g o o d b o i

ลำดับตอนที่ #31 : Perfect men's Secrets

         

Chess Theme

outsider

" หรอ? ยังไงต่อ? "

" เขาไม่เอาก็เสนอหน้ามาให้เขาด่าเล่นอีก สนใจโดนฉันด่าด้วยอีกคนมั้ย "

" รำคาญ "

" ก็ดี ดีกว่าคนอื่นทั่วไป "

" เห่าอยู่นั่น "

ชื่อ : โจเซลิน เกรซ ( Jocelyn Grace )

เพศ : หญิง

อายุ : 22 yrs.

มหาวิทยาลัย : B

คณะและชั้นปี : คณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมเครื่องกล ชั้นปี 3

ลักษณะภายนอก : 

     โจเซลินเป็นหญิงสาวเจ้าของรูปร่างสูงโปร่งเกินหญิงสาวด้วยกันไปมากพอสมควร เรือนผมสีควันเทาถูกตัดสั้นเพื่อความสบายต่อหน้าร้อน ด้านหลังถูกอันเดอร์คัทจนสั้นเตี้ยน ปัดบางส่วนให้มาปรกอยู่ด้านหน้าปิดนัยน์ตาสีฟ้าครามผสมกับสีม่วงเรียวรีดูแปลกประหลาดราวอัญมณี ในทุกครั้งที่มองจะรู้สึกเหมือนถูกข่มขู่โดยบางสิ่งที่มองไม่เห็นอยู่เสมอ แฝงแววความดุดันราวสัตว์ป่าล้อมกรอบด้วยแพขนตางอน หางตาชี้ขึ้นเพิ่มความดุดันให้เจ้าตัวมากขึ้นกว่าเดิม คิ้วเรียวโก่งโค้งเข้มดุจคันศร จมูกโด่งรั้นเชิดขึ้นแสดงความดื้อดึงรับเข้ากับริมฝีปากบางเฉียบที่มักแสดงความราบเรียบ ใบหน้าของโจเซลินนับว่าโดดเด่น เครื่องหน้าทุกอย่างรับกันเข้าอย่างลงตัวเมียงมองจะให้ความรู้สึกว่าเธอเป็นประติมากรรมด้วยใบหน้าหล่อเหลาคล้ายคลึงบุรุษ ผิวกายขาวสะอาดสะอ้าน ท่อนแขนของเธอเรียวยาวรับเข้ากับนิ้วเรียวสวย ฝ่ามือของโจเซลินค่อนข้างหยาบกระด้างจากการทำงานหนักและไม่ค่อยดูแลตัวเองเท่าไหร่นัก เรือนกายของเธอนั้นแข็งแรง ภายใต้ร่มผ้าซุกซ่อนกล้ามเนื้อที่มีอยู่อย่างพอเหมาะไว้ให้เธอมีพละกำลังในการขยับเคลื่อนหรือทำสิ่งใดได้อย่างมากมาย 

บุคลิกการแต่งกายของโจเซลินเรียกได้ว่าเรียบง่ายกว่าบุรุษมาก ในตู้เสื้อผ้าเธอมีแค่เสื้อผ้าโทนสีเดียวคือสีดำ ครั้นไปห้างก็หยิบแต่เสื้อยืดสีดำตัวซ้ำ ๆ กันมาเป็นสิบ ๆ ตัวยัดใส่ตู้ ที่เห็นได้บ่อยคือจะเห็นเจ้าหล่อนใส่เสื้อยืดสีดำคู่กับกางเกงยีนส์สีเดียวกับเสื้อ แทบไม่ได้เห็นสีอื่นแต่งแต้มบนร่างกายเธอเลยแม้ว่ามันจะดูหน้าดูไม่น้อยเหมือนกัน แม้จะดูเป็นคนที่ไม่ชอบอะไรยุ่งยากแต่โจเซลินค่อนข้างสวมเครื่องประดับตามตัวที่ดูหรูหราหมาเห่าอยู่พอสมควร โดยเฉพาะต่างหูหลากหลายที่ห้อยรุงรังแบบตามรูที่เจาะหูไปรวมกันทั้งสิ้นห้ารู เวลาขยับเคลื่อนไปไหนต่างหูนั้นมักขยับตามพร้อมสะท้อนแสงแวววาวแสบตาในบ่อยครั้งเวลาอยู่นอกเขตการศึกษาที่สามารถแต่งตัวตามใจได้ และเจ้าตัวก็ใส่นาฬิกาข้อมือโรแล็กซ์สีดำเพื่อเตือนบอกเวลากับตัวเอง บุคลิกเหล่านั้นถึงเรียกว่าเป็นตัวโจเซลิน เกรซ

ส่วนสูง : 179

ลักษณะการพูด :      

     น้ำเสียงของโจเซลินนั้นค่อนข้างดูดุและเย็นเฉียบเหมือนเวลาโดนคุณครูดุ เธอเป็นคนที่เสียงค่อนข้างต่ำ เวลาพูดจะเนิบนาบเสียมากกว่าที่จะไหลเร็วหากแต่เนื้อความนั้นกลับสั้นกระชับและเข้าใจง่ายกว่าการที่ต้องพูดเยอะ สรรพนามแทนตัวเองเริ่มแรกคือ ฉัน ไม่มีเปลี่ยนแปลง แต่หากว่าต้องคุยกับผู้หลักผู้ใหญ่อย่างคนเป็นพ่อจะแทนตัวเองว่า หนู ซึ่งปกติไม่มีทางจะได้ยินเลย แทนคนอื่นว่า เธอ / นาย เป็นส่วนใหญ่ หากว่าอาวุโสมากหน่อยก็จะเรียกว่า คุณ เป็นพวกที่ค่อนข้างหยาบกระด้างทำให้คำลงท้ายไม่เคยจะมีตามมาให้ได้ยินเท่าไหร่นัก

ex .

" อืม "

" เลอะไปหมดแล้ว หน้าเธอน่ะ "

" นายพูดบ้าอะไรของนาย " #ขมวดคิ้วมุ่นหลังโดนก้อร้อก้อติกเล่นมุขเสี่ยวใส่เพราะไม่เข้าใจ ไม่ได้เขิน

" ประสาทจะกิน คนนั้นก็ร้อง คนนี้ก็ร้อง มีแต่คนงี่เง่า "

" กลัวทำไม ไม่ได้มาต่อย ชอบ จะจีบ "

" อย่าบ้า "

" ถามว่าทำไมไม่คุย? ไม่ชอบหน้านายจะคุยทำไม "

" ถ้ามีเวลาว่างมากจนมาข่มคนอื่นได้ก็เอาเวลาไปทำอะไรอย่างอื่นบ้างนะ นอกจากเลียตีนคนอื่นไปวันๆ "

" ฉันไม่ค่อยฉลาดเรื่องพวกนี้ ถ้าเธอเศร้าก็คงปลอบได้ไม่ดี "

" จริงๆแล้วที่ออกมาเที่ยวกันวันนี้ ถือว่าเป็นเดทก็ได้ เพราะฉันบอกจะจีบเธอ "

" ก็ดี หมายถึงก็น่ารักดี "

" หน้าฉันดูเป็นคนตลกขนาดนั้นเลย? "

" หลีกไป คนที่สำคัญที่สุดของฉันกำลังต้องการความช่วยเหลือ " #ล่กมาก เมื่อได้ยินว่าคนที่ตัวเองชอบอยากกินไอติม

" ไอ้ที่เล่นๆกันอยู่ให้มันน้อยๆลงมาบ้าง "

" อะไร ไปหาเรื่องตอนไหน? แค่ปรายตามองน่ะนะ? "

" งงว่าผิดตรงไหน ก็มันบอกว่าอยากมีเรื่อง ฉันก็เลยต่อยหน้ามันเข้าให้ จะได้มีเรื่องสมใจ "

" จะไปไหน แล้วจะทิ้ง.. ฉันไว้คนเดียวจริงๆ?" #ไม่กล้าบอกว่าไม่อยากอยู่คนเดียว ได้แต่ทำเสียงจ๋อยตาละห้อย

" ไม่ชอบกินอะไรเลย ชอบแค่เธอ " #มุขเสี่ยวเกี้ยวเธอหน้าตาย

นิสัย :  

          มองหน้าครั้งแรกชักไม่มั่นใจว่ากำลังถูกมองขู่หรือว่ามองทักทายกันแน่ หากเอ่ยถึงชื่อ โจเซลิน เกรซ ใครหลายคนจะรู้สึกว่าเธอแม่งเป็นผู้หญิงที่โคตรเท่ ทั้งไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตหรือบุคลิกที่แทบไม่มีส่วนไหนเหมือนเพศต้นแบบเธอ บุคลิกภาพที่แสดงออกมาก็ดูดีจนใครหลายคนต้องตาต้องใจอยากจะเข้าไปทำความรู้จักด้วย ไม่ว่าจะเป็นหญิงที่พอเมียงมองไปมาก็รู้สึกทัชใจกับความคมเข้มของเธอ หรือเป็นชายที่บางทีก็รู้สึกว่าเจ้าหล่อนน่าจะเข้ากันได้ดีกับพวกตัวเอง แต่ความเป็นจริงพอเข้าไปถึงตัวได้สองสามก้าวก็ต้องถอยหนีกันถ้วนหน้า ลำพังใบหน้าตายด้านไม่รับแขกกับบุคลิกที่ไร้ความเป็นมิตรโดยสิ้นเชิงเป็นตัวข่มความน่าเข้าไปทำความรู้จักจนลดฮวบไปในพริบตาทีเดียวครึ่งหลอด โจเซลินเป็นผู้หญิงที่เรียกได้ว่าไร้ความเป็นกุลสตรี ตัวเธอนั้นร้อนแรงดังไฟเยอร์พร้อมเผาทุกสิ่งที่ขวางตีนอยู่ให้ราบเป็นหน้ากลอง มีที่ไหนผู้หญิงนั่งแหกแข้งแหกขาไม่สนใจไม่สนเพศแม่ กระโปรงในตู้ถูกรื้อค้นมาโยนใส่เตาเผาหลังบ้านจนควันโขมง เครื่องสำอางที่เพื่อนเคยซื้อมาให้เป็นของขวัญก็ถูกโยนรวมไปกับของเล่นหมาที่บ้าน ไม่สนใจความสวยความงาม ไม่มีความรู้ทางด้านนี้เลยแม้แต่น้อย เซ้นส์การแต่งหน้าแต่งตัวบรมห่วย และ ไม่ใส่ใส่ใจดูแลตัวเองเลย ซกมกชนิดที่ว่าตื่นมาแค่ล้างหน้าล้างตาแปรงฟันไม่จำเป็นต้องอาบน้ำก็ออกจากบ้านก็อยู่ได้ทั้งวัน เน้นว่าแค่ล้างหน้าล้างตาแปรงฟันขนาดชุดที่เจ้าตัวใส่นอนอยู่ยังไม่คิดจะเปลี่ยนออกจากบ้าน โจเซลินไม่สนใจภาพลักษณ์อะไรของตัวเอง เธอดำรงชีวิตท่ามกลางความรู้สึกของคนอื่นที่มองว่าเธอเป็นของแปลก เป็นพวกเบ้าหน้าดีแต่เสียของมาก นิสัยที่รู้กันดีในหมู่คณะคือโจเซลินเป็นพวกตรงไปตรงมา คิดอะไรก็พูดอย่างนั้นไม่รักษาน้ำใจใคร ไร้ความอ่อนหวานหากแต่แข็งกระด้างและดาษดื่นเหมือนไม้บรรทัดทื่อ ๆ ที่จะดัดตอนนี้ก็คงไม่ทันซะแล้ว ภาพลักษณ์ดูเหมือนอันธพาลมากกว่าหญิงสาว นิสัยของเจ้าหล่อนเหมือนสัตว์ป่าที่เหมือนจะเชื่องแต่ก็ไม่ได้ลืมสัญชาตญาณตัวเองอะไรพวกนั้น ทำให้หลายคนรู้สึกกลัวจนไม่กล้าเข้าใกล้ได้เพียงแค่เหลือบตามอง  ศูนย์รวมข้อเสียด้านบุคลิกยาวเหยียดเป็นกระบุงถึงโลกหน้า หน้าตายด้านให้ความรู้สึกเหมือนหาเรื่องคนอื่นตลอดเวลา แต่ความจริงไม่ โปรดเข้าใจก่อนว่าตัวโจเซลินค่อนข้างไร้อารมณ์ขัน เป็นเสือยิ้มยาก หน้ามันเลยเหมือนปลาตายที่ถูกเซ็ตติ้งไว้ตลอดเวลาไม่ได้มีเจตนาจะไปล่อตีนใครให้มาตะบันหน้าตัวเองโอเคมั้ย อีกอย่างคือตัวโจเซลินไม่ใช่คนหยิ่งอะไร ไม่ได้เข้าหายากด้วย มีความเป็นมิตรอยู่ที่คนอื่นไม่เห็นเพราะหน้าตาดึงความเป็นมิตรหายไปหมด ใครใคร่จะเข้ามาคุยก็คุย ไม่ได้เงียบกลัวดอกพิกุลจะร่วงออกจากปากด้วย เปิดปากทีก็พูดมากเหมือนกันแต่ปกติคือคิดไม่ออกว่าจะคุยอะไรดีก็เลยไม่พูดแม่งเลยง่ายดี เนี่ย วิธีแก้ปัญหาตามภาษาคนมักง่ายก็แค่นี้เอง

     คำนิยามที่ว่าเป็นพวกเลือดร้อน อันนี้เป็นเรื่องจริง กระแสความใจเย็นและความอดทนต่ำ คือเป็นคนขี้รำคาญขี้หงุดหงิดใจ เวลามีอะไรมางุ้งงิ้งวอแวกวนใจก็เริ่มคิ้วขมวดไม่พอใจแล้ว แต่ก็ไม่ได้เอะอะลุกขึ้นไปต่อยชาวบ้านอะไรแบบนี้คือพี่แกแค่รำคาญ ไม่ชอบอยู่ร่วมกลุ่ม พอมีอะไรวุ่นวายก็จะเดินหนีไปอีกที่ อารมณ์แปรปรวนง่ายเหมือนผู้หญิงที่เมนส์มาจนเหวี่ยงขึ้นเหวี่ยงลงได้ตลอดเวลา เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเอาแน่เอานอนอะไรไม่ค่อยจะได้ ต่อให้เป็นเด็กอยู่ตรงหน้าถ้ารำคาญมากก็ผลักหัวทิ้งได้เหมือนกัน─ ไอ้น้องใจพี่มันร้อน พี่เป้วตีนอย่าห้ามพี่ บางทีด้วยความที่เป็นคนพูดห้วนแบบมะนาวไม่มีน้ำ ถึงไม่ได้กระโชกโฮกฮากตะโกนใส่หน้าแต่ดุมากเลยดูเหมือนจะหาเรื่องเขาก่อนตลอด (อีกแล้วหรอวะ) คือพี่แค่ไม่ชอบอะไรอืดอาดยืดยาด ไม่ต้องพูดเกริ่นเยอะให้มากความมันน่ารำคาญ พี่ก็เลยเน้นกระชับจนกลายเป็นแบบ 'อะไร' 'ทำไม' 'มีปัญหา' 'วุ่นวาย' 'รำคาญ' 'ไม่ชอบ' 'ก็ดี' อะไรเทือกนั้นที่ชาวบ้านคิดไปไกลว่าแม่งต้องหาเรื่อง ตามภาษาคนคนไม่ชอบอะไรยุ่งยากวุ่นวาย ชอบปลีกตัวอยู่ในพื้นที่ของตัวเอง เน้นการทำอะไรง่าย ๆ จนมันมักง่ายจริง ๆ ไร้ความละเอียดอ่อนและรอบคอบผิดกับความเป็นผู้หญิง พี่ขยาดงานละเอียดอ่อนมาก งานบ้านงานเรือนไม่เคยแตะ มือไม้หนักชนิดที่ว่าหยิบจับอะไรก็พังไปหมด ทำงานอ่อนช้อยไม่ได้ หนูขา ก็ต้องเข้าใจว่าพี่เป็นแต่แลกหมัดเข้าเบ้าหน้าชาวบ้านกับทำตัวให้ชาวบ้านรู้สึกตีนกระตุกเล่นเท่านั้นเอง เห็นแบบนี้พี่ก็ไม่ได้ไร้เหตุผลนะคะ คำยั่วยุพี่ทนไม่ได้เพราะว่าพี่ไม่ฟังอะไรเลย ทำตัวลอยชายกับคำว่าร้ายและแรงอาฆาตทุกอย่าง ใครจะด่าพ่อล่อแม่พี่ก็ไม่ขึ้น ด่าพี่พี่ก็ทำเมินไม่สนใจ หนำซ้ำพี่จะแคะขี้หูหรือล้วงมือเกาพุงรอให้พูดจบคอแห้ง หลังจากพูดจบก็จะมีรีแอคชั่นที่ทำให้ชาวบ้านเหมือนเส้นประสาทจะแตกเมื่อเจ้าตัวเลิกคิ้วถามประมาณว่า เอ้า พูดจบแล้วหรอ 

      โจเซลินถูกกล่าวกันมาปากต่อปาก ใจความเรื่องที่กล่าวนั้นล้วนเอนไปทางเดียวกันทั้งสิ้นที่ว่าเธอนั้นเป็นคนไร้ความอบอุ่นและความอ่อนโยน ก็จริง หากพูดตามตรงเรียกว่าค่อนข้างก้าวร้าวเลย แถมดุมากด้วย แอแง พี่คะ ไม่ค่อยใส่ใจอะไรที่ทำอยู่ทั้งนั้น วันเกิดตัวเองก็จำไม่ได้มองเป็นแค่วันธรรมดาอย่างหนึ่ง หาได้ยากที่เธอคิดจะใส่ใจดูแลอะไรซักอย่างเพราะมันแทบจะไม่มี เธอมักถูกมองว่าเป็นพวกขวานผ่าซาก และขาดความเกรงใจในหลายด้านด้วยซ้ำ หากเปรียบโจเซลินเป็นสิ่งใดซักสิ่ง ตัวเธอนั้นคงไม่ต่างจากก้อนหินก้อนใหญ่ที่ไม่สามารถพังทลายด้วยตัวเองเพียงคนเดียวได้ หากว่าปราศจากเครื่องมือที่ดีพอ - เอ็มม่าเป็นหญิงสาวที่ไม่รู้จักคำว่าโอนอ่อนผ่อนผัน ไม่ค่อยฟังใคร และเอาแต่ใจตัวเองอยู่ไม่น้อยจนหลายคนขยาด นี่เป็นข้อเสียหลัก เพราะโดยปกติเป็นคนที่รักสันโดษเลยติดนิสัยที่จะทำอะไรเองคนเดียวมากกว่าจะอยู่ร่วมเป็นกลุ่ม เธอไม่ค่อยสนใจโลกเท่าไหร่ ถ้าไม่ใช่เรื่องเกี่ยวกับตัวเองหรือคนสำคัญของตัวเองก็จะไม่ใส่ใจเลย ปล่อยแม่งไหลไปเรื่อยส่วนตัวเองลอยตัวเหนือสิ่งที่ไหลไป ดังนั้นจึงไม่ต้องแปลกใจเลยว่าทำไมโจเซลินถึงตกข่าวจากชาวบ้านชาวช่องบ่อยครั้ง

     เห็นแบบนี้ก็มีเพื่อน ไม่ได้เพื่อนไม่คบโดยสิ้นเชิง พอเห็นได้ชัดว่าโจเซลินยังพอเป็นผู้เป็นคนอยู่บ้างไม่ได้ขาดญาติมิตร เลือกคบเพื่อน มองหน้าครั้งแรกถูกชะตาก็เข้าหา แต่ถ้าไม่ทัชใจก็ไม่คบ ประเมิณเหมือนเลือกสินค้าประเภทหนึ่ง ต้องเข้าใจอีกรอบว่าโจเซลินไม่ชอบคนวุ่นวาย หล่อนแพ้ทางพวกคนจำพวกทำตัวเหมือนคุณแม่ขี้บ่นมากเป็นพิเศษ สืบเนื่องมาจากเธอเป็นผู้หญิงที่ไร้ความเป็นผู้หญิง แน่นอนว่าไม่ค่อยทำอะไรเรียบร้อย ห้องไม่จัด ผ้าไม่พับ เสื้อไม่รีด ดังนั้นเจอบุคคลประเภทนั้นก็จะรู้สึกเหมือนตัวเองตัวจ๋อยเลยดังนั้นก็จะตัดปัญหาไม่คบแม่งซะเลย เป็นคนที่มักแสดงทุกอย่างออกมาทางสีหน้าและคำพูด ชอบก็บอกชอบ เกลียดก็บอกเกลียด เน้นทำให้ดูมากกว่าที่จะพูดโม้วุ่นวาย อย่างเวลาจะจีบใครซักคนก็คือเดินรุกเข้าหน้าไปจีบเลย ถึงเนื้อถึงตัวมาก แต่ไอ้ท่าบุกเข้าไปหาเขาคือเขานึกว่าจะหาเรื่อง ไม่มีใครรู้สึกฟีลลิ่งโรแมนติกทั้งนั้นเพราะเจ้าตัวคือหน้าเครียดสุด แต่พอเปิดปากพูดก็คือเอ๋อแดกกันทั้งบริเวณ ชอบนะ จะจีบ เป็นคำพูดออริจินัลที่ได้ยินกันทุกครั้งที่เธอคิดจะเดินหน้าเข้าหาใคร ไม่มีบิดม้วนเขินอายอะไรทั้งนั้น เพราะเขินยาก หน้าแดงซักนิดหรือสีหน้าเปลี่ยนอารมณ์ก็ไม่มี เห็นจุ้ดจู๋ผู้ชายทั้งแท่งก็ทำหน้าเหม็นเบื่อใส่ ไม่มีความรุ้สึกหวือหวากับอะไรบะลั่กทั้งนั้นจนหลายคนมองว่าไร้อารมณ์ทางเพศ ก็ยอมรับว่าตัวโจเซลินตายด้านมาก ๆ นอกจากอารมณ์ความเก้วก้าดเหมือนซิกเนเจ้อก็แทบไม่มีอารมณ์อย่างอื่นที่แสดงออกมาแล้ว ยิ้มหรอหายาก หัวเราะหรออันนี้เหมือนต้องเอาหัวไปโขกกับหิ้งพระ ดีใจ เหอ ฝันเอาง่ายกว่า ไม่หือไม่อือกับมุขเสี่ยวที่สาดเข้ามาเพราะว่าไม่เข้าใจ ทานโทษนะคะ เห็นแบบนี้โจเซลินซื่อบื้อกว่าที่ทุกคนไว้ จะบอกไว้ตรงนี้ว่าโจเซลินเป็นผู้หญิงที่ไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่ หล่อนไม่ค่อยใช้หัวคิดเวลาทำอะไร เวลามีคนมาทำตัวอ้อร้ออ้อติกแสดงออกว่าชอบทำตัวเองก็คือไม่รู้ มีแต่ความคิดมันเป็นบ้าอะไรของมัน จากนั้นก็จะเมินเพราะรำคาญ (เอ่อ พี่คะ) คือความรู้สึกช้าเข้าขั้นมากเลยล่ะ

     ตลกร้าย เป็นพวกตลกหน้าตาย เหมือนคนที่พยายามจะทำให้บรรยากาศดีขึ้นแต่พอเปิดปากโพล่งขึ้นบรรยากาศแม่งก็ทวีความลบไปมากกว่าเดิม เอาเป็นว่าพี่ไม่เหมาะสำหรับเป็นคนตลก คือพี่ไร้อารมณ์ขัน พี่หัวเราะยาก แต่พี่ก็ไม่ใช่คนจริงจัง ไม่ชอบบรรยากาศเคร่งเครียดเท่าไหร่ ─โจเซลินเป็นผู้หญิงสายเท่ระเบิดระเบ้อ ใช้ชีวิตแบบชิคๆ ตามภาษาตัวเอง วันดีคืนดีคิดไปบิดเครื่องมอเตอร์ไบค์ก็มี แต่ถึงจะเท่ก็ไม่ใช่จำพวกขี้เก๊ก เสยผมล้วงกระเป๋า ยืนสุบบุหรี่อวดสาวอะไร จะเท่ก็ต้องมีขอบเขตไม่จำเป็นต้องไปทำร้ายปอดชาวบ้านหรือดูน่าหมั่นไส้เนอะ โจเซลินเป็นบุคคลที่ไม่จำเป็นต้องสร้างภาพลักษณ์ตัวเอง มีซิกเนเจ้อเป็นของตัวเองชัดมาก เธอเป็นตัวของตัวเอง ไม่คิดเลียนแบบใคร หรือคิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อใคร ใครมาบอกว่า ไผ่ เลิกชกต่อยเพื่อเราได้มั้ยอันนั้นอย่าหวัง ทีเธอยังไม่ชอบเวลาเราบอกให้เลิกแต่งหน้าเลย สิ่งที่ออกมาจากความเป็นตัวเองนั่นคือตัวเราที่ดีที่สุดแล้ว เชื่อพี่พี่เรียนมา─ โจเซลินเป็นสุดยอดหญิงแกร่งอึด ถึก ทน ทำทุกอย่างที่เป็นงานของผู้ชาได้อย่างสบายปร๋อไร้ปัญหา ทำได้จนแทบทุกอย่างยกเว้นยืนเยี่ยวอยู่อย่างเดียว ตรงจุดนี้หลายคนจึงชอบมองข้ามไปว่าเธอเป็นผู้หญิงแข็งแกร่งที่สามารถดูแลตัวเองได้ แต่ตัวโจเซลินเองยังจิตใจก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง แม้จะแสดงท่าทีเข้มแข็ง น้ำตาหนึ่งหยดจากเธอต้องแลกจากเลือดหัวสิบหยดของหล่อน ความจริงก็มีมุมอ่อนแอ โจเซลินเนี่ย เห็นแบบนี้เป็นขี้เหงาคนหนึ่ง ไม่ชอบถูกทิ้ง ไม่ชอบถูกเมิน ไม่ชอบถูกปล่อยปะละเลยความสำคัญ บางทีโดนทิ้งก็จะจ๋อยซึมลึกเป็นหมาหูลู่หางตก ดูไปดูมาก็เหมือนไอ้ลูกหมาตัวหนึ่งเหมือนกัน

ประวัติ :

     โจเซลิน เกรซเกิดในครอบครัวที่ค่อนข้างสมบุกสมบัน แถบชานเมืองที่ค่อนข้างห่างไกลจากตัวเมืองอยู่พอสมควร เธอเป็นลูกสาวคนเล็กของครอบครัวขณะที่มีพี่ชายอีกคนหนึ่งที่อายุห่างกันราวห้าปี ความสัมพันธ์ในครอบครัวของเธอค่อนข้างระหองระแหงนัก ไม่ได้รักใคร่กลมเกลียวกันเหมือนครอบครัวอื่น บิดามารดาหย่ากันตอนที่เธออายุได้เพียงแค่ห้าขวบปีเศษ ทั้งสองแยกทางกันทำให้โจเซลินได้ไปอยูกับผู้เป็นพ่อ ส่วนพี่ชายได้ไปอยู่กับผู้เป็นแม่ ลำพังตัวบิดาของเธอนั้นค่อนข้างมีฐานะปานกลาง เขาทำงานเป็นช่างกล เปิดโรงรับจ้างซ่อมเครื่องยนต์อยู่ติดกับตัวบ้าน บ่อยครั้งที่โจเซลินจะได้มานั่งมองอีกฝ่ายทำงานด้วยความสนอกสนใจแทนที่จะได้ไปวิ่งเล่นตามภาษาเด็กสาว หรือเล่นตุ๊กตากับเพื่อนสาวด้วยกัน พฤติกรรมของเธอแอบทำให้ผู้เป็นพ่อหนักใจอยู่บ้างเมื่อได้รับรู้ว่าลูกสาวที่ตัวเองเลี้ยงมากับมือเริ่มเปลี่ยนใจกลายไปเป็นชายหนุ่ม แน่นอนว่าเพราะโตมากับเครื่องยนต์ การเลี้ยงดูจากชายฉกรรจ์ก็ทำให้โจเซลินซึมซับนิสัยที่ค่อนข้างห่ามห้าวผิดกับเพศสภาพของตัวเองมาดำรงไว้อยู่ภายในตัว

เริ่มแรกตั้งแต่ตัดผมตัวเองให้สั้นลงอย่างไม่นึกเสียดาย กระโปรงภายในตู้เสื้อผ้าก็ถูกเธอเอาไปตัดเป็นผ้าเช็ดตีน หรือว่าบริจาคให้กับเพื่อนข้างบ้านไปจนหมดท่ามกลางน้ำตาที่หยดแหมะของผู้เป็นบิดาเพราะเสียดายแทนลูกสาวที่ไม่ใส่ใจอะไรเลย การเรียนของโจเซลินนั้นไม่ได้ดีมากนัก สังคมเพื่อนของเธอเป็นตัวหล่อหลอมเธอขึ้นมาด้วยอีกหนึ่งเหตุผล เมื่อเด็กสาวโตขึ้นก็ถูกพ่อส่งเข้ามัธยม ด้วยรูปลักษณ์ที่ดูแปลกตาไปจากคำนิยามถึงผู้หญิงสวยก็ทำให้มีหลายค่อนข้างจะเข้ามาค่อนแคะเธอในบ่อยครั้งบ่อยคราว ตอนนั้นเธอเองก็ยังเด็ก อารามความอดทนก็สั้นผิดปกติจึงเผลอมีเรื่องต่อยตีเข้าห้องปกครองกันอย่างว่าเล่น ล่าสุดที่เข้าหกปกครองก่อนจะถูกไล่ออกมาจากโรงเรียนเป็นครั้งแรกคือตอนที่โจเซลินน็อตหลุดไปต่อยลูกผู้อำนวยการดั้งหัก

ชีวิตของโจเซลินระหองระแหงอยู่พอสมควร ทรัพย์สินของบิดาก็ไม่ได้มีมากมายขนาดนั้นเนื่องจากอีกฝ่ายทำงานอยู่ที่โรงซ่อมรถ นานทีจะมีลูกค้าเข้า ตัวโจเซลินที่เพิ่งสร้างปัญหามาก็รู้สึกผิดอยู่มากพอสมควรถึงผู้เป็นบิดาจะไม่เอ่ยปากพูด แต่เธอก็รับรู้ว่าเขาต้องรู้สึกผิดหวังในตัวเธออยู่ไม่น้อยที่ทำตัวกลายเป็นเด็กมีปัญหาแบบนั้น หลังจากนั้นโจเซลินก็เลยพยายามทำตัวให้เรียบร้อย ไม่สร้างปัญหาให้ผู้เป็นบิดาจนกระทั่งเรียนจบ ผลการเรียนก็อยู่ในช่วงปานกลาง ไม่ได้โดดเด่นน่าภาคภูมิใจหรือว่าดูแย่อะไรมากขนาดนั้น ช่วงนั้นจำได้ว่าเป็นช่วงเข้ามหาวิทยาลัย เธอคิดจะแบ่งเบาภาระผู้เป็นพ่อ อยากจะสร้างความภาคภูมิใจให้อีกฝ่ายเห็น ผู้เป็นพ่อที่ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้มีแม่แต่เขาก็ทำตัวเป็นทั้งพ่อทั้งแม่ (แม่ที่เลี้ยงลูกด้วยลำแข้ง) ให้เธอมาโดยตลอด

ช่วงนั้นเธอพยายามอย่างหนักจนกระทั่งที่สุดโจเซลินก็สอบเข้ามหาวิทยาลัยบีได้ คณะวิศวกรรมศาสตร์ตามที่หวัง ในอนาคตจะได้มาสานต่ออาชีพของผู้เป็นพ่อที่เริ่มแก่ชราลงทีละนิดไปด้วย ระหว่างที่เรียนเอง เธอก็หางานพาร์ทไทม์แบ่งเบาภาระค่าใช้จ่ายของผู้เป็นพ่อไปด้วยเช่นกัน ชีวิตเรียกได้ว่าไม่สวยหรูมากนัก เพราะมันไม่ใช่ละครที่ทุกอย่างจะเป็นไปได้ตามใจสั่ง โจเซลินต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเอง ซึ่งบางครั้งบางคราวเด็กสาวก็อดหวนที่จะคิดถึงผู้เป็นแม่และพี่ชายที่ย้ายไปอยู่อีกรัฐหนึ่งไม่ได้ว่าป่านนี้จะเป็นเช่นไรบ้าง

รสนิยม : เนื่องจากอดีตเคยมีปมกับพวกผู้ชายบางคนที่ชอบค่อนแคะเรื่องบุคลิกภาพภายนอกของเธอมาทำให้ความสนใจทางเพศของโจเซลินเอนเอียงไปทาง เพศหญิง มากกว่า แต่ก็ไม่ได้ปฎิเสธอะไรหากว่าจะมีผู้ชายเข้าหา โอเคกับทั้งสองเพศแต่ไม่โอเคกับผู้ชายที่ชอบข่มเธอ เอาเป็นว่าไม่ต้องจีบเธอ เดี๋ยวเธอสนใจก็จีบเอง สเปคของตัวโจเซลินจะเป็นพวกที่ต้องไม่น่ารำคาญ ไม่งี่เง่าไม่งอแงง้องแง้งเอาแต่ใจตัวเอง  ไม่ต้องมาจู้จี้จุกจิกเธอตลอดเวลาเพราะเธอขี้รำคาญ อยากทำอะไรก็ปล่อยให้เธอทำและค่อยสนับสนุน ขณะเดียวกันก็คอยห้ามปรามเวลาที่เธอเดือดได้ เหมือนเธอเป็นไฟส่วนอีกฝ่ายเป็นน้ำเย็นที่คอยเข้าลูบปลอบประโลมมากกว่า รับเธอในมุมมองที่เป็นคนแบบนี้ ไม่ได้จำกัดอยู่ในคำนิยามผู้หญิงต้องสวยได้ อะไรก็ตามที่เป็นเธอก็เข้าอกเข้าใจ ซึ่งตัวโจเซลินถ้าทัชใจใคร จะแสดงออกอย่างเด่นชัด ไม่ว่าหมาก็มองออกว่าเธอจะอ่อนลงกับอีกฝ่ายมากเป็นพิเศษ ทั้งที่คนอื่นพูดใส่ห้วนสำหรับคนนี้ก็จะพยายามซอร์ฟลงมา อะไรที่ไม่เคยทำก็จะพยายามทำ ทำตัวส้นตีนกับคนทั้งโลกแต่อ่อนโยนกับเธอคนเดียวเพื่อให้เธอมีความสุขที่สุดในโลก เธออยากไปไหนทั้งที่ปกติไม่ชอบออกจากบ้านก็จะบิดมอเตอร์ไบค์พาเธอซ้อนไปเที่ยว เธออยากกินนั่นก็จะป้อน เวลาเธอกินเลอะก็จะเช็ดปากให้ เธออยากให้หวีผมให้ก็จะทำ อยากให้เช็ดผมให้ก็ทำได้ จะอ่อนโยนกับคนนี้มากเป็นพิเศษจนเรียกได้ว่าสองมาตรฐานกับคนรอบข้างไปโดยสิ้นเชิง อยากได้อะไรก็แค่บอกจะหามาให้หรือว่าถ้าต้องการความช่วยเหลือก็คือจะรีบผึงออกไปทันที 

( เป็นผู้หญิงที่เวลาอยู่กับผู้หญิงด้วยกันจะคงคาร์แร็กเตอร์สาวออกผัวค่ะ หรือต่อให้อยู่กับผู้ชายบางทีก็สาวออกผัวเหมือนกัน (...) ถ้าเธอเจ็บข้อเท้าเราก็จะอุ้มเธอแม้ว่าเธอจะเป็นผู้ชาย )

ชอบ : บิ๊คไบค์ / มอเตอร์ไบค์ , พื้นที่สงบไม่วุ่นวาย , ลมเย็น ๆ , อากาศเย็น , นมสตอเบอร์รี่ , เครื่องประดับสีเรียบ ๆ , นอน , เวลาว่าง , ชอบสัตว์เล็ก ๆ น้อย ๆ 

ไม่ชอบ : คนน่ารำคาญ , พวกผู้ชายบางคนที่ชอบข่ม , เด็ก , อากาศช่วงร้อนอบอ้าว , ผัก , กลิ่นน้ำหอมฉุน ๆ , เครื่องสำอางหรือความสวยงาม , งานบ้านงานเรือน / งานเย็บปักถักร้อย , เรื่องยืด ๆ ยาว ๆ 

งานอดิเรก : หายใจทิ้งไปวัน ๆ 

เพิ่มเติม : 

- มีความสามารถในการประดิษฐ์พวกของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากการที่ดูพ่อต่อเครื่องกลซ่อมเครื่องกลมาตั้งแต่ยังเด็ก มีความรู้ทางด้านวิทยาการพวกนี้ค่อนข้างสูง

- เกิดช่วงฤดูร้อนแต่ดันไม่ชอบฤดูร้อน

- นิสัยโดยรวมคือเป็นหมาตัวโตหน้าดุแต่ความจริงหัวใจคิตตี้

- ถ้าเปรียบว่าเมลิสันเป็นบุคคลที่แมสมากในโลกโซเชียล ตัวโจเซลินจะนูกูมากจนถึงมากที่สุด ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักกับใครมากนักแต่ว่าด้วยความที่หน้าตาค่อนข้างดี เวลามีคนมองก็เลยมักจะเป็นที่ต้องตาชาวบ้านทั้งที่ไม่รู้จักนั่นแหละ

- ไม่เคยแตะเหล้าเลยทั้งชีวิต เห็นหน้าดุแบบนี้ความจริงไม่ใช่แบดเกิร์ล ไปงานปาร์ตี้งานสังสรรค์ความจริงจิบแค่น้ำผลไม้เท่านั้น ( ดังนั้นตัวโจเซลินเลยคออ่อนมาก )

- ความน่ารักอยู่ตรงนี้ไม่ชอบกินของขม เครื่องดื่มที่เป็นสุดที่รักคือนมสตอเบอร์รี่แบบกล่องตามร้านสะดวกซื้อ เอานมสตอเบอร์รี่ล่อจีบได้ใจอ่อนมาก

- มีวิธีการตอนขอให้คนที่อยู่ด้วยแบบคนปากแข็ง ไม่บอกหรอกว่าอยากให้อยู่แต่มือก็คือจับชายเสื้อเขาไม่ยอมปล่อย ก็ไม่อยากโดนทิ้งทำยังไงได้ แต่ถ้าเขาบังคับให้ปล่อยก็จะกำแน่นมากกว่าเดิม ถ้าเห็นหูได้ก็คือจะลู่ตกเป็นหมาหงอย

- งานพิเศษคืองานตามพวกร้านสะดวกซื้ออะไรเทือกนั้น ปัจจุบันกำลังหางานเพิ่มอยู่ อีกนิดคิดว่าจะไปเป็นพนักงานยกของอยู่รอมร่อแล้ว