ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Strange Tales Of Panorama Island

    ลำดับตอนที่ #269 : Ai to Kanashimi no Nocturne 【Characters】

    • อัปเดตล่าสุด 18 พ.ค. 67


    ท้องฟ้าที่งดงามของฉัน
    ซากุระที่ร้องเรียกหา
    ฉันไม่อาจพูด ไม่อาจเยียวยา ไม่อาจลืมเลือน
    ว่าฉันรักเธอ
    —โซระ~ อุตสึคุชี่ วาเระ โนะ โซระ, โดโมโตะ ทสึโยชิ



    __________________________________________________________________________________________________________________
     
     
    __________________________________________________________________________________________________________________
    2024年05月18日
    _______________
     เป็นเรื่องที่ไม่ได้คิดจะแต่งในเร็ววันเพราะยังไม่มีพล็อตเตื้อ แม้แต่ตอนนี้ก็ยังไม่มี แต่ต้องรีบมาอวดรูปคอมมิชโอมากาเสะจากคุณ PIMMSK ที่กูไปจ้างตั้งแต่เดือนพ.ย.ปีที่แล้ว แต่เค้าป่วยและมีเรื่องวุ่นวายมากมายเลยไม่ได้สักที แต่ในที่สุดเค้าก็กลับมา! และทำให้กูกรี๊ดดดดไปสามบ้านแปดบ้าน! เปิดหน้าต่างออกไปตะโกน! เพราะมันดีมากกก ชอบมากกกก หาคนวาดแบบนี้ที่เปิดคอมมิชยากมากกกก แม๊! TT____TT หลังจากได้เคยจ้างแนวโกสโลลิไปแล้ว รอบนี้กูจึงขอมากับแนวกุโระที่ใช่กับใจกูหน่อยสิ! / ขอบคุณฉากจากช่างภาพในเฟสบุ๊กที่กูเซฟไว้เป็นล้านรูป ชุดกะลาสีได้มาจากหน้าปก (ลิงค์นี้) เรื่องโทมิโนะโนะจิโกคุ ของบิดาแห่งเกาะกะโหลกกูอย่างพ่อมารุโอะ สุเอฮิโระ ส่วนผ้าคลุมผมได้จากเยริ ผ้าปิดตาได้จากจอย ขอบคุณ what a chill kill มากมายจากหัวใจ และพร็อพกุหลาบแดง 9999 ดอกที่ไม่มีความหมายอะไรหรอก แค่กูคิดว่ามันน่าจะเหมาะกับภาพ 55555 แต่คราวนี้นางเอกสีม่วงกูได้สวยกว่านิดนึงแร้วง่ะ แอบดีใจ อิอิ TvT
     หลังจากที่กูได้ลั่นวาจาไปว่าจะต้องแต่งฟิคที่นากี้กับโดชิเป็นฝาแฝดกันให้ได้สักเรื่อง ในที่สุดวันนี้กูก็มาแล้วโว้ยยย! (หมายถึงแค่รูปงับ) แต่ที่มาจริงๆ เริ่มจากที่กูเคยวี้ดว้ายอยากแต่งฟิคญี่ปุ่นยุคเก่าตั้งแต่เห็นเทรเลอร์ Silent Hill f (ตั้งแต่สมัยเอ๋กรุ๊ปโว้ยย ไปคิดเอา) แต่คิดไม่ออกสักทีเลยทดไว้ในใจก่อน จนปีที่แล้วกูได้ดูไทริวแต่งชุดญี่ปุ่นร้องเพลงมิกาซึกิของอาราชิ จากนั้นก็ไปเจอคนญี่ปุ่นแต่งฟิคยุคโบราณจากเพลงนี้แหละ ก็เลยแอบได้ไอเดียมานิดๆ (คนเดียวกับที่แต่งเรื่องพี่น้องของไทโชนั่นแหละ แม่มเอ๊ย เค้าแต่งฟิคจริตกูจริง แต่ตอนนี้ไม่แต่งแล้ว U_U) กระทั่งปลายปีกูได้ดูบิโชเน็นร้องเพลงโซระฯในซามะสุเต 2021 แล้วก็กรี๊ดดดดดด มันต้องมาได้แล้วไหม! แต่เพราะโลกรู้ว่ากูแต่งแนวย้อนยุคไม่ได้ ขนาดยุคไทโชโรแมนซ์ที่ฝันอยากแต่งมาตั้งแต่เด็กก็ยังไม่ได้ ในเมื่อไม่ได้ก็ไม่ต้องแต่ง มาเป็นยุคไหนก็ไม่รู้แต่มีความกุโระแบบในเรื่องเดอะโชว์แทนก็พอนะ ถึงกูไม่มั่นใจว่าจะทำได้อยู่ไหม แต่คิดว่า...ไม่น่าว่ะเพิ่ล / และชื่อเรื่องจากเพลงของ Versailles  ที่ทิ้งเรื่องนั้นแล้วงั้นก็ขอเก็บกลับมาใช้ใหม่หน่อยเพราะชอบจ้า ต้องแคร์ไร >_< 
     พล็อตคร่าวๆ ที่กูคิดไว้คือนางเอกสองคนเป็นพี่น้องกัน เลือกนามสกุลโดโมโตะเพราะได้พล็อตมาจากเพลงของคุณทสึโยชิ - คินคิคิดส์นามสกุลเหมือนกันทั้งที่ไม่ใช่พี่น้องกัน - และคุณโคอิจิก็เคยเป็นความรักของกูสมัยเรื่องรีโมต (ช่องไอทีวี) T_T / เล่าหน่อยว่ากูเพิ่งนึกออกว่ามึงเคยใช้ชื่ออาเมริ ฮ่าๆๆ ขอโทษ ไม่รู้ T_T ก็เลยเอาวะ หาชื่อญี่ปุ่นที่เป็นฝรั่งใหม่ก็ได้ ต้องแคร์ไร ทีนี้กูก็นึกขึ้นได้ว่าไทโชจะเล่นเรื่องนิวซีส์ที่นางเอกชื่อแคทเธอรีน กูก็เอ๊ะๆ มันอ่านว่าคาซารีน งั้นกูก็ใช้คาซาริ(กับโยโกะ)ได้สิ เพราะขนาดชื่อคุณบิบาริยังอ่านว่าเบฟเวอร์ลีย์ได้เลยหนิ และเพื่อคงความเป็นญี่ปุ่น ชื่อนางเอกทั้งสอเลยให้ใช้เป็นคันจิไม่ใช่คาตะงับ / สี่คนนี้เคยรักกันในชาติที่แล้ว แต่มีเหตุการณ์โน่นนี่นั่นระหว่างทางและจบลงด้วยความตาย อุกิไทเฝ้ารอเจอนางเอกอยู่ที่นี่ อาจเป็นผี เป็นเทพ ไม่ก็กลับชาติมาเกิด เดี๋ยวคิดก่อน แต่ฝาแฝดได้กลับชาติมาเกิดจริงแล้วได้กลับมาอยู่ที่เมืองนี้ ทรงค่อนข้างบ้านนอกๆ แต่จำเรื่องราวในอดีตไม่ได้เลยไม่มีความผูกพันอะไร ใดๆ นอกนั้นกูยังไม่มีพล็อตจริงๆ รู้แค่อยากแต่งพล็อตแนวทั้งรักทั้งเกลียดมากๆๆๆ อยากแต่งแนวดาร์กๆ มากกว่าดราม่าด้วยง่ะ เดี๋ยวคิดก่อน แน่นอนว่ายังมีตัวละครอยู่อีก แต่ขนาดพระนางกูยังคิดไม่ออกก็รอไปก่อนนะ แต่ริวกะต้องมาแน่เพราะร้องมิกาสึกิกับเมนกูจ้ะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×