รังเก็บของของจิ้งจอก

ลำดับตอนที่ #37 : ฮิซาเมะ โคริ (Hisame Kori) :ยูกิออนนะที่ชอบปั้นมนุษย์หิมะ

Applicationcharacter

“รู้สึกเหมือนว่าโคริน่ะ...เป็นสีขาวขึ้น..ละมั้ง?”

บทที่รับ  :  ยูคิ อนนะ : เทพีแห่งฤดูหนาว, นางหิมะ                      พลัง :ดลบันดาลให้หิมะตกเเละให้เกิดพายุหิมะได้ด้วย,สร้างสิ่งของต่างจากหิมะได้ เเต่อยู่ได้ไม่นาน

รุ่นที่ 77

ชื่อ นามสกุล : ฮิซาเมะ โคริ (Hisame Kori) *ฮิซาเมะเเปลว่า ฝนที่หนาวเย็นส่วนโคริเเปลว่าน้ำเเข็ง 

ชื่อเล่น :โคริ (Kori)

เพศ :หญิง

อายุ  :230 ปี 

เทพเทพีจำพวก   :สภาพอากาศ 

ลักษณะนิสัย :เป็นคนที่คลั่งสีขาวมากถึงมากที่สุด ตั้งเเต่หัวจรดเท้าจะไม่มีส่วนใดเลยที่ไม่มีสีขาวเป็นหลัก เวลาเห็นสีอื่นเยอะๆ จะเบ้ปากเเล้วก็บ่นพึมพำว่า 'ช่างไม่ไบร์ทเอาซะเลยให้ตายซิ' คลั่งรองลงมาคือหิมะ เจ้าหล่อนได้ประกาศกร้าวไว้ว่า หิมะนั้นคือเจ้าบ่าวของเธอ ใครก็ตามห้ามทำร้าย(?)เเต่บางทีเธอก็โกยหิมะเอามาต้มเป็นชาเเทน (?) บางอารมณ์ก็จะเสกหิมะเเบบพกพาให้ติดตามตัวเองเเล้วเดินลั้นลาไปทั่ว หรือไม่ก็เปลี่ยนห้องอันอบอุ่นเป็นเมืองหิมะไปซะงั้น ชอบชวนคนอื่นคุยด้วยประโยคที่ว่า 'มาปั้นมนุษย์หิมะด้วยกันมั้ย?' (จะโดนลิขสิทธิ์หรือเปล่าหว่า---) บางมุมก็มีมุมเหมือนเด็กน้อย (มุมเด็กน้อยของโคริยกตัวอย่างเช่น เดินลุยหิมะเเล้วเเหกปากร้องเพลงเล็ทอิทโกเเบบไม่เเคร์ใคร )บางวันก็เหมือนสตรีอารมณ์ฉุนเฉียว (คำนิยามคำว่าฉุนเฉียวของโคริ มีเเบบเบาๆอย่างลูกบอลหิมะจนถึงหนักอย่างพายุหิมะ) เรียกได้ว่าเอาเเน่เอานอนไม่ได้เปรียบเหมือนหิมะที่เราไม่รู้ว่ามันจะกลายเป็นพายุหิมะเมื่อไหร่นั่นเอง เป็นคนที่เมื่อพูดถีงเรื่องความรักเเล้วจะปล่อยรังสีเย็นยะเยือกเเล้วนั่งกระดกน้ำหิมะต้มทำหน้าประดุจคนอกหัก เเล้วร่ายยาวมหากาพย์ความรักอันผิดหวังของตน ยิ่งเล่าก็จะทำให้รอบข้างอุณหภูมิลดลงเรื่อยๆจนเยือกเเข็ง โคริเป็นคนที่ไม่เคยสมหวังกับความรักเลยซักครั้ง เรื่องความรักจึงเป็นหัวข้อต้องห้ามสำหรับเธอ เเต่ในทางกลับกันเธอเป็นคนที่ช่วยให้คนอื่นสบายใจจากการระบายความทุกข์ออกมาโดยการเล่าเรื่องราว โคริจะนั่งฟังเรื่องราวจนจบ รินน้ำหิมะต้มปลอบใจ เเละมอบสโนว์เฟลกผลึกใสคล้ายจะเป็นกำลังใจให้คนคนนั้น สรุปได้ว่าอารมณ์ของโครินั้นเหมือนหิมะ เอาเเน่เอานอนไม่ได้ บ้างก็เหมือนเด็กเหมือนสัมผัสของปุยหิมะที่ละลายบนฝ่ามือ บ้างก็รุนเเรงเกรี้ยวกราดดุจพายุหิมะ เเต่ที่เเน่ๆคือ สีขาวของหิมะทำให้ทุกคนสบายใจเสมอ... 

การพูดจา  :เเทนตัวเองว่า โคริ เเล้วเเทนคนอื่น ว่า คุณ เเต่ถ้าติดอยู่ในอารมณ์ฉุนเฉียวจะเรียกชื่อเต็มของคนที่มากวนอารมณ์เเทน 

เวลาปกติ "ไปปั้นมนุษย์หิมะกับโคริมั๊ย--"

เวลาเห็นสีไม่ไบร์ท(?): "ทำไมไม่เอาสีขาวล่ะ!..มานี่ โคริจัดการเอง" #เเล้วก็เอาสีขาวมาทาของที่ไม่ไบร์ท(?)นั่นซะ

เวลาพูดถึงเรื่องความรัก "คุณรู้มั้ยคะ โคริน่ะ...อับโชคเรื่องความรักมากๆ" #พูดจบก็กระดกน้ำหิมะต้มเข้าปาก

เวลารับฟังคนอื่น: "ระบายมาเถอะ..โคริพร้อมรับฟังนะคะ" #รินน้ำหิมะต้มจากกาให้อีกคน 

เวลาฉุนเฉียว: "ถอยไปห่างๆ ข้า ก่อนที่ข้าจะเยือกเเข็งเจ้า (ชื่อจริงของคนที่มากวนอารมณ์เวลาฉุนเฉียว).." #พายุหิมะจะเริ่มก่อตัวขึ้นรอบๆ

ประวัติ  :โคริเป็นสาวชาวบ้านธรรมดา อาศัยอยู่กับยายผู้ชราเเค่สองคน เพราะพ่อเเละเเม่หายสาบสูญไปกับเหตุการณ์พายุหิมะ ฐานะทางบ้านค่อนข้างไปทางยากจน บางทีไม่มีน้ำดื่มจนต้องไปโกยหิมะมาต้มกินรองท้องประทังความหิว เเต่บ้านหลังเล็กๆ ของเธอกับยายก็มักจะมีพวกนักเดินทางมาพักผ่อนรอให้หิมะสงบก่อนเสมอ ทำให้โคริตัองช่วยเหล่าคนที่มีชีวิตรอดจากพายุหิมะอยู่เป็นประจำ จนกระทั่งวันหนึ่งยายของเธอได้เดินไปเก็บหิมะมาต้มกิน เเละไม่เคยกลับมาอีกเลย...ทุกๆวัน โคริจะออกจากบ้านเเต่เช้าเเละใช้มือเปล่าขุดหิมะเพื่อค้นหาร่างของยาย เมื่อเจอร่างของยายเธอก็ฝังร่างอันเป็นที่รักใต้ผืนหิมะด้วยมือตัวเอง เมื่อมีคนรักเป็นชายนักเดินทาง เขาก็จากเธอไปด้วยพายุหิมะอีก โคริฝังศพด้วยจิตใจที่ด้านชามากกว่าครั้งเเรก เเละนับเเต่นั้นเธอก็ถือว่าหิมะคือตัวเเทนของเหล่าคนที่เธอรัก พ่อเเม่..ยาย..เเละคนรักของเธอ

รูปร่างหน้าตา : ผิวสีงาช้าง เเละผมสีน้ำเงินเข้มที่มักถูกปล่อยสยายเกือบตลอดเวลา มีดวงตากลมโตสีอำพันที่บางทีก็เรืองเเสงตอนใช้พลัง  รูปร่างบอบบางเเละสูงเพรียว ใบหน้าสะสวยราวเทพธิดา ส่วนสูงประมาณ 175 เเละหนัก 53 กก. 

ชุดที่ใส่ : กิโมโนสีขาวสะอาดหรือสีฟ้าอ่อนตัวหลวมๆ  ไม่มีลวดลายมากนัก  มีผ้าพันคอสีขาวฝีมือคุณยายติดตัวเสมอ 

:

อาวุธ มือเปล่า (ควบคุมหิมะเอาครับ--)

ชอบ :หิมะ,อากาศหนาว,สีขาว,คุณยาย

ไม่ชอบเกลียด : ความร้อน,สีที่ไม่ไบร์ท(?),คนที่มากวนเวลาหงุดหงิด,เเสงเเดด

งานอดิเรก :ต้มน้ำหิมะ,ปั้นมนุษย์หิมะ,ช่วยคนที่ติดอยู่กลางหิมะ,นอนเเช่หิมะ(?)

เพิ่มเติม : -โคริตั้งตัวเองเป็น 'ผู้ช่วยเหลือผู้ประสบภัยพายุหิมะ(?)' เเละภูมิใจในตำเเหน่งมากๆ

                -ว่างๆชอบสร้างประติมากรรมน้ำเเข็งเล่นเเบบ 'โคริ เเม่ทุกสถาบัน(?) '

                 -เวลาอากาศร้อนเเล้วจะขี้เกียจโดยสัญชาตญาณ(?)

Question(ให้ตัวละครตอบ)

ถาม  ถ้าอยู่ๆตัวเองกลายเป็นมนุษย์ขึ้นมาจะทำยังไง

ตอบ "อืม...โคริก็คงตกใจละมั้ง.." เจ้าของเรือนผมสีน้ำเงินเข้มเอียงคอคล้ายลังเล "เเต่ถ้ามีหิมะอยู่น่ะ...จะให้โคริเป็นอะไรก็ได้นะ ."ว่าจบก็เสกพายุหิมะขนาดย่อมมาเล่นที่ฝ่ามือ

ถาม รู้สึกภูมิใจไหมที่มนุษย์ต่างเคารพตัวเอง

ตอบ "ภูมิใจสิ โคริเเอบขยายนามตัวเองว่า ผู้ช่วยเหลือผู้ประสบภัยพายุหิมะ(?)เลยนะ " โคริหัวเราะเบา "ถึงจะมีบางคนหวาดกลัวยูคิ ออนนะอยู่บ้างก็เถอะ..."

คุยกับอิคนเขียนหน่อยค่ะ

“สวัสดีค่ะ คนเขียนชื่อรินนะค่ะ คุณแม่ชื่ออะไรค่ะ?”

-ฟ็อกซ์เทลครับ-- #มองเเม่ตรงนั้นเเล้วยิ้มหล่อ

“ทีส่งลูกมาที่นี้คิดดีแล้วใช่ปะค่ะ?”

-คิดดีเเละถี่ถ้วนเเล้วครับผม 

“ทำไมถึงมาสมัครค่ะ?”

-เพราะชอบเเนวนี้ครับ เลยอยากมีส่วนร่วม---

“เราชอบดองนะ บอกเลยค่ะ”

-ไม่เป็นไรครับ ผมก็ชอบดอง---

“สุดท้ายอยากบอกอะไรคนเขียนค่ะ

-สู้ๆนะครับ รออ่านผลงานคุณอยู่นะครับ 

ขอบคุณค่ะ!