ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เก็บตัวละครเจ้าค่ะ

    ลำดับตอนที่ #33 : Change the World (รับสมัคร)

    • อัปเดตล่าสุด 28 ก.ย. 58



    Application

    รูป



    " ทุกสิ่งเกิดจากใจคน และเปลี่ยนไปด้วยใจคน"


    บท : ตัวละครหลัก

    ชื่อ : มิโฮชิ โยรุ (mihoshi yoru ) ดวงดาว// กลางคืน

    เพศ : ช 

    อายุ : 18

    นิสัย : 

    โยรุภายนอกจะแลดูเป็นเด็กนิ่งๆมืดมนคนนึง ใครถามก็แถบไม่ตอบเลย  แต่จริงๆแล้วเค้าเป็นเด็กร่าเริง ขี้เล่น และรั่วได้ไม่มีที่ติ เพียงแต่เพราะรูปหลักภายนอกทำให้ใครๆต่างไม่อยากยุ่งกับเขา โยรุจึงชินกับการอยู่คนเดียวโดยไม่พึ่งพาใคร แต่ถ้าใครเข้ามาหาเขาด้วยความจริงใจแล้วยื่นมือเข้ามาในโลกของเขา เขาก็พร้อมจะจับมือนั้นแล้วออกไปเล่นด้วยทันที  แค่ต้องมีคนนำเท่านั้นเอง โยรุไม่กล้าที่จะเริ่มสิ่งต่างๆก่อน เพราะมักจะคิดว่ามันอาจไม่ดีและคนอื่นคงรังเกียจเด็กแบบเขา จนกระทั่งได้มาเจอเด็กสาวเขาก็เริ่มมีความกล้าขึ้น เริ่มลองเริ่มเรียนรู้และกล้าแสดงออกมขึ้น โยรุเป็นคนฉลาดเฉลียว แต่มักจะไม่มีใครเห็นเลยได้แต่นั่งเงียบๆมุมห้องเพราะหากยกมือตอบใครทุกคนมักจะมองด้วยสายตาแปลกๆแล้วหันไปซุบซิบกันว่าไม่น่าให้คนอย่างนี้ตอบเลย คนอย่างนี้นะเหรอคงไปหลอกความคิดใครมาละสิ เป็นพวกไว้ใจคนยาก การจะเชื่อใจใครสักคนได้ต้องใช้เวลานานๆ หรือไม่ก็มีบางเหตการณ์ที่เข้าอกเข้าใจและแสดงออกว่าจริงใจกับเขาจริงๆถึงจะยอมเชื่อ

    ประวัติ : 

    โยรุเป็นเด็กที่ใครๆต่างลงความเห็นว่าไม่น่าเข้าไปยุ่งด้วยที่สุด ด้วยบุคลิกที่แลดูไม่สนใจโลก และ ยังดูเหมือนเย็นชาทำให้ตั้งแต่เด็กๆ ทุกคนมักจะคิดว่าโยรุเป็นคนมืดมน เพื่อนจะค่อยๆตีจากเค้าไปเรื่อยๆ จนกระทั่งตอนนี้ก็ไม่เคยมีใครเห็นถึงสิ่งจริงๆที่ซ่อนอยู่ถายในหน้ากากที่แสนเปราะบาง พยายามตีสนิทกับยิ่งถอยห่าง พยายามเข้าหา กับยิ่งห่างไกล ไม่ว่าจะทำยังไงก็ไม่เคยได้รับความรักและความเอาใจใส่ที่โหยหา แหม่กระทั่งพ่อแม่ที่มีเรื่องกันทุกวัน และไม่เคยเหลียวแลลูกคนนี้เลยแหม่แต่น้อย 

    โลกที่แสนโสมนี้นะ หายๆไปได้ซะก็ดี

    งั้นลองมาสร้างโลกที่นายต้องการดูไหมละ

    ทำได้ อย่างนั้นเหรอ โลกที่จะไม่มีใครถูกทอดทิ้งแบบนี้

    ได้สิ ได้แน่ๆ 

    ข้างหน้าของเขาคือร่างของเด็กสาวคนนึง รอยยิ้มของเธอราวกับจะบอกเค้าว่าถ้ามาด้วยกันละก็ จะได้เจอเรื่องสนุกๆแน่นอน โลกที่ทุกคนจะไม่ถูกลืมเลือน โลกที่เราจะมีตัวตนในสายตาของคนอื่น

    ลักษณะการแต่งตัว :

    แบบในรูปเลยค่ะ ถ้าไม่งั้นก็เสื้อยืด กางเกงขาสั้นแค่นั้นแหละ เมื่อก่อนโยรุไว้ผมปิดหน้าปิดตาเหมือนผี

    จนกระทั่งเด็กสาวคนนั้นลากเขาไปในห้องแล้วจัดการตัดทรงใหม่จนเป็นแบบนั้น ทำให้คนในห้องยิ่งมองเค้าแปลกๆ

    (ซึ่งข้อนี้ทำให้โยรุรู้ว่าคนเรามองคนแต่ภายนอกจริงๆ) แต่ถึงจะตัดแล้วก็มีบางส่วนปรกหน้าอยู่ โยรุเลยชอบพกกิ๊กไปไหนมาไหนด้วยเผื่อเกิดอาการรำคาญผมขึ้นมา

    ลักษณะการพูด :

    แล้วไงละ

    เธอเป็นใคร //มีธุระอะไร

    เฮ้ พวกนายนะ ทางนี้ๆ แหม่ ไม่เจอตั้งนานสูงขึ้นนะเนี่ย

    อย่ามายุ่งกับชั้นพวกน่ารำคาญ

    หึ แล้วไงเธอมันก็ไม่ต่างจากคนอื่นหรอก

    ไม่เอานะ ได้โปรดอย่าทิ้งผมไว้คนเดียว

    ชอบ : การนอน ความสนุกสนาน เพื่อนพวกพ้องที่สามารถไว้ใจ

    เกลียด : เรื่องน่าเบื่อ พวกเอาแต่ใจ 

    กลัว / แพ้ : ตะขาบ

    คู่ : แล้วแต่จะจัดเลยค่ะ

    อื่นๆ :


    คำถามตัวละคร(แค่ตัวละครหลักนะคะ)

    ในห้องสีขาวของคอนโดแห่งนึง เด็กสาวผมยาวสีดำ นัยน์ตาสีน้ำเงิน เดินเข้ามาในห้องและหยุดตรงหน้าคุณที่นั่งอยู่บนโซฟาของห้องนั่งเล่น "สวัสดี ยินดีต้อนรับสู่ห้องของฉัน เธอชื่ออะไรเหรอ?" เด็กสาวมองคุณและยิ้มอย่างอ่อนโยนให้

    - " โยรุ " เด็กชายตอบด้วยใบหน้านิ่งๆก่อนจะเบนสายตาไปทางอื่นเพื่อสำรวจห้อง

    "งั้นเหรอ......ชื่อเพราะจังนะ อยากกินอะไรรึเปล่า? หรือถ้าอยากทำอะไรบอกได้นะ" เด็กสาวถามด้วยเสียงอ่อนโยนเหมือนกับรอยยิ้ม

    - "ขอบคุณ" ก็ยังคงเมินไปสนใจอย่างอื่นต่อไป

    "เข้าใจแล้วล่ะ......งั้นขอถามอะไรหน่อยได้รึเปล่า?" เด็กสาวถามและค่อยๆนั่งลงตรงโซฟาหน้าคุณ

    - จ้องสีหน้าตายสนิท

    เด็กสาวยิ้มให้ก่อนถามขึ้น "ทำไมถึงคิดว่าโลกใบนี้น่าเบื่อล่ะ?"

    - "เพราะมันน่าเบื่อนะสิ " รอยยิ้มที่ถูกยกขึ้นมาเพียงบางเบาก่อนจะหายไป

     " ไม่ว่าอะไรก็น่าเบื่อทั้งนั้นทั้งเจ้าพวกโลกสวยพวกนั้นหรือพวกน่ารำคาญที่วันๆเอาแต่อวดว่าตัวดีอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่มีใครที่ คิดถึงเรื่องของคนอืนจริงๆสักคน ทุกคนันเห็นแก่ตัว"

    "เพราะงั้นเลยอยากสร้างโลกใหม่เหรอ? หรือว่ามีเหตุผลอื่นอีกที่อยากจะสร้างโลกใหม่?" เด็กสาวถามขึ้นอีกครั้งโดยไม่ละสายตาจากคุณเลย

    -"ก็แค่ อยากมีตัวตนในสายตาของทุกคน..ละมั้ง"

    ไม่อยากถูกลืมเลือนและเป็นที่รังเกียจมากไปกว่านี้อีกแล้ว

    "หืม........งั้นมาสร้างโลกใหม่กับฉันไหมล่ะ? " เด็กสาวเริ่มทำหน้าจริงจังขึ้น

    - "เธอ..จะช่วยผมงั้นเหรอ..หึไม่มีหลักประกันอะไรเลยว่าจะช่วยแท้ๆ แต่ก็ได้ ถ้าเธอยืนยันผมจะเข้าร่วมด้วยก็ได้"

    "งั้นเหรอ.....ถ้างั้นรออยู่ที่นี่ก่อนนะ......แล้วจะพาเพื่อนที่เธอควรรู้จักมาให้เจอ" สิ้นเสียงเด็กสาวก็เดินออกจากห้องไปทันที

    -"เพื่อนงั้นเหรอ...ถ้ามีจริงๆก็ดีสินะ"

    ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×