คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : 너와나
` คิมมยองซู ★
เพราะเขาคือคนที่เข้าใจ .
` พักจูลีอา ☆
เพราะเธอต้องการสักคนที่เข้าใจ .
` อีซองยอล .
เพราะเขาไม่เข้าใจ .
` จางดงอู ★
เพราะเขาอยากเข้าใจเธอ .
` พักยูลีอา ☆
เพราะเธอคิดว่าตัวเองเข้าใจ .
` โจยองมิน .
เพราะเขาอยากให้เธอเข้าใจ .
` อีลูน่า (สมาชิกวง Sweet Step) ★
` โจโซฮี (สมาชิกวง Sweet Step) ☆
` คิมจันดี (สมาชิกวง Sweet Step) .
` นัมอูฮยอน (สมาชิกวง Padadparam) ★
` อีซองจง (สมาชิกวง Padadparam) ☆
` อีโฮวอน (สมาชิกวง Padadparam) .
` จองฮีชอล (สมาชิกวง Gimme) ★
` โจกวังมิน (สมาชิกวง Gimme) ☆
` พักโซลจี (สมาชิกวง Gimme) .
` พักซองกยู (ผู้จัดการส่วนตัววง Padadparam) ★
` ซาคาอิ ไซมอน (แดนเซอร์) ☆
` คิมพินนา (ศิลปิน) .
` จางบอมจุน (เจ้าของร้าน Pinky Pinky) ★
` มินบม (เจ้าของร้าน Pinky Pinky) ☆
` คิมดงฮยอน (เจ้าของร้าน Pinky Pinky) .
มุม : ทอล์ควิทจุงฮยอน ♥
สามสิงหาคมสองพันสิบสอง :)
คาแรกเตอร์มีแต่รูป ชื่อ และบทบาทหน้าที่อีกนิดหน่อย เท่านี้ก็เยอะแล้ว !
ที่เด่นที่สุดคงจะไม่พ้นเจ็ดคนแรก แต่ก็อาจจะเพิ่มหรือลดได้แล้วแต่บทล่ะน่อ
ปล. ชื่อวง Padadparam จะอ่านว่า ปาดัดปารัม แปลได้ว่า ลมทะเล นะจ๊ะ ~
' i'll never be alone with you. '
BASED ON : SOME PART OF 'MY' TRUE STORIES
- CRYING -
울고있다 . ฉันกำลังร้องไห้
ใบหน้าที่ไร้เครื่องสำอางแต่งแต้มของเธอในขณะนี้เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาจากหยดน้ำตาที่ไหลรินลงมาไม่ขาดสาย กัดปากแน่นจนริมฝีปากที่แห้งแตกอยู่ก่อนแล้วมีเลือดไหลซึม ด้วยกลัวว่าจะมีใครได้ยินเสียงสะอื้นไห้ของตัวเอง แม้บริเวณด้านหลังสตูดิโอซ้อมเต้นแห่งนี้จะเป็นมุมอับที่ไม่ค่อยมีใครผ่านมาอยู่แล้วก็ตามที
กดหลังพิงลงกับกำแพง แล้วเธอก็แหงนหน้าขึ้นไปบนท้องฟ้า มองเห็นดาวดวงเล็กที่แม้จะมีอยู่แค่ไม่กี่ดวง แต่มันก็ให้ความสว่างแก่ค่ำคืนที่มืดมิดได้ สายลมฤดูร้อนพัดแผ่วให้ความอบอุ่นกับร่างกาย แต่ไม่อาจให้ความอบอุ่นกับหัวใจได้เลย ยิ่งเมื่อรู้สึกได้ถึงสายลมที่พัดผ่านข้างแก้ม ภาพของเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมาเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้า ซึ่งเป็นต้นเหตุให้เธอต้องหลบมาร้องไห้คนเดียวแบบนี้ ก็ยิ่งกระจ่างชัดในความทรงจำ
เสียงเนื้อกระทบเนื้อจากฝ่ามือของคนเด็กกว่าที่ตบลงบนแก้มของเธอนั้น ดังเสียจนทุกคนที่อยู่ในห้องซ้อมเต้นของสตูดิโอต้องอ้าปากค้างอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง แต่เจ้าตัวคนตบไม่สนใจ ซ้ำยังพูดต่อด้วยสีหน้าดูแคลนและน้ำเสียงดูถูก ที่ไม่ว่าใครก็ต้องดูออกว่าคนพูดรู้สึกเช่นไรกับเธอ “คนที่ไม่พอใจควรจะเป็นพวกฉัน ไม่ใช่เธอ! เป็นแค่เด็กใหม่ ก็หัดสำนึกซะบ้างว่าตัวเองอยู่ในฐานะไหน!”
คิดถึงตอนนั้นแล้ว น้ำตาที่เอ่ออยู่ที่ขอบตาก็พาลจะไหลลงมาอีก จนต้องรีบยกหลังมือทั้งสองข้างขึ้นปาด
ยินเสียงสั่นของสมาร์ทโฟนก็ทำให้คนที่กำลังร้องไห้หยิบไอโฟนกรอบสีเขียวอ่อนขึ้นมาจากในกระเป๋ากางเกงวอร์ม แต่เมื่อเห็นชื่อคนโทรเข้ามา เธอก็ได้แต่กำมันไว้แน่นเท่านั้น
แม้ใจจะอยากกดรับหรืออยากจะได้ยินเสียงของคนที่โทรเข้ามามากเพียงใด ก็ไม่อาจจะทำได้
เธอไม่ต้องการให้เขารู้ว่าเธอกำลังร้องไห้ ไม่อยากให้เขาต้องมารับรู้เพื่อเป็นกังวลกับเรื่องราวของเธอที่ไม่ได้เกี่ยวกับเขาเลยแม้แต่นิด เธอได้แต่กำมันไว้อย่างนั้น จนกระทั่งมันหยุดสั่น
ถอนหายใจออกมาด้วยความรู้สึกที่ผสมปนเปกันไประหว่างโล่งใจกับเสียดาย แต่แค่เพียงไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น เสียงติ๊งที่บอกว่ามีข้อความเข้าก็ดังขึ้นแทน กดหน้าจอเปิดอ่านมันในทันที และแม้จะเป็นเพียงข้อความสั้นๆ แต่มันก็ทำให้เธอหัวเราะออกมาเบาๆ ได้ทั้งน้ำตา
ถึงในตอนนี้เธออาจจะไม่เข้าใจความหมายที่เขาต้องการจะสื่อ
แต่ก็รู้สึกราวกับว่าสายลมที่พัดมากำลังโอบกอดร่างกายและมอบความอบอุ่นกับให้กับหัวใจของเธอ
‘ฉันเป็นสายลม~^^’
ชื่อของคนส่งเป็นชื่อเดียวกับเจ้าของมิสคอลเมื่อครู่ ชื่อของเขาที่เธอบันทึกไว้ว่า ‘คิมมยองซู’
มุม : ทอล์ควิทจุงฮยอน ♥
สามสิงหาคมสองพันสิบสอง :)
OST : Dongwoo & Hoya - Crying (Ft. Baby Soul)
ขอขอบคุณภาพวาดโดย endmion และธีมจาก ❀
Supercell
มันจะเร็วมากเมื่อเป็นอินโทร แต่หลังจากนั้นก็จะมาช้า หรืออาจจะไม่มา ก็ตามแต่บุญตามแต่กรรมเลยจ่ะ ;w;
ไม่ปฏิเสธว่าเป็นเรื่องราวที่แต่งขึ้นโดยอิงจากดราม่าของน้องฮ.วงท. เพราะเคยเจอเหตุการณ์คล้ายกันกับน้องเลย
แต่เชื่อว่าในตอนที่ทุกคนกำลังเสียใจกับอะไรสักอย่าง จะต้องมีสักคนบนโลกนี้ที่เป็นห่วงแน่นอน เชื่ออย่างนั้น :)
แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาด้วยความรู้สึกอย่างนั้นล่ะ แด่แฝดคู่นั้นกับแฝดตรงนี้ และแด่อินฟินิทผู้หล่อเหลาและแสนดี ฮิฮิ ~
ความคิดเห็น