คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 หนูยอม
Chapter 2 หนูยอม
ระหว่าที่คีย์กับแทมินกำลังกลับบ้าน
“คีย์ วันนี้นอนบ้านเค้าป่าว?”
“เอาดิ!”
ไม่มีปัญหาหรอก ฮ่าๆ จะได้เจอพี่อนยูของมันด้วย แอบปลื้มมานานนน น~ ><
“ฮ่าๆ อยากนอนกับพี่ชายเค้าอ้ะดี๊ เดี๋ยววันนี้จัดให้นอนเตียงเดียวกันเลยไหม!?”
อ๊ายย ย! เห็ด พูดไรออกมานะ ทำเค้าสนใจไม่น้อยเลยน้ะ *0*
“จะบ้าหรือไง” ไม่ได้ครับ ผมต้องรักษามารยาท ภาพจน์ที่ดี
“โห่คีย์อ้ะ มีโอกาสได้นอนกับคนที่ตัวเองชอบก็นอนไปเถอะ มัวเขินอะไรกัน ถ้าเค้าเป็นคีย์ แล้วพี่อนยูเป็นมินโฮนะ เค้าจะรีบไปเตรียมน้ำใส่อ่าง โรยกลีบกุหลาบใส่ฟองเยอะๆ เพื่อเราจะได้อาบน้ำด้วยกันอย่างมีความสุข สนุกหรรษา”
เอิ่มช่วยบอกที่! นี่มันเพื่อนผม ไม่มีนิสัยที่ช่าง...เอิ่ม...ขนาดนี้ -___-;
“กุไม่กล้าเท่ามึงหรอก ไอ้คนเก่งที่พร้อมจะเสียตัวให้พี่มินโฮ! - -*”
มันเคยบอกนะครับ มันพร้อมจะเสียตัวให้พี่มิโนของมันทุกเมื่อถ้าพี่มินโฮมันต้องการ หรือมันทนไม่ไหวแล้ว น่ากลัวมากเพื่อนกู!
“ฮ่าๆ ก็แหม่ พี่มิโนทั้งหล่อทั้ง ฟอร์เฟคขนาดนั้น เห็ดยอมม ม ~ ><”
“แกยอมแล้วพี่เค้าก็จะทิ้งแกไป! แล้วพี่เค้าก้จะไม่สนใจแกอีก!”
ไม่ได้ๆ เพื่อนผมเป็นแบบนี้ไม่ได้นะครับท่าน! หัดคิดซะบ้างสิไอ้เห็ด การเสียตัวเป็นเรื่องสำคัญนะโว้ย ถึงเราจะไม่ท้องป่องก็เถอะ
“พี่มินโฮไม่มีทางเป็นอย่างนั้นหรอก พรุ่งนี้คีย์เห็น คีย์ก็จะรู้โดยอัตโนมัติ!”
มั่นใจเหลือเกิน ฉันจะค่อยดู -_______-; ถ้าพี่เขาได้แล้วทิ้งแกไป ฉันจะหัวเราะให้ไส้แตก!
“อ่าแกเงียบจัง ไม่มีคนอยู่เหรอ ?”
ผมมาถึงบ้านไอ้เห็ดแล้วครับ บ้านมันก็อยู่ข้างๆ บ้านย่าของผมเนี่ยล้ะ บ้านมืดมากเพราะงี้ดิ มันถึงชวนผมมานอนด้วย สรุปพี่อนยูวันนี้ไม่อยู่ใช่ไหม TT
“พ่อแม่ไปเที่ยวน่ะ แต่อ่า...พี่ชายยังไม่กลับมาเหรอเนี่ย หรือว่าจะไม่กลับน้ะ -0- คีย์เสียใจด้วย แกคงไม่ได้เสียตัวแล้วล้ะ”
เฮ้ยเพื่อนรัก มึงพูดไรออกมา มึงอยากให้กูเสียตัวกับพี่มึงมากหรือไง - -^
“จะบ้าหรือไง ฉันไม่ได้เหมือนแกนะแทมิน! ไม่ได้มานอนกับแกเพื่อมีจุดประสงค์อย่างนี้นะ!”
“อ่าวเหรอ ฮ่าๆ เค้าพูดเล่นหรอกตัว แหม่ๆ ทำเป็นจริงจังหน้าแดง -3- ไปๆ เข้าบ้านๆ“
“คีย์ ว้าว! ขาวจังอ่า~”
ผมกำลังถอดเสื้ออยู่ครับ พูดอย่างนี้..ผมชินแล้วครับ แต่ถ้าคนอื่นนอกจากมันระแวงนะ - -;
“อิจฉาอ้ะดิ” ผมตอบกลับไป
“ตรงไหน แทมก็ขาวไม่แพ้คีย์หรอก”
เห็ดถอดเสื้อ โชว์ผิขาวๆ เนียนให้ผมดูครับ คืนนี้เราจะประชันความขาวกัน
“แต่ดูอย่างไงฉันก็ขาวกว่านะ ดูสิๆ” ผมเดินไปใกล้ๆ เอาเนื้อไปเทียบกันแบบแนบชิดเลย ผมขาวกว่าฮ่าๆ คิมคีย์ภูมิใจ
“เออ สร้อยสวยอ้ะคีย์ ขอได้ป้ะ”
เปลี่ยนเรื่องเลยนะคุณ!
“เรื่องไรน่ะ ดวงตามรกตของรักของหวงเค้า แม่อุตส่าห์ให้มา นานๆ ทีแม่จะซื้อของเข้าท่าๆ ให้”
แม่ผมชอบซื้อแฟชั่นป้าๆให้ผมครับ ทำเอาคิมคีย์คนนี้รับไม่ได้ตั้งหลายครั้ง แต่อันนี้ถึงแม้มันจะเป็นสร้อยทองที่คนแก่ชอบใส่ เพราะวัยรุ่นอย่างเราชอบใส่เงิน แต่อันนี้มันเข้าท่าดีนะ ดวงตากรอบสีทองมีอัญมณีสีเขียว ของแพงนะครับบอกให้ =..=
“อาบน้ำกันเถอะคีย์ จะได้นอนสักทีเหนื่อยจะแย่แล้ว”
“อาบน้ำพร้อมกันน่ะเหรอ ?” เฮ้ คิดไงให้อาบน้ำพร้อมกันเนี่ย โตกันแล้วนะ -___-
“ไมกลัวอะดี๊ กลัวคีย์น้อย สู้แทมน้อยไม่ได้ใช่ไหม คิๆ”
แล้วมันก็เดินลอยหน้าลอยตาเขาห้องน้ำไปเลย เชอะ! ไม่มีทาง คราวนี้ต้องประชันกันอีกสักยก!
“รอด้วยแทมิน แล้วจะรู้ว่าใครเป็นใคร!”
ตกดึก ดึกมากมากกกกกกกก ก!
“กลับมาแล้ว~” เสียงใครคนหนึ่งทำให้ผมตื่น ไอ้เห็ดนอนละเมอเหรอ หรือเสียพี่เต้าหู้ *0*
“แทมิน คิดถึงจังเลยกลัวผีไหมหึ? นอนคนเดียวแบบนี้”
พี่อนยูนี่คีย์ครับ อ๊าย อิจฉาอ่า...แทมินมีพี่ชายแบบนี้ ลูบหัวผมด้วย เบาๆ มืออบอุ๊นอบอุ่น แบบนี้ล้ะชายในเสป็คคีย์ ><
“หืม หอมจังเลยแทมินเนี่ย เปลี่ยนสบู่ให้เหรอ ?”
อ๊ากก ก~ พี่อนยูหอมแก้มๆๆๆ >////< ตายล้ะไอ้เห็ด ขอเป็นแกสักพักน้า~
“อืม~ พี่อน”
เสียงเห็ดตื่น เหมือนรู้สึกมันลุกออกจากที่นอนนะ ไฟสว่างครับท่าน หลับๆ ไม่รู้ หนูไม่รู้พี่อนทำไรเมื่อกี้
“พี่อนอ่า... นั่นมันคีย์ครับ ผมอยู่นี่~”
“อ้าวเฮ้ยคีย์!!?” พี่ครับพี่เพิ่งจะรู้หรอ ขนาดเปิดไฟแล้วเนี่ย >< ถ้าเห็ดไม่บอกคงไม่รู้ เห็ดไม่น่าเลยแก =3=;
“หืมม ม~ =o=” ละครครับค่อยๆ ลุกขึ้นมา.. ไม่รู้เรื่องครับโวยวายไร ผมตื่นเลย “โวยวายไรกันเหรอ ห๊าวว ว~”
“อ่อป่าวๆ หรอกคีย์ นอนต่อเถอะ เข้าใจไรผิดนิดนึง” แล้วพี่อนยูก็ใช้มือทั้งสองข้างดันผมนอนลงบนเตียงต่อ
แต่อ๊ายพี่อน เหมือนพี่กำลัง... กรี๊ส -///-
“คีย์ ไม่สบายเหรอ หน้าแดง แต่เฮ้ย พี่จะติดไหมเนี่ย!!? ไมไม่บอกพี่จะได้ไม่กอดคีย์ กอดนานด้วย ตายๆๆ”
-___________- ผมจะรักพี่แบบหัวปักหัวปำ ถ้าพี่เอานิสัยด้านนี้ แล้วความเซ่อของพี่ออกไป!
“พี่ครับ คีย์หลับอยู่จะไปรู้หรอครับ พี่ไปลักกอดคีย์แบบนั้น
เห็ด ..กูหน้าแดงใหญ่แล้ว อย่ารื้อฟื้นสิ -////-
“อ่าคีย์ เดี๋ยวอย่าเพิ่งนอนนะ พี่ไปหายาให้ทานก่อน”
อ่าคร้าบบ บ แต่ผมป่าวไม่สบายนะ -0-
“คีย์~” เสียงเห็ดมันพูดแบบมีเลศนัย ถึงจะหลับตาอยู่ก็สัมผัสได้ “ฉันรู้นะ ตั้งแต่พี่ชายเค้าเข้ามาแกก็รู้ตัวแล้ว บอกฉันอย่าไปยอมงั้นงี้ เสียนู่นนี่ แกล้ะ ? แกยอมนะ ฉันเห็น -3-“
ป๊าดด ด พูดไม่ออกก็แหม่... TT^TT
“นอนเลยนะ ได้เวลาเด็กนอนแล้ว! พรุ่งนี้นัดพี่มินโฮแกไว้นะ เป็นแพนด้าไม่รู้ด้วย!”
“เออใช่! ไม่ได้ๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่สวย ฝันดีคีย์ราตรีสวัสดิ์”
แถสำเร็จ แต่แบบว่า...ก็นะ นิดหน่อยเอง ฮ่าๆ
===========R0MANTIC==========
ตอนนี้สาระเยอะมาก ><;;
อิๆ โปรดติดตามตอนต่อไป
เราหาทางแอบซื้อ hello ได้แล้ว เย้ (เนื่องจากที่บ้านไม่หนับหนุน - -)
มีความสุขที่สู๊ดดด ด. จะมีความสุขมากกว่านี้ ถ้าได้เม้นของทุกคน ^^
ดิทแก้คำผิด 2010/10/03
ความคิดเห็น