Maho's World

ลำดับตอนที่ #39 : [Creepypasta & KHR] I see you:) ใครในเงามืด?

??”?APPLICATION??”?

"....เอา..หัวใจ...มาซะ"
 

1. ชื่อจริง :: คอร์เดเลีย โวเซสเตอร์ [Cordelia Vosester]

2. ชื่อเล่น :: คอร์เลีย [Corlia]

3. ชื่อแฝง :: Inimă = หัวใจ

4. อายุ :: 18

5. สัญชาติ :: โรมาเนีย-อังกฤษ

6. ลักษณะภายนอก :: เด็กสาววัย 18 ปีที่มีขนาดตัวที่ค่อนข้างเล็ก เพราะเธอสูงเพียง 165 เท่านั้นและมีน้ำหนักตัว 50  เธอมีเส้นผมสีดำสนิท และดวงตาสีดำไร้ประกายแสงใดๆ สีผิวขาวซีดราวกับกระดาษ เธอแต่งกายด้วยชุดของพยาบาลที่เปื้อนเลือด

7. นิสัย :: คอร์เดเลีย โวเซสเตอร์ -เป็นคนเย็นชา แต่เดิมนั้นเธอเป็นคนที่ช่างพูดช่างตาและร่าเริง แต่ตอนนี้เธอนั้นกลายเป็นคนที่พูดน้อยยิ่งกว่าอะไรดี และมักจะมองทุกอย่างด้วยสายตาอันเย็นยะเยือก

                 -เป็นคนไร้ความรู้สึก เธอไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดใดๆทั้งสิ้น ไม่มีความรู้สึกทั้งความเจ็บปวด หรือแม้แต่ความรู้สึกสงสารต่อเหยื่อที่กำลังร้องขอชีวิต

                 -เป็นคนชอบทรมานเหยื่อ เธอชอบการทารุณเหยื่อของตนให้ตายอย่างช้าๆ และมักตะชอบเห็นเหยื่อแสดงอารมณ์ต่างๆออกมาเพราะเธอไม่สามารถแสดงออกมาได้

                 -เป็นคนที่กินหัวใจมนุษย์เป็นอาหาร เธอกินหัวใจของเหยื่อตนเองเป็นอาหาร เธอจะล่าเหยื่อเฉพาะเวลาที่หิวเท่านั้น เพราะเธอชื่นชอบการกินหัวใจที่ยังเต้นอยู่

                 -เป็นคนแรงเยอะ เธอเป็นคนที่มีพละกำลังค่อนข้างเยอะพอตัว เธอสามารถแบกผู้ชายตัวใหญ่กว่าเธอได้ราวๆ 2 คน 

                 -เป็นคนที่ฉลาด.เธอเป็นคนที่ฉลาดมาก เธอมักจะล่อเหยื่อออกมาด้วยกลวิธีต่างๆและจัดการ(ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่จะเข้าไปลักพาตัวมาจากบ้านซะมากกว่า)

                 -เป็นคนที่ไม่เข้าใจอารมณ์ของมนุษย์ เนื่องจากว่าเธอได้ลืมเลือนถึงความรู้สึกและอารมณ์ต่างๆไปจนหมดสิ้นแล้วดังนั้นเธอถึงคอยข้างสนใจในอารมณ์ ความรู้สึก ความนึกคิด ของมนุษย์

8. ประวัติก่อนเป็น :: "....ฉันคืออินิม่า(Inimă) ในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่พ่อและแม่เป็นหมอทั้งคู่...ทำงานที่โรงพยาบาลฮิวตัน.....เบื้องหน้าที่นั่นก็โรงพยาลปกติ..แต่เบื้องหลังคือองค์กรค้ามนุษย์.......ผอ.ของโรงพยาบาลนั้นเป็นผู้หญิงผมสีทอง...เธอใจดีกัวฉันเสมอ...แต่แล้ววันหนึ่ง...เธอหลอกฉันไปยังห้องลับของโรงพยาบาล ที่นั่นเต็มไปด้วยพวกเด็กวัยเดียวกับฉัน...บางคนยังอยู่ในสภาพดีแต่บางคน...อวัยวะบางส่วนไม่อยู่แล้ว.....ฉันถูกขังไว้ในนั้นเป็นเวลา 7 วันก่อนที่จะถูกควักหัวใจไปทั้งๆที่ยังมีชีวิตอยู่......ฉันตายตอนนั้น...ตำรวจมาถึงหลังจากฉันตาย 5 ชม.....คนแจ้งคือพ่อแม่ฉันเอง.....โรงพยาบาลฮิวตันถูกสั่งปิดและกลายเป็นโรงพยาบาลร้่ง....เด็กทุกคนถูกพาออกไปเด็กที่ตายแล้วก็ได้ออกไป....ยกเว้นฉัน.....ฉันอยู่ในห้องส่วนที่ลึกที่สุดตำรวจเลยไม่พบฉัน...ฉันรู้สึกตัวในอีก 3 วันให้หลัง...แปลกเนอะ....ทั้งๆที่หัวใจถูกเอาออกไปแล้วแท้ๆ....ฉันกลายเป็นพวกครึ่งมนุษย์...อาศัยอยู่ภายในโรงพยาบาลนั่น ตอนนั้นฉันรู้สึกหิว....เลยออกหาของกินแล่วพบกับ...กล่องที่เอาไว้เก็บอวัยวะ ฉันเริ่มกินมันทีละอันๆจนพบกับสิ่งที่อร่อยที่สุด...หัวใจไงล่ะ"

9. เรื่องราวCreepypasta :: ตึกตัก!ตึกตัก!ตึกตัก! เสียงหัวใจดังเป็นจังหว หญิงสาววัยกลางคนผู้มีเรือนผมสีทองกำลังหลับใหลฝันหวานอยู่บนเตียง โดยไม่รู้เลยว่าในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าชีวิตของเธอจะดับสูญ เวลา 2 ทุ่มตรงเวลาอาหารของ'อินิม่า' เธอลอบเข้ามาอย่างเงียบเชียบในบ้านของเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายในคืนนี้...ไม่สิ...ถ้าจะพูดให้ถูกคือ'อาหาร'ของเธอในคืนนี้ เธอโปะหาผ้ามาอุดปากเหยื่อและปิดตาของเหยื่อก่อนจะแบกกลับไปที่โรงพยาบาลฮิวตัน อินิม่าจับหญิงสาวมัดตรึงกับเตียงผ่าตัดขนาดใหญ่ก่อนจะแก้ผ้าปิดตาออกแล้วเอาผ้าที่อุดปากออกด้วย "ปล่อยฉัน!"เหยื่อแสนน่าสงสารกำลังตะโกนสารพัดและร้องขอชีวิตไปด้วย หากแต่อินิม่ากลับหาได้สนใจไม่เธอหยิบมีดผ่าตัดเล่มเล็กแต่คมกริบออกมา ค่อยๆกรีดลงบนผิวแสนนุ่มนั่นอย่างใจเย็น "กรี๊ด!!เจ็บ!ปล่อยนะ!ช่วยด้วย!!"ฉับพลันที่อินิม่ากำลังกรีดผิวของเหยื่ออย่างใจเย็นนั้นเหยื่ออย่างเธอก็กีดร้องอย่างน่าสมเพชทันที แต่อินิม่าก็ไม่คิดที่จะสนใจเสียงนั้นแม้แต่น้อย เธอทรมานเหยื่อเล่นไปเรื่อยๆ ก่อนจะลงมือขั้นสุดท้าย อินิม่ากำลังจะทานอาหารของตนแล้ว หน้าอกของเหยื่อถูกเปิดออกเหยื่อที่หวีดร้องอย่างน่าสงสารจนหมดเสียงก็เบิดตาโพลงเมื่อเห็นเด็กที่ลักพาตนมากำลังจะตัดหัวใจเธอออกมา"อ..อย่า"เสียงที่แสนระโหยโรยแรงพูดขึ้นมาแต่...อนิจจาขนาดเสียงกีดร้องเสียงดังของเธอเขายังไม่สนใจนับประสาอะไรกับเสียงน่าสมเพชนี่กัน ตึกตัก!ตึกตัก!ตึกตัก!หัวใจขนาดพอดีมือของเหยื่ออยู่ในมือของอินิม่าผู้นี้แล้ว อินิม่าลงมือกินมันอย่างหิวโหยและเมื่อทานเสร็จเธอก็เขียนคำว่า delicios(อร่อย) ลงไปบนร่างกายของเหยื่อในคืนนี้ก่อนจะแบกเธอกลับไปส่งบ้านพร้อมเขียนคำว่า mulțumire(ขอบคุณ) บนกำแพงห้องนอนก่อนจะจากไป

10. อาวุธ :: ชุดมีดผ่าตัด

-ชะแลง

11. ลักษณะการฆ่า :: 

<เหยื่อปกติ>

               -เริ่มจากบุกเข้าบ้านเหยื่อและลักพาตัวเหยื่อมาที่โรงพยาบาล

               -จับเหยื่อขึงกับเตียงผ่าตัด

               -ทรมานด้วยวิธีต่างๆ(ฉีดยากล่อมประสาท กระตุ้นประสาท หลอนประสาท บางคนอาจโดนพวกยากระตุ้นอารมณ์ทางเพศแล้วแต่ว่าคอร์เลียจะอยากทดลองยาตัวไหน

               -ผ่านำหัวใจออกมาทั้งๆที่เหยื่อยังรู้สึกตัวแล้วกิน

               -เขียนข้อความบนตัวเหยื่อ

               -แบกเหยื่อกลับไปที่บ้านของเหยื่อและเขียนข้อความบนกำแพง

<เหยื่อที่เผอิญเข้ามาในโรงพยาบาล/เหยื่อที่ไม่กีดร้อง>

               -ใช้ชะแลงทุบหัวจนเละ

               -นำไปโยนทิ้งไว้ที่สุสาน

12. ลักษณะการเลือกอเหยื่อ :: เหยื่อส่วนมากจะเป็นผู้หญิงผมสีทอง อายุราวๆ 30 ขึ้นไป และมักจะทำงานเกี่ยวข้องกับโรงพยาบาล

13. สิ่งที่ชอบ :: อารมณ์ต่างๆของมนุษย์(เพราะตนไม่มี) , เสียงอ้อนวอนของมนุษย์)เพราะตนไร้ความรู้สึก) , การอยู่คนเดียว(มันเงียบดี)

14. สิ่งที่เกลียด/ไม่ชอบ :: เหยื่อที่ไม่ร้องขอชีวิต(จะรู้สึกเบื่อแล้วใช้ชะแลงทุบหัวให้เละแล้วเอาไปโยนทิ้งที่สุสาน) , พวกสอดรู้สอดเห็น(เหมือนอันแรก)

15. สิ่งที่กล้ว :: แสงไฟสว่างๆ(ดวงตาสู้แสงมากไม่ได้)

16. สิ่งที่แพ้ :: แสง(จะมองเห็นได้ไม่ชัด)

17. ร่างจำแลง :: -

18. สถานที่ที่อาศัยอยู่ :: โรงพยาบาลร้างฮิวตัน

19. ความสามารถพิเศษ :: วิ่งเร็วแต่เท้าเบา , แรงเยอะ 

20. ลักษณะการพูด :: แทนตัวเองด้วย"ฉัน" เรียกผู้อื่นว่า"มนุษย์"เสมอ น้ำเสียงเย็นยะเยือกดุจน้ำแข็งและไร้ความรู้สึก

-"มนุษย์...มาทำอะไรในที่ของฉัน"

-"มนุษย์คนนี้...จะเป็นอาหารของฉันในคืนนี้"

-"มนุษย์...มีอารมณ์หลายหลายจัง.."

-"กีดร้องสิ...มนุษย์น่ะต้องกีดร้อง"
-"ฉัน...ไม่มีความรู้สึก...เพราะฉันตายไปแล้ว"

21. บท :: ครึ่งมนุษย์

22. เพิ่มเติม :: -
 

✂จำลองสถานการณ์✂

1. ถ้าคุณเจอเหยื่อกลางป่าจะทำอย่างไร?

ตอบ : เด็กสาวผู้มีเรือนผมสีดำสนิทมัดเป็นทรงทวินเทลและดวงตาสีดำอันแสนมืดมิดจ้องคนตรงหน้านิ่งๆอย่างไร้ความรู้สึก"ฆ่า...แล้วกิน"เธอตอบเพียงแค่นั้น

2. ถ้ามีคนคิดจะทำลายที่อยู่อาศัยของคุณ คุณจะทำอย่างไร?

ตอบ : ฉึก!ปัง! เด็กสาวไม่ตอบอะไรเธอเพียงแค่ปักมีดผ่าตัดและวางชะแลงไว้บนโต๊ะแบบแรงๆเท่านั้น

3. คุณคิดยังไงกับความรัก?

ตอบ : "เรื่องที่ไม่มีทางเกิดขึ้น"เธอตอบกลับมาทันที

4. คุณคิดอย่างไรกับความตาย

ตอบ : เด็กสาวยังคงทำหน้านิ่งเรียบไร้ความรู้สึกใดๆ"ปกติ เพราะฉันตายไปแล้ว"

5. คุณคิดอย่างไรกับ'ผู้หญิงที่คอยแนะนำในช่วงตอนที่หนึ่ง'

ตอบ : เด็กสาวนิ่วคิดไปซักพักก่อนจะนึกขึ้นได้แล้วเอ่ยตอบ"ดูปกติ"

6. ขอบคุณที่ใหความร่วมมือ เอาไว้เจอกันในเรื่องนะ:)

ตอบ : เด็กสาวเก็บอาวุธตนกลับมาก่อนจะเดินหายไปกับความมืด


????โซนผู้ปกครอง????

1.สวัสดีจ้า เราไรต์โชเอง>< ชื่ออะไรหรอ?~

ตอบ : มาโฮะเองค่าโชซัง

2.ท่านคิดยังไงกับเรื่องนี้หรอค่ะ?

ตอบ : ปลุกด้านมืดที่อยู่ในตัวขึ้นมาแบบพลุ่งพล่านเลยค่ะ

3. ถ้าเราดองจะเผาบ้านเราไหม?

ตอบ : ไม่ค่ะ...แต่จะส่งลูกสาว 2 คนไปตาม

4. ท่านผู้ปกครองคิดยังไงกับ'ผู้หญิงที่คอยแนะนำในตอนแรก'หรอค่ะ?

ตอบ : สาวน้อยไมเยอร์?อืม...ดูเป็นคนลึกลับดีค่ะ

5. เรื่องนี้เรารับหมดทุกตัวละครน่าาาา
เพราะฉะนั้นไม่ต้องกล้วว่าลูกของท่านจะไม่ติด

ตอบ : ค่า~

6. ขอบคุณนะค่ะที่กรอกใบสมัคร><

ตอบ : มะมีปัญหาค่ะ >^<