คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : K I N G S K Y [YAOI]
APPLICATION
รูป :
ลักษณะ : หนุ่มน้อยหน้าตายรูปร่างผอมบาง ผิวกายสีขาวอมชมพูสวย เรือนผมสีเพลิงสั้นระดับต้นคอ นัยน์ตาสีไวโอเล็ตคู่สวย ตัดกับใบหน้าหวานกว่าผู้หญิงผิดกับหน้าตาเบื่อโลกไปวันๆ ริมฝีปากสีเชอร์รี่ใส่เสื้อคอกลมสีแดงทับด้วยเสื้อแจ็คเก็ตสีขาว ใส่กางเกงยืน
บท : HERO NUMBER TWO
ชื่อ : ครีมเดล่า เพอร์เชียล์ [ชื่อเล่น ครีม]
อายุ : 19 ปี
เพศ :ชาย
ส่วนสูง/น้ำหนัก : สูง 168ซม. น้ำหนัก 45 กก.
นิสัย : หนุ่มน้อยน่าตาย ทำหน้าเบื่อโลกไปวันๆ เย็นชา รอบคอบ สุดขุม ไม่ชอบสุ้งสิงกับใคร ถ้ามีใครมาทักจะกวนประสาทคิดอะไรก็พูดอย่างนั้นแต่ เก็บความลับและสิ่งที่ไม่ควรให้ใครรู้ได้ดี จริงจังกับงานทุกงานไม่ว่าจะเป็นงานอะไรจะไม่ลังเลที่จะลงมือเลย เป็นคนเงียบทำให้คนอื่นไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่และจะทำอะไรต่อไป แต่มีความอัจฉริยะอยู่ในตัว ขี้เก๊กเป็นที่หนึ่ง ชอบทำตัวขว้างโลก เเต่มีความสุขุมเยือกเย็นอยู่ในตัว เเต่เค้าก็เป็นมิตรกับทุกคนนะ มีความเจ้าชู้เเละกระล่อนนิดหน่อย มีความฉลาดเเละความอัจฉิยะอยู่ในตัว แต่ถ้าเป็นเพื่อนสนิท เค้าค่อยข้างที่จะพูดมากพอตัว ไม่ เคยจะยิ้มเลยสักครั้งเเต่ถ้าเค้ายิ้มเค้าจะยิ้มนิดๆที่ มุมปาก อ้อ...จริงสิเค้ายังเป็นอีตาจอมเผด็จการอีกต่างหาก อย่าไปทำให้เค้าโกรธ เพราะโกธรที่ไรอาละวาด เหวี่ยงไปทั่ว จนไม่ค่อยมีใครกล้าหยุด (โกธรยาก) เค้าน่ะเป็นพวกดวงซวย มีโชดดีแค่นิดเดียวเท่านั้น
สิ่งที่ชอบ : ของหวาน ,ช็อกโกแลต,,เพลง,หนังสือ,นอน,เดินเล่น,ความสงบ,หมากฝรั่ง
สิ่งที่เกลียด :เสียงดัง,การตื่นนอน, พวกดูถูกคนอื่น,หมากฝรั่งหมด(?)
สิ่งที่กลัว : พี่ดรีมสุดสวย เพราะเจ๊แกโหดเข้าไส้ โคตระโหดเลยก็ว่าได้ ไม่เคยมีใครไม่กลัวเจ๊แก,แมงมุม ตอนเด็กๆเคยโดนเจ๊จับแมงมุมมาโยนใส่จนโดนกัด
ประวัติ : ฐานะครอบครัวจัดว่ารวยปานกลาง พ่อเป็นเจ้าของร้านขายเคลื่องดนตรีชื่อดัง ส่วนแม่เสียไปตั้งแต่เด็กๆ เขามีพี่สาว 1คน พี่ดรีม พี่แก่โหดเข้าไส้ใครทำน้อง พี่แกเอาตาย พี่ดรีมเข้าของร้านขายขนมชื่อดังของเมือง ไอความโชคดีอันน้องนิดจนทำให้เค้ามีพี่สาวสุดโหดอย่างดรีม และไอความโชดดีอันน้อยนิดจึงโดนเพื่อนสมัยเด็กลากไปเป็นผู้กล้าด้วย
เพิ่มเติม : เค้าพบหมากฝรั่งกับของหวานเป็นประจำ แถมพบดาบคู่ไว้ตลอดเวลาด้วย
มุมล้วงลับออริ(?)
หญิงสาวผมสีแดงในชุดโลลิต้าเดินกลางร่มสีดำสนิทเข้ามาหาครีมเดล่าอย่างช้าๆ ก่อนเธอจะเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าครีมเดล่าแล้วฉีกยิ้มกว้าง ภายในดวงตาของเธอฉายความรู้สึกหลากหลายปะปนกันจนแยกไม่ออก ริมฝีปากบางเฉียบถูกแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีแดงเอ่ยถามออกมาเบาๆ “สวัสดีกระต่ายน้อย รู้สึกยังไงบ้างตอนนี้?”
: …ไม่รู้สึกอะไร…ง่วงนอนเท่านั้น (ตอบด้วยใบหน้านิ่งๆ)
หญิงสาวหัวเราะเบาๆอย่างมีจริตก่อนพับร่มลงไว้ข้างตัว เธอหยิบพัดสีแดงออกมาแล้วพัดให้ลมกระจายไปรอบบริเวณ ไม่นานพายุลูกใหญ่ก็พัดกระหน่ำอย่างรุนแรง สายฝนตกลงไม่ขาดสายหากแต่เนื้อตัวของหญิงสาวผมสีแดงกลับไม่เปียกเลยแม้แต่น้อย “สงสัยหรือเปล่าว่าทำไมถึงมีแต่เธอที่เปียกปอนไปด้วยน้ำฝนเหล่านี้?”
: ไม่…
หญิงสาวไม่สนใจคำตอบที่ได้รับ เธอเอ่ยถามครีมเดล่าอีกครั้ง “เธอชื่ออะไรหรือกระต่ายน้อย?”
: (ครีมมองหน้าหญิงสาวด้วงแวนตาสีสงสัย) ครีมเดล่า เพอร์เชียล์
หญิงสาวพยักหน้าในคำตอบ เธอกางร่มแล้วยื่นไปให้ครีมเดล่า “สำหรับเธอในตอนนี้คงต้องการมันมากๆเป็นแน่” หญิงสาวมองไปยังท้องฟ้าสีดำมืด “เธอรู้สึกดีใจหรือเปล่ากับหน้าที่ที่ตนได้รับ พึงพอใจกับสิ่งหรือหน้าที่ที่ตนเองมีอยู่หรือเปล่า? อยากจะเลิกไม่อยากได้มันหรือเปล่า?”
: พอใจหรอ…เปล่าเลย…โดนลากมาต่างหาก อยากมากๆ อยากกลับไปนอน (ครีมหาวออกมา)
หญิงสาวผมสีแดงมองไปยังครีมเดล่าแล้วถอนหายใจ เธอเดินไปคว้าร่มของเธอคืนมา เมื่อร่มสีดำอยู่ในมือของเธอ สายฝนที่ตกหนักและเมฆสีดำครึ้มเมื่อครู่ก็พลันหายไปช้าๆ และถูกแทนที่ด้วยแสงสว่างของดวงอาทิตย์ซึ่งทะลุผ่านกลีบเมฆ “ฉันหวังว่าเธอจะยังคงยึดมั่นในคำตอบของตนเองแบบนี้ต่อไปนะ..กระต่ายน้อย” เธอกล่าวก่อนเดินออกไปช้าๆ ร่างของหญิงสาวค่อยๆสลายกลายเป็นฝุ่นละอองจนหายไปในที่สุด
: (มองหญิงสาวที่หายไป) ...หึ..แน่นอน..
*มุมสัมภาษณ์ผู้ปกครอง*
สวัสดีค่ะ! ขอบคุณมากเลยนะคะที่มาร่วมสมัครนิยายของเน็น TWT
: คร้าบ
รู้สึกยังไงบ้างคะ ใบสมัครจู้จี้ยาวไปหรือเปล่า? บอกเน็นได้นะคะ
: น่าสนุกดีครับ ก็ไม่ยาวนะครับ
คิดยังไงกับเนื้อเรื่องคะ? ไร้สาระ ปัญญาอ่อน ใครคิดมาได้(?) หรือยังไงคะ?
: น่าสนุกแบบสุดๆเลย ไม่ปญอ. ไม่ไร้สาระ ครับ
ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่มาสมัคร!(ก้มกราบเอาหน้าแนบพรมเช็ดเท้า)
: ครับ
ความคิดเห็น