OC

ลำดับตอนที่ #3 : Gwendis Gedeon [ 77888 ACADEMY ]

STUDENTS

ชื่อ - นามสกุล :: เกวนนิส เกเดียน II Gwennis Gedeon

S-Human :: A

Class :: C ปี 4

อายุ :: 16 ปี

เพศ :: ชาย(รับ)  II  ชอบ ::  ชาย 

ชมรม :: ดนตรี

งานอดิเรก :: เล่นเปียโน , เล่นไวโอลีน , อ่านนวนิยาย (แนวสืบสวนและระทึกขวัญ)

ความสามารถ :: พลังจิตประเภทเทเลไคเนซิส (เทเลไคเนซิส เป็นพลังในการเคลื่อนย้ายวัตถุให้ขยับหรือแม้แต่ลอยไปมา รวมไปถึงการทำให้วัตถุเปลื่ยนสภาพบิด งอ ตลอดจนแตกระเบิดออก โดยพลังวิเศษนี่เองก็มีความสามารถเหมือนแรงโน้มถ่วงจึงสามารถผลักวัตถุออกจากตัวหรือดูดวัตถุให้เข้ามาหาตน และยังสามารถทำให้ตัวเองลอยอยู่บนอากาศได้อีกด้วย)

นิสัย :: เกวนนิสมีบรรยากาศรอบตัวที่แปลกประหลาดบางครั้งก็อ่อนโยนจนพานให้รู้สึกสงบใจแต่บางครั้งก็เศร้าหมองเหมือนฟ้าก่อนฝนพร่ำ เกวนนิสมันจะมีใบหน้าเรียบนิ่งอยู่ตลอดเวลาและสร้างกำแพงเพื่อกีดกันตัวเองออกจากสังคม เกวนนิสไม่เข้าหาใครก่อนและไม่เปิดโอกาศให้ใครเข้าหา ด้วยแผลจากอดีดทำให้เกวนนิสหวาดระแวงคนรอบตัวและไม่ไว้ใจใครอีกหลังจากเหตุการ์ณนั้น สิ่งเดียวที่ทำให้เกวนนิสยิ้มได้คือการได้อ่านนวนิยายที่ตัวเองชอบและการเล่นดนตรีเพราะเสียงของเครื่องดนตรีมันทำให้จิตใจของเกวนสงบลง เกวนนิสไม่มีความมั่นใจในตัวเอง ไม่ว่าจะทำอะไรเขาไม่ก็เคยมีความคิดว่าตัวเองจะทำได้สำเร็จ อีกทั้งเขายังมีอามรณ์ที่อ่อนไหว แต่เขากับเป็นที่เก็บความรู้สึกได้ในระดับนึงแต่ถ้าทนแบบสุดๆไม่ได้แล้วละก็จะระเบิดออกมาทันที เกวนนิสก็เป็นอีกคนที่เก่งมากเขาสามารถทำคะแนนให้ดีได้ถ้าเขาตั้งใจจะทำ แต่เขากับเลือกที่จะปล่อยผ่านสิ่งต่างๆรอบตัวไปเพื่อทำในสิ่งที่ชอบ มองดูโดยรวมเกวนนิสอาจจะเป็นคนๆนึงที่ไม่น่าคบหาเอาเสียเลย แต่หากคุณสามารถทลายกำแพงเข้าไปได้คุณจะได้รู้ว่า เกวนนิสเป็นคนที่อ่อนต่อโลกมาก ที่เขาทำไปทั้งหมดเพื่อปกป้องตัวและคนรอบตัวจากการที่เขาไม่สามารถควบคุมอามรณ์ของตนได้ แท้จริงเกวนนิสนั่นเอาใจใส่มากๆไม่ว่าจะทำอะไร แถมยังคิดมากซะจนวิตกกังวลไปก่อน อีกสิ่งที่ทำให้เกวนนิสยิ้มได้คือการได้รู้สิ่งใหม่ๆเนื่องจากเขาไม่ได้รับอณุญาตให้ออกนอกโรงเรียนเวลาที่ได้รู้จักสิ่งใหม่ๆจึงเป็นช่วงที่เกวนนิสแสดงอารมณ์ออกมามากที่สุด เกวนนิสรักในความสะอาด ความเป็นระเบียบและความสงบมากหากมีอะไรมาทำสิ่งเหล่านี่รับรองว่าต้องทำให้เกวนนิสไม่พอใจแน่เลย

ประวัติ :: เกวนนิส เกิดมาในโลกที่มีผู้มีพลังพิเศษอยู่ 2% ของประชากรโลกและเขาก็เกิดมาจากพ่อและแม่ที่เป็นคนธรรมดาทั้งคู่ แต่เขากับได้เป็นหนึ่งใน 2% นั้น..  การเกิดมาจากพ่อแม่คนธรรมดาทำให้เขาจัดอยู่ในระดับ C คือ ' ไม่สามารถควบคุมพลังได้ ' พลังของเขาแสดงออกมาตามอามรณ์และความรู้สึกด้านลบและจะรุนแรงมากขึ้นหากความรู้สึกด้านลบนั้นดิ่งลงเรื่อยๆ ในครั้งแรกที่คนรอบตัวและพ่อกับแม่รู้ว่าเขาเป็นพวกผู้มีพลังพิเศษ สายตาที่เคยมองมาด้วยความรักและเอ็นดูก็กลายเป็น.. เฉยชาและรังเกียจ การที่เด็กวัย 6 ขวบต้องมารับแรงกดดันขนานนี่และสามารถใช้ชีวิตได้นั่นไม่ง่ายแต่เกวนนิสก็พยายามอดทนมาโดยตลอดและนั่นเป็นจุดเปลื่ยนของชีวิต 

การต้องอดทนต่อสายตาเหยียดหมายและคำด่านินทาทุกวันทำให้สภาพจิตใจของเกวนนิสแย่ลงทุกวัน ของใช้ในบ้านเริ่มถูกพลังของเกวนทำลายไม่ว่าจะเป็นแก้วที่จู่ๆก็แตก บานประตูที่เกิดรอยแตก หรือขอภายในบ้านที่กระจัดกระจาย.. ความกลัวค่อยๆสะสมอยู่ในใจของชายหญิคู่หนึ่ง..กระทั่งไม่สามารถเก็บไว้ได้อีก ในขณะที่เกวนดิสกำลังอยู่ในห้วงนิทราจู่ๆอากาศหายใจก็หายไปเปลือกตาเบิกขึ้นอยากรวดเร็วเผยให้นัยน์ตาสีส้มที่สั่นไหวอย่างหวาดกลัว ผู้เปินพ่อคร่องอยู่บนตัวมือทั้งสองข้างบีบอยู่ที่ลำคอเล็กของเขาด้วยใบหน้าดีใจ.. 

   ' ไม่...ยังไม่อยากตาย!!! ' 

จู่ๆร่างของผู้เป็นพ่อก็กระเด็นออกไปกระแทกผนังอย่างแรง หญิงสาวกรีดร้องอย่างตกใจก่อนจะวิ่งเข้าไปพยุ่งผู้เป็นสามี ความรู้สึกกลัว โกธร เศร้า และเสียใจประทุขึ้นอย่างไม่อาจห้ามได้ข้าวของให้ห้องลอยขึ้นอย่างน่าประหลาด กระจกที่หน้าต่างแตกออกน่ากลัวกระทั่งบ้านคอนกรีทยังสั่นไหวอย่ารุนแรง สามีภรรยากอดกันกลมด้วยความกลัว สายตาของทั้งคู่จ้องมองไปที่มันที่ยืนอยู่บนเตียงด้วยน้ำตานองหน้า เสียงเล็กตวาดออกมาอย่างขาดสติ

   " ทำไมถึงต้องฆ่าผม!!! คิดว่าผมอยากเกิดมาพร้อมพลังนี่หรอ!! ทำไม!!!แค่เพราะผมแตกต่าง..ทำไมผมถึงไม่มีสิทธิที่จะมีชีวิต...บอกผมที..พ่อคับ..แม่คับ..บอกผมทีสิ!ทำไมผมจะมีชีวิตอยู่ไม่ได้!!!! โฮฮฮฮฮฮ!! "

    เพล้ง!!!

" กรี๊ดดดดดดดดดด "

คล้ายโซ่ที่ลามไว้ขาดออก เมื่อกระจกแตกออกบ้านทั้งหลังก็พังลงทันที ทั้งสามีและภรรยาต่างก็ถูกซากหินทับจนเสียชีวิตทั้งคู่ มีเพียงเสียงร้องของเด็กน้อยที่ยังอยู่และไร้รอยแผล เสียงจากการถล่มของบ้านดังพอที่จะทำให้ผู้คนแตกตื่น ทุกคนต่างโทรเรียกหน่วยงานต่างๆและออกมาดูต้นเหตุของเสียง เมือเห็นว่าเป็นเกวนนิสเด็กทีคนในระแวกนั่นต่างรู้ดีว่าเป็นผู้มีพลังวิเศษ เสียงด่าและสาปแช่งก็ดังขึ้น.. เสียงเหล่านั้นยิ่งกระตุ้นให้พลังของเกวนนิสรุนนแรงขึ้น

   " หยุดนะ! หยุดพูดสักที!..ออกไป!หายไปให้หมดด!!!"

สิ้นเสียงของเด็กน้อย เศษซากคอนกรีดของบ้านที่พังไปก็ลอยขึ้นและพุ่งเข้าทำร้ายเหล่าผู้คนที่มามุงดู เกวนนิสในตอนนี่ไม่สนใจสิ่งใดอีกแล้ว เขาปล่อยให้อามรณ์เข้าครอบงำ เด็กน้อยวัย 10 ขวบนั่งตัวสั่นเทาปิดหูหลับตาของตนอยู่กลางเศษซากคอนกรีดท่ามกลางเสียงกรีดร้องของเหล่าผู้คน เหตุการ์ณทวีความรุนแรงขึ้น..ผู้คนส่วนมากต่างได้รับบาดเจ็บทุกคนต่างวิ่งหนีหัวซุกหัวซุน แต่ท่ามกลางความวุ่นวายกลับปรากฏกลุ่มคนที่ใส่ปลอกแขนว่า 77888 ยืนอยู่จู่ๆหินที่คอยพุ่งเข้าทำร้ายผู้คนก็ถูกหยุดพร้อมกับสติของเด็กน้อยที่ดับไป

เกวนนิสตื่นมาในห้องที่ไม่คุ้นเคย.. ภายในน้องมีเขาและคนอีกคนอยู่ เขาบอกว่า การที่เกวนนิสอยู่ข้างนอกโดยปล่อยให้อามรณ์อยู่เหนือการควบคุมจะทำให้ผู้อื่นเป็นอันตราย เขาจึงต้องอยู่ที่นี่ 77888 S-Human Academy