คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : บทที่ 27 พระจันทร์ที่อยู่บนท้องฟ้า (2)
บทที่ 27
พระันทร์ที่อยู่บนท้อฟ้า (2)
เนิราลืนน้ำลายลอ หล่อนหันหน้าไปหาไยพูเสียสั่น
"หัวหน้า ไอ้นั่นมันืออะไรันแน่"
ไยนิ่เียบ เายัะลึับพระันทร์บนท้อฟ้า ลอหืนที่ผ่านมาไม่เยมีสัรั้ที่ท้อฟ้ามืมินั้นะมีวันทร์หรือวาว
แ่ในวันนี้ท้อฟ้าที่เยว่าเปล่าลับปราวันทร์ลมโสีแเลือเ่นหราอยู่บนนั้น
วามเียบเ้าปลุมบรรยาาศ สมาินอื่น ๆ ในทีม่าเหมือนำลัอยู่ในภวั์อน วามสับสน วามสสัย และวามหวาลัวในสิ่ที่ไม่รู้ั
"อ๊า"
เสียร้อะโนอย่าะทันหันอหนึ่ในสมาิในทีมทำให้นอื่น ๆ ละวามสนใาวันทร์บนท้อฟ้า พวเามอไปยัเสสรรที่รีร้อ ลไปนัู่้ัวอยู่บนพื้นทราย
ไยเินเ้าไปใล้เอื้อมมือเะไหล่ปลอบโยน
"นายเป็นอะไร ใเย็น ๆ "
"ผมเห็น เห็นมัน มันำลั" เสสรรล่าว้วยเสียสั่นเรือาห้ว
สมาินอื่น ๆ เ้าไปรุมล้อมปลอบวัเสสรรที่แสสีหน้าหวาลัวำพูอเสสรร้าอยู่ในลำอ เสสรรพึมพำำเิม้ำ ๆ ไร้เสียไยมวิ้ว ปราศเินเ้าไปเย่าัวอเสสรร
เา้อารให้ายหนุ่มพูออมาั ๆ เสสรรที่ื่นระหนร้อะโนออมา
"มันเห็นแล้ว! มันเห็นันแล้ว! มันมอมาที่ัน!"
ไยะลึับำพูนั้นามสามัสามันึเาไม่เื่อในสิ่ที่ไ้ยิน แ่เมื่อเามอไปที่วันทร์บนท้อฟ้าและเห็นสายาที่มันมอลมายัพื้นโล
ไยรู้สึเหมือนลืน้อนมลในอ เษเห็นหัวหน้าอนนิ่เียบไปเาหันไปมอไย เห็นใบหน้าีเผืออพี่ายสายาอเามอไปยัทิศเียวับไย่อนะแ็ทื่อ
นอื่น ๆ เริ่มสัเเห็นวามผิปินั้นพวเาเยหน้ามอวันทร์อีรั้ หนึ่ร่านอนู้บนพื้นพึมพำ้วยเสียหวาลัว หร่าเยหน้ามอไปยัวันทร์บนฟ้าเหมือนอยู่ในภวั์
เมื่อเวลาผ่านไปแสสีแบนท้อฟ้า่อย ๆ เ้มึ้น อาบย้อมผืนทรายไม่่าับสีเลือ
ะนั้นเอเสียร้อโหยหวนอเหล่ามอนสเอร์ปลุสิอทุนให้ื่นัว
ไยรีบปลุเสสรรให้ไ้สิ เามอไปรอบ ๆ เห็นมอนสเอร์หลายสิบัวเินไปมารอบ่าย
สภาพอพวมันล้ายมนุษย์ ผิวหนับาส่วนพุพอส่ลิ่นเหม็นเน่า วาลวโบ๋มอไม่เห็นแววา ลำัวผอมแห้ผิวหุ้มระู
เินอย่าเื่อ้าเ้ามาใล้ เนิรายู่หน้าลับลิ่นที่ลอยมาามสายลม แม้พวมันะอยู่ห่าไลหลายเมร แ่หล่อน็ยัรับไม่ไ้วามสะอิสะเอียนนี้
พวมันเหมือนรับรู้เร่วามเร็วเ้าใล้ลุ่มมนุษย์รหน้า สมาินอื่น ๆ ื่นัว พวเาั้ท่าประำำแหน่เรียมพร้อม่อสู้
ไยสั่ให้เอมิและพีพัน์ประำารแนวหลัอยยิสัพวมัน ในะที่เา ปราศ และเษ ใ้อาวุธเย็นในารโมีแนวหน้า
ส่วนเนิรา เม และเสสรรที่ยัเหม่อลอยให้สัหารมอนสเอร์ที่หลุาพวเาสามนและปป้อเอมิับพีพัน์ที่เป็นแนวหลั
้วยารสั่ารอไยและวามร่วมมืออสมาิในทีม ารสัหารมอนสเอร์นี้ไม่ใ่เรื่อยายิ่เวลาผ่านไปพวเายิ่ไ้เปรียบมอนสเอร์่อย ๆ ลำนวนล
"เ้าพวนี้อ่อนแอไปไหม"
ปราศพูึ้นอย่าเ็หลัา่ามอนสเอร์ัวสุท้าย
"แปลัันนึว่าหม่วุ้มรอแล้วมอนสเอร์ะแ็แร่ึ้นะอี"
เอมิเินเ้าสมทบับแนวหน้ามอไปยัมอนสเอร์ที่นอนายบนพื้น หล่อนพูึ้น
"แมมุมพวพวนั้นยัแ็แร่ว่าเ้าพวนี้อี"
"มาแบบนี้ให้สู้ทั้ืน็ยัไหว" ปราศพูพร้อมหัวเราะเาเินไปนั่ทรุัวล้า ๆ เสสรรที่้มหน้าลพื้น "ใ่ไหมสัน" ยมือพาบ่าออพูับเพื่อนร่วมทีม
"็อย่านั้น" เสสรรพู้วยน้ำเสียล่อลอย
"นายยั็ออยู่หรอ ใเย็น ๆ นะ" เนริาเินเ้ามาหาเสสรรหล่อนยื่นวน้ำไปให้ายหนุ่ม
"อบุ" เสสรรรับน้ำที่เนิรายื่นมา
หิสาวส่ายหน้าและหันไปยื่นวน้ำให้ับนอื่น ๆ พวเานั่พัและุยันถึแผนารอวันพรุ่นี้
"ยัสู้ไม่พอใ่ไหมพี่ปราศ นั่นไมาเพิ่มแล้ว" ะที่ปราศยัหาเรื่อมาพูยุแหย่ให้เสสรรสบายใ
เสียะโนะทันหันอเษทำให้บรรยาาศนิ่เียบ ทุนื่นัวเษเ็บล้อส่อทาไลระโลาหลัาอระโม ทุนเินเ้าไปประำำแหน่ ในะที่ปราศหัวเราะแห้ ๆ
มอนสเอร์อีลุ่มรเ้ายัทิศทาอพวเา รั้นี้พวมันเป็นฝูหมาป่าสอหัวมีไม่่ำว่าหนึ่โหล
ในะที่สมาินอื่น ๆ เริ่มเรียม่อสู้ับเหล่ามอนสเอร์ลุ่มใหม่ เสสรรลุึ้นยืนอย่าเหม่อลอย เายืนนิ่มอไปยัลุ่มหมาป่าที่ำลัใล้เ้ามา
"หมาป่าสอหัวฝูหนึ่ ไม่ึมือเท่าไหร่"
เมพูึ้น้วยเสียเริร่า เาหัวเราะและเรียมัวเ้าไปปะทะับพวมัน
"่อนหน้านี้ใรัวไม่ล้าสู้พวมันัน"
ปราศพูึ้นัเม้วยเสีย่อนแะ ไยมอทั้สอนแล้วส่ายหัว
"เรียมัวมันใล้เ้ามาแล้ว!"
"มอหา่าฝูเล็มัน่อน!"
สิ้นเสียไยพวเาพุ่เ้าไป่อสู้ับลุ่มหมาป่าสอหัว โยมีเอมิและพีพัน์เรียมยิสนับสนุนอยู่้าหลั
"หนีไป..." เสียพึมพำอเสสรรัึ้น้าหูอเนิรา เธอหันไปมอเสสรรพร้อมับมวิ้ว
"นายัวลอะไรสัน พวมันเป็นแ่หมาป่าสอหัว"
ยัไม่ทันสิ้นเสียอเนิราเสียร้อะโนอพีพัน์ัึ้นัึ้นา้าหลั
"หัวหน้าลูธนูยิไม่เ้า!!"
"มันหลบไ้เร็วมามาเลย ผมฟันวืมาสามรั้แล้ว!" ปราศพูึ้นสมทบ
ไยมวิ้ว เาออำสั่ให้ล่อมอนสเอร์ออมาหนึ่ัวและรุม่ามันแทน
"ันะยิไล่ให้พวมันถอยออไป!" เอมิะโนออมาพร้อมับลูศรพุ่ลไปปับนพื้นไล่้อนมอนสเอร์ให้ถอยลับ
นสามนรุมโมีเป็นเวลานาน่อนที่ะล้มหมาป่าสอหัวหนึ่ัวลไ้
พวมันที่เหลือเห็นพวพ้อล้มล็ถอยหลัออห่าาเหล่ามนุษย์อีเล็น้อย
"พวนี้มันแร่ึ้นริ ๆ เหอ ๆ" ปราศยมือปาเหื่อบนใบหน้า
"็สมใพี่นิ เมื่อี้เพิ่บอว่ามันอ่อน" เมอบลับ
"เหลืออีสิบัวอย่าลาร์" ไยะโนเือนนอื่น ๆ
"หนี...หนีไป!!"เสสรระโนึ้นมาอีรั้
นอื่น ๆ มอไปที่เสสรร้วยวามมึน ฝูมอนสเอร์เยหน้าึ้นท้อฟ้าหันมอไปยัวันทร์ำรามเสีย้อ
มอนสเอร์มอไปยัเหล่ามนุษย์รหน้า พวมันมอเหยื่อวสายาหิวระหายและัน
วิ่เ้าไปะปบรเล็บ ไยึปราศและเษให้ถอยลับ พวเามวิ้ว
"พวมันเร็วึ้นว่าเิมไหม" เมพึมพำเบา ๆ เนิราที่ยืนอยู่้า ๆ หันไปมอเสสรร
"มันเรื่ออะไรัน"
"ไม่รู้ ไม่รู้ ันไม่รู้"
"ไอ้เวร" เมที่เห็นว่าแนวหน้าำลัะเพลี่ยพล้ำเาวิ่เ้าไปสมทบในทันที
"ันะไป้าหน้า" พีพัน์ระโลาหลัาระโมเาวิ่ผ่านเนิราพร้อมยัหน้าไม้ใส่มือหล่อน "เธอไปอยู่ับเอมิอยยิสนับสนุน"
พวเาสู้ับมอนสเอร์รหน้า้วยวามทุลัทุเล แม้พวมันะไม่มาเพิ่ม แ่วามแ็แร่หนัเหนียว็ทำให้ารสัหารมันเป็นเรื่อยา
"หัวหน้าทำยัไี"
เมมวิ้วมอมอนสเอร์รหน้า แม้พวเาะ่วยันโมีแ่ลับทำให้มันบาเ็บไ้เพียเล็น้อยเท่านั้น หนัหนา ๆ นั่นทำให้าร่ามันเป็นเรื่อยาลำบา
"ล่อมันออมา ่าทีละัว"
ไยมวิ้วออำสั่ พวเาเปลี่ยนรูปแบบาร่อสู้ ล่อพวมันออาฝู าร่ามอนสเอร์ไม่ี่สิบัว ลับินระยะเวลาอย่ายาวนาน
เสสรรแทบะไม่มีสิในาร่อสู้ ายหนุ่มเอาแ่พึมพำับัวเอ เอมิเมื่อเห็นเพื่อนเหม่อลอยเธอะโนเรียสิ แ่ลับไม่เ้าโสประสาทอเสสรรเลยสันิ
ายหนุ่มยืนนิ่มอภาพาร่อสู้อเพื่อนร่วมทีม เยหน้ามอวันทร์บนท้อฟ้า้วยวาเบิว้า
มอนสเอร์สบโอาสนี้เ้าโมีเสสรร ใน่วที่เิวามวุ่นวาย ในะที่สมาินอื่นไม่สัเ ร่าายอเสสรร็ถูมอนสเอร์ีออเป็นิ้น ๆ
ว่าที่นอื่น ๆ ะรู้ว่าสูเสียสมาิในทีมไปแล้ว ็หลัาที่บาร่อสู้ไปในรุ่สาแล้ว
ทา้านอริและุนพลหลัาที่สบสิอารม์าประาศ่อนหน้านี้ ในอนนี้พวเายืนอยู่หน้าบ้าน้อมอไปยัวันทร์บนท้อฟ้า
แสันทร์สีแเลือสะท้อนับทะเลสาบย้อมนเป็นสีแเลือ พื้นทรายบาส่วนเอ็ถูแสันทร์ย้อมทับ
หาเพียแ่แสสีแนั้นูเหมือนะไม่สามารถสาส่อเ้าใล้โมไฟวเล็ ๆ ที่วาอยู่บนพื้นทรายไ้เลย
สิ่เล็ ๆ เหล่านีู้แล้วะไม่สามารถเรียวามสนใาริและุนพลที่ยัเหม่อลอย้อมอวันทร์บนท้อฟ้าไ้
รี๊
ะทันหันเสียร้ออย่าโหยหวนัึ้นมาภายในบ้าน ริและุนพลหลุาภวั์ พวเาวิ่ลับเ้าไปในบ้าน
ภาพรหน้าทำให้ทั้สอยืนนิ่ะลึ ร่าอล้วยลุโนไป้วยเปลวไฟ มันะเียะายระพือปีบินึ้นไปาพื้น
แ่เพราะนอมันยัเป็นนอ่อนทำให้ทำไ้เพียระโึ้นลไปมา พร้อมลับเสียร้อโหยหวนทีู่เ็บปว
ริที่เห็นล้วยเป็นแบบนั้นเาหวัะพุ่เ้าไปหาเ้าัวเล็ แุ่นพลที่อยู่้า ๆ มวิ้วับัวอริไว้แน่น
เ้าฟีนิส์ัวน้อยยัะเียะายหวัะบินึ้นไป สายาอมัน้อมอไปยัทิศทาอวันทร์ลอเวลา
-สัพเพเหระ-
วาพล็อเรื่อไว้นบ แ่เราไม่่อยมีอารม์เียนเลย่ะ รู้สึเหนื่อย ๆ ยัไ็ไม่รู้ หรือเพราะอาาศร้อนเลยเพลียันนะ (ب_ب)
ความคิดเห็น