ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Amazing LOVER '? [dooseob]

    ลำดับตอนที่ #3 : c h a p t e r 1 '?

    • อัปเดตล่าสุด 30 ก.ย. 54


    themes : Qreaz. 10

    c h a p t e r  1 ♥
    update : 110930
    underru XP





                       ฮะฮ่าาาา ! ตอนนี้ผมกำลังขนของย้ายเข้าบ้านใหม่ ใช่แล้วววว ! วันนี้เป็นวันที่ผมต้องมาอยู่บ้านใหม่อ่ะนะ น่าเสียดายที่ผมต้องมาอยู่คนเดียว เพราะฮยอนซึง(น้องผมเอง)เป็นประธานนักเรียน งานมันเลยเยอะมาก ดังนั้นฮยอนซึงจึงขออยู่หอที่โรงเรียนแทน ส่วนน้องอีกคนนึง อยู่โรงพยาบาล เขาเกิดอุบัติเหตุรถชน แล้วกลายเป็นเจ้าชายนิทราไปและ แม่ผมก็อยู่เฝ้าน้องที่โรงบาลนั่นแหละ พ่อผมก็ทำงานอยู่ต่างประเทศ ผมเลยอยู่ใชชีวิตแบบอโลนแต่มันก็สงบดีนะครับ !

     


     "ช่วยมั๊ยจ้ะ ??" เสียงของน้าฮโยริน เพื่อนบ้านข้างๆผมเองแหละ ดูใจดีมากเลยนะนั่น *0*



     "ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณ :)"

     




     "แม่คร้าบบบบบบบบบบบ ! สวัสดีครับ เอิ้กๆ" เสียงของเด็กที่น่าจะเป็นลูกชายของน้าฮโยริน หัวเหมือนแองกี้เบิร์ด วิ่งเข้ามาโค้งสวัสดี 160 องศา (?) ก่อนจะหันมามองหน้าผมแบบกวนทรี น




     "ลุงคนนี้ใครอ่ะแม่ ??" อะไรนะลุงเรอะ !?!?! หนอยไอ่แองกรี้เบิร์ด !!




     "นี่ ยูนดูจุน เพื่อนบ้านคนใหม่ของเรา เขาแก่กว่าพี่ลูกปีเดียวนะ"



     "แต่พี่แก่กว่าผม 2 ปีนี่ ! ยังไงก็ลุงนั่นแหละ !!"




     "ขอโทษพี่เขาเดี๋ยวนี้นะ !"




     "ทำไมจะต้องไปขอโทษลุงคนนี้ด้วย แบร่ ~ ;P" มันพูดเสร็จก็วิ่งเข้าบ้านไปเลย ผมเริ่มจะปวดหัวกะสองแม่ลูกนี้แล้วแหละ - -





    "ยังโยซอบ !!!"

     




     "ขอโทษแทนลูกน้าด้วยนะจ้า ดูจุน"




     "ไม่ต้องขอโทษผมหรอกครับ ผมไม่ถือ เมื่อกี้ลูกคุณน้าหรอครับ ??"





     "ใช่แล้วจ้ะ ลูกน้าเอง :) เพิ่งจะอยู่ ม.ปลายปีหนึ่งเอง ไม่รู้ว่าทำถึงซนขนาดนี้นะ เฮ้ออ ~ " โอ๊ะ ! ปีเดียวกับน้องผมเลยนี่ !



     "ฮ่าๆ ช่วงเด็กกำลังโตน่ะ ปล่อยเขาไปเถอะครับ " แต่ผมไม่ปล่อยนะ ฝันไปเถอะ เจ้าเด็กแองกรี้ยังโยนั่น - -*





     "แต่พูดจาไม่มีมารยาทอย่างนี้น้าไม่ปล่อยจ้ะ ;) เดี๋ยวน้าไปจัดการเจ้ายังโยมันก่อน ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะจ้ะ" เยี่ยม ! ตีมันให้ตูดลายเลยนะน้า ;D




     "ครับ ขอบคุณครับ" เสร็จแล้วน้าฮโยรินก็เดินเข้าบ้านไปเคลียร์แล้ววว ย๊ากก เงียบทันทีเลยแฮะ -..-

     



     ผ่านไป 2 ชม. กว่าๆ ผมจัดการขนของและจัดให้เรียบร้อย แหมะ ! ผมนี่น่าไปเป็นพ่อบ้านนะ กร๊ากกกกกกกก

     

     

     





     

     กึก !

     






     เห้ย เสียงไรวะ = =?

     







     


     เสียงมันดังมาจากห้องผมนี่หว่า ผมรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องตัวเองทันที แล้วก็เห็นไงแองกรี้เบิร์ดนั่น...

     










     มันกำลังค้นกล่องเกมส์ของผมอยู่ !

     

     






     เฮ้ย มันมาได้ไงหว่า ? ผมมองไปที่ระเบียง อ่อ ปีนระเบียงมาสินะ อย่าบอกนะว่าห้องมันอยู่ตรงนั้น ?! ทำไมชีวิตอันเเสนสงบสุขของผมต้องถูกไอ่เเองกรี้เบิร์ดนี่ทำลายด้วยนะ ไม่น่าย้ายมาอยู่ข้างบ้านมันเล้ยยยย T^T

     









     "ลุง !" เรียกตรูทำไมฟระ ??







     "อะไรอีกก !?!"






     "เกมนี่ ผมขอนะ ! ขอบคุณคร้าบบบบ " นั่นปีนระเบียงกลับไปแล้ว เฮร้ยยยยยย นั่นเกมของน้องผม เอาไปไม่ได้นะ !!



     "เอามานี่นะไอ่แองกรี้เบิร์ด !"  ถ้าเกมส์ผมไปอยู่ในมือเจ้าเด็กนั่น มันต้องชำเเระชิ้นส่วนแน่ !!





     "อ่าว ลุงให้ผมเองนะ !" ผมไปบอกมันตอนไหนฟระ ?!?!

     

     












     

     ฮึ่มมมม ไม่ไหวแล้วโว้ยยย !

     

     








     ผ่างง ! (ฟิวส์ขาด =[]=;;)

     

     







     ระเบียงก็ระเบียงเหอะ !

     

     















     "ถ้าแกยังไม่คืนให้ชั้นนะ  ฉันจะปล้ำแกแมร่งตรงนี้แหละ ! อย่าคิดว่าฉันไม่กล้านะ =_____,="

     








    TBC...
    -----------------------


    + โบนัสสึ ! +

     
    โลกนี้มีแค่ 2 เรา *0*
    (แอร๊ยยยย รูปนี้ชอบบ ><)



    +++++++++++++
    update : 110930
    UNDERRU :D



    -อีลุงแกหื่นนนนน =.,=

    -ตอนแรก เน่าเนอะ สั้นด้วย XD

    -เขียนผิดตรงไหนประธานอภัย ยกโทษให้ข้าพเจ้าด้วย

    -เป็นยังไงบ้าง ขอความเห็นหน่อยยย *0*

    -เม้นท์กันด้วยนะจุ๊ !


    ------------------------------------------------------------------------------------------------------- .

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×