good girl , good boy with me

ลำดับตอนที่ #3 : Baby, oh, you blow my mind

Chess Theme

Chess Theme

application

cr. @J_M_00004

“ บางคราการสวมใส่หน้ากากเพื่อปกปิดความรู้สึกนั้นก็เป็นสิ่งที่สมควรทำ หากไม่ต้องการให้ผู้ใดล่วงรู้ถึงใบหน้าที่แท้จริง ”

“ ที่จริงแล้วข้าพึงใจในพวกคนปากดีมากกว่าผู้ใดนัก มันทำให้ข้าพึงอยากรู้ว่ายามเมื่อพวกเขาตกเป็นเหยื่อของข้า จักสามารถทำตัวดื้อรั้นน่ารักเช่นนั้นได้อีกหรือไม่? ”

ชื่อ-นามสกุล : คามิลล่า เฟย์ ( Camilla Fay )

ชื่อเล่น : คามิล ( Camil )

ฉายา : ไอวี่ ( Ivy )

อายุ : 22 yrs.

เพศ : หญิง

ส่วนสูง : 171 cm.

น้ำหนัก : 58 kg.

หน่วย : เนตรรัตติกาล ( Night Eyes )

ตำแหน่ง : สมาชิก 

ลักษณะคำพูด : น้ำเสียงของคามิลล่านุ่มนวล โทนเสียงใสดังกังวาล ฟังดูไพเราะเมื่อเธอเปล่งคำพูดออกมาในแต่ละคำ จังหวะการพูดของเธอค่อนข้างที่จะเนิบนาบ ไม่เร่งรีบหรือไม่ช้าจนเกินไปให้ผู้ฟังสามารถฟังได้ทัน รวมไปถึงตกตะกอนความคิดไปกับคำพูดของเธอ โดยปกติแล้วหล่อนเป็นคนพูดจาสุภาพอ่อนหวาน ไม่เสียงดัง ไม่กรรโชกโฮกฮาก ถ้อยจวีที่ใช้ล้วนถูกไตร่ตรองออกมาเป็นอย่างดีให้ผู้ฟังไม่รู้สึกเคืองหู หากพูดกันตามตรงก็ถือว่าตัวคามิลล่านั้นเป็นผู้พูดที่ชักชวนผู้อื่นให้ขยับตามตนมาได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว หล่อนมักแทนตัวเองว่า ข้า เรียกแทนคนอื่นว่า ท่าน อยู่เสมอไม่ว่าจะเป็นใครอย่างให้เกียรติ บางคราหากพอสนิทกันเสียหน่อยคามิลล่าก็มักจะเรียกแทนอีกฝ่ายด้วยชื่อของคู่สนทนาไปเลย และ มักจะมีคำลงท้ายคำพูดตามหลังอยู่เสมอ ( x )

ex. 1

นัยน์ตาสีอำพันหลุบลงลงเล็กน้อยเผยให้เห็นแพขนตางอนสวยงาม

" อ๋า แท้ที่จริงแล้วเรื่องราวมันก็เป็นเช่นนั้นนี่เอง " นางเอ่ยกับตนเสียงแผ่วเบากลั้วเสียงหัวเราะแว่วหวาน มือเรียวภายใต้ถุงมือสีดำขลับยกขึ้นมาแตะข้างแก้มนวลขาวแต้มสีเรื่ออย่างเขินอายเมื่อตนเผลอหลุดแสดงท่าทีไม่เหมาะสมออกไป ริมฝีปากอวบอิ่มคลี่รอยยิ้มอ่อนหวานเจือจาง ก่อความรู้สึกบริสุทธิ์และน่าทะนุถนอมยิ่งขึ้นกลางใจ ก่อนดวงหน้างามจะช้อนขึ้นสบมองคู่สนทนา

" ข้าต้องขออภัยกับท่านด้วยนะคะ "หล่อนผสานมือกลางหน้าตักพลางโค้งหัวให้อีกฝ่าย เงยหน้าขึ้นมายิ้มแย้มจนนัยน์ตาโค้งหยีหลังจากคู่สนทนาโบกไม้โบกมือเป็นพัลวัน

นัยน์เนตรคู่งามเปล่งประกายแววตาบางอย่างเพียงชั่วครู่ เอียงลำคอจ้องมองอีกคน แก้มเห่อร้อนแดงก่ำในจังหวะที่น้ำเสียงอ่อนหวานเอ่ยขึ้นอีกคราอย่างเนิบนาบ “ หากมิรังเกียจอะไร ท่านสนใจให้ข้าเลี้ยงน้ำชาไถ่โทษซักครู่ได้หรือไม่เจ้าคะ? ”

หากว่ามีเพื่อนร่วมหน่วยซักคนอยู่ที่นี่คงจะต้องกรอกตามองบนใส่หล่อนแน่นอน ท่าทีเขินอายที่เห็นก็เป็นเพียงการเสแสร้งตบตาอีกฝ่าย แท้ที่จริงแล้วหล่อนมันเป็นยัยตัวร้ายที่อยากสานสัมพันธ์กับคู่สนทนาต่อต่างหาก

ex. 2

" คนเก่ง " แว่วเสียงหวานเอ่ยเรียกสตรีร่างเล็กที่นั่งกอดเข่าอยู่มุมห้องแผ่วเบา ลาดไหล่บอบบางนั่นสั่นระริกชวนให้ใจหล่อนอ่อนยวบยาบ เคลื่อนกายอรชรทิ้งตัวนั่งลงเคียงข้างอีกฝ่ายพลางสอดมือเรียวกอบกุมมือเล็กกว่านั่นไว้ ลูบไล้ปลายนิ้วโป้งวนหลังมือนุ่มนิ่มอย่างทะนุถนอมราวสิ่งล้ำค่า " ไหน ช่วยบอกข้าหน่อยว่ามีผู้ใดทำท่านเสียใจจนร่ำไห้เช่นนี้? "

" คามิลล่า ข้า– ฮึก— ตัวข้า " ดวงหน้าจิ้มลิ้มเปรอะน้ำตาเงยขึ้นสบสายตาหล่อน คำพูดนั้นไม่เป็นคำด้วยเสียงสะอื้นฮึกฮักที่กลบไปจนหมดสิ้น สองแขนเล็กอ้าออกราวต้องการที่พึ่งพิง

คามิลล่าเองก็พร้อมที่จะเป็นที่พึงพิงแก่อีกฝ่าย เรียวแขนสอดรัดรอบเอวคอดรั้งขยับเข้ามาใกล้แนบชิดแผ่นอก ซุกปลายจมูกคลอเคลียกับเส้นผมสีเข้ม สูดดมกลิ่นหอมจางประจำตัวของสาวน้อยในอ้อมแขนพลางไล้ลงหยุดลงที่ข้างแก้ม ประทับกลีบปากอวบอิ่มจูบซับหยาดน้ำตาที่ร่วงหล่นแผ่วเบา พ่นลมหายใจร้อนผ่าวรินรดผิวเนื้อนวลจนแต้มสีแดงก่ำ

นัยน์ตาคู่งามหลุบลงมองคนงามในอ้อมแขน ฝ่ามือเกลี่ยปอยเส้นผมสีดำขลับที่บดบังเสี้ยวหน้าขาวออก สอดนิ้วเรียวหมุนวนเล่นพลางโน้มใบหน้าเข้าใกล้ จรดปลายจมูกรั้นถูไถหยอกเย้า กระซิบชิดริมฝีปากเล็กสั่นระริกของอีกคน

" ดูเหมือนว่าข้าจะคิดถูกนะคะ ว่าท่านไม่เหมาะกับน้ำตาเท่าใดนัก "

น้ำเสียงหวานพร่าลง เอ่ยกลั้วหัวเราะในลำคอ ช้อนนัยน์ตาสีอำพันสบมองอีกฝ่ายในระยะใกล้ชิดชวนอันตราย แกล้งแต้มจูบร้อนผ่าวข้างมุมปากหยักจนเกิดเสียงแผ่ว ผละออกด้วยรอยยิ้มหวานชวนให้ใจสั่นไหว

" เช่นนั้นข้าก็จะปลอบใจเหมือนเมื่อครู่ จนกว่าท่านจะกลับมาแย้มยิ้มให้ข้าเสียที ดีหรือไม่? "

ex. 3

" แปลกหรือ? "

หล่อนเอ่ยถามเสียงเนิบ พลางเลิกคิ้วงามขึ้นเล็กน้อยหลังอีกฝ่ายเอ่ยจบ แก้วสุราสีใสในมือถูกโคลงจนกลายเป็นพายุหมุนตรงกลาง ก่อนยกจรดบนกลีบปากอิ่ม ดื่มด่ำรสร้อนผ่าวแทบไหม้ลงลำคอ

ยิ่งเห็นสีหน้าแปลกประหลาดตาของสหายหนุ่มในหน่วย ตั้งแต่เธอบอกว่าจะตามมาดื่มด้วยก็ยิ่งนึกขำขัน อดใจไม่ไหวให้นึกหัวร่อออกมาเสียงใส

" เจ้าดูเหมือนพวกคุณหนู– " คำพูดของอีกฝ่ายถูกหยุดด้วยนิ้วเรียวทาบทับบนริมฝีปาก คุณหนูเฟย์ที่ว่าแย้มรอยยิ้มหวานหยด หยัดกายลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินนวยนาดมาทิ้งสะโพกสวยบนโต๊ะนั่งพลางตวัดเรียวขาขึ้นไขว้ห้าง

โน้มใบหน้างามลงใกล้ ละเรียวนิ้วออกเปลี่ยนเป็นการเชยปลายคางอีกฝ่ายขึ้นมาสบตาเสียแทน กลีบปากนิ่มฉ่ำวาวสุราถูกลิ้นร้อนแลบเลียด้วยทีท่าเย้ายวน ดวงตาสีอำพันคู่สวยเปล่งประกายวาววับ

ชอบใจนักยามเห็นสีหน้าแสดงอารมณ์ไม่ถูกของอีกฝ่าย – " สำหรับคนบางคนการมองเพียงเปลือกก็ตัดสินเขาไม่ได้ "

ปลายนิ้วยาวไล้ไปตามข้างแก้มสาก และแตะหยุดลงที่กลีบปากหยักล่อตาล่อใจนั่น มืออีกข้างแสร้งปลดกระดุมเสื้อของตนลงเผยให้เห็นผิวเนื้อขาววับแวมอย่างไร้ท่าทีเขินอาย " –สนใจลองพิสูจน์ดูด้วยกันหน่อยไหมคะ? ว่าข้าจะดูเหมือนคุณหนูพวกนั้นหรือไม่? หากเป็นท่าน ข้าเต็มใจอย่างยิ่งที่จักพิสูจน์เลยเชียว "

อีกฝ่ายหน้าแดงแปร๊ด ปัดฝ่ามือของเธอทิ้งเสียงดัง เสียงตะโกนดังลั่นเป็นสิ่งที่ชายหนุ่มทิ้งไว้ก่อนจะวิ่งหนีหายไปไกล

ท่ามกลางเสียงหัวเราะสนุกสนานที่ได้แกล้งคนของหล่อน

'ยัยบ้า ไร้ยางอายเป็นที่สุด!'

ex.4

นิ้วเรียวใต้ถุงมือหนังสีดำคีบแท่งยาสูบออกจากกลีบปากอิ่ม ควันสีเทาพลันถูกพ่นออกมากระจายหายไปในอากาศอย่างเชื่องช้า ส้นรองเท้าดังกระทบพื้นสกปรกเป็นจังหวะตามการเดิน หยดเลือดคาวคลุ้งสีแดงฉานเปรอะบนพื้นเป็นทางยาวคล้ายการพยายามตะเกียกตะกายหนีของอะไรบางอย่าง

เสียงหัวเราะร่วนของเธอดังกังวาล นึกเอ็นดูไม่น้อยที่พยายามหนีเธอมาตั้งไกลขนาดนี้ได้ —นัยน์ตาคู่งามกวาดมองรอบกายอย่างไม่ทุกข์ร้อนนัก กลิ่นเลือดติดตรึงอยู่ตรงปลายจมูกบ่งบอกให้เธอรู้ว่าอีกฝ่ายอยู่เบื้องหน้า

คามิลล่าหายไปท่ามกลางความมืดของตรอกซอยสกปรก รอบข้างเต็มไปด้วยเสียงร้องของหนูสกปรก กลิ่นน้ำคลองเน่าเหม็นและเศษอาหารเปื่อย ดูอย่างไรก็ไม่เหมาะอย่างยิ่งกับการที่สตรีผู้นี้จะมาเหยียบย่างอยู่ที่นี่

" เด็กดี "

แว่วเสียงนุ่มเอ่ยทักทาย ดวงหน้างามแต้มด้วยรอยยิ้มอ่อนหวานจนนัยน์ตาโค้งหยีราวจันทร์เสี้ยวแก่อมนุษย์สภาพอ่อนแรงตรงหน้า เนื้อตัวเปรอะเปื้อนด้วยบาดแผลที่เริ่มเน่าเปื่อยเป็นสีดำ ปราณพิษของเธอยังทำงานได้ดีเสมอ– กับการใช้เพื่อนสังหารอมนุษย์เบื้องหน้า

จากสภาพแค่เธอกำมือเพียงนิดเดียว ลูกไก่ใกล้ตายในมือก็คงสิ้นใจแล้วกระมัง

รองเท้าคอมแบตเงาวับสียกขึ้นมาเชยปลายคางอีกฝ่ายขึ้นสบมองสตรีผู้งดงามเบื้องหน้า ดวงตาคู่สวยแม้ปรือขึ้นมองทว่าไร้ความอ่อนหวานดังเก่า เหลือเพียงความเย็นเหยียบที่พร้อมจะปลิดชีพอมนุษย์ตรงหน้าเท่านั้น

หล่อนกดเท้าเหยียบลำคอแกร่งอย่างแรงจนได้ยินเสียงสำลักอ่อก แส้หนามถูกสร้างจากพลังปราณควบแน่นเลื้อยพันรัดรอบลำคออมนุษย์ตรงหน้าจนขึ้นสีช้ำ นัยน์ตาสีแดงฉานเบิกโพลงขึ้นเมื่อขาดอากาศ น้ำลายไหลเยิ้มเปรอะปลายคาง พยายามกอบโกยลมหายใจ แต่ก็เป็นเพียงการกระทำแสนไร้ประโยชน์

" เป็นเวลาอันสมควรที่ท่านจะพักผ่อนแล้วล่ะค่ะ เช่นนั้นฝากเที่ยวชมยมโลกแทนข้าด้วยนะ "

หล่อนสูดควันเข้าลึกเต็มปอดอีกครา พ่นมันออกมาในครั้งสุดท้ายก่อนจะทิ้งมันลงบนพื้น ใช้เท้าขยี้จนประกายไฟที่มีอยู่มอดดับลง

ex. 5

" นังหญิงแพศยา! หมารับใช้ของพวกคนเลือดเย็นพวกนั้นไปทั่ว เอาแต่เลียแข้งเลียขา เจ้ามันก็สารเลว มารยาสากไถ นังปีศาจร่านราคะ ปีนเตียงผู้อื่นหน้าไม่อาย!  "

น้ำเสียงตวาดกร้าวด้วยความโกรธา ไม่ได้ทำให้คามิลล่ารู้สึกแย่ลงนัก หล่อนหัวเราะร่วนราวมันเป็นละครเวทีสร้างความสำราญใจ

ปลายนิ้วเรียวเคาะเล็บยาวลงบนโต๊ะไม้จนเกิดเสียงคล้ายปั่นประสาทคู่สนทนา

อีกฝ่ายยิ่งทวีสีหน้าไม่น่าดูขึ้นทุกขณะ เส้นเลือดปูดโปนขึ้นข้างขมับ แว่วเสียงหยุดไป เหลือเพียงเสียงหอบหายใจเหน็ดเหนื่อย

" โอ้ ข้าต้องของคุณสำหรับคำชมมากมายเหล่านี้ของท่านเป็นอย่างยิ่งด้วย หญิงแพศยาหรือก็ดูเหมาะกับข้าดี แต่ท่านคงมิลืมหรอกกระมังว่านี่เป็นกายของข้า ความรู้สึกนึกคิดของข้าที่จะกระทำสิ่งใดก็ได้ อีกทั้งยังเป็นความพึงพอใจของพวกข้า ไม่ได้มีปัญหาอะไร– ส่วนท่านเป็นเพียงคนนอกที่เข้ามายุ่งวุ่นวายเสียเอง คนของข้ายังมิทันว่าสิ่งใด มีเพียงแต่ท่านที่อาทรร้อนใจไปเองเสียหมดเลยนะคะ "

หล่อนชันกายลุกขึ้น สองมือจีบกระโปรงบานของตนยอบกายลงขอบคุณอย่างอ่อนหวาน รอยยิ้มหวานแต้มอยู่บนดวงหน้างดงามชวนมอง นัยน์ตาคู่งามเปล่งประกายระยิบเสมือนแต้มดวงดารา

คามิลล่าขยับกายประชิดอีกฝ่าย กลิ่นหอมละมุนจากร่างอรชรในชุดเดรสยาวลอยแตะจมูกคู่สนทนา น้ำเสียงกระซิบพร่าให้ได้ยินเพียงแค่สองคนถูกส่งทอดออกไป

" แต่ดูเหมือนว่าท่านจะเข้าใจผิดไปเสียหน่อย ผู้ที่ข้าขึ้นตรงในหน่วยเนตรรัตติกาลมีเพียงท่านหัวหน้าและรองหัวหน้าเพียงสองเท่านั้น "

ร่างของอีกฝ่ายแข็งทื่อกับการเข้าหาระยะประชิด แม้จะเป็นสตรีที่เพิ่งพ่นถ้อยคำผรุสวาทไปแต่ก็น่าเอ็นดูไม่น้อยในความคิดของเธอ

นิ้วเรียวทัดเส้นผมสีอ่อนเหน็บข้างใบหูของตนเผยเสี้ยวหน้างาม ลมหายใจอุ่นร้อนแสร้งพ่นรดใบหูขาว ริ้วสีแดงแต้มขึ้นมาในทันควันหลังจากนั้นไม่นาน

" ทว่าข้าเองก็มักจะภักดียามที่อยู่ด้วยกันบนเตียงกับใครซักคน— สนใจให้ข้าเป็นสุนัขแสนเชื่องของท่านบ้างไม่เล่า? "

อีกฝ่ายเผลอพยักหน้าตอบรับ พร้อมกับแว่วเสียงหวานหัวเราะคิกคักดังดังคลอหยอกเย้า

ex.6

" ตื่นแล้วหรือคะ? "

หล่อนเอ่ยถามคนที่ลุกขึ้นมานั่งบนเตียงด้วยเส้นผมยุ่งเหยิง สีหน้าอีกฝ่ายยังติดง่วงงุนไม่ติดดีนัก นัยน์ตาปรือปรอยแสนน่าเอ็นดูให้หล่อนเงยหน้าพ่นควันแท่งยาสูบผสานรวมไปกับอากาศก่อนขยี้ปลายแดงลงกับถาดรองจนประกายไฟมอด รีบหันไปหาอีกคนที่น่าสนใจมากกว่า–

" กอดไม่ได้ ตัวข้ามีแต่กลิ่นควัน ข้าจำได้ว่าท่านไม่ชอบ "

เอวคอดถูกรวบเข้าหาอ้อมกอด นางหัวเราะร่วน โน้มตัวลงเข้าหาอีกฝ่ายที่ขยับซุกใบหน้าลงกับหน้าท้องแบนราบของหล่อน ปลายนิ้วยาวเกลี่ยเย้าข้างแก้มขาวชวนจั๊กจี้

เสียงครางงึมงัมคล้ายตอบรับไม่ตอบรับทำให้นางเลิกคิ้วมองคนขี้เซาเบื้องหน้า

" อืม "

" ปล่อยก่อนเร็วคนเก่ง เดี๋ยวจะแสบจมูกเอา "

นางว่าอย่างอ่อนใจ

" อืม "

" ข้าเป็นห่วง "

นัยน์ตาคู่สวยอ่อนแสงลง หลุบลงมองเสี้ยวใบหน้าของบุคคลที่คลอเคลียตนไม่ต่างจากลูกสุนัข เสมือนว่าเห็นใบหูทิพย์นั่นสั่นดุ๊กดิ๊กได้ใจ ผละใบหน้าออกมามองนางด้วยแววตาเป็นประกาย

ช่างน่าเอ็นดูยิ่ง

เรียวนิ้วสวยขยับเกลี่ยเส้นผมทัดข้างใบหูเด็กดีของตนเบื้องหน้า วางสัมผัสอุ่นของฝ่ามือทาบทับข้างแก้ม ประคองดวงหน้านั้นไว้ทะนุถนอมก่อนกดกลีบปากอวบอิ่มนั้นทาบจูบ

" –ข้าต้องจูบอรุณสวัสดิ์ท่านด้วยใช่หรือไม่นะ? "

หล่อนหยอกเย้า นัยน์ตาพราวระยับเช่นอสรพิษที่ได้เล่นกับเหยื่อตัวน้อย , เห็นท่าทีชะงักเล็กน้อยของอีกฝ่ายก็ราวได้ใจ กรีดปลายนิ้วยาวลงมาเกลี่ยปลายเล็บหยอกล้อกับริมฝีปากนุ่มนิ่มแสนรัก " เปิดปากเอาไว้เล่า คนเก่ง "

" ไม่อย่างนั้นข้าเผลอกัด มางอแงทีหลังไม่ได้นะคะ "

แต่นางก็คงปลอบโยนอีกคนอยู่ดี, ทะนุถนอมและประคับประคองเมื่อได้มาครอบครอง

เป็นของแสนรักในการครอบครองของ คามิลล่า เฟย์

กระนั้นมันก็น้อยเกินไปสำหรับการกลายเป็นความรัก

x

ลักษณะรูปร่าง :

ความงามของเธอนั้นเป็นเอก, ไม่ว่าย่างกรายไปที่ใดต่างก็ได้รับความสนใจจากผู้คน ได้รับสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความลุ่มหลงและต้องการล้นปรี่จดจ้อง คามิลล่านั้นมีรูปลักษณ์ที่สมบูรณ์แบบ ให้ความรู้สึกนุ่มนวลอ่อนหวานเพียงการก้าวเท้าเดินอย่างไร้เสียง จัดระเบียบการเคลื่อนไหวของตนได้เป็นอย่างดี ทุกท่าทางกระทำล้วนมากด้วยเสน่ห์เย้ายวนตรึงสายตาผู้คนให้มองมาที่เธออย่างไม่อาจขยับหนีได้ เรือนผมนุ่มสลวยสีบลอนด์อ่อนทิ้งตัวหยักศกจรดบั้นท้ายอวบอิ่ม ด้านหน้าปล่อยปอยผมคลอเคลียข้างแก้มขาว หน้าผากนวลถูกปรกด้วยหน้าม้าหนาที่ถูกตัดจรดปลายคิ้วอย่างเป็นระเบียบ กอปรกับดวงหน้างดงามรูปไข่ เครื่องหน้าทุกส่วนรับเข้ากันได้อย่างลงตัว ตั้งแต่คิ้วเรียวโก่งโค้งดังคันศรเหนือนัยน์ตากลมโตคู่งามสีเหลืองอำพันฉายแววขี้เล่นแลเย้ายวนออกมาเด่นชัด ล้อมกรอบด้วยแพขนตาสวยเรียงตัวกันอย่างเป็นระเบียบ เมื่อหลุบนัยน์ตาลงก็มักจะมองเห็นความงอนงามเหล่านี้ชัดเจนอย่างน่าทะนุถนอม จมูกโด่งรั้นเชิดขึ้นเป็นรูปหยดน้ำรับเข้ากับกลีบปากอวบอิ่มฉ่ำวาวน่ามองที่มักเปล่งถ้อยคำพูดยั่วเย้าออกมากลั่นแกล้งคนอื่นให้ใจเต้นไม่เป็นส่ำ พวงแก้มกลมแต้มสีระเรื่อเฉกเช่นคนมีสุขภาพดี คามิลล่ามีผิวกายขาวเนียนราวถูกบำรุงมาอย่างดีจนดูนุ่มนิ่มไปเสียหมดแม้กระทั่งฝ่ามือของหล่อน รูปร่างเองหรือก็อรชรอ้อนแอ้นค่อนไปทางมีน้ำมีนวลดูอวบอัดในหลายสัดส่วน กล่าวได้ว่าเธอนั้นสูงเพรียวด้วยเรียวขายาวที่ยิ่งขับเสริมความโดดเด่นให้คามิลล่ามากกว่าเดิม สัดส่วนโค้งเว้าของสตรีเพศถูกหล่อนครอบครองได้อย่างหมดจด หน้าอกอวบอิ่มซุกซ่อนไว้ใต้เนื้อผ้า หน้าท้องแบนราบเรียบขึ้นเป็นร่องสิบเอ็ดจาง ๆ เข้ากันได้ดีกับเอวคอดกิ่วเหมาะมือ และสะโพกกลมกลมกลึงได้รูป– กวาดสายตามองสำรวจที่ใดต่างก็บอกได้เพียงคำเดียวว่าหล่อนเหมือนตุ๊กตาแก้วที่สมบูรณ์แบบ ควรค่าแก่การทะนุถนอม และ โอบอุ้มไว้บนฝ่ามืออย่างไร้คำใดปฎิเสธ

หากในยามปกติเธอมักจะปรากฎกายในชุดเดรสกระโปรงยาวเฉกเช่นพวกคุณหนูหลายตระกูล ประดับบนหัวด้วยหมวกบังลมใบโตแซมด้วยดอกไม้เป็นช่อเล็ก ๆ อย่างสวยงามบนนั้น คามิลล่าค่อนข้างมีการแต่งตัวที่หลากหลาย หล่อนชอบการแต้มสีสันบนตัวเอง ดังนั้นการโผล่มาแต่ละคราจึงมักนำความแปลกตามาให้คนอื่นตลอดด้วยชุดที่ไม่ซ้ำกัน กระนั้นสิ่งที่สามารถเห็นได้เป็นประจำคือฝ่ามือเรียวทั้งสองข้างมักถูกสวมใส่ด้วยถุงมือหนังสีดำสนิทเสมอ ไม่เพียงแต่เวลางาน ในเวลาปกติคามิลล่าเองก็ยังสวมใส่มันอยู่อย่างไม่คิดที่จะถอดมันออกแต่อย่างใด เหตุผลคือเนื่องจากที่ว่าเธอทำงานในหน่วยเนตรรัตติกาล ความระมัดระวังจึงเป็นสิ่งที่สำคัญยิ่ง ในเวลาทำงานอะไรซักอย่างหล่อนก็อยากที่จะทิ้งหลักฐานจากรอยมืออะไรให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ นอกจากนั้นเนื้อตัวของหล่อนเองก็ยังเจือด้วยกลิ่นหอมหวานจาง ๆ คล้ายน้ำผึ้งติดตรึงอยู่แม้กระทั่งบนเส้นผมก็ตาม

ประวัติ : 

The girl was born .

นิสัย : 

คามิลล่า เฟย์ เปรียบได้ราวกับตุ๊กตากระเบื้องเคลือบเดินได้ในสายตาผู้คน ท่าทางของหล่อนอ่อนหวาน และ นุ่มนวล วางตนได้อย่างสงบเสงี่ยมเฉกเช่นกุลสตรีที่ถูกบ่มเพาะมาเป็นอย่างดี กริยามารยาทเรียบร้อยราวผ้าพับไว้ กระทั่งยามขยับกายเยื้องย่างก็ไม่มีแม้แต่เสียงส้นรองเท้ากระทบพื้น ยามรับประทานเองก็ไร้เสียงช้อนส้อมกระทบกับจาน หรือในยามหัวร่อคราหนึ่งก็ยกมือขึ้นบังอย่างสงวนท่าทีเสมอ คำพูดคำจาของนางเองก็แสนอ่อนนุ่ม ไร้คำหยาบคายหรือการกรรโชกโฮกฮากให้เคืองหู รวมไปถึงวาทศิลป์ในการพูดของคามิลเองก็ไม่พ่ายแพ้ต่อผู้ใด หล่อนรู้จักจังหวะจะโคนที่เหมาะสมในการเอ่ยคำพูด ในถ้อยคำนึงล้วนถูกปรุงแต่งภาษาให้ออกมาสละสลวยน่าฟังจนผู้คนรู้จักสบายใจเมื่อได้สนทนาแลกเปลี่ยนความคิดกับเจ้าหล่อนเสมอ เพราะนอกจากเป็นผู้พูดที่ดีแล้ว คามิลเองก็ไม่ละหน้าที่ของผู้ฟังที่ดีเช่นกัน ใครใคร่มีปัญหาใดมาระบายแก่ตัวเธอก็พร้อมที่จะรับฟัง หากต้องการคำปรึกษาหญิงสาวก็พร้อมที่จะช่วยเหลือและแนะนำ บนดวงหน้างามนั้นมักจะประดับด้วยรอยยิ้มหวานล้ำราวหยดน้ำผึ้งแทบจะตลอดเวลาราวกับไร้อารมณ์ในแง่ลบอื่นใด นั่นเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของเธอที่ทำให้ผู้คนจดจำตัวตนของหล่อนได้ขึ้นใจ เคยมีคำกล่าวไว้ว่ารอยยิ้มหนึ่งสังหารผู้คนได้มากมาย คามิลล่าเองก็เป็นสตรียิ้มสวยที่ช่างขี้โกงต่อคนอื่นในนั้นเช่นกัน และ เธอเองก็ดูเหมือนจะรู้เรื่องเหล่านี้ดีเสียด้วย

หากใครซักคนสามารถแง้มเรื่องในหัวของหล่อนดูได้ เห็นทีว่าบางทีคนคนนั้นอาจจะต่อร่ำไห้เป็นสายน้ำตก เพราะแท้ที่จริงแล้วดูเหมือนว่าแม่ยอดดอกบัวขาวแสนบริสุทธิ์ที่ว่าก็เป็นแค่การสร้างภาพจำของคามิลล่าเท่านั้น ตามจริงแล้วเธอค่อนข้างที่จะเป็นพวกที่เสแสร้งแกล้งทำเก่งเอาเรื่อง สำหรับคนที่รู้จักเธอดีค่อนข้างคิดว่าหล่อนค่อนข้างที่น่าหมั่นไส้อยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว รีแอคชั่นแฝงจริตก้าน ดูไร้ความจริงใจอย่างถึงที่สุดหลายอย่างชวนให้คนมองนั้นเส้นเลือดข้างขมับเต้นตุบ สามารถมองข้ามความงามที่มีแต่เปลือกของคามิลล่าไปได้อย่างง่ายดาย การเล่นละครไม่ใช่เรื่องที่คณามือสำหรับคนสวมหน้ากากจนเป็นกิจวัตรอย่างสาวเจ้าเท่าไหร่ ทุกวันนี้ยังติดการพูดโกหกโพลมจนกลายเป็นนิสัยเลยเสียด้วยซ้ำ ปลิ้นปล้อน หลอกลวง ปั้นน้ำเป็นตัวผสมโรงเรื่องจริงบ้างไม่จริงบ้างออกมามั่วไปหมดจนชวนสับสนแก่ผู้ฟังไม่น้อยว่าที่เธอพูดอยู่เป็นเรื่องจริงหรือโกหก ไว้ใจอะไรไม่ค่อยจะได้มากนัก หากว่ากันตามตรงคำพูดของเธอก็ไม่ต่างอะไรจากน้ำผึ้งอาบยาพิษล่อลวงแมลง ฟังดูสวยหรูทว่าความจริงไม่ได้มีความจริงใจนัก หากว่าคามิลล่ามีข้อเสนอให้ใคร รับรองเตรียมใจได้ว่ามันจะไม่เป็นผลดีต่ออีกฝ่ายแน่นอน เห็นใบหน้ายิ้มแย้มหวานล้ำไร้พิษสง แต่แท้จริงใต้รอยยิ้มนั้นเปี่ยมไปด้วยความร้ายกาจมากเล่ห์เหลี่ยมของเธอคนนี้อย่างเต็มเปี่ยม คนที่รู้จักเธอดีนั้นเปรียบเธอราวกับอสรพิษที่ซุ่มดูเหยื่ออยู่ภายใต้เงามืด คามิลล่าไม่ชอบกระทำการใดกระโตกกระตากจนอีกฝ่ายรู้ตัวมากนัก เธอมักจะวางแผนอย่างรัดกุมเสมอ มีความรอบคอบอย่างสูง โดยหล่อนมักจะเตรียมการแผนการสำรองไว้เสมอเพื่อรอรับความผิดพลาดทุกประเภท รอคอยอย่างเงียบเชียบเพื่อให้เหยื่อติดกับทีละนิดมากกว่าที่จะตะครุบเหยื่อโดยตรง ดังนั้นการสวมใส่ภาพลักษณ์สตรีงามผู้ใสซื่อ และ ไร้เดียงสากระพริบตาปริบปริบ พะเน้าพะนอออดอ้อนคนอื่นเรียบเรื่อย ทำเป็นไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับชาวบ้านชาวช่องจนน่ากรอกตาใส่นั่นจึงเป็นอะไรที่เหมาะสมกับเธอที่สุดแล้ว ใครเผลอเรอคิดว่าเธอเป็นแม่แกะขนปุยเคี้ยวง่ายก็เท่ากับว่าเสร็จโจร หากเป็นเช่นนั้นจริง ชื่อ คามิลล่า เฟย์ จะขึ้นอยู่ในหน่วยเนตรรัตติกาลที่กล่าวว่าร้ายกาจที่สุดได้อย่างไรกัน

ความจริงคามิลล่าก็ไม่ได้แตะคำว่าเรียบร้อยเท่าไหร่ หากคลี่ออกมาคงจะพบว่าผ้าข้างในยับไปหมดแล้ว ว่ากันตามตรงเธอเหมือนสาวเจ้าเสน่ห์ที่รู้จุดแข็งของตัวเองดีจนชอบโปรยเสน่ห์กับผู้คนไปทั่วเสียมากกว่า รู้จักการเล่นหูเล่นแววตาที่ทำให้ผู้สบมองจำต้องหลบสายตาหนี หล่อนมีความมั่นอกมั่นในในตัวเองสูง และ กล้าที่จะแสดงออกแม้จะอยู่ที่ใดก็ตาม ช่างเจรจา และ ชื่นชอบการเข้าสังคม พบปะผู้คนในงานสังสรรค์ที่ขาดเธอไปไม่ได้อยู่เสมอ คามิลมักจะเป็นหนึ่งในจุดโดดเด่นที่สะท้อนชัดในสายตาของผู้คนเสนอ มีเสน่ห์ และ แรงดึงดูดต่อทั้งเพศเดียวกันและเพศตรงข้ามให้รู้สึกว่าอยากเข้ามาใกล้หญิงสาวท่าทีดูขี้เล่นคนนี้ คามิลเป็นพวกอัธยาศัยดี ไม่ว่าจะเข้ามาด้วยวัตถุประสงค์แบบไหนเธอก็พร้อมที่จะตอบรับ หากอยากคบค้าเป็นสหายก็ยินดี เป็นคู่เจรจาก็ยินดี หรือแม้กระทั่งเป็นคู่ควงของเธอก็ไม่เคยที่จะปฎิเสธ หล่อนเป็นแม่เสือสาวเจ้าของคารมแพรวพราวที่ชื่นชอบการหยอกล้อผู้อื่นเล่นให้เขินอายอยู่เป็นนิจ เซ็กซี่ และ เร่าร้อน ไม่ว่าจะด้วยคำพูดหรือว่าการกระทำที่แฝงไปด้วยความเย้ายวนยั่วยวนต่อสายตาคนมอง หล่อนมักมีจุดประสงค์ที่เด่นชัดของการกรีดกรายอวดสัดส่วนรูปร่างหน้าตาของตนเองออกมาให้ประจักษ์ต่อสายตาผู้คนเสมอ อย่างการตวัดเรียวขาขึ้นไขว้ห้างอวดท่อนขาเรียวสวย ไม่ก็ขยิบตาพลางส่งจูบให้กับที่เฝ้ามองมาอย่างหยอกเย้า ไม่ว่าจะเป็นบุรุษหรือสตรีคามิลล่าก็ไม่เกี่ยงหากได้เล่นด้วยเช่นกัน การแตะเนื้อต้องตัวหรือจุมพิตกับใครซักคนที่ไม่ได้รู้จักรักใคร่เป็นเรื่องปกติมากสำหรับเธอ แม้มันจะดูเป็นอะไรที่ไร้ยางอายในสายตาคนอื่น กระนั้นตัวสาวเจ้าก็ไม่ได้สนใจสายตาของใครรอบข้าง ต่อให้มองประนามหรือจะพูดจาว่าร้ายประมาณเธอเป็นหญิงแพศยาแค่ไหน คามิลล่าก็ยังยิ้มและหัวเราะอยู่ต่อไปในสังคมได้อย่างไม่ทุกข์ร้อนจนต้องเป็นฝ่ายนั้นเสียเองที่รู้สึกประสาทเสียแทนซะเอง ในเมื่อเป็นก็พอใจ อีกฝ่ายก็พอใจ ยังจะต้องไปสนใจใครหน้าไหนไม่รู้ที่เข้ามายุ่งเอี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเธออีกหรือยังไง? ถ้าเกิดว่าอีกฝ่ายไม่พอใจแล้วเธอยังดื้อด้านไม่หยุด แบบนี้สิค่อยน่าทุบขึ้นมาซักป้าบให้หลังแอ่น ถึงคามิลจะเป็นพวกไฟติดได้ง่าย ยิ่งราดน้ำมันก็ยิ่งโหมและไม่ค่อยจะหยุดกลางคันนัก แต่หากมีคนขอร้องคามิลล่าก็ยอมหยุดมือแต่โดยดี ไม่คิดทำตัวบังคับฝืนใจใครทั้งนั้นแบบที่เธอเกลียด

คามิลล่าอ่อนไหวเป็นพิเศษต่อบุคคลหน้าตาดี มันทำให้เธอรู้สึกใจเต้นตึกตักเข้าขั้นแพ้ทางมากเป็นพิเศษ และ แน่นอนว่าคำว่าอ่อนไหวที่ว่าก็แสนจะอ่อนไหวต่อใครหลายคนเลยทีเดียว จะพ่อหนุ่มคนนั้นก็ถูกใจ หรือ แม่สาวสวยคนนี้เธอก็ชอบใจมากเช่นกัน จะเห็นได้ชัดจากการที่เธอรุกเข้าหาคนที่ตนพึงพอใจอย่างเปิดเผย กระนั้นก็ไม่ได้โจ่งแจ้งจนทำให้อีกฝ่ายรู้สึกไม่สบายใจหรือรู้สึกว่าตัวเองโดนคุกคาม ถ้าไม่ชอบเธอก็จะไม่ทำให้อีกฝ่ายต้องอึดอัดใจ หากอีกฝ่ายชอบแบบไหนก็พร้อมที่จะเอาอกเอาใจแบบนั้นเต็มที่ ผนวกเหมาะกับความช่างสังเกตที่มักจะจับรายละเอียดยิบย่อยได้ดีจนมักคาดเดาใจผู้คนได้เก่ง รู้ตัวว่าควรทำตัวอย่างไร พูดด้วยน้ำเสียงแบบไหน แสดงท่าทางแบบไหนออกไปให้ใครซักคนพึงพอใจในตัวเธอ ตัวคามิลล่ามีความพยายามมากพอใจในการคว้าใจของผู้คนมาครอบครองจนได้ กระนั้นก็เบื่อหน่ายได้ง่ายมากเช่นกัน หล่อนทนอยู่กับอะไรซ้ำเดิมไม่ได้นานมากนักจึงเป็นสาเหตุอย่างหนึ่งที่ตัวคามิลล่าเปลี่ยนคู่ควงหรือคู่นอนค่อนข้างที่จะบ่อย หลงรักความเป็นอิสระมากกว่าการที่จะถูกผูกมัดจากอะไรซักอย่าง หล่อนชอบคนได้ง่ายก็จริง เห็นใครเพียงชั่ววูบแรกก็สามารถบอกได้แล้วว่าเธอชอบอีกฝ่าย ทว่าหากให้ว่าถึงความรู้สึกที่แท้จริงของคามิลล่าก็เหมือนการพยายามทลายกำแพงที่ไม่มีวันพัง ดังนั้นมันเลยมักจะเป็นเพียงความสัมพันธ์ฉาบฉวยที่เกิดขึ้นระหว่างคามิล และ คนอื่นเพื่อตอบสนองความพึงพอใจของทั้งคู่มากกว่า ไม่ได้จริงจังอะไรกับใครขนาดนั้น เพียงแค่หล่อนชอบที่จะถูกรัก และ ถูกถนอมจากใครซักคน โดยที่หล่อนเองก็ได้ดูแลอีกฝ่ายเป็นอย่างดีเช่นเดียวกัน ซึ่งหากขึ้นชื่อว่าได้เป็นคนของคามิลล่า เฟย์ในช่วงเวลาหนึ่ง เรียกได้ว่าชีวิตจะไม่มีทางลำบาก แต่หากถามว่านั่นใช่ความรักรึเปล่าก็คงตอบได้เต็มปากเต็มคำว่าไม่ใช่

ความอดทนของคามิลล่าเปรียบเสมือนภูเขาน้ำแข็งสูงลิ่วที่ยากจะทลายลงได้เช่นเดียวกับความใจเย็น ถึงแม้จะทำลายลงได้ก็ไม่ได้ทำให้คามิลล่ารู้สึกโกรธขึ้นมาได้ การยั่วโมโหเธอเป็นความคิดที่ไร้สาระสิ้นดี เพราะนอกจากเธอจะทำตัวไม่รู้สึกรู้สายังจะยอกย้อนคู่สนทนากลับจนเป็นฝ่ายปรี๊ดแตกขึ้นมาเสียเอง ซึ่งนิสัยชอบแกล้งคนอื่นก็ดูเหมือนจะไม่มีลิมิตเท่าไหร่ คามิลล่าเป็นผู้หญิงกวนประสาทที่รู้ตัวเองดีแต่ชอบทำเป็นหน้าซื่อตาใสไม่รู้เรื่องอะไรทั้งสิ้น ถกเถียงคำไม่ตกฟากเก่ง ปั่นประสาทคนเก่งในหลายทางโดยเฉพาะด้านจิตวิทยาที่หล่อนค่อนข้างทำได้ดีในการทำให้คนสติแตกได้ง่ายหลังอยู่กับเธอไม่นานนัก อาทิเช่น กล่าวยอกย้อนคนอื่นพลางก็ปิดปากหัวเราะคิกคัก ครั้นเมื่อมีคนมาชี้หน้าก็แสร้งอ้าปากทำตาโต ‘ข้าหรือเจ้าคะ? โอ้ พระผู้เป็นเจ้า ข้าทำสิ่งใดกันหนอ ท่านถึงได้แสดงท่าทีโกรธเคืองกันเช่นนี้ออกมา’ หลังจากนั้นยิ่งอีกฝ่ายทวีความโกรธเคืองปะทุษร้ายทางวาจาใส่เธอ คามิลก็แสร้งทำเป็นบีบน้ำตาสะอื้นฮึกฮักออกมาอย่างน่าสงสาร (คนคนนั้น: ยัยนี่ /กำหมัดอยากต่อย) ซึ่งความเป็นจริงแล้วอารมณ์ของเธอคงที่มาก โกรธอะไรไม่มี เสียใจอะไรก็ไม่มีซักอย่าง แค่ชอบทำตัวกระตุกเส้นประสาทของคนอื่นเล่นก็เท่านั้นเอง มีวุฒิภาวะทางด้านความคิดที่สูงตามอายุของเธอ ไม่ค่อยถือโทษอะไรเท่าไหร่นัก ส่วนมากมักจะใช้เหตุผลมากกว่าการใช้อารมณ์และความรู้สึกของตัวเอง เรื่องเล็กน้อยอะไรปล่อยได้ก็จะปล่อย บางทีขนาดใหญ่ขึ้นมาซักหน่อยก็ยังทำเมินเฉยได้อย่างไม่รู้สึกอะไรอยู่ดี คามิลล่าควบคุมตัวเองได้ดีภายใต้สถานการณ์ที่คับขัน มีไหวพริบที่ดีจนสามารถแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้เก่ง แม้ส่วนมากจะมาจากวาทศิลป์ตอแหลของเธอจนสีข้างเลือดซ่กก็ตามที กระนั้นก็ใช่ว่าโกรธไม่เป็น คามิลล่าก็เหมือนภูเขาไฟที่รอวันระเบิดอยู่ใต้ดิน หากถึงที่สุดเมื่อไหร่ก็พร้อมที่จะระเบิดออกมาให้ได้ยลโฉมกับผลกระทบอันใหญ่หลวงนั่น เธออาจจะไม่ได้โวยวาย กรี๊ดลั่นปาข้าวของจนแตกออก แต่ส่วนตัวแล้วคามิลล่านั้นแค้นฝังหุ่นอยู่พอสมควรเลยทีเดียว ใต้รอยยิ้มนั่นน้อยคนนักที่จะเดาออกว่าเธอกำลังรู้สึกอะไรอยู่กันแน่ คาดเดาได้ยาก หล่อนเปรียบเสมือนกล่องแพนโดร่าที่ผู้คนไม่สามารถคาดเดาความคิดได้ ความไม่แน่นอนเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวของสาวเจ้าที่ทำให้ผู้คนที่เกี่ยวข้องมักรู้สึกราวกับดิ้นรนอยู่ฝ่ามือเธอ เมื่อคิดว่าเหนือกว่า ท้ายที่สุดแล้วก็มักจะโดนเธอทิ้งรอยแผลไว้สลักลึกไว้ในใจเป็นของดูต่างหน้าอย่างเจ็บแสบ สามารถเปลี่ยนความคิดและเป้าหมายของตัวเองไปได้ตลอดเวลาจนขึ้นตามแทบจะไม่ทัน โดยล้วนขึ้นอยู่กับความสนใจของเธอในขณะนั้น

ชื่นชอบความหรูหรา และ เงินทอง เห็นอัญมณีหรืออะไรวิบวับหน่อยก็อดไม่ได้ที่จะต้องตาวาวออกมาอย่างเห็นได้ชัด ถึงแม้ว่าตัวเธอเองก็ค่อนข้างที่จะมีฐานะอยู่พอควร แต่ก็ปฎิเสธไม่ได้ว่าคำว่าของฟรีมันค่อนข้างล่อตาล่อใจ หากว่ามีคนเอ่ยปากว่าจะเลี้ยงอะไร แน่นอนว่าเธอจะตอบปากรับทันทีอย่างไร้ความเกรงใจ ถึงแม้ว่าช่วงแรกเธออาจจะแสร้งทำเป็นเกรงอกเกรงใจให้ดูพอเป็นพิธีก็เท่านั้นเอง ถ้ามีผลประโยชน์อยู่ตรงหน้าจะมีใครที่โง่งมไม่คว้าเอาไว้บ้างเล่า คามิลล่าเองก็เป็นหนึ่งในนั้นที่เล็งเห็นผลประโยชน์ส่วนของตนเองมาก่อนอันดับแรก ใครคนไหนว่าเธอเห็นแก่ตัวก็ว่าไปเถิดเพราะมันเองก็เป็นเรื่องจริง ถ้ากอบโกยอะไรได้เธอก็มักจะกอบโกยเข้ากระเป๋าจนถึงที่สุด คามิลล่ามีหัวคิดในแบบฉบับของแม่ค้า หล่อนมีความกล้าได้กล้าเสีย มีสายตาที่มองการณ์ไกลจวบจนถึงอนาคต ยอมเสียอีกหนึ่งอย่างเพื่อแลกอีกหนึ่งอย่างได้โดยไม่คิดที่จะเสียดาย แม้มันอาจจะเป็นเพื่อนหรือคนรอบข้างตัวของเธอก็ตาม มักจะเล็งเห็นผลกำไรที่ได้ก่อนทุกอย่างเสมอในการลงทุนซักครั้งหนึ่ง เธอเองก็ไม่ใช่คนที่ใจดี หรือ มีจิตใจเมตตากรุณาราวกับแม่พระต่อเพื่อนมนุษย์อะไรมากขนาดนั้น ว่ากันตามตรงสตรีหน้ายิ้มผู้นี้เลือดเย็นมากพอที่จะสามารถยืนมองคนสิ้นชีวิตต่อหน้าได้หน้าตาเฉย แม้ว่าคนคนนั้นจะเป็นคนที่รู้จักมักจี่เป็นอย่างดีกับเธอก็ตามที แต่การเข้ามาอยู่ในหน่วยเนตรรัตติกาลก็ทำให้คามิลล่าสั่งสมความโหดเหี้ยมมาจนใจด้านชามากพอที่จะไม่ได้รู้สึกเสียใจกับการสูญเสียเหล่านั้น แถมยังหัวหัวร่อเสียงใสจนตาโค้งหยีออกมาได้แม้ยามจับอาวุธอยู่ในมือ หากจะให้คามิลล่ายื่นมือช่วยใครซักคน ก็ต้องยืนยันได้ว่าชีวิตของคนผู้นั้นมีประโยชน์พอที่เธอจะยื่นมือเข้าช่วยเหลือ หรืออีกทางหนึ่งสามารถใช้ซื้อ คามิลล่า เฟย์ ได้ด้วยเงิน แต่กระนั้นก็ต้องมั่นใจว่าเงินทองพวกนั้นจะมีจำนวนล้ำค่ามากพอที่จะทำให้เธอเกิดสนใจมันขึ้นมาเท่านั้น และก็ต้องทำใจยอมรับด้วยเสียว่าคามิลล่าก็ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงที่เชื่องนัก เธอเป็นเหมือนความเสี่ยงที่ต้องยอมรับในการลงทุน บางคราถ้ามีข้อเสนออื่นที่ดูน่าสนใจมากกว่าขี้นมา หล่อนก็สามารถย้ายฝั่งได้ในทันที่ นอกจากเนตรรัตติกาลที่เธอขึ้นตรงด้วย หรือสหายภายในหน่วยที่รู้จักกันดีมากกว่าผู้ใดจะเป็นเพียงสองหัวข้อที่เธอไม่คิดทรยศ

ประการที่สองเรื่องความสวยความงามสำหรับเธอเองก็เป็นเรื่องสำคัญ เป็นหนึ่งในสตรีที่ชื่นชอบการดูแลตัวเองให้ดูดีอยู่เสมอไม่ใคร่ชอบความสกปรก หรือ กลิ่นเหงื่อไคลเท่าใดนัก แต่ก็ไม่ได้ปฎิเสธงานที่ต้องกินกลางดินนอนกลางทรายอะไร เธอแค่ไม่ชอบ กระนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าหล่อนจะทำไม่ได้ คามิลล่าไม่ใช่สตรีมากเรื่อง แม้ลำบากก็ไม่เคยปริปากบ่น หรือ บางคราโดนคนแกล้งโยนงานมาให้เพราะหมั่นไส้ก็ไม่มีปากเสียง แม้อาจจะมีคิ้วขมวดเล็กน้อยและมุมปากที่กระตุกยิบเป็นจังหวะเพลงก็ตาม แต่เธอก็รับมาทำอย่างไม่อิดออดแม้ในใจจะร้องกรี๊ดอยู่ก็ตามที หากให้พูดถึงประวัติการทำงานของหล่อนก็ต้องกล่าวว่าไร้ที่ติ แม้ที่แสดงออกมาจะดูราวกับไม่จริงใจกับอะไร หรือว่าใครนัก ทำทีเล่นทีจริงไปเรียบเรื่อย แต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องจริงจังคามิลล่าก็เป็นคนหนึ่งที่จริงจัง และ มีความรับผิดชอบต่องานที่ดีเลย เธอจะไม่มีทางปล่อยให้ความด่างพร้อยเข้ามาแทรกแซงในเรื่องฝีมือของเธอเป็นอันขาด

x

ปราณ : พฤกษา / พิษ

อาวุธ : แส้หนาม

จุดอ่อน : 

( 1 ) แพ้ทางปราณไฟ

( 2 ) การต่อสู้ระยะประชิด [เธอค่อนข้างที่จะเสียเปรียบอยู่พอสมควร หล่อนไม่ถนัดการประชันหน้ารับดาบศัตรูโดยตรงเพราะมีข้อด้อยด้านพละกำลัง แต่ละครั้งต้องใช้กลยุทธิ์และวิธีพลิกแพลงอย่างหนักเพื่อหาจุดอ่อนในการเอาชนะ]

( 3 ) ภาพจำในอดีต

ความสามารถพิเศษ :

( 1 ) การแสดงละคร

( 2 ) เทคนิคทางจิตวิทยา & การทำสงครามประสาทกับผู้อื่น

( 3 ) จมูกดี [สามารถได้กลิ่นอะไรชัดมากกว่าคนอื่น รวมไปถึงแยกกลิ่นสองชนิดที่ปะปนกันออกจากกันได้อย่างชัดเจนว่าเป็นกลิ่นอะไร แต่ไม่สามารถบอกทิศทางที่แน่ชัดได้]

( 4 ) เซ้นส์แรง

( 5 ) ไหวพริบปฎิญาณในการพลิกแพลงสถานการณ์ และ แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า

( 6 ) วาทศิลป์ความเป็นเลิศทางการพูด & เสน่ห์เฉพาะตัวในการล่อลวงคนอื่น [ปฎิเสธไม่ได้ว่าคามิลล่าเข้าข่ายพวกคนจำพวก sex appeal สูง รู้จักการจัดวางท่าทาง การใช้แววตายั่วยวน และคำพูดว่าต้องทำอย่างไรให้คนอ่อนระทวย]

( 7 ) การลอบกัด & ลอบสังหาร [ปกติแล้วคามิลล่าไม่ได้ถนัดการต่อสู้โดยตรง แต่หากพูดถึงเรื่องการวางแผน หรือการโยนก้อนหินสร้างกระแสความปั่นป่วนเข้าไปในวงศัตรู เฝ้ามองเหยื่อผู้น่ารักกระวนกระวายแตกคอกันเอง ถือว่าเป็นงานที่ถนัดสำหรับเธอเลยทีเดียว]

สิ่งที่ชอบ : สุรา & ยาสูบ / เงิน & สิ่งล้ำค่า / การได้รับความรัก / การหยอกเย้าคนอื่นเล่น / คู่ควง & คู่นอนในช่วงนั้นของตัวเอง / น้ำหอม / ความสวยความงาม / การดูแลตนเอง / น้ำชา / พวกปากดี / ปลูกดอกไม้ / จดบันทึกเรื่องราว / การวางแผนอย่างรัดกุม / เรื่องบนเตียง

สิ่งที่ไม่ชอบ : เสียงตะคอก / ผิวแตกแห้ง / การขาดทุน / ช่วงเวลาที่ฝนตก / เสียงรบกวน / มีคนตามแผนการเธอทัน / การเกิดความรู้สึกหวั่นไหว

สิ่งที่เกลียด :  พวกที่ชอบบังคับขืนใจคนอื่น/ การถูกคุกคามทางเพศ / พวกบุรุษมักมากโดยไม่สนความรู้สึกของผู้อื่น / ชนชั้นสูงที่ดีแต่คิดจะตอบสนองความพึงพอใจของตน

สเปค : จะเป็นสตรีหรือบุรุษเพศคามิลล่าก็ไม่ได้มีปัญหาติดขัดอะไร เธอพร้อมที่จะเอ็นดูทั้งสตรีและบุรุษที่เข้ามาเลยเชียว ซึ่งพวกน่าแกล้งก็ตอบโจทย์ได้ดีพอสมควร คามิลล่าชอบคนประเภทที่สามารถทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหวและแตกต่างไปจากผู้อื่นที่เคยเป็นมา สามารถสั่นความรู้สึกของเธอจนสั่นไหวให้นึกจริงจังกับคนผู้นั้นขึ้นมาได้ อีกอย่างหนึ่งหล่อนไม่ค่อยใคร่พวกที่ชอบบังคับมากนักว่าควรเป็นแบบนู้นควรเป็นแบบนี้ สตรีต้องแต่งตัวเช่นนี้ถึงจะเหมาะสม หากเจอเช่นนั้นเธอก็พร้อมที่จะปัดตกไม่สนใจอีกฝ่ายไปในทันที ร่างกายเธอ เส้นผมของเธอ สิทธิของเธอ สมควรจะทำอะไรก็ได้ล้วนแล้วแต่เธอเป็นผู้ตัดสิน แล้วก็ต้องยอมรับได้นิดหน่อยว่าเธอค่อนข้างที่เจนสนามมาพอสมควรเลย เพราะอดีตของหล่อนไม่ได้บริสุทธิ์ดังภาพลักษณ์มากนัก .

เพิ่มเติม :

- ปกติก็ไม่ได้สูบบ่อยเท่าไหร่ นับเป็นช่วงเท่านั้น หากเครียดเมื่อไหร่ก็ค่อยหยิบมาสูบเข้าเต็มปอด

- ที่จริงแล้วคามิลล่ามีความเป็นสตรีแบบเฟมมินิสต์อยู่ในตัว และ ตัวเธอเองต่อต้านแนวคิดแบบปิตาธิปไตยอยู่ไม่น้อย หากบุรุษทำได้ ตัวเธอที่เป็นสตรีเองก็ทำได้เช่นกัน

- แม้ว่าเธอจะสามารถลืมเลือนไปได้บ้าง กระนั้นภาพจำในอดีตยามที่คามิลล่าคนเก่านั้นปลิดชีพตนก็ยังหลอกหลอนเธอเป็นระยะจนเผลอสะท้านใจเช่นกัน

- แส้หนามของคามิลล่าไม่ได้เป็นอาวุธที่เธอพกติดตัว แต่เป็นอาวุธที่ถูกสร้างขึ้นมาจากพลังปราณพฤกษาที่ถักทอกันจนกลายเป็นแส้ไม้เนื้อแน่นมากกว่าเพื่อความสะดวกสบาย