คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 02 sex of fake 100
sex of fake
ร่างสูงเหยียบคันเร่งจนสุดก่อนจะขับเบียดร่างบางกระแทกกับผนังเหล็กของอุโมงค์เข้าอย่างจัง ไหล่บางกระแทกจนกระดูกแทบจะหัก ร่างบางทรุดตัวงอกุมไหล่ไปด้วยความเจ็บปวดมองร่างสูงด้วยไปหน้าที่แปดเปลื้อนไปด้วยน้ำตาหน้าผากมีรอยแผลถลอกออกมาอย่างเห็นได้ชัด ร่างสูงเดินตรงดิ่งเข้ามากระชากร่างางสุดแรงก่อนจะแลบลิ้นเลียเลือดที่ไหลออกมาอย่างคนเสียสติ
"ชั้นชักอยากสลักชื่อใส่ตรงนั้นของนายจัง"
"ยะ อย่า...อย่าน่ะ อ๊ะ"
.
.
.
............................................
ร่างบางถูกผลักให้เคลื่อนไหวตามชายหนุ่มก่อนจะสัมผัสได้ถึงลิ้นร้อนที่กำลังแย่เข้าที่ช่องทางรักของตน
ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!
....................................................................................................
หลังจากการถ่ายแบบ(อีกครั้ง)สิ้นสุดลง ฮันคยองก็เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าคิมฮีชอล ร่างหนาขยับปากพูดกับ
คนร่างบางว่า “ทำได้ดีนะวันนี้!และฉันหวังว่าพรุ่งนี้นายจะทำได้ดีกว่านี้นะ”ก่อนจะเดินจากไป
พรุ่งนี้งั้นหรอ อะไรของเค้าว่ะพรุ่งนี้อะไรหรือว่าพรุ่งนี้ฉันต้องมาถ่ายอีกเนี่ย ไม่ไหวนะครับ คิมฮีชอลอยากจะบ้าตาย!! ร่างบางเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะเดินออกมาหาโจว คยูฮยอนที่รออยู่
.
.
“เดี๋ยวเราไปทานข้าวกันเลยนะ”คยูพูดขึ้นเมื่อฮีชอลเดินมาถึง
“มันยังไม่มืดเลยนี้จะรีบไปไหน”
“6 โมงกว่าแล้วนี้นะยังไม่มืด”
“6 โมงแล้วหรอทำมั้ยเร็วจัง”
“กว่านายจะถ่ายเสร็จปาไปครึ่งวัน”
“ฉันถ่ายนานขนาดนั้นเชียว!งั้นรีบไปทานข้าวเหอะเดี๋ยวฉันอ้วน”ร่างบางพูดก่อนจะเดินนำไปที่จอดรถ
ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
“นี้!คยู”ร่างบางเรียก
“บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าเรียกคยู มันดูเหมือนนายไม่นับถือฉันเลย”
“ฉันก็ไม่เคยนับถือนายอยู่แล้ว”ร่างบางตอบหน้านิ่ง
“แหม...ก็ไว้หน้ากันบ้างสินี้มันที่สาธารณะน่ะ”
“ช่างมันเหอะ!ว่าแต่พรุ่งนี้ฉันต้องมาถ่ายที่นั้นอีกหรอ?”
“ไม่นี่! ใครบอกนายยังงั้น”
“ก็ไอ้คุณฮันช่างภาพนั้นนะสิบอกว่าพรุ่งนี้เจอกัน ฉันว่าแล้วว่ามันต้องพูดเล่นจะถ่ายอะไรเยอะขนาดนั้นกับแค่กางเกงในยี่ห้อพื้นๆ”
“เค้าคงไม่ได้หมายถึงที่นี้หรอกแต่คงเป็นที่ทะเลนะ”
“ทะเลอย่างงั้นหรอ?”
“อืมใช่!พรุ่งนี้เค้าจะยกกองไปถ่ายที่ทะเลนะ”
“พูดเป็นเล่นน่า ก็ถ่ายแค่นี้ไม่ใช่หรอ”
“ใครบอกนาย นายต้องไปถ่ายที่ทะเลด้วยนะ”
“ไม่เห็นจะรู้เรื่อง”
“ฉันบอกนายไปแล้วนะ”
“แต่ฉันรู้สึกว่ายังไม่ได้ยินคำนี้จากปากนายเลยนะ”
“อ้าวหรอ!แต่ก็รู้แล้วนี้เตรียมตัวให้ดีละกัน”
“ฉันจะบ้าตาย!มันยังไม่จบอีกหรอ”ฮีชอลพูดอย่างหัวเสีย
“อีกเซตเดียวเองอดทนหน่อย”
“ให้ฉันอดทนงั้นหรอ นายรู้มั้ยว่ามันหน้าอายขนาดไหนที่นายแบบชื่อดังอย่างฉันต้องมาถ่ายแบบกางเกงในโนเนมแบบนั้นอ่ะ!!!” ฮีชอลพูดเสียงดัง
“เบาๆหน่อยสิเดี๋ยวคนก็รู้หรอก”คยูรีบห้าม
“ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนายแบบนู๊ดยังไงไม่รู้ แล้วนี้สาวๆฉันจะรู้สึกยังไงเนี่ยที่เห็นสุดที่รักของเค้ามาถ่ายแบบของแบบนี้ ยังนี้สาวๆฉันก็หายหมดนะสิ”
“มันไม่เป็นแบบนั้นหรอกน่า ฉันว่าสาวๆนายต้องชอบแน่ที่นายโชว์แบบนี้”
“แล้วทำมั้ยต้องเป็นฉันด้วยนายแบบมีตั้งเยอะ”
“ก็เพราะนายดังสุดยังไงละเค้าถึงเลือกนาย เค้าจะเอาของมาตีตลาดก็ต้องใช้นายแบบดังๆสิคนถึงจะซื้อใช้กัน”
“นี้ฉันต้องภูมิใจมั้ยเนี่ย”
“แล้วแต่นายจะคิด ฉันว่านายกลับคอนโดไปนอนพักให้สบายแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ 9 โมงฉันจะไปรับ”
“นี้ตกลงฉันต้องไปจริงๆใช่มั้ย”
“ใช่!!งั้นเรากลับกันเหอะ”คยูพูดจบก็เรียกพนังงานมีเช็คบิล
เช้าวันรุ่งขึ้นแสงแดดส่องมายังร่างบางที่นอนหลับอยู่บนเตียงนุ่ม
.
.
~พวา รา Mr. Simple, Simple คือ แด นึน คือ แด นึน คือ แด โร มอด จยอ ~
เสียงโทรศัพท์มียี่ห้อดังขึ้นปลุกเค้าให้ตื่น
“ฮัลโหล” ร่างบางกรอกเสียงเข้าไปด้วยอาการงัวเงีย
“คิมฮีชอลตื่นได้แล้ว!”
“นี้ใครเนี่ย?”เค้าถามขึ้นด้วยความสงสัย ก็นี้มันไม่ใช่เสียงโจว คยูฮยอนผู้จัดการของเค้านี้หน่าแล้วมันใครว่ะ
“ฉันเอง!ฮันคยอง!” ห๊า!!ไอ้คุณช่างภาพงั้นหรอ? มีเบอร์เราได้ไงว่ะ
“คุณฮันหรอครับ!ว่าแต่คุณฮันมีเบอร์ผมได้ไงฮะ”
“ฉันขอจากทีมงานมานะ รู้มาว่านายมันพวกนายแบบชอบเรทเลยโทรมาปลุกจะได้ไม่สายเสียเวลาคนอื่นเค้า!”
“อะ!! ขอบคุณนะครับที่โทรมาปลุกผม งั้นผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ” ร่างบางพยายามระงับอารมณ์โกรธ
ก่อนจะกดว่าสายไปทันที
“กล้าดียังไงมาว่าฉันว่ะ!!! ไอ้.......เอ้ย” ฮีชอลพูดก่อนจะลุกจากเตียงไปอย่างหัวเสีย
เวลา 10 โมงกว่าๆทุกคนมาพร้อมกันที่หน้าบริษัท
“นึกว่าจะมาเรทซะอีก แต่ก็ช้าไปนิดนะ”ร่างหนาพูดขึ้นเมื่อร่างบางเดินมาถึง
“ก็ต้องขอบใจคุณฮันแหละครับที่โทรไปปลุกผมเพรากลัวคนอื่นจะเสียเวลา”ฮีชอลพูดก่อนจะเดินขึ้นรถไป
เวลา 13.07 น.รถตู้มาจอดหน้าโรงแรม พนังงานออกมาขนของทุกคนไปยังห้องต่างๆที่จองไว้
“วันนี้ก็พักผ่อนตามสบายนะครับ พรุ่งนี้เราค่อยเริ่มงานกัน”ฮันคยองบอกทุกคนก่อนจะเดินเลี่ยงไปทาง
ชายหาดส่วนตัว คิมฮีชอลและโจว คยูฮยอนที่นอนอยู่ห้องเดียวกันก็ขึ้นไปบนห้อง
“นี้คยูฉันจะไปเดินเล่น นายไปมั้ย?” ฮีชอลถามเมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ
“ไม่ละขอนอนให้สบายดีกว่านั่งรถหลายชั่วโมงแล้วเหนื่อย”คยูบอกก่อนจะล้มตัวลงนอน
ฮีชอลเดินไปตามริมหาด ทะเลปูซานนี้สวยจริงๆ คนก็น้อยด้วย ดีเหมือนกันเค้าจะได้อยู่อย่างสงบ
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด...พี่ฮีชอล!!”เสียงกรี๊ดเตะเข้ามาในโสตประสาทหูของเค้า ร่างบางหันไปก็เห็นสาวๆกำลังวิ่งมาทางเค้าประมาท 4-5 คน เค้าฉีกยิ้มกว้างรอรับ
“พี่ฮีชอลใช่มั้ยค่ะ?”สาวคนหนึ่งถามขึ้น
“ใช่ครับ!”
“พวกเราชอบพี่มากเลยค่ะ ว่าแต่พี่มาทำอะไรหรอค่ะ?”สาวอีกคนถาม
“ถ่ายแบบนะครับ^^”
“’งั้นขอถ่ายรูปหน่อยนะค่ะ พี่ฮีชอลจะได้ไปพัก”
“โอเคครับ...แต่ถ่ายนานๆก็ได้นะพี่ชอบ”ร่างบางพูดเบาๆ
“อะไรนะค่ะ”
“พี่บอกว่าถ่ายนานๆก็ได้ไม่ต้องเกรงใจนะครับ”ฮีชอลบอกก่อนจะโอบไหล่แฟนคลับอย่างเป็นกันเอง คนนี้น่ารักจริงๆเลยร่างบางคิดในใจ หลังจากที่แยกจากสาวๆมานั้นเค้าก็เดินยิ้มหน้าระรื้น
“มีความสุขจังนะ!!” เสียงที่ฟังดูหน้าขนลุกดังขึ้นจากด้านหลัง
“อ้าว!คุณฮัน มาเดินเล่นอยู่นี้เองหรอครับ”
“ดูคุณจะมีความสุขนะไม่เคยมาทะเลหรอไงกัน”
“ป่าวหรอกครับ!บ้านผมออกจะรวยยังไงก็ไม่มีปัญญาที่จะมาทะเลอยู่แล้ว”
“แล้วนายยิ้มอะไร?”
“ก็สาวๆที่นี้น่ารักดีนี้ เห็นแล้วมันสดชื่นมีความสุข”
“นี้นายไม่ได้ชอบผู้ชายหรอกหรอ”
“ผมเนี่ยนะชอบผู้ชาย คุณคิดได้ไงเนี่ย”
“แล้วตอนนั้นละ นายมีน้ำออกมาได้ไง”ร่างหนาค่อยๆเดินไปใกล้ร่างบางแล้วใช้มือลูบจากแผ่นอกกว้าง
ลงมาเรื่อยๆ
“อ๊ะ!นี้คุณ!อย่ามาแตะต้องตัวผมนะ!”ร่างบางผลักร่างหนาให้ออกห่าง
“อะไรกัน!เป็นผู้ชายแต่กลับหวงตัวอย่างกับผู้หญิง หึ!” ฮันพูดก่อนจะเดินจากไป
ไอ้ช่างภาพบ้า!มันจะมากเกินไปแล้วนะ อย่ามาทำให้คนสับสนได้มั้ยเนี่ย แล้วนี้มีใครเห็นหรือเปล่าเนี่ย
อย่ามีใครเห็นนะโดยเฉพาะสาวๆ
..........................................................................
ถึงรีดเดอร์ ตอนนี้ไรเตอร์เพิ่งจะสอบเส็ดอะน่ะ >>>วันจันทร์นี้
nc คู่ คิเฮเดีี๋่๋ยวไรเตอร์จะรีบปั่นสุดตีนเลยค่ะ ฮือ่ๆๆขอโทษที่ให้รีดเดอร์ที่ให้รอ
ความคิดเห็น