ฟิคบารามอส คู่หูตัวซวย ( เฟริน & คิล )

ลำดับตอนที่ #3 : ซวยพิเศษ นิทานก่อนนอน(ภาคแรก)

“ พี่คิลค้าบ  ขอนิทานก่อนนอนหน่อยจิ ” ลูคัง อดีตซาตานร้องขอคิล



“ อืม  งั้นเอาเรื่องอะไรดีล่ะ ” คิลถามกลับ



“ แล้วแต่ครับ ลอรี่ เอาเรื่องไรดีล่ะ ” ลูคังหันไปถามลอเรม



“ โป๊ก! อย่าเรียกอย่างงั้นดิ ชั้นชื่อลอเรม ” ลอเรมว่าหลังจากเขกกบาลลูคัง



“ งั้นเอาเรื่องไกรทองดีมั้ย ” คิลเสนอ



“ ค้าบบบบบบบ ” เด็กทั้งสองรับคำ



กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหมู่บ้านแห่งหนึ่งตั้งรกรากอยู่ริมแม่น้ำใหญ่ หมู่บ้านนั้นชื่อเสียงเรียงใดไม่ปรากฎ



เนื่องด้วยผ่านกาลเวลามาเนิ่นนาน จึงขอสมมติให้ชื่อว่า \" หมู่บ้านเอดินเบิร์ก \" ล่ะกัน



ที่หมู่บ้านนี้มีคหบดีนายหนึ่งนาม เอวิเดส ซึ่งครองรักกับเมียหลวงนามอลิเซียอย่างมีความสุขพร้อมลูกสาวคนโต



อันเกิดจากเมียหลวงนามว่า เฟลิโอน่า และลูกเมียน้อยที่กำพร้ามารดาตั้งแต่แบเบาะคือ แองจี้ เพราะฤทธิ์เดชหึง



สะท้านโลกันตร์ของคุณนายที่ตบตีทำร้าย ผู้เป็นภรรเมียลำดับสองจนถึงแก่กรรมนั่นเอง ทำให้แองจี้



จงเกลียดจงชังแม่ลูกคู่นี้มากทีเดียวจนถึงกับคิดแผนฆาตกรรมอำพราง อันก่อให้เกิดตำนานนี้ขึ้นมา...



เนื่องจากว่าคุ้งน้ำซึ่งเปรียบเสมือนเส้นเลือดหลักหล่อเลี้ยงหมู่บ้านนี้คือ \"แม่น้ำคาโนวาล\" นั้น



มีจ้าววารีอันเป็นที่เคารพบูชาของชาวบ้านอาศัยอยู่ และนามจ้าววารีนั้นก็คือ \" พญาจระเข้ คาโล \"!!



“ คาโล  ชื่อคุ้นๆแฮะ ” ลอเรมว่า



“ งั้นพอและ ” คิลว่า



“ งั้นชั้นเล่าต่อเอง ” โรเดินเข้ามาพูดตัดบท



พญาจระเข้นั้นมีภรรยาเป็นนางจระเข้นามว่า เรนอน ซึ่งทั้งสองก็รักใคร่ปรองดองกันดีอยู่



แม้จะเหมือนมีสายใยบางๆมากีดกั้นทั้งสองให้ไม่ล่วงเกินกันและกันก็ตาม จนกระทั่งวันหนึ่ง... แองจี้



ซึ่งเกลียดชังเฟลิโอน่าที่เป็นลูกเมียหลวงให้ไปเล่นน้ำที่ท่าน้ำต้องห้ามเพราะใกล้วังน้ำวนซึ่งเป็นที่ตั้งวังของจ้าววารีนั่นเอง



ขณะที่เฟลิโอน่ากำลังตีโป่งอย่างเพลิดเพลินนั้น แองจี้ก็ฉวยโอกาสฟาดด้วยไม้หน้าสามเข้าทัดดอกไม้



แม้จะไม่จังนักเนื่องจากปฏิกิริยาโต้ตอบด้านการต่อสู้ของเฟลิโอน่านั้นไม่ใช่ย่อย แต่ก็ถึงกับสลบเหมือด



จมบุ๋งๆๆลงไปในกระแสน้ำวน บุญยังดีที่พญาจระเข้คาโลกำลังออกลาดตระเวนแถวนั้นพอดี



เมื่อเห็นหน้าหญิงสาวจังๆก็เกิดศรรักปักอกรีบคาบกลับวังทันที ฝ่ายแองจี้ที่เห็นกับตาว่าพี่สาวคนละแม่โดนจระเข้คาบไปก็



ออกอุบายกลบเกลื่อนความผิดของตนเองเป็นว่า \"เฟลิโอน่าโดนจระเข้คาบไปกินแล้ว\" นั่นเอง



ยังความเศร้าโศกเสียใจแก่สองสามีภรรยาคหบดียิ่งนัก...



ฝ่ายเฟลิโอน่าเมื่อฟื้นขึ้นมาก็เกิดรักแรกพบกับคาโลในร่างมนุษย์ที่เฝ้าไข้อยู่ตลอดเวลา



โดยไม่รู้ว่าผู้มีพระคุณแท้จริงคือจระเข้ จำแลงมาแถมมีภรรยาอยู่แล้วอีกหนึ่งตัว



ด้วยเหตุนี้ทั้งสองจึงครองรักกันอย่างชื่นมื่นในวังบาดาลนั้นเอง



เวลาผ่านไปเจ็ดวัน...วนิพกพเนจรนายหนึ่งนาม คิล ก็เดินทางผ่านมายังหมู่บ้านแห่งนี้



เมื่อได้ทราบสาเหตุแห่งความโศกเศร้าของคนในหมู่บ้าน เพราะเฟลิโอน่านั้นเป็นที่รัก



ด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนและอ่อนโยนกับทุกคนก็ขันอาสาจะไปนำศพหญิงสาวกลับมาให้บิดามารดา



ทำพิธีศพอย่างสมเกียรติ ท่านคหบดีดีใจมากถึงกับประกาศว่าหากทำได้จริงจะยกแองจี้



ลูกสาวคนที่สองพร้อมทรัพย์สินทั้งหมดให้



และแล้ววันงมศพก็มาถึง...



คิลจัดแจงใช้ ระเบิดน้อยหน่า ระเบิดน้ำวนให้กระจาย ตามด้วยใช้ มีดหั่นกุนเชียง ตัดน้ำจากฝั่งให้เป็นทางเดินไปยังใจกลางได้  



และสิ่งสุดท้ายคือ ม่านไฟฟ้า สำหรับควบคุมน้ำไม่ให้เคลื่อนไหว เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว



บุรุษน้อยปริศนาก็เดินเข้าไปในวังน้ำวนซึ่งตอนนี้นิ่งสนิท



ราวกับถูกหยุดเวลาไว้ ณ ใจกลางน้ำวนอันหยุดนิ่งนั้นก็ปรากฎทางเข้าใต้ดินซึ่งสลักเสลาลวดลายอันวิจิตรเป็นรูป



จระเข้ขนาดใหญ่ตามเสาและคานดูน่าเกรงขามยิ่งนัก ตอกย้ำความมั่นใจของคิลเป็นอย่างยิ่งว่าเฟลิโอน่ายังมีชีวิตอยู่แน่นอน



ภายในถ้ำ...



คิลค้นพบว่าเส้นทางช่างวกวนและซับซ้อนเสียเหลือเกิน จนแม้แต่ทางออกก็คงมิอาจหาพบเสียแล้ว



แต่ขณะกำลังสับสนอยู่นั้น เสียงเพลงอันไพเราะน่าหลงใหลก็ลอยมาตามลม ดึงดูดวนิพกน้อย



ให้ลืมความทุกข์ใจคงไว้แต่อาการถวิลหาเจ้าของเสียงเพลงจนเดินตามไปอย่างไม่รู้ตัว



ณ กลางถ้ำนั้นเอง...



เรนอนและคิลก็ได้ประสานสายตากันเป็นครั้งแรก ราวกามเทพเล่นกลแผลงศรรักปักอกทั้งคู่



แต่ขณะที่ทั้งสองต่างตะลึงจังงันจ้องมองกันและกันอยู่นั้น คิลก็เผลอตดออกมา



พลันนั้นหนึ่งหนุ่มหนึ่งสาวต่างได้สติ เรนอนร้องถามด้วยเสียงสดใสว่า \"ท่านเป็นใครจึงสามารถเข้ามาในวังบาดาลได้?\"



คิลที่ได้สติแล้วเช่นกันจึงเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นบนฝั่งให้ฟังโดยไม่ระแวงแคลงใจแม้แต่น้อยว่า



หญิงสาวท่าทางใสซื่อบริสุทธิ์ดุจนางฟ้าตกสวรรค์นั้นจะเป็นจระเข้จำแลงแปลงมา



หากแต่เมื่อเรนอนรับฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้วนั้นก็ตระหนักได้ทันที ว่าความวุ่นวายต้องมาเยือนวัง



บาดาลเพราะอุบัติเหตุรักอันเกิดกับสามีตนเองและหญิงชาวมนุษย์นางนั้นแน่นอน



แต่ความต้องตาถูกใจคิลแต่แรกพบทำให้นางจระเข้ตัดสินใจพาแขกไปพบจ้าววารีกับหญิงสาวที่อุตส่าห์ลงมาตามหาถึงเบื้องล่าง



แล้วเรื่องน่าตกใจลำดับสองก็เกิดขึ้นเมื่อคิลและคาโลได้พบกัน ในสถานที่ซึ่งไม่คาดคิดเช่นนี้!?!



\"คิล!\" เพียงแวบเดียวที่พบหน้าก็จดจำได้ทันที...



\"คาโล!\" เพียงสบตาความทรงจำในวัยเยาว์ก็พรั่งพรูขึ้นมาราวเขื่อนทลาย...



“ โห ” เด็กทั้งสองฟังอย่างตื่นตาตื่นใจ



“ จะฟังต่อมั้ยเนี่ย ” โรถาม



“ ฮะ ” ทั้งสองตอบเป็นเสียงเดียว