คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 : Frist Mission! 100%
“ผ...ผอ.!!!” ทุกคนหันหน้ามาหาชายร่างสูงที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ข้างหลัง ด้วยสีหน้าตื่นตระหนก บ้างดวงตาเบิกโพลงเหมือนเห็นผี บ้างก็ตกใจเป็นไก่ตาแตกทำอะไรไม่ถูก ถ้าหายตัวได้คงอยากจะหายไปจากโลกนี้กันซะเลย
“เฮ้! พวกเธอฉันยังไม่ตายน่ะ ทำหน้ายังกับว่าเห็นผี =_=”
“นั่นน่ะหรอ ผอ. โรงเรียนนี้”
อคาเดมิกทั้งสองรีบลงมาจากต้นไม้ และวิ่งตรงไปยืนตรงหน้า ผอ. โดยไว
“พวกเธอคือเด็กที่อาเจนต้าพูดถึงสิน่ะ.....” ผอ. มองเด็กทั้งสองตั้งแต่หัวจรดเท้า และย้อนขึ้นมา ก่อนจะ เดินวนรอบตัวเด็กทั้งสองพร้อมหยิบกระดาษอะไรบางอยากออกมา
“พวกเธอคงเป็นเด็กที่เจ้าตัวประหลาดที่ตกมาที่โรงเรียนเราตกมาเมื่อวันก่อนสิน่ะ...” ผอ. ชี้ไปที่หุ่นยนต์รูปร่างประหลาด มีลูกตากลอกไปมา ไม่มีแขนไม่มีขา แต่สามารถขัยบไปมาเคลื่อนที่ได้
“นั้นมัน!!” เด็กทั้งสองรีบวิ่งไปหาหุ่นยนต์ประหลาดนั้น พร้อมพูดคุยอะไรบางอย่าง
ชิ้ง~!
เกิดเสียงประหลาดขึ้น พร้อมอคาเดมิกทั้ง 2 มีลำแสงสีฟ้าพุ่งออกมาจากตัว
“เลเวลอัพแล้ว ^O^” มาริลพูด
“เลเวล....อัพ ?” เจสซิก้าพูดและหันไปมองหน้าทุกคน แต่ทุกคนก็ได้แต่ส่ายหน้าไปมา
“พวกเธอพึ่งเข้ามาโรงเรียนนี่ใหม่สิน่ะ เลยไม่รู้เรื่องพวกนี้....” อาเจนต้าหยิบสมุดบางอย่างออกมา “ถ้าพวกเธอเลเวลอัพ พวกเธอจะมีความสามารถพิเศษเพิ่มขึ้น และการที่จะได้เลเวลนั้น พวกเธอต้องทำภารกิจที่หาได้จากสถานที่ทั่วไปและภารกิจทุกภารกิจนั้นพวกเธอจะได้ค่าประสบการณ์ ถ้าพวกเธอสะสมค่าประสบการณ์มากจนถึงระดับหนึ่งพวกเธอก็จะสามารถเลเวลอัพได้ ซึ่งตอนนี้ระดับเลเวลของพวกเธอนั้นน่าจะอยู่ที่ระดับเลเวลที่ 2 น่ะ...” พูดจบอาเจนต้าก็โยนสมุดนั้นทิ้งข้างทางทันที
“พวกเราน่ะระดับเลเวล 5 แล้วน่ะคะ >.O”
“ดีจังเลยน้า~”
ผอ. เดินตรงมาหาพวกเด็ก ๆ ที่ยืนล้อมต้นไม้อยู่ พร้อมยื่นม้วนกระดาษบางอย่างสองม้วนให้เด็ก ๆ พวกนั้น
“และนี่ก็คือเควสแรกของพวกเธอน่ะ ^^”
“เควสแรก!!! *0*” ทุกคนตาลุกวาว
“โดยเควสที่ฉันจะให้ไปทำนั้น พวกเธอต้องแบ่งไปเป็นกลุ่ม กลุ่มละ 4 คน ฉันจะแบ่งให้ละกัน อืม........ยังไงดีน้า.............กลุ่มแรก ชิโนะ เลม่อน โรส และชิลลี่ละกันน่ะ”
“เย้! ชิโนะจังเราได้อยู่กลุ่มเดียวกันด้วย >3<” เลม่อนรีบวิ่งไปเกาะแขนชิโนะ
“ส่วนคาม่อน สตรอม เจสซิก้า เฟล พวกเธอเป็นกลุ่มที่ 2 น่ะ”
“ก็ได้นี่...” คาม่อนเหล่ตามองสมาชิกที่เหลือของกลุ่มตนเอง
1 ชั่วโมงผ่านไปไวเพราะโกหก!
ตอนนี้ทั้ง 2 กลุ่มได้ยืนมาหยุดอยู่ที่ปากทางเข้า Shadow Forest Trail ทุกคนดูตื่นเต้นนิดหน่อย เพราะพึ่งได้ออกมาจากโรงเรียน และกำลังจะมุ่งตรงเข้าไปสู่ดันเจี้ยนแรกที่พวกไม่อาจรู้ได้ว่าภายในนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ น่ากลัวและอันตรายเพียงใด
“งั้นไปคนละทางละกันพวกนาย ถ้าเคลียร์บอสได้แล้วไปเจอกัน ปลายสุดของดันเจี้ยนน่ะ” ชิโนะพูดพร้อมชี้เข้าไปในป่า
“อืม..”
คาม่อนพูดก่อนจะเดินเข้าไป พร้อมเจสซิก้า สตรอม และเฟล เดินตามไปติด ๆ
“งั้นพวกเราไปกันบ้างเลยดีกว่าน้าชิโนะจัง~~~ >O<” เลม่อนจับแขนชิโนะเขย่าไปมาจนชิโนะแทบเซลงไปกองกับพื้น
“อ่า ๆ งั้นพวกเราไปกันบ้างเถอะ” ชิโนะเดินนำกลุ่มที่ 1 เดินเข้าไปในป่าบ้าง ในนั้นทั้งมืด แต่พอมีแสงนิดหน่อยทำให้ยังมองเห็นอะไรอยู่บ้าง
โฮ่ง ๆ กรรรรซ์!!
สัตว์หน้าตาประหลาดตีรีเล็กไม่มีตาดำ ปากกว้างยาวถึงตัว มีฟันแหลมคม และที่สำคัญมันมีขาแต่ 2 ขาหลังเท่านั้น สัตว์ประหลาดนั้นจำนวน 4-5 ตัวกระโดดหยอง ๆ มาหาพวกชิโนะ
“กรี๊ด! นั่นมันตัวอาราย =[]=”
“เจ้าตัวนั้นน่ะ มันเรียกว่า Hound ระวังให้ดี ๆ ละพวกนี้ถึงจะดูไม่ค่อยมีอันตราย แต่มันก็ทำร้ายเราได้น่ะ” โรสกางสมุดเวทย์มนต์ และหยิบ คทาออกมาตั้งท่าเตรียมพร้อม
“เจ้าตัวพวกนี้น่ะหรอ.... จะทำอะไรพวกเราได้อ่า =w=” ชิโนะเดินตรงไปหาพวก Hound โดยไม่สนใจคำที่โรสพูดเลยสักนิด
“เห็นมั้ยไม่เห็นจะมีอะ....”
หงับ!
Hound ตัวนั้นกระโดดงับแขนของชิโนะ
โอ๊ย!
พลั่ค!
Hound อีกตัวกระโดดกระแทกเข้ากับหน้าชิโนะเต็ม ๆ จนล้มหงายท้อง ส่วนพวกเลม่อน โรส และชิลลี่ยังคงตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้นเล็กน้อย
แง่ง ๆ !
Hound ตัวที่ 3 กระโดดพร้อมแยกเขี้ยวที่แหลมคมตรงมาที่ชิโนะที่กำลังพยายามยันตัวลุกขึ้น
ฉึก!
ลูกธนูพุ่งชนทะลุตัว Hound ไปจนทำให้ Hound ติดไปกับลูกธนูและปักอยู่กับต้นไม้แถว ๆ นั้น พวก Hound ที่เหลือต่างมองไปที่เลม่อนเป็นตาเดียว
โฮ่ง ๆ !!! กรรรรซ์!!!
เหล่า Hound ที่เหลือวิ่งเข้าโจมตีเลม่อน ทันที
“Flame worm!” ลูกไฟขนาดเล็กพุ่งเข้าใส่พวก Hound จนกระเด็นไปสองสามตัว
เป้ง!
“เฮ้! ระวังบ้างสิ!” ชิลลี่เอาโล่ปัด Hound ที่กระเด็นมา
ก๊าซซซซซ!!
พวก Goblin สีเขียวจำนวนมากได้ยินเสียงพวก Hound จึงได้วิ่งมาดูเหตุการณ์แล้วพบเข้ากับพวกของชิโนะ เลยเข้าจู่โจมทันที
“เอ้าลุกซะจะนั่งอยู่อีกนานมั้ยฮึ!” เลม่อนยื่นมือมาให้ชิโนะ
“พักหน่อยก็ไม่ได้เลยน้า~” ชิโนะหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะรับมือนั้นไว้ แล้วเลม่อนก็ดึงตัวชิโนะจนลุกขึ้นมาได้อีกครั้งหนึ่ง
“คราวนี้น่ะ............เอาจริงละน่ะ” ชิโนะชักดาบออกมาก่อนที่เหล่านักรบกลุ่มที่ 1 จะพุ่งเข้าหาเหล่า Goblin ที่พุ่งตรงมาหาพวกเขา
ตัดมาที่นักรบกลุ่มที่ 2 ที่ได้จบเขตที่สองของดันเจี้ยนแล้ว
“ชิ! เจ้าตัวพวกนี้น่ะหรอที่บอกว่าน่ากลัวน่ะ” เจสซิก้าเอาเท้าเหยียบ Goblin ที่นอนกองอยุ่ที่พื้น
“นี่มันแค่น้ำจิ้มน่า ของจริงน่ะมันอยู่ข้างหน้าเราต่างหาก”
“นี่ภารกิจบอกว่าให้เราจัดการบอสออค แล้วให้เราไปเก็บสปอร์เห็น Love’ Mushroom แถว ๆ นั้นมาด้วยน่ะ”
สตรอมหยิบกระดาษภารกิจมาอ่านอีกรอบ
“ทำไมฉันได้ยินชื่อแล้วรู้สึกเหมือนจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นเลยแฮะ =_=”
“เอาน่ามันเป็นภารกิจแรกนี่นาน่ะ” เฟลพูด
“งั้นอย่ามัวชักช้าเลยไปกันเถอะ...”
คาม่อนเดินนำไปที่ลานกว้างที่มี Gobiln จำนวนมาก และตรงสุดแมพก็มีบอสออคตัวใหญ่สีเขียวยืนจ้องพวกคาม่อนอยู่ และข้าง ๆ ตัวออคนั่นก็คือ Love’Mushroom ที่ภารกิจในกระดาษระบุไว้นั่นเอง
กลับมาที่เหล่านักรบกลุ่มที่ 1
หลังจากเวลาผ่านไปไม่นาน พวกชิโนะก็ได้เคลียร์โซนแรกของดันเจี้ยน ได้สำเร็จแล้ว และกำลังจัดการกับกลุ่ม Goblin ในโซนที่สอง
“HeavySlash!” ชิโนะง้างดาบขึ้นแล้วฟันเข้าปะทะกับกลางตัวของ Goblin ตัวสุดท้ายที่ขว้างเส้นทางอยู่ จนลอยไปไกลก่อนจะสลายหายไปเป็นขัวญสีดำ
“จะถึงแล้วสิน่ะ”
“จะว่าไปแล้ว” ชิลลี่หยิบกระดาษภารกิจขึ้นมา “ในนี้บอกว่าให้เราเก็บสปอร์ Love’Mushroom ไปด้วยน่ะ -0-”
“ชื่อมันฟังแหยง ๆ แปลก ๆ แหะ =_=” เลม่อนพูด
ชิโนะเดินไปตรงสุดทางเข้าสู่โซนที่สามด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มเหมือนปกติ พร้อมชี้ไปตรงกลางกลุ่ม Goblin ที่มี ออคตัวเขียวตัวใหญ่ยืนอยู่
“เอาละพวกเราไปล่าเจ้านั่นกัน และเก็บสปอร์เห็ดกลับไปกันเถอะ ^_^”
“เฮ้!!”
ทุกคนตะโกนก้องพร้อมกัน เตรียมอาวุท และตรงดิ่งตรงไปที่พวก Goblin ตรงลานกว้างทันที
....หลังก้อนหินใหญ่ตรงลานกว้างที่พวกชิโนะเข้าจู่โจมเมื่อครู่....
“มากันแล้วสิน่ะ... ลิมิเน็ตเตรียมตัวละ...” เด็กชายที่นั่งอยู่ข้างหลังแท่นหินพูดกับบุคคนอีก 3 คนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ “พวกเรา.....เตรียมตัวต้อนรับแขกคนสำคัญหน่อยเร็ว หึหึ!” ร้อยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนใบหน้า พร้อมเสียงหัวเราะเบา ๆ
“ย้ากกกกก!” ชิโนะง้างหมัดข้างขวาขึ้นต่อยออคจนเซถอยหลังไป
“ฮ่า!” เลม่อนง้างคันธนูก่อนจะปล่อนศร พุ่งตรงด้วยความเร็ว เจาะทะลุเกราะของออคจนแหลก
“Poison!” โรสวางพิษลงไป เข้าคอมโบใส่ออคเป็นชุดที่ 3
“Lightning!” ชิลลี่ฝาดสายฟ้าใส่มอนรอบข้าง ทำให้ติดสถานะช๊อตกันเป็นพัลวัล
“จบแค่นี้ละน่ะ ย้ากกกกก!!!” ชิโนะ กระโดง้างดาบเข้าใส่ออค
ตูม!!!!!
พลั่ค!
ชิโนะ โรส ชิลลี่ เลม่อนถูกคลื่นพลังบางอย่างปัดจนปลิวไปติดกับจนสุดแมพ พร้อมกับร่างของออคที่ปลิวไปก่อนจะสลายกลายเป็นขวันสีดำลอยหายไป
“หึหึ! ….” เสียงหัวเราะดังมาจากข้างหลังของแท่นหินใหญ่ พร้อมกับกลุ่มคน 4 คนที่เดินตรงมาหยุดอยู่ตรงหน้าชิโนะ และคนอื่น ๆ
“พ....พวกนายเป็นใคร” ชิโนะแหงนหน้ามองบุคคนปริศนา 4 คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา
“นายไม่จำเป็นต้องรู้หรอก.....!!!” ดาบเล่มยักกำลังชี้มาที่หน้าของชิโนะ พร้อมเงาของจันทร์ที่ค่อย ๆ ส่องมาเรื่อย ๆ เผยใบหน้าของคนทั้ง 4 นั้นจนเห็นได้อย่างชัดเจน
“นายคือ....” ชิโนะเงียบไป
“นึกออกแล้วหรอ ‘น้องชาย’ หึ! นึกว่าจะจำพี่ชายร่วมท้องกันไม่ได้ซะแล้วน่ะ...” ชายถือดาบหน้าตารูปร่างคล้ายชิโนะ สวมเสื้อคลุมสีดำ ดวงตาสีแดงส่งสายตาดูถูก มาที่พวกชิโนะ พร้อมดาบเล่มยักษ์ที่จ่ออยู่ตรงหน้าของพวกเขาส่องประกายสะท้อนแสงจันทร์
“ลิมิเน็ต ลิเลีย ครูซ พวกแกยังจำน้องชายที่ไม่ได้เรื่องของฉันได้ป่ะวะ!” ชายที่ถือดาบอยู่แสยะยิ้มพร้อมหันหน้าไปถาม 3 คนที่เหลือที่อยู่อยู่ข้าง ๆ ตัวเขา
“.....” หญิงสาวในชุดคลุมสีดำยาวนิ่งเงียบได้แต่ชายตามองมาที่พวกชิโนะก่อนจะแสยะยิ้มออกมา และหัวเราะเบา ๆ
“ไอเด็กในวันนั้นน่ะหรอ ฉันจำได้ดีเลยละ... ฮะ ๆ” เอลฟ์สาวอีกคนสวมชุดคลุมสำดำเช่นกัน มองมาก่อนจะหัวเราะ แล้วส่งรอยยิ้มที่ดูน่ากลัวออกไป
“เด็กที่มันชอบกินอะไรไม่เลือกหน้าสิน่ะ ฉันยังจำได้อยู่...” ชายอีกคนสวมชุดคลุมสีดำอีกเช่นกัน ดวงตาสีฟ้าใสราวน้ำแข๊งจ้องมองมาที่พวกชิโนะ ด้วยสายตาที่หยามกันอย่างเห็นได้ชัด
“เอาเถอะ...” ชายคนแรกเก็บดาบ และเดินกลับหลังไปทางป่าลึก “....รีบหน่อยสิ...แล้วมาพวกเราค่อยมาตัดสินกัน…วันหลัง...จะรอน่ะ...” ชายคนนั้นเดินนำกลุ่มคนอีก 3 คนเดินตามหลัง ก่อนจะหายไปกับความมืด
ความมืดตอนนี้มีเพียงแสงจันทร์เท่านั้นที่สาดส่องลงมาเบื้องล่าง ไร้ซึ่งวี่แววเสียงสัตว์ต่าง ๆ ทั้งที่มันเป็นป่าลึก
“คนพวกนั้นน่ะ....” โรสค่อย ๆ พยุงตัวขึ้น “แววตาของพวกเขาทำไม...”
“แววตาของพวกเขาทำไมหรอโรส ?” เลม่อนช่วยโรสพยุงตัวขึ้นพร้อมถามคำถาม
“แววตาของพวกเขานั้นไร้เหมือนกับคนที่ไร้วิญญาณเลย....” โรสหันมามองชิโนะที่ยังคงนั่งก้มหน้าอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปไหน
“ไร้วิญญาณ ?”
“คนตายไปแล้วน่ะ ไม่มีทางมาเดินอยู่แถวนี้ได้หรอกน่ะ” ชิลลี่ค่อย ๆ ลุกขึ้นก่อนจะเดินตรงไปตบไหล่ชิโนะ
“หมอนั่นมันพี่นายจริง ๆ หรอ”
“ไม่.....ไม่ใช่.......ไม่มีทาง!!......” ชิโนะขึ้นเสียงดัง
“เฮ้! ใช่เย็น ๆ หน่อยสิฉันแค่ถามเองน่ะ - -”
“อ่าวว่าไง ทำไมดูร่างกายสะบัคสะบอมขนาดนั้นละ -0-” เฟลตะโกนก้องมาจากอีกทางของป่า ก่อนจะเดินตรงมาหาพวกชิโนะพร้อมคนอื่น ๆ ตามหลังมา
ทั้งหมดได้พากันกลับไปยังโรงเรียน และได้รับค่าประสบการณ์จากการทำภารกิจเรียบร้อย หลังจากนั้นเลม่อนก็ได้เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น โดยมีเพียงชิโนะที่ไปนั่งห่างจากกลุ่มทุกคนโดยขึ้นนั่งมองดาวบนหลังคาของหอพัก
สายตาของชิโนะนั่นจับจ้องไปที่ดาวต่าง ๆ นับพันดวงที่อยู่บนท้องฟ้าสีคราม ดวงจันทร์ส่องแสงสะท้อนกับผิวน้ำที่บ่อน้ำหน้าหอพัก สะท้อนเป็นเงามากระทบที่ตัวดาบของชิโนะ
“นั่นเป็น......พี่จริง ๆ น่ะหรอ.....”
ชิโนะแหงนหน้ามองท้องฟ้าก่อนจะชูมือไปอยู่ตรงหมู่ดาวคนคู่ และกำมือแน่นอยู่บนท้องฟ้า
ผ่านไป 30 นาที....
พลั่ค!
ตุ้บ!
โอ๊ย!
ชิโนะหล่นลงมาจากหลังคาหอพักด้วยสภาพหน้าจิ้มดิน ไม่รอช้ารีบยันตัวขึ้นมามองหน้าบุคคนที่เตะตนิ้งลงมาจากหลังคาทันที
“คาม่อนนายเล่นอะไรเนี่ย มันเจ็บน่ะโว้ย อูยยยย~” ชิโนะเอามือกุมแขน
“ทีหลังก็อย่ามานอนที่หายาก ๆ ดิวะ แกรู้มั้ยยัยเอลฟ์ปากมากมันมาตามหานายซะให้ทั่ว วนมาเคาะประตูถามเป็น 10 รอบแล้วเนี่ย ฉันนอนไม่หลับน่ะรู้มั้ย!! - -+”
“ใครจะไปรู้ละวะ ฉันไม่ใช่นายน่ะเว้ย!”
“หน๋อย~! …….แกมัน.........ชิ!” คาม่อนตอบด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจเท่าไรก่อนจะกระโดดลงมาจากหลังคาหอพัก และตรงดิ่งกลับไปที่หอพักทันที
“ชิโนะจัง อยู่นี้เอง >O<” เลม่อนวิ่งเข้ามากอดคอชิโนะแน่น
“ห.....หาย...ใจ มะออก =[]=”
“กรี๊ดดดด! ขอโทษน่ะ ปล่อยแล้ว ปล่อยแล้ว T^T”
“มะ....ไม่เป็นไร”
“อ่ะ! ชิโนะนายมีแผลด้วยอ่าเจ็บมั้ย T^T” เลม่อนจับมือชิโนะขึ้นมามองรอยแผลที่เป็นแค่รอยข่วน ๆ เพราะตกลงมาจากหลังคา
“ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้ฉันคงไม่ตาย ไปนอนพะงาบ ๆ บนเตียงหรอกน่า” ชิโนะสะบัดมือเลม่อนออกก่อนจะลุกขึ้น
“ชิโนะโกรธฉันหรอที่ให้คาม่อนมาตามนายอ่า O^O” เลม่อนถามด้วยสีหน้าเหมือนกำลังจะร้องไห้
“ไม่หรอก ฉันไม่โกรธเลม่อนหรอกน่ะ”
“หรอ! ดีใจจังเลย >__<” เลม่อนกอดคอชิโนะแน่นอีกรอบ
“แค่ก ๆ ๆ ห......หะ.......หายใจ.....มะ....ไม่ออก อ่อค!”
ชิโนะสลบคาอ้อมกอดของเลม่อนไปเรียบร้อย
“กรี๊ดดดดดดดด!!! ชิโนะ!!! ตื่นเซ่ ตื่นขึ้นมา ตื่น ๆ ๆ =[]=” เลม่อนเขย่าตัวชิโนะแรง แต่ก็ไม่เป็นผล
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“ท....ที่นี้ที่ไหนเนี่ย” ชิโนะค่อย ๆ ลืมตาขึ้น พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียง ในหอพักตัวเองโดยมีเลม่อนนั่ง และคาม่อนอยู่ข้าง ๆ
“ชิโนะจังตื่นแล้ว >O<” เลม่อนกระโดดกอดคอชิโนะอีกรอบ
พรึ่บ!
คาม่อนดึงตัวเลม่อนออกห่างจนทำให้มือที่เกาะชิโนะอยู่หลุดมาด้วย
“เธออยากให้ไอ้หมอนี่มันสงบจนถึงปีหน้าเลยงั้นรึไง - -+”
“เค้าขอโทษ T^T”
คาม่อนวางตัวเลม่อนลง
“ไหน ๆ ก็ตื่นแล้ว นายก็รีบ ๆ ลุกไปเลยน่ะ..” คาม่อนพูด
“ไหงงั้นอ่ะ!”
“ยัยบ้าเอ๊ย!!! จำไม่ได้รึไงเมื่อคืนเธอยกไอ้นี่มา เคาะหน้าประตูห้องฉันตั้งนาน เพราะว่าไม่มีคีร์ของห้องชิโนะมันไง ฉันเลยต้องสละที่นอน และเวลานอนอันมีค่าของฉัน ให้ไอ้ตัวประหลาดกินจุนี่อ่ะน่ะ! =[]=”
คาม่อนเริ่มโวยอีกรอบ
“ฉันเสียใจแทนชิโนะจริง ๆ มิเพื่อนที่พึ่งพาแบบไม่ได้แบบนายเนี่ย ไปกันเถอะชิโนะ อย่าไปอยู่กับไอ้คนใจแคบแบบนี้เลย!” เลม่อนดึงแขนชิโนะจนลุกขึ้นจากเตียง ก่อนจะลากออกไปจากห้อง
“แบร่~!!!” เลม่อนหันมาแลบลิ้นใส่คาม่อน
ปัง!!
เสียงประตูห้องปิดอย่างเสียงดัง
คาม่อนลุกขึ้นก่อนจะเดินตรงไปเปลี่ยนชุด
“....จะว่าไป.....ทำไมฉันไม่บอกคีร์ห้องชิโนะให้ยัยเอลฟ์นั่นวะ - * -” คาม่อนพึมพำ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
พิธีกร : ตอนนี้เก็จบลงด้วยความโง่ของคาม่อนรึไงครับ -0-
ÐeaclS๏nG : น่าจะน่ะคะ แต่ก็ขอบคุณทุกคนที่ตามอ่านมาจนถึงตอนนี้ แล้วก็ขอฝากตอนพิเศษขฃ X-mas ปาตี้ของหนูน้อยเดซี่ด้วยน่ะคะ ^^
พิธีกร : แหม๋~ ไรเตอร์จะปั่นทันหรอขอรับ
ÐeaclS๏nG : (เอาประดาษอุดปากพิธีกร) ทันสิคะ แล้วก็ขอฝากนิยายตอนต่อไป Chapter 3 : Byby sister...[shino] ด้วยน่ะคะ
APPLEPIE★
ความคิดเห็น