Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

ลำดับตอนที่ #386 : บันทึกสงครามแกรนเครสท์ เล่ม 3 ทำไมไม่เตี๊ยมกันก่อน

สำนักพิมพ์: Animag

ราคาปก: 160 บาท

แนวเรื่อง: Action, Adventure, Fantasy

แต่งเรื่อง: Ryou Mizuno

Illustration: Miyuu

แปล: สายฟ้า สุขเจริญ

สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 7 เล่ม ยังไม่จบ มีภาคแยก 1 เล่ม ดูหน้าปกนิยายเล่มอื่น CLICK รีวิวเล่มอื่นๆ   เล่ม 1   เล่ม 2

เรื่องย่อ:

วีรัล เอิร์ลแห่งอัลทูคได้รับจดหมายเชิญเข้าร่วมการประชุมลอร์ดของแฟนตาซียูเนียน

สิ่งนี้หมายถึงการหาข้อสรุปซึ่งไม่เคยลงตัวมาตลอดนับตั้งแต่โศกนาฏกรรมแห่งหอประชุมใหญ่

ว่าพวกเขาจะสร้างสันติภาพหรือสงครามกับแฟคตอรี่ อไลเอินซ์กันแน่ พวกเทโอกับชิรูก้าจึงออกเดินทาง

ไปยังฮารูเชียเพื่อเข้าร่วมการประชุมของเหล่าลอร์ด และยังจงใจยกทัพฝ่าแคว้นโฟวิสและโครวิส

ซึ่งเป็นแดนของศัตรูอีกด้วย!

การพังทลายของสมดุลแห่งอำนาจ และการแปรพักตร์อันไม่คาดคิด

ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                เล่มสามนี้เนื้อหาคือการที่พวกพระเอกเดินทางไปร่วมประชุมกับลอร์ดฝ่ายเดียวกัน และเตรียมเปิดสงครามครั้งใหญ่กับฝ่ายตรงข้ามในเล่มถัดไป มีประเด็นที่ผมว่าน่าสนใจอยู่ 3 เรื่องด้วยกัน

                เรื่องแรกคือการเปรียบเทียบระหว่างพระเอกเทโอกับมีร์ซาที่น่าจะเซ็ตในเป็นคู่ปรับของพระเอก ทั้งคู่ต่างมุ่งหวังในสิ่งเดียวกันคือให้ทั้งทวีปรวมกันเป็นปึกแผ่น ประชาชนหลุดพ้นจากความโกลาหล สงครามและการกดขี่ แต่ทั้งสองคนกลับเลือกทางเดินที่สวนกันอย่างสิ้นเชิง โดยคนเขียนได้ให้ทั้งคู่มีการบุกเดี่ยวไปหาลอร์ดฝ่ายศัตรู เทโอใช้วิธีเจรจาเกลี้ยกล่อมลอร์ดศัตรูให้เห็นแก่ความสุขของประชาชน และยอมจำนนโดยสันติ แต่มีร์ซากับให้วิธีบุกเดี่ยวแบบเกมมุโซ ฆ่าลอร์ดศัตรูและลูกสมุนไปหลายคนจนที่เหลือจอมจำนน

                ซึ่งจริงๆแล้วแนวคิดของเทโอและมีร์ซาดูออกจะสุดโต่งเกินไป คนหนึ่งก็นุ่มนิ่มเกิน คนหนึ่งก็แข็งกร้าวเกิน ซึ่งก็น่าจะเป็นเพราะคนเขียนต้องการให้สองคนนี้ตรงข้ามกันสุดๆล่ะนะ และอาจจะต้องการเว้นช่องว่างให้ตัวละครเติบโตด้วย

                ประเด็นที่สองที่น่าสนใจคือเรื่องราวของ “วีรัล” ที่เป็นเจ้านายของพระเอกในปัจจุบัน เป็นตัวละครที่ดูเพอร์เฟคมากทั้งรูปร่างหน้าตา สติปัญญา ความสามารถ แต่ชาติกำเนิดพี่แกสุดจะดราม่า แถมยังเป็นเหตุให้เสียการอีกต่างหาก

ในเล่มนี้มีการชงคู่รอง วีรัลxมาเกร็ท ซะเยอะ ผมอ่านไปก็หวั่นใจเพราะรู้สึกเหมือนเดธแฟลค เพราะปกติแล้วแนวสงครามนี่ ตัวละครแบบวีรัลมักจะต้องตายเพื่อให้พระเอกได้ขึ้นล่ะนะ ก็รอดูต่อไปล่ะกันว่าจะเป็นยังไง

                ประเด็นที่สามคือการปรากฏตัวของ “อเลคซิส” ก่อนจะพูดถึงตัวละครตัวนี้ผมจะขอเล่าถึงประวัติศาสตร์ในเรื่องแกรนเครสนิดนึง เดิมที่โลกในเรื่องนี้แตกออกเป็นก็กเล็กก็กน้อยปกครองโดยลอร์ดต่างๆ ต่อมามีลอร์คคนหนึ่งชื่อ “ยูลเกน ไคลเซ” ตั้งเป้าจะรวมทวีปเป็นปึกแผ่น และยกทัพยึดดินแดนต่างๆตั้งเป็นฝ่ายอไลเอินซ์ หลังจากพวกอไลเอินซ์ยึดพื้นที่ไปครึ่งทวีป แคว้นที่เหลือจึงรวมตัวกันเป็นฝ่ายยูเนี่ยน คอยยันกันมาจนถึงปัจจุบัน

ฉากเปิดในเล่มหนึ่งคืออีเว้นท์งานแต่งงานระหว่าง “มารีเน่” ลูกสาวผู้นำอไลเอินซ์ กับ “อเลคซิส” ลูกชายผู้นำฝ่ายยูเนี่ยน แต่ก็ดันกลายเป็นโศกนาฎกรรมแทนเพราะผู้นำทั้งสองฝ่ายถูกสังหารในงานแต่ง สาเหตุที่แกรนด์ดยุคทั้งสองฝ่ายถูกสังหารได้ง่ายๆ น่าจะเพราะพวกเดียวแอบเปิดช่องให้ทำสำเร็จ ซึ่งดูจากบุคลิคของอเลคซิสที่ปรากฏตัวในเล่มนี้ก็น่าจะจริง เพราะพี่แกดูเป็นคุณชายนุ่มนิ่ม ถ้าแต่งกันแล้วคงยกดินแดนให้เมียคุมหมดแน่ ถ้าผมเป็นลอร์ดฝ่ายยูเนี่ยนก็คงไม่อยากให้งานแต่งสำเร็จ

ผมคิดว่าอเล็คซิสนี่มาแนวเล่าเสี้ยนนะ ไม่ถึงกับปัญญาอ่อนไร้ความสามารถ แต่ก็ไม่เข็มแข็งพอที่จะทำการใหญ่ได้ แต่คนเขียนก็ยังมีหักมุม ให้อเล็คซิสที่ดูอ่อนแอเป็นคนมอบความพ่ายแพ้ให้กับวีรัลในการประชุมลอร์ดฝ่ายยูเนี่ยน ซึ่งวีวัลพยายามชักจูงให้พวกยูเนี่ยนบุกอไลเอินซ์ เพราะกำลังเปลี้ยเนื่องจากเสียท่าพวกพระเอกในเล่มก่อนๆ ซึ่งก็เกือบสำเร็จ เน้นว่าเกือบ เพราะสุดท้ายวีรัลก็ต้องพบความล้มเหลวในการประชุมโดยคำพูดที่ไม่ได้ตั้งใจจากคนที่เป็นฝ่ายเดียวกัน

อ่านแล้วนึกชีวิตตัวเองเหมือนกัน เวลาไปประชุมงาน เจอลูกค้าเจอคู่แข่งพูดอะไรนี่ไม่ค่อยหวั่น แต่งานมักจะงอกจากคำพูดของเพื่อนที่ไปด้วยกันนี่ล่ะ ยิ่งถ้าไอ้คนนั้นเป็นพี่เป็นเจ้านายเราด้วยล่ะก็ ได้แต่กัดฟันกรีดร้องในใจว่า “อย่าพูดเรื่องที่ไม่ได้เตี๊ยมกันไว้ก่อนสิฟะ”

ระดับความพึงพอใจ: 3.5/5 เล่มหน้าเปิดฉากสู้รบ รอลุ้นว่าจะมีเชือดตัวละครให้สะเทือนตับไหม