิครับ เห็นบอกว่าเป็นของสำคัญสูงสุดของเจ้าซีวอน"
"อืม ชั้นจะไปจัดการกับดงฮีแล้วก็ซีวอนเอง"
"ครับ"
"ส่วนนาย.......เยซอง"
"ครับเจ้านาย?"
"เก็บลูกน้องมันให้หมด แค่นี้คงทำได้นะ"
"ครับผม" สายปลายทางเอ่ยขึ้น ร่างสูงวางสายลงแล้วโยนมือถือลงไปบนเตียง จากนั้นก็เข้าห้องน้ำไป
หึ........ดงฮี ซีวอน
พวกนายต้องการอะไรกันแน่ !?
------------------------------------------------------------------
"พอแล้วๆ ฮันคยอง ชั้นอิ่มแล้ว" ร่างเล็กท้วงขึ้นแล้วเอามือดันมือหนาที่กำลังจะป้อนข้าวต้มให้
"นายกินไปไม่ถึง5คำเลยนะฮยอกแจ กินหน่อยเหอะ" ร่างหนาเอ่ยอย่างขอร้อง
"ไม่!! นายก็กินเองสิ อย่าบังคับชั้นได้มั้ย ชั้นอิ่มแล้ว" ร่างเล็กเอ่ยเสียงใส ร่างหนายอมแพ้ไปโดยปริยาย
"ถ้างั้นก็กินยาซะหน่อยสิ"
"ไม่เอา มันขม ชั้นไม่ชอบ มันไม่ใช่ลูกอม ชั้น ไม่ กิน!!!" ร่างเล็กยังยืนยันคำเดิม
เฮ้อออออ....
จากมาเฟีย....
ต้องสลัดคราบ....
มาเป็นพี่เลี้ยงเด็ก....
ชิส์ ! !! !
เด็กเอาแต่ใจซะด้วย
"นายจะกินหรือไม่กิน" ร่างหนาถามร่างเล็กจอมดื้ออีกครั้ง
"ไม่!!"
"ครั้งสุดท้ายลี ฮยอกแจ......นายจพกินหรือไม่กิน" ร่างหนาถามซ้ำอีกครั้ง
"ไม่ ไม่กินๆๆๆๆ" ร่างเล็กตอบแล้วส่ายหัวไปมา
"หึ.....โอเค ชั้นจัดการเอง" ร่างหนายิ้มมุมปากก่อนจะเอายานั้นเข้าปากแล้วกระดกน้ำตาม
"ก็แค่..อุ๊บ!!!!!!!!"
ร่างหนาคว้าคอร่างเล็กมาแล้วประกบปากหนาเข้ากับปากบางได้รูปแล้วค่อยบีบข้างแก้มของเจ้าคนตัวเล็กให้เผยอปากออก ก่อนที่จะส่งยาและน้ำเข้าไปในปากของร่างเล็ก
"อือ...อื้อออออ" ร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อยแล้วรีบกลืนยาเข้าไปด้วยความตกใจ ร่างหนายิ้มร่าที่ร่างเล็กยอมกินยาแล้วค่อยๆถอนจูบออกช้าๆ
"เห็นมั้ย...กินยา ไม่ใช่เรื่องยาก" ร่างหนาเอ่ยขึ้นเบาๆแล้วขยี้ผมร่างเล็กเบาๆ
"ทำไมนายต้องทำแบบนี้ด้วย ชั้นไม่ชอบนะ....นายชอบขโมยจูบชั้น" ร่างเล็กเอ่ยแกมงอนนิดๆ
"ชั้นไม่ได้ขโมยจูบนาย...แต่เพราะนายไม่ยอมกินยาดีๆ ชั้นถึงต้องทำ เข้าใจรึยังเจ้าตัวเล็ก" ร่างหนาเอ่ยพลางยิ้มบางๆแล้วจูบลงบนหน้าผากของร่างเล็กเบาๆอย่างอ่อนโยน
"ไม่เข้าใจ....แล้วก็ไม่อยากเข้าใจคนอย่างฮันคยองด้วย" ร่างเล็กเอ่ยอย่างน้อยใจหน่อยๆ แล้วนั่งกอดอกพลางทอดสายตาออกไปนอกหน้าต่าง
"หรือว่าต้องให้อธิบายอีกรอบว่าต้องทำยังไง........ไม่ดีกว่า ทำเลยอีกทีดีมั้ย?"
"ไม่ๆ เข้าใจแล้วๆ...........เข้าใจก็ได้ ชิส์!!!!" ร่างเล็กเอ่ยแล้วรีบล้มตัวลงนอนแล้วเอาผ้าห่มคลุมหน้าทันที
"ฮ่ะๆ พักผ่อนซะนะ....เด็กดีของป๋า" ร่างหนาเอ่ยเชิงหยอกล้อ แล้วขโมยหอมแก้มใสของร่างเล็กไปหนึ่งฟอดใหญ่
"ไอ้บ้า..." ร่างเล็กเอ่ยเบาๆ แล้วฟุบหน้าลงกับหมอน จากนั้นก็หลับไป
Sorry Sorry Sorry Sorry เนกะ เนกะ เนกะ มอนจอ เนกะ เนกะ เนกะ ปาจยอ ปาจยอ ปาจยอ บอรยอ Baby =,,]]
"ว่าไงยองอุน"
"เจ้าชินดงกับซีวอนกลับมาอีกแล้วครับเจ้านาย"
"แล้วคิบอมล่ะ? รู้เรื่องรึยัง?"
"รู้แล้วครับ"
"รอชั้นแปปนึง เดี๋ยวชั้นไป...แค่นี้ล่ะ" ร่างหนาวางสายจากยองอุนแล้วหันไปมองร่างเล็กที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงนอนผู้ป่วย แล้วลูบหัวคนตัวเล็กเบาๆ
"แล้วชั้นจะรีบกลับนะ.....ฮยอกแจ" พูดเพียงเท่านั้น ร่างหนาก็รีบเดินออกไปทันที
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ฮันคยอง...........ไหนว่านายจะไม่ทิ้งชั้นไง??"
ความคิดเห็น