ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : How love of like ::01 แรกพบ
"กรี๊ด~>_<ปูเป้~"
"อะไรๆ กรี๊ดซะขนาดนี้กลัวใครไม่รู้ว่าเป็นชะนีพันธุ์ใหม่หรือไงยะยัยแพรว-_-"
"โอ๊ย~ไม่ใช่!ฉันกำลังมาบอกว่าฉันกำลังมาบอกว่ามีหนุ่มย้ายมาโรงเรียนเราด้วยล่ะแก><"เพื่อนสาวที่ยื่นกรี๊ดวีดว้ายจนเป็นบ้าอย่างแพรวพราว อธิบายให้ฉันฟัง ยัยนี้เป็นพวกบ้าผู้ชายหล่อๆอย่างที่เห็น "โอย~ถอยไปก่อนเถอะฉันอยากเข้าห้องแล้ว>_<" ฉันบ่นใส่ยัยแพรว จนยัยนั้นย่นจมูกใส่
"แหม! เทพธิดาของโรงเรียน วันๆไม่ทันไรก็มีจดหมายรักเต็มล็อคเก็ลอย่างเธอจะไปเข้าใจสาวโสดธรรมดาอย่างฉันได้ยังย่ะยัยเป้!" ยัยแพรวบ่นพึมพำใส่กลับ ฉันล่ะไม่เข้าใจยัยนี้เลย=_=เดียวก็อารมส์ดี เดียวก็อารมส์เสีย! บ้าบอจริง! จะว้าไปฉันก็โสดนะยะ-*-ไอ้เรื่องจดหมายนั้นก็พูดจริงอยู่หรอก แต่ไม่เห็นมีอะไรน่าสนเลยนี้น่า!
"นี่ๆ คุณกมลรัตน์.....กมลรัตน์?"
"....ยัยเป้!"
"จ๊ะๆ?"
"เหมออะไรแกเนี่ย=_=^ วรินยาเรียกนานแล้วนะยะ!"
นี้ฉันเหมอเหรอ!?
"แล้วมีอะไรเหรอ?"
"คือว่า......กมลรัตน์ ช่วยไปขอเบอร์เด็กใหม่นั้นให้ฉันหน่อยได้ไหม....."
วรินยาพูดด้วยท่าทางเขินอาย ทำไมไม่ไปขอเองล่ะเนี่ย จะว่าไปวรินยาก็เป็นขี้อายอยู่แล้วด้วยนะเนี่ย
"แล้วจะไปขอยังไงล่ะ?"
"เรื่องนั้น...."
"วิ่งไปนะสิ! ฝากให้ฉันด้วยนะเฟ้ย!>_<"
"กรี๊ดดดด!!!!=[ ]="
ตุบ!!
อยู่ๆยัยแพรวพราวก็พลักฉัน ไปยังฝูงชะนีที่กรีดกร้าดอย่างไม่หยุดหย่อน>_< เอ๊ย! พวกผู้หญิงสิ! ตอนนี้ฉันแกวกกลางดงไปอยู่แผ่นอกอุ่นๆของใครบ้างคนเข้า
"เป็นอะไรไหมครับ?"
เสียงผู้ชายนิหว่า!?
"อูย~! ไม่เป็นไรค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ"ฉันค่อยๆประคองใบหน้าตัวเอง สันจมูกที่กระแทกไปเต็มๆกลางอกของเข้า ฉันเงยหน้าไปดูผู้ชายที่ฉันเผลอพุ่งเข้าใส่โดยไม่ได้เจตนา
"ไม่เป็นไรก็ดีแล้วครับ^^"
◈ T H E M E ◈
L I T T L E ♡ S W E E T
"อะไรๆ กรี๊ดซะขนาดนี้กลัวใครไม่รู้ว่าเป็นชะนีพันธุ์ใหม่หรือไงยะยัยแพรว-_-"
"โอ๊ย~ไม่ใช่!ฉันกำลังมาบอกว่าฉันกำลังมาบอกว่ามีหนุ่มย้ายมาโรงเรียนเราด้วยล่ะแก><"เพื่อนสาวที่ยื่นกรี๊ดวีดว้ายจนเป็นบ้าอย่างแพรวพราว อธิบายให้ฉันฟัง ยัยนี้เป็นพวกบ้าผู้ชายหล่อๆอย่างที่เห็น "โอย~ถอยไปก่อนเถอะฉันอยากเข้าห้องแล้ว>_<" ฉันบ่นใส่ยัยแพรว จนยัยนั้นย่นจมูกใส่
"แหม! เทพธิดาของโรงเรียน วันๆไม่ทันไรก็มีจดหมายรักเต็มล็อคเก็ลอย่างเธอจะไปเข้าใจสาวโสดธรรมดาอย่างฉันได้ยังย่ะยัยเป้!" ยัยแพรวบ่นพึมพำใส่กลับ ฉันล่ะไม่เข้าใจยัยนี้เลย=_=เดียวก็อารมส์ดี เดียวก็อารมส์เสีย! บ้าบอจริง! จะว้าไปฉันก็โสดนะยะ-*-ไอ้เรื่องจดหมายนั้นก็พูดจริงอยู่หรอก แต่ไม่เห็นมีอะไรน่าสนเลยนี้น่า!
"นี่ๆ คุณกมลรัตน์.....กมลรัตน์?"
"....ยัยเป้!"
"จ๊ะๆ?"
"เหมออะไรแกเนี่ย=_=^ วรินยาเรียกนานแล้วนะยะ!"
นี้ฉันเหมอเหรอ!?
"แล้วมีอะไรเหรอ?"
"คือว่า......กมลรัตน์ ช่วยไปขอเบอร์เด็กใหม่นั้นให้ฉันหน่อยได้ไหม....."
วรินยาพูดด้วยท่าทางเขินอาย ทำไมไม่ไปขอเองล่ะเนี่ย จะว่าไปวรินยาก็เป็นขี้อายอยู่แล้วด้วยนะเนี่ย
"แล้วจะไปขอยังไงล่ะ?"
"เรื่องนั้น...."
"วิ่งไปนะสิ! ฝากให้ฉันด้วยนะเฟ้ย!>_<"
"กรี๊ดดดด!!!!=[ ]="
ตุบ!!
อยู่ๆยัยแพรวพราวก็พลักฉัน ไปยังฝูงชะนีที่กรีดกร้าดอย่างไม่หยุดหย่อน>_< เอ๊ย! พวกผู้หญิงสิ! ตอนนี้ฉันแกวกกลางดงไปอยู่แผ่นอกอุ่นๆของใครบ้างคนเข้า
"เป็นอะไรไหมครับ?"
เสียงผู้ชายนิหว่า!?
"อูย~! ไม่เป็นไรค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ"ฉันค่อยๆประคองใบหน้าตัวเอง สันจมูกที่กระแทกไปเต็มๆกลางอกของเข้า ฉันเงยหน้าไปดูผู้ชายที่ฉันเผลอพุ่งเข้าใส่โดยไม่ได้เจตนา
"ไม่เป็นไรก็ดีแล้วครับ^^"
L I T T L E ♡ S W E E T
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น