Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

ลำดับตอนที่ #388 : โศกนาฏกรรมต่างโลก เริ่มต้นจาก เดธมาร์ชเล่ม 5 หมั่นไส้พระเอกฟ่ะ

สำนักพิมพ์: First Page

ราคาปก: 300 บาท

แนวเรื่อง: Fantasy, Harem

แต่งเรื่อง: Hiro Ainana

Illustration: shri

แปล: เสือเป๋า

สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 11 เล่มยังไม่จบ กำลังมีฉบับอนิเมะ ดูหน้าปกเล่มอื่น CLICK รีวิวเล่มแรกๆ เล่ม 1-2   เล่ม 3   เล่ม 4

เรื่องย่อ:

ซาตู้ โปรแกรมเมอรืหนุ่มวัย 30 ที่น่าจะแค่ผลอยหลับระหว่างงานแต่พอรู้สึกตัวอีกทีเฃากลับหลงมาอยู่ต่างโลกแล้ว กลุ่มขบวนซึ่งกอบกู้เขตพื้นที่ปกครองของบารอนมูโน่จากไฟสงสราม ได้แวะไปยังเขตแกครองอิสระของคนแคระพลางเดินทางไปจนถึงแขวงลำธารใหญ่และพวกเขาก็ได้ช่สยเหลือเซร่า มิโกะเทพนากรณ์ ซึ่งประสบกับการบุกเข้าโจมตีโดยเผ่าปีศาจ ทว่า ด้วยพวกเผ่าปีศาจ ทว่า ด้วยพวกปีศาจยังคงหมายปองร่างของมิโกะอย่างไม่ลดละ ด้วยจุดประสงค์หนึ่งต่อไป

ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                เล่มนี้พระเอกยังคงเดินทางไปเมืองต่างๆ และก็เกิดเหตุจอมมารคืนชีพจนได้หลังจากที่มีเผ่าปีศาจพยายามทำให้คืนชีพมาหลายครั้ง แต่โดนพระเอกขัดขวางตลอด และมีฉากบู๊ระหว่างพระเอกกับจอมมารล่ะนะ

                ในส่วนฮาเร็มผมว่าเล่มนี้ทำได้ดีขึ้น ถึงจะยังขาดฉากปักธงเด็ดๆ ไม่มีอารมณ์ฟินๆ แต่พระเอกก็ดูแลเทคแคร์สาวๆดี ทำตัวเป็นหนุ่มสายเปย์จัดหาขนมและเครื่องประดับให้ไม่ขาด มีการใส่ดราม่าให้ตัวละครสาวๆนิดหน่อย ฉากที่พวกสาวๆเมาแอ้ก็น่ารักดี

 

ในเล่มนี้พระเอกก็เจอฉากเซอร์วิสเด็ดหลายฉากจนผมเริ่มรู้สึกอิจฉาขึ้นมาบ้างแล้ว แต่ที่รู้สึกชัดมากกว่าคือความหมั่นไส้ แม้ว่าพระเอกจะโดนบรรดาโลลินัวเนีย หรือแช่บ่อโลลิ (บ่อน้ำร้อนที่มีบรรดาโลลิร่วมแช่ด้วย) ก็ยังแสดงอาการเฉยๆ แถมยังเปรยว่าาถ้าเป็นโลลิค่อนคงปลื้มน่าดู สลัดผักเอ๊ย เจ้าโอบ่ะค่อน ขอให้โดนออร์คขุดทองเถอะ

                ผมคิดว่าคนแต่งเรื่องนี้น่าจะมีปัญหากับอะไรกับโลลิค่อนนะ ทั้งๆที่ใส่ตัวละครโลลิเต็มไปหมด แต่พระเอกดันเซ็งชีวิต ชอบสาวแก่มากกว่า แถมคนแคระหญิงในเรื่อง ก็ดันไม่ใช่โลลิน่ารัก แต่ดันเป็นคนแคระหนุ่มที่ไม่มีหนวดตามฉบับปู่โทลคินอีกต่างหาก ผมอ่านแล้วถึงกับทรุด โลกแฟนตาซีที่คนแคระหญิงไม่ใช่โลลิโมเอะ มันไม่น่าไปอยู่ ไม่คูควรให้ปกป้อง ไม่สนองความแฟนตาซีในหัวใจเลย

                ในส่วนฉากต่อสู้เล่มนี้ก็บู๊กันแหลกราญล่ะนะ จอมมารในเล่มนี้คือจอมมารออร์คหัวหมู ดูภาพแล้วอาจจะไม่มีราศีบิ๊กบอสเท่าไหร่ เข้าใจว่าจอมมารในโลกนี้ น่าจะเป็นมอนธรรมดาอย่างออร์ค ก๊อบลินแต่ได้พลังจากเทพมาร ทำให้มีพลังโอเวอร์

                ซึ่งจอมมารหมูทองนี่สกิลมันก็โกงสมกับเป็นจอมมารจริงๆ แต่พอมาเจอซาตู้เทพทรูที่โกงขั้นกว่าก็หมดโอกาศเกิดล่ะ อ่านๆไปฉากต่อสู้ก็เหมือนเด็กประถมเกทับกันแฮะ

                จอมมาร: ข้ามีสกิลขนทองกันอาวุธกันเวทฟ่ะ

                ซาตู้: ฉันมีดาบเทพ ดาบมาร ดาบศักสิทธิ์ฟันเข้าทุกอย่าง

                จอมมาร: ข้ามีสกิลคืนชีพฆ่าไปก็ฟื้น

                ซาตู้: ฉันมีสกิลฟื้นฟูพลังเวทย์ไม่จำกัด สามารถฆ่าแกได้เรื่อยๆเฟ้ย

เรียกว่าจอมมารจะงัดอะไรมาใช้ ซาตู้ก็งอกสกิลใหม่ๆงัดไอเท็มเทพๆมารับมือได้เรื่อยๆ จนจอมมารถึงกับครวญว่านี่ตรูสู้กับพระเจ้าอยู่หรือฟะ เล่นเอาผมสงสารจอมมารจริงๆครับ

ระดับความพึงพอใจ: 3/5 ความสนุกพอใช้ได้ แต่ไม่อยากบวกคะแนนเนื่องจากคนแคระหญิงไม่โมเอะ