ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FicEXO-Hunhan,Kaido,Chanbaek] I Don't Wanna Be Your Lil Bro

    ลำดับตอนที่ #3 : I Don't Wanna Be Your Lil Bro - Chapter 3

    • อัปเดตล่าสุด 27 ส.ค. 55


    [D.O]

    "นะ..นาย..รู้? 0///0"

     

    หัวใจผมที่เต้นตึกตักเพราะเขาจับมือตอนนี้แทบจะทะลุออกมาจากอกแล้วครับ เขารู้ได้ยังไงว่าผมชอบเขา? ผมแสดงออกมากขนาดนั้นเลยหรอครับ? ทั้งๆ ที่ปกติแค่เห็นเขาเดินผ่านก็หลบตลอด ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาจำผมไม่ได้ แม้จะอยู่หมู่บ้านเดียวกันแต่มีแค่ผมเท่านั้นแหละที่เฝ้ามองเขาอย่างนี้ทุกๆ วันน่ะ

     

    ไอ้เด็กที่ผมเรียกในใจว่า 'กัมจง' น่ะ เมื่อก่อนผมก็เรียกมันจงอินนั่นแหละครับ แต่หลายต่อหลายครั้งที่ผมหาเขาไม่เจอเพราะมีรังสีความมืดแผ่ปกคลุมอยู่รอบตัวเขาไปหมด ฮ่าๆๆๆ เขามีผิวสีแทนน่ะครับ แต่ผมว่ามันดูมีสเน่ห์ดีนะ ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย ดวงตาคมกริบที่ทำให้คนถูกจ้องหวาดกลัวหากแต่ทำให้เคลิ้มได้ในเวลาเดียวกัน จมูกโด่งเป็นสันกับริมฝีปากที่ผมใฝ่ฝันอยากลิ้มลองรสชาติสักครั้ง

     

    ผมแอบมองเขามานานเลยล่ะครับ แอบตามไปดูตอนเขามีเรื่องชกต่อยโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว ทั้งๆ ที่ผมเกลียดการชกต่อยมากๆ แต่ผมก็หลบหลีกมันไม่ได้อยู่ดี ครอบครัวผมก็เป็นแก๊งอันธพาลเหมือนกันแหละครับ พวกนิสัยไม่ดีที่หาเรื่องคนอื่นซึ่งตากจากกัมจงที่จะไม่รังแกคนที่อ่อนแอ ไหนจะพี่ชายต่างแม่ที่ชื่อ 'ปาร์ค ชานยอล' อีก หมอนั่นน่ะคาสโนว่าตัวพ่อ หาเรื่องคนอื่นไปทั่ว มั่วสุรา ปาร์ตี้ทุกวัน สังสรรเป็นนิจ ผิดถูกพ่อไม่สนขอแค่ได้ขึ้นเตียงก็พอ ไม่รู้ว่าไปไข่ทิ้งไว้ที่ไหนมั่ง เวลาที่ผมเห็นเด็กกัมจงของผมมีเรื่องนี่แทบจะอยากวิ่งออกไปชี้หน้าด่าพวกนิสัยไม่ดีที่รังแกจงอินของผม บางครั้งก็มีพวกเล่นไม่ซื้อใช้อาวุธแต่จงอินของผมก็ยังชนะมาได้สบายๆ เก่งใช่มั้ยล่ะ><

     

    "ดีโอ...มีแฟนรึยังครับ?"

     

    เจ้าเด็กกัมจงของผมพูดขึ้นหลังจากเงียบมานาน ผมช็อกหนักเลยสิครับ ลืมแม้กระทั่งว่าเมื่อกี้คิดอะไรอยู่ ความกงความกลัวจากที่จะโดนขืนใจมันหายไปตั้งแต่เด็กคนนี้จูงมือผมแล้วล่ะ
    ผมส่ายหน้าเบาๆ

     

    "..."

     

    "..."

     

    "..."

     

    "เป็นแฟนกับผมนะ?"

    "ฮะเอ่อ..ครับหือเอิ่ม...-///-"

     

    ไม่รู้ว่าหูผมฝาดรึเปล่า แต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่าหน้าร้อนเหมือนจะระเบิด ปากพูดอะไรออกไปมั่งก็ไม่รู้ สองเท้ารีบออกตัววิ่งทันทีที่ อยู่ๆ ก็มาถามแบบนั้นแล้วก็ขอคบเนี่ยนะถึงผมจะชอบเขาแต่หูผมก็ไม่น่าจะเข้าข้างตัวเองขนาดนี้นี่นา แล้วถึงเขาจะพูดมันออกมาจริงๆ แล้วมันเพราะอะไรกันล่ะหลายปีมานี้ผมไม่ได้ออกมาให้เขาเห็นหน้าเลยแม้แต่น้อย ไม่ได้เจอไม่ได้คุยแล้วทำไมเขาตัดสินใจแบบนั้น ขอคบกับคนที่แทบจะไม่รู้จักแล้วก็ไม่รู้นิสัยใจคอกันน่ะนะ?

     

    ขวับ!

     

    "จะวิ่งทำไมครับเด็กน้อย เดี๋ยวก็เจอโจรแบบเมื่อกี้หรอก"

     

    เจ้าเด็กกัมจงวิ่งมาคว้าข้อมือผม เสียงทุ้มที่หายใจหอบเบาๆ ถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงแบบนี้ผมสัมผัสได้ รอยยิ้มอ่อนโยนถูกส่งมาให้ผมที่ยื่นตัวแข็งเพราะรอยยิ้มหวานทำให้ผมแทบละลาย ผมไม่ตอบอะไรเพราะยังสับสนกับความคิดตัวเองอยู่

     

    "..."

     

    "อ่า..ผมไม่เคยมีคนรักหรอกนะ แต่เห็นดีโอแล้วรู้สึกแปลกๆไม่รู้สินะ? มันรู้สึกว่าดีโออาจจะเป็นคนที่ใช่สำหรับผม คนที่ทำให้ผมอยากอยู่ใกล้ๆ อยากดูแล อยากปกป้อง อยากจับมือ อยากหอมแก้ม อยากกอด อยากจู..."

     

    "พอแล้ว! ไม่ต้องพูดทั้งหมดก็ได้ คนฟังก็เขินเป็นนะ-////-"

     

    จะบ้าตาย! ผมอุตส่าห์เดินเงียบๆ แต่เด็กนี่กลับพล่ามทุกอย่างออกมาหมดเลย ทั้งๆ ที่ผมพยายามจะสารภาพกับเขาตั้งหลายครั้งแต่ก็ไม่เคยกล้า ทำไมไอ้เด็กดำนี่ถึงพูดมันออกมาได้ทั้งหมดกันนะ?

     

    "ที่ผมจะบอกก็คือผมไม่แน่ใจว่าผมสามารถตอบรับความรู้สึกของดีโอได้รึเปล่าเพราะผมไม่แน่ใจว่าผมชอบดีโอมั้ย ผมแค่รู้สึกอย่างที่พูดไประหว่างรอให้ผมแน่ใจในเรื่องบางอย่าง...ดีโอคบกับผมนะ?"

     

    ร่างสูงตรงหน้าอธิบายถึงความรู้สึกทั้งหมดของเขา ซึ่งสามารถไขข้อสงสัยของผมได้เกือบหมด แม้ผมจะไม่รู้ว่าอะไรคือ 'ข้อสงสัยบางอย่างของคนตรงหน้าแต่ผมแค่รู้สึกว่านาทีนี้ผมไม่อยากพลาดโอกาสนี้ไปเลย เจ้าของตาคมสบตากับผมอย่างแน่วแน่แสดงถึงความไม่ลังเลในการตัดสินใจครั้งนี้ ผมพยักหน้าเบาๆ เป็นการตกลง ถึงจะยังไงผมก็เขินนะ -///-

     

    "งั้นที่ผมขอก็ได้สินะ"

     

    เสียงทุ้มเอ่ยก่อนจงส่งสายตาเจ้าเล่ห์มา มุมปากหนายกยิ้มขึ้นเล็กๆ ผมส่งเครื่องหมายคำถามไปให้เขาล้านตัวเพราะยังไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร

     

    "..??"

     

    "ที่บอกไปว่า อยากจับมือ"

     

    มือหนาเอื้อมมาจับมือผมแล้วบีบเบาๆ

     

    "0.0"

     

    "..อยากหอมแก้ม"

     

    จมูกโด่งขยับใกล้เขามาสูดความหอมจากแก้มผมฟอดใหญ่

     

    ">///<"

     

    "อยากกอด"

     

    เสียงทุ้มใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แขนแข็งแรงโอบรอบตัวผมไว้ในอ้อมกอด มือหนาดันหน้าผมให้ซุกอยู่ในอกแกร่งเบาๆ อ้อมกอดของร่างสูงอบอุ่นเหลือเกิน ความรู้สึกถูกกอดจากคนที่เรารักมันเป็นแบบนี้เองสินะ มือหนาตบหัวผมเบาๆ เหมือนผมเป็นเด็กน้อยของเขา เนิ่นนานกว่าเขาจะถอดอ้อมกอดอุ่นออก ผมเขินจนไม่รู้ว่าตัวเองแสดงปฏิกริยาอะไรออกไป รู้แค่ว่าตอนนี้ใบหน้าผมมันร้อนผ่าวยิ่งกว่าเอาไฟมาลนหน้าอีก

     

    "0///0"

     

    "อยาก...จูบ"

     

    ร่างสูงยื่นหน้าใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

    ใบหน้าหล่อเหลากับดวงตาคมสะกดผมให้อยู่ในภวัง จงอินกดริมฝีปากหนาลงบนปากผม ลิ้นร้อนรุกเข้ามาหยอกล้อกับลิ้นบางของผม ผมหลับตาพริ้มรับสัมผัสจากคนตรงหน้า ความรู้สึกหวานนุ่มในปากให้ความรู้สึกเหมือนอยู่บนปุยเมฆ

     

    "อื้อ~"

     

    ผมเริ่มดิ้นเมื่อรู้สึกว่ากำลังขาดอากาศ ร่างสูงถอนริมฝีปากออกช้าๆ แล้วจ้องเข้ามาในตาผม เขาพูดด้วยเสียงทุ้มมีสเน่ห์ของเขา

     

    "อยากทำแบบนี้...ทุกๆ วัน"

     

    "-///-"

     

    ผมเขินจนแทบอยากระเบิดตัวเองไปซะให้รู้แล้วรู้รอด ไม่รู้ตัวว่ามาถึงบ้านตั้งแต่ตอนไหน ทำไมผมรู้สึกเหมือนสติสตังไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย

     

    "ถึงบ้านแล้วครับhttp://static.ak.fbcdn.net/images/blank.gifแต่ตัวเตี้ยซื่อดีนะ ผมพาเดินอ้อมโลกมาตั้งไกลยังไม่รู้สึกตัวเลย น่ารักจริงๆ ตัวเตี้ยของผม"

     

    เขาดึงผมเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดอุ่นนี่อีกแล้ว หัวใจผมเต้นแรงจนเหมือนจะหยุดเต้นไปได้ทุกเมื่อ

     

    "อ่า-///-... ว่าแต่นายว่าใครตัวเตี้ยน่ะกัมจงฉันแก่กว่านายนะ"

     

    ผมแกล้งโวยวายกลบความเขิน มือไม้ทำท่าแกะวงแขนแกร่งออก ปากเผลอหลุดชื่อที่ใช้เรียกแค่ในใจออกไป

     

    "กัมจงฮ่าๆๆ ตัวเตี้ยแอบเรียกผมแบบนี้งั้นหรอเนี่ย ฮ่าๆๆ แต่ผมอยากให้ตัวเตี้ยเรียกผมว่าตัวสูงมากกว่าล่ะ~"


    ".///.?"

     

    "ก็ผมคิดว่าตัวเตี้ยกับตัวสูงมันฟังดูเหมือนเป็น 'คู่กันนี่นาเราเป็นแฟนกันแล้วนะดีโอ ผมไม่รู้ว่าความรู้สึกรักนี่มันแสดงออกยังไง เพราะงั้นผมจะแสดงความรู้สึกแบบที่ผมอยากแสดงออกมาแล้วกันนะครับ"

     

    คนตัวสูงพูดแล้วยิ้มกว้าง คำพูดกับรอยยิ้มที่ดูจริงใจนั่นทำให้ผมประทับใจมาก รู้สึกถึงน้ำใสๆ ที่รื้นขึ้นมาท่วมม่านตาจนพร่ามัวไปหมด

     

    "อะ อื้อ ได้สิ ...ตัวสูงรักตัวเล็กไวๆ นะ เราจะได้คบกันจริงๆ สักที T///T"

     

    ผมยิ้มหวานให้กับร่างสูงตรงหน้าหลังจากรวบรวมความกล้าพูดประโยคแบบนั้นออกไป

     

    "ชอบให้ดีโอพูดเพราะๆ แบบนี้จังเอ๊ะ!? ร้องไห้ทำไม?"

     

    ร่างสูงถามอย่างตกใจ ใบหน้าหันไปมาเลิ่กลั่กเพราะทำอะไรไม่ถูก แต่นั่นมันทำให้ผมร้องไห้หนักกว่าเดิมเพราะดูเหมือนว่าเขาเป็นห่วงผมจริงๆ

     

    "ฮึก...ดีใจ ดีใจมากๆ ฮึก...กลัวว่านี่จะเป็นแค่ความฝัน ฮือออ"

     

    ตัวสูง 'ของผมยิ้มบางๆ มือหนาไล้น้ำตาของผมจนหมด เขาโน้มหน้าลงมาประทับจูบบนหน้าผากผมแล้วฉีกยิ้มกว้างอีกครั้ง

     

    "ฝันดีนะครับตัวเตี้ยของผม"

     

    ผมพยักหน้าเหมือนคนใจลอยไร้วิญญาณ เหมือนสติลอยไปไกลแล้ว หลังจากนั้นผมก็เดินเหม่อเข้าบ้านเลยครับ ใครทักก็ไม่ได้ยิน มือก็ทั้งตบทั้งหยิกตัวเองเพื่อพิสูจน์ว่านี่ไม่ใช่ความฝัน ทำไมผมมีความสุขยิ่งกว่าฝันไปอีกนะ
     


    -------------------------------------------------------------------------------------




    เพิ่มความฟิน 

    ฟังแฟนแคมนี้แล้วแบบ>///< ไรเตอร์ฟังก่อนนอนทุกคืนอะ มีบอกอย่าเยอะด้วย กัมจงของไรเตอร์~♥ /โด้เหลือกใส่

    Cr: withsosiz9dot5 @ youtube

    -------------------------------------------------------------------------------------

    อิโด้แบบย้ำมากอะว่า 'กัมจงของผม' กลัวคนอื่นไม่รู้รึไงฮะ?

    จบตอนแล้วค่าาา รับไคโด้ไปหนึ่งตอนเต็มๆ:) 

    ตัวสูงหวานมากกก><


    กระซิบ: ตอนหน้าเปิดตัวเฉินพร้อมNCชานโฮ!!!

    เยสสึ! มันคือNCระหว่างลีดโอโม่กับอิเอ๋อยอล

    ถามว่าเรื่องนี้ชานแบคมั้ย?

    ไรเตอร์จิ้นชานแบคนะ แต่สงสารกลัวลีดไม่มีคู่ เพราะอาเถาเทาๆดันไปหลงรักเฮียคริสซะงั้น

    หล่อเลือกได้อย่างเอ๋อเลยต้องหนักใจ

    เอ๋อจะตกหลุมความน่ารักของแบค?

    หรือหลงใหลในความร้อนแรงของลีด?

    ต้องรออ่านค่ะ! :)

    อุ๊บส์! ไรเตอร์พูดมากไปแล้ว อย่าลืมรอติดตามนะคะ~♥


    ปล้ำลู่. ไรเตอร์ตอบคอมเม้นของรีดเดอร์ทุกคนในหน้าหลักนะคะ


    [09/08/12]


     
    B B
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×