คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : อินเดกซ์คัมภีร์คาถาต้องห้าม เล่ม 1-11 แม่ชีกินแมวผู้แสนจืดจาง
สำนักพิมพ์: Animag
ราคาปก: 150-190 บาท
แนวเรื่อง: Action, Comedy, Fantasy, Romance, Science Fiction
แต่งเรื่อง: Kazuma Kamachi
Illustration: Kiyotaka Haimura
สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 22 เล่มจบแล้ว มีภาคเสริม 2 เล่ม ภาคแยก 2 เล่ม นิยายภาคต่อออกมา 11 เล่ม ยังไมจบ ทำอนิเมไปสองภาคแล้ว และมีแตกไลน์มังงะกับมูวี่อีกซึ่งเยอะซะจนยากที่แจกแจงได้หมด ดูหน้าปกนิยายภาคหนึ่งทุกเล่มได้ที่นี่ครับ
เรื่องย่อ:
จู่ๆ แม่ชีชุดขาวบริสุทธิ์ก็หล่นจากฟ้ามาอยู่ที่ห้องของตนเอง
“เวอร์แล้ว…”
คามิโจ โทมะพึมพำอย่างไม่เชื่อสายตา และเด็กสาวในชุดแม่ชีก็ยังบอกอีกว่าเธอหนีออกมาจากโลกแห่งเวทมนตร์อันลี้ลับ… ทว่าที่นี่คือนครการศึกษา เมืองซึ่ง “พลังพิเศษ” ได้รับการยอมรับว่าเป็น “วิทยาศาสตร์สาขาหนึ่ง” และต่อต้านเรื่องลี้ลับเหนือวิทยาศาสตร์คามิโจนั้นยังไม่ปักใจเชื่อในพฤติกรรมและคำพูดของเด็กสาวปริศนาซึ่งเรียกตัวเองว่า “อินเดกซ์” ทว่าระหว่างนั้น “ผู้ใช้เวทมนตร์” ตัวจริงเสียงจริงก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าทั้งคู่…!
เรื่องราวแอ็คชั่นในรั้วโรงเรียนจากนักเขียนดาวรุ่งหน้าใหม่เริ่มขึ้นแล้ว ณ บัดนี้!
ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ: คงไม่ต้องพูดอะไรมากเรื่องเนื้อหาของนิยายเล่มนี้ เพราะต่อให้เป็นคนที่ไม่รู้จักนิยายก็น่าจะรู้จักเรื่องนี้ในระดับหนึ่ง เพราะเป็นเรื่องที่มีชื่อเสียง และทำออกมาหลาpเวอร์ชั่นทั้งอนิเม มังงะ ภาคหลัก ภาคเสริม ภาคแยกเต็มไปหมด ในบทความนี้ผมอยากพูดหรือ (หรือบ่นถึง) บางประเด็นของนิยายเรื่องนี้ครับ
เป็นนิยายที่ไม่น่าได้อ่านแบบลิขสิทธิ์หรอก ปัจจุบันเรื่องอินเด็กซ์ตีพิมพ์ในไทยได้เกือบ 2 ปีเป็นจำนวน 11 เล่ม (เฉลี่ยสองเดือนออกเล่มน่าจะเป็นไลท์โนเวลที่ทำสถิติออกถี่ที่สุดแล้วมั้ง) และยังเป็นหนึ่งในนิยายขายดีเรื่องหนึ่ง แต่ย้อนกลับไปก่อนหน้านั้นนิยายเรื่องนี้เคยถูกจัดในกลุ่มนิยายที่ไม่น่าจะได้ LC มาแปลขายในประเทศไทย ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนจะมีคนติดตามเรื่องนี้จากเวอร์ชั่นอนิเมและมังงะอยู่จำนวนหนึ่งแล้วก็ตาม สาเหตุก็เพราะคนมองว่าการตลาดนิยายแปลสมัยนั้น จะหลีกเลี่ยงนำเข้านิยายที่ตีพิมพ์มานาน หรือพิมพ์ออกมาหลายเล่ม เพราะต้องใช้เวลายาวนานกว่าจะตามต้นฉบับได้ทัน ซึ่งระหว่างนั้นคนอ่านอาจจะรู้สปอยเนื้อเรื่องล่วงหน้าไปมากแล้วจนไม่มาซื้อฉบับแปลไทย แต่ปัจจุบันนิยายที่ตีพิมพ์ต่อเนื่องมายายนานกลับเป็นสนใจของสำนักพิมพ์ไทย เพราะการได้ตีพิมพ์ออกมาหลายเล่มเป็นการการันตีคุณภาพในระดับหนึ่ง และยังมีหนังสือมาแปลได้เรื่อยแม้ว่าต้นฉบับนิยายที่ญี่ปุ่นจะเกิดการดองก็ตาม
แค่เดือนแรกของการจำหน่าย a-plus ก็ปล่อยออกมาสามเล่มเลยครับ
นิยายดังที่ติดท็อปชาร์ท ตลอดการตีพิมพ์ถึงสิบปี บ่อยครั้งที่นิยายเรื่องนี้จะติดอันดับนิยายยอดนิยม หรือนิยายขายดีของชาร์ทต่างๆ จะได้อันดับสูงหรือต่ำแล้วแต่ ซึ่งสาเหตุที่นิยายเรื่องนี้ฮิตติดลมบนก็มีอยู่หลายประการครับ
นักเขียนเพาว์เวอร์สูง นับจากที่ตีพิมพ์เล่มแรกจนถึงปัจจุบัน อาจารย์ Kazuma Kamachi ได้เขียนเรื่องอินเด็กซ์รวมภาคหลัก ภาคแยก ภาคเสริม ก็เป็นจำนวนประมาณ 35 เล่ม ตกเฉลี่ยก็ปีละประมาณ 3-4 เล่มซึ่งถือเป็นจำนวนที่เยอะพอดู (นักเขียนไทยออกได้ปีละเล่มก็เจ๋งแล้ว) ยิ่งในช่วงนั้นคนเขียนยังมีการทำนิยายเรื่องอื่นด้วยเช่น Heavy object ด้วยถือถือว่านักเขียนมีเพาเวอร์ในการเขียนที่สูงมากครับ
Heavy Object นิยายแนวไซไฟ สงครามที่ผมแนะนำให้อ่านครับ
เนื้อเรื่องที่อลังการ เนื้อเรื่องของอินเด็กซ์ส่วนใหญ่จะเป็นไปตามพล็อตเดิมๆคือ ตัวเอกไปพบเจอหญิงสาวที่กำลังลำบากจึงเข้าไปช่วย แล้วก็ต้องไปพัวพันกับปัญหายุ่งยากต่อสู้ที่เป็นผู้มีพลังจิต และผู้ใช้เวทมนต์ โดยจะเวียนนางเอกที่เป็นตัวละครหลักแต่ละเล่มไปเรื่อย (บางเล่มอาจจะเปลี่ยนมุมมองเป็นตัวละครอื่น หรือเอาสาวๆจากเล่มก่อนมาโผล่รวมกัน) เป็นแนวรวมมิตรแฟนตาซีไซไฟ ที่สมัยนี้มีกันเกร่อครับ เพียงแต่เรื่องนี้ค่อนข้างทำได้อลังการมาก มีตัวละครเป็นจำนวนมาก ตัวละครแต่ละก็ปูภูมิหลังและประวัติแน่นเอี๊ยด ทำให้บางตัวละครสามารถมีภาคแยกของตัวเองด้วยซ้ำ แต่ถึงแม้ว่าเรื่องนี้จะมีตัวละครจำนวนมากและเนื้อหาที่ซับซ้อน แต่การดำเนินเรื่องก็ไม่เป็นภาระแก่ผู้อ่านหรือทำให้งงแต่อย่างใด นิยายแต่ละเล่มจะวนเวียนกับประเด็นหลัง และการเล่าเรื่องจะเป็นคอมาดี้สลับกับแอคชั่นและดราม่า ทำให้อ่านได้เรื่อยๆ
ตัวละครในเรื่องบางส่วน
แฟนคลับของบิริบิริ บิริบิริ เปรี๊ยเปรี๊ย เรลกัน คือฉายาของตัวละครหญิงนามมิซาะกะ มิโคโตะ ซึ่งเป็นตัวละครหญิงที่ได้รับความนิยมมาก ชนิดที่ว่าคนที่ไม่รู้จักนิยายเรื่องนี้ก็น่าจะพอเห็นภาพเธอมาบ้าง จนมีภาคแยกของตัวเองทั้งเวอร์ชั่นอนิเมและนิยาย และยังปรากฏในรูปของสินค้าต่างๆที่เกี่ยวกับเธออีกมากมายทั้ง ฟิกเกอร์ หมอนข้าง และกางเกงใน!!! ลักษณะของมิโคโตะคือสาวม.ต้นทอมบอย ซึนเดเระ รสนิยมชอบของเด็กๆ และเป็นตัวละครหญิงที่มีสถานะทางสังคมสูงแต่กลับไปหลงรักพระเอกที่สถานะสังคมต่ำกว่า และฉากอวยที่โผล่มาบ่อยๆเนื่องจากเป็นลูกรักของคนเขียน ลักษณะเหล่านี้ได้ขโมยหัวใจใครหลายคน จนกลายมาเป็นแฟนของนิยายเรื่องนี้
ความสามารถของเธออยู่เลเวล 5 แค่ความน่ารักอยู่ในระดับไม่สามารถประเมินได้
To Aru Kagaku no Railgun ภาคแยกที่มิโคโตะเป็นตัวเอก
เน้นขายที่ตัวละครสาวๆน่ารักจำนวนมาก
ภาคนี้มีสาวๆแจ่มหลายคน
น้องเทลพอร์ต ผู้ติดตาม ตัวชง ที่ขยายความมีสเน่ห์ของบิริบิริ ให้มากขึ้น
อินเด็กซ์นางเอกที่แสนจืดจาง หรือแฟนๆชาวไทยรู้จักในนามแม่ชีกินแมวหรือแม่ชีโลลิ ตัวละครที่น่าจะถูกวางตัวให้เป็นนางเอกหลักของเรื่อง เพราะปรากฏตัวมาตั้งแต่เล่มแรก และเป็นตัวละครหญิงที่อาศัยร่วมห้องกับพระเอก แต่ฐานะตัวละครนางเอกนั้นผมถือว่าเธอล้มเหลวสิ้นดี เพราะนอกจากความเด่นของเธอจะโดนบิริบิริแย่งไปกินแล้ว (ยิ่งดูจากจำนวนโดจินด้วยแล้วเรียกว่าทิ้งกันไม่เห็นฝุ่น) ความสัมพันธ์ของเธอกับพระเอกก็มีพัฒนาการที่ค่อนข้างช้า ทั้งคู่มันทะเลาะด้วยประเด็นเดิมซ้ำๆโดยไม่มีอะไรแปลกใหม่ กลับกันฉากของโทวมะกับมิโคโตะมักจะมีปฏิกริยาทางเคมี (ฉากพระนางระหว่างหนุ่มบื้อกับสาวซึน) ที่ทำให้คนอ่านตื่นเต้นอยู่ตลอด
แม่ชี โลลิ นิสัยตะกละ ค่อนข้างซำ้ซ้อนกับมาเรียจากเรื่องไร้เพื่อนนะ
เนื้อฟ้ายังมีฟ้า จืดจางยิ่งกว่าแม่ชีคือมิโกะ
ช่วงแรกๆบางเล่มเธอไม่มีบทด้วยซ้ำ เล่มหลังถึงจะมีบทออกมาและมีฉากต่อสู้บ้างแต่ก็เหมือนกับตัวประกอบ หรือตัวละครทำหน้าที่อธิบายเรื่องเวทมนต์ให้พระเอกฟังเท่านั้น ทั้งๆที่เธอเป็นตัวละครที่มีวัตถุดิบในการนำมาเล่นได้ค่อนข้างเยอะ ทั้งความจำสมบูรณ์แบบ อดีตอันโหดร้าย ความรู้เรื่องตำราเวทมนต์ทั้งสามแสนเล่ม รวมทั้งรูปลักษณ์แบบโลลิ (อันนี้ถือเป็นลักษณะที่สำคัญมาก แต่ประเด็นนี้ก็ดันโดนอาจารย์โลลิแย่งซีนอีก) แต่คนเขียนก็ไม่นำจุดเหล่านี้มาชงสักเท่าไหร่
คันซากิ คาโอริอีกหนึ่งตัวละครที่มีสเน่ห์ แต่กลับไม่ค่อยมีบท
คามิโจว โทวมะ สุภาพบุรุษ? ที่สามารถต่อยหน้าสาวได้ หนึ่งในของขึ้นชื่อของนิยายเรื่องนี้ก็คือฉากที่พระเอกของเรื่อง คามิโจว โทวมะ หรือที่รู้จักนามหัวเม่น ประเคนหมัดใส่ใบหน้าของใบหน้าของผู้ร้าย และเนื่องจากตัวร้ายของเรื่องนี้มีความหลากหลายสูงมาก คนที่ถูกหัวเม่นต่อยหน้าจึงมีครบเกือบทุกประเภท ทังจอมเวทย์ นักเล่นแร่แปรธาตุ ผู้มีพลังจิต ฆาตกรโรคจิต นักบวช เด็ก คนแก่ ผู้ชาย ผู้หญิง และคนท้อง!!!
ต่อยไม่เลือกทั้งผู้ชาย
ผู้หญิง
ทั้งคนแก่ (หงอก)
ทั้งโลลิอกแบน
หรือพี่สาวอกโต ล้วนถูกปฏิบัติอย่างเท่าเทียม
การต่อยไม่เลือกหน้าของหัวเม่นเคยเป็นประเด็นถกเถียงในบางเว็บบอร์ด ว่าเอ็งเป็นพระเอกประเภทไหน ถึงต่อยหน้าผู้หญิงซะเต็มรักขนาดนั้น ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษบ้างหรือไง ซึ่งประเด็นนี้ผมค่อนข้างเห็นใจพระเอกนะ เพราะเรื่องนี้ศัตรูที่ผู้หญิงแต่ละคนหัวเม่นล้วนมีความสามารถไม่ธรรมดา ขณะที่พระเอกมีแค่มือขวาที่ลบพลังพิเศษเมื่อสัมผัสถูก และฝีมือในการชกต่อยที่อยู่ในเกณฑ์ดี วิธีการต่อสู้ของเขาจึงไม่มีอะไรมากไปกว่าการประเคนหมัดขวาใส่จุดอ่อนของคู่ต่อสู้อย่างใบหน้าเท่านั้น
สุภาพบุรุษซันจิ ที่แม้ตัวจะตาย ก็ไม่ยอมทำร้ายผู้หญิง
เรื่องนี้ไม่ใช่แนวฮาเร็ม มี่เรื่องหนึ่งที่ผมอยากชี้แจงกับเรื่องนี้ คือมันไม่ใช่แนวฮาเร็มนะครับ ถึงแม้ว่าหลายคนจะบอกว่ามันเป็นฮาเร็ม และมีตัวละครหญิงหลายคนชอบพระเอก แต่เท่าที่อ่านมาเรื่องนี้ไม่ให้อารมณ์แบบแนวฮาเร็มเลยสักนิด เพราะถึงพระเอกมักจะสละชีวิตชีวิตสวยสาวๆหลายคน แต่ก็ทำเพราะพระเอกเป็นคนดีมีคุณธรรมน่าชื่นชม ไม่ให้เพราะพระเอกมีอารมณ์ผูกพันกับสาวคนไหนแต่อย่างใด บรรดาสาวๆที่ถูกช่วย แม้จะเริ่มปลื้มพระเอกบ้าง แต่ไม่มีใครมาใช้ชีวิตร่วมกับพระเอกเลยนอกจากแม่ชี
สาวๆในรูปกว่าครึ่งเคยถูกหัวเม่นต่อยมาแล้ว
ตอนที่ผมอ่านเล่มนี้ช่วงแรกนี่ค่อนข้างประทับใจกับความทุ่มเทในการช่วยหญิงสาวของหัวเม่น ประโยคปักธงบางประโยคก็ทำผมประทับใจมาก แต่พออ่านไปหลังๆไม่รู้ว่าเพราะมันเริ่มวนเวียนซ้ำซาก หรือผมอ่านมากจนชาชิน ความประทับเลยไม่ค่อยมากเท่าตอนแรก
ระดับความพึงพอใจ: ถ้าดูเฉพาะเล่มล่าสุดผมให้ 3/5 แต่ถ้ารวมทั้ง 11 เล่มผมให้ 3.5/5 ครับ
ความคิดเห็น