คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [>]
f2 ii
[<< Lesson 2 >>]
ณ ตลาดเซนเดล
“ นี่ เงินที่กู้ไปเมื่อไรห่จะคืนห๊า ทวงกี่ครั้งๆก็บอกไม่มีๆ” น้ำเสียงอันทรงพลังของ เฟเนลี่ เดอเบอมองค์ เจ้าแม่เงินกู้ของเมืองกำลังทวงหนี้จากลูกหนี้ยิกๆ ใครๆก็รู้ว่าเฟเนลี่มีนิสัยอย่างไร แต่เหมือนว่า วิลเลี่ยม ผู้น่าสงสารคงอยากจะลองของกับเจ้าแม่เงินกู้ที่มีอายุน้อยที่สุดในเมือง(25)ล่ะมั้ง แต่ว่าก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น
“ อะไรกันเฟเนลี่ เสียงดังไปทั่วตลาดแล้วเนี่ย ” เสียงนุ่มๆของใครสักคนดังขึ้น แต่มันกลับเป็นเสียงที่เฟเนลี่รู้จักเป็นอย่างดี ก็จะใครอีกล่ะก็ไอ้ลูกชายบ้านคาร์ปูเลตไง เฮ้อ แสบทั้งพ่อทั้งลูก
เมื่อวันก่อนเจ้าตัวพ่อยังมาจีบ แคนดี้ ที่อยู่ข้างบ้านอยู่เลย วันนี้ดันมาเจอ ตัวลูกซะนี่ ถุย ชีวิต - -+
“ ว่าไง วิล ติดหนี้เจ้าแม่เงินกู้หรอ ” ยังไม่พอร๊อบบี้ยังเข้ามาก้าวก่ายงานของเฟเนลี่อีกต่างหาก ก็จะไม่ให้ยุ่งได้ไงล่ะก็2คนนี้เค้า have a something กันอยู่น่ะสิ ( เพื่อนเว้ยเฮ้ย วิล )
“ก็เฟเนลี่น่ะสิ บอกว่าอีก2วันๆ ก็มาทวงเอาๆ ผู้หญิงอะไรวะ โคตรเค็มเลย ” วิลบ่นงุบงิบ คิดว่าเฟเนลี่ไม่ได้ยินเรอะ เจ๊นี่น่ะหูหมาจะตายไป
“ ทวงกี่ครั้งก็บอกไม่มี ถ้านายจ่ายตั้งแต่แรกฉันจะมาทวงอยู่อย่างนี้ไหมล่ะ ”
“ ก็บอกไม่มีๆ ก็ยังหน้าด้านทวงอยู่ได้วุ้ย “ รู้สึกเหมือนตัวเองผิดเลยอ่ะ - -+
“ ในเมื่อนายหน้าด้านไม่ให้ฉันก็จะหน้าด้านทวงอยู่อย่างนี้แหละ ”
“ ถ้าเธอหน้าด้านทวงฉันก็จะหน้าด้านไม่จ่ายเหมือนกัน ”
“ นะ...นาย ก็ฉันบอกแล้ววะ...”
“ โอ๊ยยย พอได้หรือยังทั้ง2คนเลย วิล เดี๋ยวฉันจ่ายให้ก่อนก็ได้ ” ในที่สุดร๊อบบี้ก็ทนความงี่เง่าของทั้ง2คนไม่ไหว ถึงได้ตัดปัญหาด้วยการง่ายเงินให้กับเฟเนลี่ แต่ทว่า
“ เฮ้ย ไม่เอาฉันไม่ชอบรับเงินใครง่ายๆถึงแม้นายจะเป็นเพื่อนฉันก็ตาม ” ที่จริงวิลก็ไม่ได้รังเกียจเงินของร๊อบบี้หรอกนะเพียงแต่ว่า เค้าไม่อยากให้ใครมาหาว่า เค้าเกาะชายกางเกงเพื่อนกิน
“ อืม...เอางี้มั๊ยนายก็มาเป็นองครักษ์ให้ฉันสิ เงินนายก็ไม่ต้องจ่ายแถมยังมีเงินเดือนอีกต่างหาก ” ร๊อบบี้เสนอทางออกที่ดีสหรับทุกฝ่ายให้วิลเลี่ยมฟัง แต่...อีกอย่างถ้าเกิดว่าเค้าไปคนนึงน้องของเค้าจะอยู่กัยใครล่ะ
“ ไม่ล่ะ ถ้าฉันไปสักคนน้องฉันจะอยู่กับใครล่ะ ”
“ งั้นก็เอาน้องนายไปด้วยสิ แต่ฉันจ่ายค่าจ้างให้แค่คนเดียวนะเว้ย - -+ ” ร๊อบบี้พูดอย่างใจดี แต่ว่าแบบนี้มันก็ไม่ต่างจากใช้แรงงานเลยนะ ...
“ พี่เฟเนลี่ “
“หือ อะไรหรอ นี่อลิซ่า เอ๊ะ หรืออลิซาเบธ ? ”
“ อลิซ่าๆ ว่าแต่พี่เฟเนลี่เห็นเอลิธบ้างป่ะ ” อลิซ่าถามหาถึงพี่ชายสายเลือดเดียวกันที่คลานตามๆกันมา แต่ได้ข่าวว่า2คนนี้มัน...
“ อืม...ไม่เห็นแฮะ เฮ้ย ไอ้ลูกหนี้เห็นเอลิธมะ ” เฟเนลี่หันไปถามวิลเลี่ยม
“ เอลิธหรอ เห็นอยู่หลังตลาดแว๊บๆอ่ะ ”
“ อะ...อ้าวรู้แล้วก็ไปเลยแฮะ ” พอเฟเนลี่หันมาทางอลิซ่าก็ปรากฏว่าพบแต่ความว่างเปล่า คนอะไรไวอย่างกะลิง - -+
“ พี่สาวคะ” เสียงหวานใสของเลียร์ดังมาจากข้างหลังของเฟเนลี่ โอ้วววน้องรักของพี่
“ อะไรหรอน้องสาว” เฟเนลี่ตอบด้วยความเคยชิน แต่คนแถวนี้เค้าไม่ชินด้วยน่ะสิ
“ เฮ้ย 2คนนี้มันเป็นพี่น้องกันจริงปะวิล “ ร๊อบบี้กระซิบข้างหูวิลเลี่ยมอย่างแผ่วเบา พูดดังๆเดี๋ยวเจ๊แกได้ยินก็ตายคู่อ่ะดิ
“ ไม่รู้เหมือนกันว่ะ มีพี่น้องที่ไหนเจอหน้ากันก็กอดกันกลมแบบนี้วะ” ขนาดเค้ากับน้องที่อยู่ด้วยกันมาน๊านนาน ยังไม่เคยทำแบบนี้สักครั้งเลย เค้าบอกว่าผู้หญิงกอดกันมันดูน่ารัก แต่...ผู้ชายกอดกันมัน Y ชัดๆ
“ พี่เฟเห็นเอลิธมะ 2พี่น้องฝาแฝดเค้าตามหาอยู่อ่ะ ” เลียร์ถาม แต่ขอโทษทีน้องสาว
ไอ้อลิซ่ามันเพิ่งวิ่งไปเมื้อกี้เอง ช้าไปก้าวแล้วพวก
“ เห็นว่าอยู่ท้ายตลาดน่ะนะ อ่อ เดี๋ยวพี่ต้องไปทวงหนี้ต่อ ถ้าเล่นเสร็จแล้วก็กลับบ้านเลยไม่ต้องรอนะ เอ้านี่กุญแจอย่าทำหายล่ะ “ เฟเนลี่ยื่นกุญแจบ้านส่งให้เลียร์พร้อมกับกำชับว่า ห้ามทำหาย
“ ฉันไปละนะไอ้ลูกหนี้ ตกลงกันได้ก็อย่าลืมเอาเงินมาคืนล่ะ - -+ “ เฟเนลี่ไม่ลืมทิ้งระเบิดไว้ก่อนจากไปแล้วเสียงๆหนึ่งก็ดังขึ้น
“ ไอ้เทอร์เลอร์ ตังที่ยืมไปน่ะ จะคืนเมื่อไหร่ห๊า!!! “ และแล้วเสียงกัมปนาทของเฟเนลี่ก็ดังขึ้นอีกครั้ง ...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ +++ +++++++++++++++++++
ความคิดเห็น