The Strange Tales Of Panorama Island

ลำดับตอนที่ #295 : Chilla's Art: The Long Dream -永い夢- (15% ชิลล่าคอฟฟี่มาแล้วค่ะ)

The Long Dream -永い夢-

Inspiration: The Closing Shift 「閉店事件」 (Video Game, 2022) & Toshishita Kareshi Season 2 Episode 8 「年下彼氏 Season2 Episode8 苦くて甘い一杯」 (Drama, 2024)

Playlist: SEKAI NO OWARI – Re:set

.

ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเองดันทุรังอยากเข้ามาเรียนต่อมหาวิทยาลัยในเมืองหลวงเองเป็นนักหนา เด็กสาวรักสบายอย่างเธอก็คงไม่ต้องลำบากลำบนหางานพิเศษทำเพื่อรองรับกับค่าใช้จ่ายที่ทางบ้านช่วยได้แค่ค่าเทอมแบบนี้ คิริโกเอะ โทวะได้แต่นึกสะท้อนใจ แต่ครั้นจะให้เธอหันหลังกลับบ้านนอกทั้งที่การสอบเข้านั้นยากเย็นแสนเข็ญก็ไม่ใช่ทางเลือก เพราะอย่างนั้นเธอถึงพยายามเลือกตามหางานที่พอสบายและรายได้ดี แม้จะรู้ดีว่านั่นไม่ใช่เรื่องง่ายเลยก็ตาม

โชคดีที่โทวะจะได้รู้จักกับเพื่อนร่วมคณะอัธยาศัยดีที่มีชื่อว่านากาเสะ เคย์ หล่อนบอกว่ามีพี่ชายเปิดร้านกาแฟและยินดีฝากให้เป็นพาร์ทไทม์ด้วยค่าจ้างรายชั่วโมงที่จัดว่าไม่เลว และด้วยเหตุฉะนี้ โทวะจึงได้เหยียบย่างเข้ามายังร้านกาแฟที่มีโลโก้เป็นรูปหนูตัวอวบอ้วนหน้าตาน่ารักที่ชื่อ ‘ชิลลาส์คอฟฟี่’ เป็นครั้งแรกในเย็นวันเดียวกันนั้นเอง

นอกจากผมสีทองสว่างที่มีเหมือนกันแล้ว นากาเสะ เร็นก็แตกต่างจากน้องสาวอย่างเคย์หมดทุกอย่าง ทั้งผิวสีคล้ำ ใบหน้าที่หล่อเหลาแต่ดูไม่เป็นมิตร แถมแต่งหน้าแต่งตัวสำอางอย่างกับพวกโฮสต์ที่โทวะขยาดหลังจากเคยถูกตามตื๊อตอนเข้าเมืองกรุงใหม่ๆ ทว่าเขากลับเป็นเพียงเจ้าของร้านกาแฟบรรยากาศสงบเงียบแถวชานเมืองที่ดูอย่างไรก็ไม่เข้ากับบุคลิกเอาเสียเลย แต่เมื่อริมฝีปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้มหลังจากได้ยินเธอแนะนำตัวเองก็ช่างสว่างไสว ให้โทวะค่อยคลายความอึดอัดกังวลใจ ขนาดทำให้มือที่จับกันชื้นเหงื่อขึ้นมาภายใต้เครื่องปรับอากาศได้เลย

“ชื่อของโทวะจังสะกดด้วยตัวคันจิเหมือนนากะของเราเลย เรียกว่าเป็นโชคชะตาได้หรือเปล่านะ?”

และด้วยคำพูดจากน้ำเสียงอบอุ่นอ่อนโยนนั้น ไหนจะคำว่า ‘โทวะจัง’ ที่เขาเรียก ก็จะทำให้หัวใจของสาวน้อยเต้นรัวแรงอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน

ก่อนที่จังหวะนั้นจะถูกขัดด้วยเสียงผลักบานเปิดประตูเปิดผัวะเข้ามาในห้องพักพนักงาน ขณะที่โทวะตกใจสะดุ้งเฮือกจนตัวโยน เร็นที่นั่งอยู่บนเก้าอี้และเอียงตัวมองเลยผ่านเธอไปก็จะตะโกนขึ้นว่า

“พอดีเลย มานี่สิ มีพนักงานคนใหม่จะแนะนำให้รู้จัก”

โทวะไม่จำเป็นต้องหันมองดูผู้มาใหม่ที่จะรีบสาวฝีเท้ามาหยุดยืนอยู่ข้างๆ เป็นเพราะสัญชาตญาณที่ทำให้เธอละล่ำละลักเอ่ยทักทายพร้อมกับศีรษะที่ค้อมลง เพื่อที่จะเงยหน้าขึ้นมาเห็นเด็กหนุ่มวัยเดียวกับเธอกำลังส่งยิ้มกว้างทั้งจากดวงตาและริมฝีปากมาให้

“นี่นากาโอกะ เรโอะ น้องชายต่างพ่อของฉันกับเคย์ แต่พวกเราก็ยังเป็นนากะเหมือนกันหมดอยู่ดี บางทีอาจเป็นเพราะโชคชะตาจริงๆ ก็ได้ล่ะมั้ง” ขณะที่เร็นกำลังเอ่ยกลั้วไปกับเสียงหัวเราะ กลับเป็นอีกครั้งที่ในใจของโทวะจะเกิดความคลางแคลงถึงความแตกต่างของสอง...สาม...พี่น้องขึ้นมา เพราะเด็กหนุ่มตัวผอมที่ยืนอยู่หน้าเธอมีใบหน้าน่ารักมาก เข้ากับท่าทีที่แสดงความเป็นมิตรนับแต่แรกเห็นมาก ไหนจะสีผิวขาวซีดที่ดูเปราะบางมากแบบนี้ด้วยอีก ความคิดที่วกวนไปมาทำให้โทวะไม่ได้สนใจคำพูดแนะนำตัวแทนเธอต่อจากนั้นของเร็นเลยด้วยซ้ำ ก่อนสติที่โบกโบยจะถูกรั้งเรียกกลับคืนเมื่อเรโอะยื่นมือข้างขวาออกมาให้ และเมื่อโทวะยื่นมือข้างเดียวกับออกไปจับ อีกฝ่ายก็จะกระชับมันไว้แน่นแล้วเขย่าขึ้นลง จากนั้นเริ่มต้นพูดด้วยน้ำเสียงรัวเร็วว่า “ยินดีที่ได้รู้จักนะ โทวะ ขอเรียกเธอว่าโทวะนะ เธอก็เรียกฉันว่าเรโอะได้เลย แบบนั้นเราจะได้สนิทกันไวๆ ไง” ขนาดที่คนหัวไวอย่างเธอก็ยังจับใจความแทบไม่ทัน ในตอนที่ได้แต่ผงกศีรษะตอบรับ เออออหัวเราะตามไปกับสองพี่น้อง แม้ว่าจะไม่ค่อยเข้าใจอะไรนักก็ตาม

เช่นเดียวกับคำพูดในวันต่อมาที่มหาวิทยาลัยของเคย์หลังจากคำถามถึงเรื่องของเรโอะ พอเธอตอบกลับไปอย่างกระตือรือร้นว่าเขาทั้งน่ารัก นิสัยดี แถมยังใจดีคอยช่วยสอนงานทุกอย่าง เคย์ก็จะทำหน้ายี้แล้วว่า

“ถือว่าเตือนเลยนะ โทวะ อย่าได้โดนหน้าซื่อๆ รอยยิ้มหวานๆ แบบนั้นหลอกเข้าล่ะ ตอแหลทั้งเพ ขนาดฉันยังไม่อยากนับคนนิสัยเสียแถมยังเห็นแก่ตัวพรรค์นั้นเป็นน้องเลย เหอะ...คงคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าชายมาเกิดมากมั้ง บางทีถ้าฉันชื่อฮิเมะ ฉันอาจจะมั่นหน้าแบบอีตาเรโอะบ้างก็ได้”

2024年11月08日
_______________

★ เป็นเวลานานมาแล้วที่กูมีความฝัน(ยาว)ว่าอยากแต่งฟิคจากเกมนี้ตั้งแต่สมัยออกใหม่ที่เราดูพี่นัทปิ่นโตกัน แต่ก็คิดอะไรไม่ออก ไม่อยากเอาพล็อตมาจากในเกมเพราะมันกระแดะมาก น่าจะเป็นเกมแรกๆ ที่เปลี่ยนมาเป็นแนวปัญหาสังคมแล้วทำออกมาตอแล๊ตอแหล ทั้งเกมนี้ เกมคาราโอเกะ เกมพาราโซเชียลก็ด้วย อีเกมโรงอาบน้ำเอามาทำใหม่ก็พล็อตกากชิบหาย โอ๊ยหยุดด่าไม่ได้ 55555 เอาจริงนะ พล็อตแนวนี้ไปดูหนัง อ่านการ์ตูน หรือหนังสั้นของญปในยูทูบยังสนุกกว่า แถมทำออกมาไม่ตอแหลเท่านี้ด้วย แต่ก็จำได้แม่นเลยว่าสมัยนั้นอีพวกทวิตเตี้ยรอวยกันหนักมาก ว้าย สตอล์กเกอร์ โน่นนี่นั่น ทำอย่างกับเพิ่งมีเกมนี้ทำเป็นเกมแรก ก็ชัดแล้วว่าถ้าอีพวกนี้อวยคือพล็อตห่วยจริง กระแดะจริง ตอแหลจริง ไม่ใช้สแตนด์อิน 55555 ส่วนกูชอบแค่ฉากร้านกาแฟกับโลโก้หนูชิลลาก๊อปสตาร์บัค แค่นั้นแหละ

★ กระทั่งเรื่องโทชิคาเระที่เรโอะได้เล่นเป็นพนักงานร้านกาแฟมา กูก็กรี๊ดดดดด ในที่สุดก็เจอพระเอกของฟิคนี้แล้วววว จากนั้นพล็อตก็ไหลมาเทมา >_< แต่ทำไมต้องเป็นพี่เร็นรู้ไหม (มึงบอกว่าไม่อยากรู้ อีพี่ยู!) เพราะสมัยมึงชอบคิงปุแล้วมันจะมีแมกฯนึงที่ถ่ายทรงร้านกาแฟ (จากแมกฯใช่มะ หรือกูจำผิด แต่เออ นั่นแหละ มันมี!) แล้วกูก็แอบทดไว้ในใจ อิอิ (กากขนาดนั้นทดไว้ทำไม อีพี่ยู!) แต่ๆๆ ทีนี้ก็ให้บังเอิญว่านากะของพี่เร็นใช้ตัวเดียวกับเรโอะ แล้วกูก็จำได้ว่าหัวข้อแมกฯอันอันของแอมบีเดี่ยว (ตอนนี้เหมือนจะออกมาห้าคน) จะได้คำที่มาจากคันจิตัวนึงในชื่อของตัวเอง เช่นมะ(ยูมิ)ที่แปลว่าจริง นากะ(โอกะ)ก็ยาว (ส่วนคนอื่นลืมไปแล้ว Orz) แล้วเค้าใช้คำว่าโทวะ เลยลักเอามาเป็นชื่อนางเอกเรื่องนี้ เพื่อให้ทุกคนมีคำว่า 永 หมด ละทีนี้ก็คิดถึงเรื่องฝันยาวของจุนจิเลยลักชื่อมา แค่ว่าจริงๆ ตัวนากะเป็นคันจิอีกตัว แต่กูก็จะเปลี่ยนเป็นตัวนี้จ้ะ และถึงเรื่องนี้จะไม่ได้เกี่ยวกับความฝันเลย แต่ฮูแคร์ / แต่พี่เร็นหล่อมากอันนี้กูแคร์ กินข้าวแยกกับก็ไม่เป็นไรละนะ เดี๋ยวกูคลุกให้เองจ้ะดาร์ลิ่ง >_<

★ คันจิชื่อเรโอะมาจากดอกบัว+เจ้าชาย ที่ก็บังเอิญว่าคันจิชื่อเคย์เส้นคล้ายคำว่าโอ และคำว่าเร(โอะ)ที่จริงก็อ่านว่าเร็นเหมือนพี่เร็น โห กูนี่ก็เก่งจังวะ! / แอบหาเพลงวิชวลเคย์ที่เปิงใจไม่เจอเลยไปไล่ดูเพลงที่ไลค์ในสปอติฟายแล้วก็เว้ยเฮ้ย! รำลึกได้ว่าสมัยโน้นเซไคเคยมีเพลงแนวดาร์ก ละเหมือนว่าเรโอะจะพูดถึงวงนี้สักอย่างในคัมบาริ (ไม่เรโอะก็มายูมิสักคนนี่แหละ) ก็เลยมาหน่อยละกัน เหมือนเด็กรุ่นใหม่จะชอบเยอะด้วย ริวกะยังเคยบอกว่าชอบเลย ไงล่ะ อันนี้กูจำได้จริงไม่จกตา แต่ส่วนตัวกูก็ฟังบ้างไม่ค่อยฟังละ ชอบสมัยทำแนวแฟนตาซีมากกว่า ก็นะ

★ รีบเอามาลงก่อนเพราะเดี๋ยวช่วงนี้ต้องไปแปลหนังฝรั่งโว้คตอแหลห่วยๆ ที่เอาไรมามะเขือสดวะ (อีโมจิอ้วก) แต่นี่แหละ เพราะกูด่าพวกโว้คขยะไว้เยอะไง เวรกรรมมันมีจริง แต่อย่างน้อยกูทำงานก็ได้เงิน และหลังจากนี้ก็จะได้แปลซีรีส์ฝรั่งดีๆ ไม่เหมือนกับที่อีพวกขี้ก๊อปและเสือกเป็นโว้คขยะด้วยเจอกรรมสนอง ไม่ได้อะไรเลยนอกจากได้คำด่าไม่หยุดหย่อน และพลังโว้คพลังหญิงที่แม่มบูชานักหนาก็ได้แค่เห่าเสียงดังอยู่ในทวิต ขณะที่โลกไม่เอาด้วย เป็นต้น >_< / และเพราะพรุ่งนี้โทชิคาเระตอนของเรโอะจะฉาย ไม่ต้องรอฉายค่อยแต่งหรอก เพราะพล็อตโรแมนติกไม่ได้กินกูโว้ยย (เหรอวะ)