คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Intro
Title : A malice love dangerous แค้นรัก อันตราย
Part : Intro
Author : Mr.kikii
..__________________________..
พลั่ก!!!
“อั่ก!!!!”
“..แฮ่ก.. แฮ่ก..” เสียงหอบหายใจขึ้นถี่ๆช้าๆดังขึ้น นัยน์กลมสีนิลก้มมองชายฉกรรณ์ร่างใหญ่หลายคนที่กองอยู่ตรงปลายเท้า ชายร่างเล็กเรือนผมสีน้ำตาลแดง เลื่อนมือที่ติดคราบเลือดปาดเหงื่อที่ไหลอาบไปตามใบหน้าอย่างเหน็ดเหนื่อย
“..แฮ่ก.. พวกแกตามฉันมาทำไม.. เจ้านั่นสั่งมาสินะ”น้ำเสียงแหบพร่าติดหอบออกมาเล็กน้อยถามออกมาอย่างไม่ต้องการคำตอบ.. ทำไมเขาจะไม่รู้ล่ะ ว่าใครเป็นคนสั่งกลุ่มคนพวกนี้มาตามล่าเขา “กลับไปบอกไอ้คนที่น่าทุเรศนั่นด้วยว่าด้วยว่า.. อย่ามายุ่งกับฉันอีก..”
ว่าแล้วก็สะบัดร่างของตัวเองเดินออกมาจากกลุ่มคนที่เปรอะไปด้วยเลือด มือขาวซีดยกขึ้นมาปาดรอยเลือดออกจากใบหน้าจากถูใบหน้าเบาๆค่อยรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ร่างทั้งร่างทรุดลงกับพื้นดินสกปรก ดวงตากลมสีนิลกวาดมองไปรอบๆโกดังท่าเรือ สถานที่ที่ตัวเองอยู่อย่างหวาดระแวง หากว่านี่ไม่ใช่สถานที่ของคนๆนั้น เขาคงไม่ต้องมานั่งระแวงอย่างนี้ พอครั้นจะลุก ร่างทั้งร่างก็พลอยทรุดลงไปอีก
..ต่อให้เก่งแค่นั้น แต่ถ้าต้องมาเจอพวกล่ำๆถึกๆแบบนี้หลายคนๆเข้า เค้าก็ทำท่าจะไม่ไหวเหมือนกัน...
คิดได้อย่างนั้นก็พยายามพยุงร่างอ่อนแอของตัวเองขึ้นมาอย่างทุลักทุเล มือขาวจับประคองต้นแขนขวาที่ได้รับบาดเจ็บไว้อย่างเบามือ ..แผลจากการปกป้องตัวเองจากลูกต้มติดโซ่ที่ศัตรูฟาดลงมา ผลส่งให้มันช้ำและหลั่งเลือดตลอดเวลา คนบาดเจ็บพยายามพยุงตัวเองออกมาจากโกดังร้าง แต่ก้าวออกมาไม่กี่ก้าว เท้าน้อยๆก็ดันไปเตะกับของที่ระเกะระกะข้างตัวทำให้ร่างเล็กล้มลงกระแทกกับพื้นที่เย็นเฉียบอย่างไม่เป็นท่า
“อั่ก!!”
เสียงครางดังออกมาอย่างเจ็บปวด ใบหน้าขาวซีดเปรอะเปื้อนพื้นสกปรก แต่นั้นไม่ทำให้ร่างนั้นขยับไปไหนเลย
..อยากร้องไห้..
..แต่ร้องไม่ออก..
..เหนื่อย..
..แม้แต่การหายใจเพื่อให้มีชีวิตรอดต่อไปยังเหนื่อยเลย..
เปลือกตาบางกระพริบถี่ๆอย่างเหนื่อยล้า
..เขาคงจะไม่ไหวแล้ว..
..แต่นั่นไม่ทำให้เขาเสียใจเลย..
...ถ้าหากมันสามารถหนีจากผู้ชายคนนั้นได้!!..
..ตึก ตึก
เสียงย่ำเท้าเบาๆของรองเท้าหนังก้าวเข้ามาใกล้เรื่อยๆก่อนที่จะหยุดตรงหน้าร่างอ่อนแรงที่ส่งเสียงหายใจถี่ระรัวออกมา บุคคลที่มาใหม่ค่อยๆย่อนั่งลงข้างหน้าร่างที่บาดเจ็บ ก่อนที่นิ้วมือเรียวก็จิกผมด้านหลังคนที่หมอบอยู่ให้เงยหน้าขึ้นมา เรียกเสียงร้องอย่างเจ็บปวดของคนบาดเจ็บออกมาได้เป็นอย่างดี
“..อึ่ก!!!”
เจ้าของเสียงปิดตาแน่น ฟันขาวขบกันอย่างเจ็บปวด ในขณะที่คนตรงหน้ากลับยกยิ้มขึ้นมาอย่างพอใจ ใบหน้าคมเลื่อนเข้าไปใกล้เรื่อยๆ พร้อมชิดริมฝีปากร้อนเข้ากับใบหูเล็กที่ต่างอุณหภูมิกัน
“นายไม่มีทางหนีจากฉันไปได้หรอก..”
“....”
“..ลี ฮยอกแจ”
TBC.
To Be Continue
ความคิดเห็น