คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : แมวไม่อยู่ หนูร่าเริง 80%
"ซึกะ เป็นไงบ้าง"โลโล่ที่เพิ่งตอนเข้ามาถามเอลด้าที่ดูคาซึกะที่ตอนนี้ฟื้นขึ้นมาแต่ยังชุ่มไปด้วยเหงื่อเพราะความร้อนจากในตัวอยู่
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่โลโล่ จำไม่ได้หรอว่า หนูทึกขนาดไหน"ซึกะพูด ทำให้โลโล่นึกถึงตอนเด็กที่ซึกะ ทนตัวร้อนไม่บอกใครตั้ง 2 วัน อุริสงสัยเลยขึ้นไปดูถึงจะรู้ว่าคาซึกะป่วย ที่ทุกคนไม่รู้ก็เพราะซึกะแกล้งเป็นสบายดีได้เนียนมาก
"หึ ยัยบ้า แรงไม่มีจะพูดแล้วยังจะปากดี"ทาคิที่เดินตามเข้ามา ด้วยความเป็นห่วงแต่ไม่แสดงออกพูด
"เรื่องของฉันอย่ามายุ่ง"ซึกะพูด ทั้งสองคนตั้งท่าจะเถียงกันต่อ แต่ก็มีนางฟ้ามาขวางเอาไว้
"เอาละๆ เรื่อทะเลาะกันไว้ค่อยทำก็ได้ ช่วยคิดก่อนดีกว่าว่าจะเอายังไง วันนี้พวกแม่ๆเรานัดพวกเราไปเข้าคอร์สเป็นแม่บ้านที่ดีที่อิสุไม่ใช่หรอ แล้วซึกะจะไหวหรอ"เอลด้าพูด แต่คิดในใจถ้าซึกะไม่ไปแล้วลุงเคียวยะรู้ต้องมายำทาคิไม่เหลือซากโทษฐานทำให้ซึกะป่วย
"ไหวอยู่แล้วเดี๋ยวเปลี่ยนชุดแล้วไปกัน"ซึกะพูดแล้วลุกจากเตียง ดูเหมือนซึกะจะรู้นิสัยพ่อตัวเองเหมือนกัน เลยไม่อยากให้ทาคิเดือดร้อน
"อย่าฝืนมากละ เดี๋ยวเป็นอะไรไปฉันขี้เกียจหาคู่หมั้นใหม่"ทาคิพูด ทำให้ซึกะหมั่นไส้อย่างมาก
"ยังไงฉันก็ไม่เป็นไรหรอกยะ เสียใจด้วยนะ"ซึกะพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
"ทำไมพวกพี่เอลด้าช้าจังนะ"สาวสวยนามว่า เมโลดี้พูด
"เอาน่า ช้านิดหน่อยไม่เห็นเป็นไรเลย"เรียวนะเอ่ย แล้วทำท่าชกอากาศ
"นั่นไงมาแล้วๆ"คาอุริพูดแล้วชี้ ไปทางเอลด้า ซึกะ ทาคิ โลโล่
"โทษทีที่มาช้า พอดีมีเรื่องด่วนนิดหน่อย"ซึกะพูด
"งั้นรีบไปกันเถอะ ฉันคิดถึงพ่อจะแย่"ฮายารุพูด
"โตป่านนี้ยังจะติดพ่ออีกหรอ ยัยเด็กบ๊อง"ไทจินพูด
"เอ่อ อย่าทะเลาะกันดีกว่านะไปช้า เดี๋ยวก็โดนทำโทษหรอก"โยโกะพูด
"นั่นสิสายแล้วนะ"นาสึมิพูดแล้วยกนาฬิกาขึ้นมาดู
"งั้นมาแข่งกันแบบสุดขั้วหูรูดเถอะ ว่าใครจะวิ่งไปถึงปราสาทก่อน"เรียวนะพูด
"โอเคมาแข่งกัน"ฮายาเตะรับคำท้า แล้วส่งสายตาวิงวอนและบังคับให้ทุกคน แบบว่าเขาไม่อยากให้เรียวนะเสียน่า
"ก็ได้ๆ"ทุกคนตอบ
"งั้น 1 2 3 ไป"สิ้นเสียงเรียวนะทุกคนก็ออกวิ่ง ซึ่งแต่ละคู่ก็วิ่งแตกต่างกันไป
เรียวนะ + ฮายาเตะ วิ่งแข่งกันนำหน้าทุกคน
ไทจิน + ฮายารุ ดูเหมือนคู่นี้ฮายารุจะวิ่งไล่ตีไทจิน
เมโลดี้ + โคเรน เหมือนชามาลวิ่งตามจีบหญิง
โยโกะ + จีโน่ ค่อยๆเดิน
ริวนะ + คาอุริ วิ่งไปจีบกันไป
โลโล่ + เอลด้า เดินจูงมือกันอย่างผาสุข โดยไม่แคร์มดที่เดินตาม
โนโน่ + นาสึมิ โนโน่พยายามวิ่งให้ห่างนาสึมิที่สุด
ทาคิ วิ่งแบบหันมามองซึกะเป็นระยะ
ซึกะ เดินแบบคนจะเป็นลมเมื่อไรก็ได้
"นี่ยัยซึกะ เธอเดินไม่ไหวก็อย่าฝืนเลย"ทาคิพูด หลังจากที่ทุกคนไปหมดแล้วซึกะก็ค่อยๆเดินอย่างคนจะเป็นลม เขาเลยต้องวิ่งกลับมาดู
"เรื่องของฉันเดินไปเรื่อยๆก็ถึงเองแหละ"ซึกะพูด แล้วค่อยๆเดินต่อ
"ดื้อจริง งั้นอย่าหาว่าฉันแต๊ะอั๊งนะ"ทาคิพูดแล้วอุ้มซึกะท่าเจ้าสาว
"ปล่อยฉันนะ เดี๋ยวนายก็โดนพ่อยำเละหรอก"ซึกะพูด แล้วพยายามลงจากอ้อมแขนของทาคิ แต่มันทำให้ทาคิรัดตัวเธอแน่นมากขึ้น
"ฉันโดนยำยังดีกว่าให้เธอมานอนตายข้างทางแบบนี้"ทาคิพูด แล้วทาคิเดินไปโดยไม่สนเสียงของซึกะ
"มาถึงกันแล้วหรอเด็กๆ" ซาวาดะ เคียวโกะ แม่สุดสวยของโยโกะพูดขึ้นถึงจะผ่านไปหลายสิบปี แต่ก็ยังคงความน่ารักมัดใจสามีซึ่งเป็นถึงบอสใหญ่ของมาเฟียไว้ได้
"ค่ะ แม่"โยโกะพูดแล้วเดินเข้าไปกอดแม่
"ฮาฮิ เด็กๆกินน้ำก่อนไหมจ๊ะ"โกคุเทระ ฮารุ คุณแม่สุดบ๊องของฮายาเตะ และ ฮายารุ ที่แม้จะขี้บ่นอย่างไรก็สามารถครองใจชายสุดโวยวายและอารมณ์ร้อนที่สุดของวองโกเล่ไว้ได้ถาม
"คิดถึงแม่จังเลยค่ะ"ฮายารุพูด แล้วกระโดดกอด
"พ่อละครับ"ฮายาเตะถาม
"ประชุมผู้พิทักษ์กันอยู่นะจ๊ะ"อี้ผิง โบวีโน่ คุณแม่ที่อายุน้อยที่สุดในบรรดาแม่บ้านวองโกเล่พูดขึ้น
"เดี๋ยวสาวๆ รอเจอพ่อๆก่อนนะ แล้วเราค่อยไปอิสุกัน"ยามาโมโตะ นานามิ คุณแม่สุดเรียบร้อยผู้ครองใจนายจอมเนียนพูด
"ส่วนพวกผู้ชายก็อยู่กับพวกพ่อๆที่นี่แล้วกัน"โรคุโด เอลิน่า คุณแม่สุดสวยของ 2 สาวผู้อ่อนโยนที่ตอนนี้ลามือจากวงการมาเฟียมาเลี้ยงลูกแบบเต็มตัวพูดขึ้น
"เด็กๆ มากินขนมกันเร็ว"ฮิบาริ เหม่ยผิง คุณแม่หวานใจนายจอมโหดอย่างฮิบาริ เคียวยะพูดขึ้น พร้อมถาดขนม
"กินของฉันดีกว่าไหม"เบียงกี้ คาบัคโรเน่ คุณแม่ยาพิษมาพร้อมอาหารยาพิษอีกเช่นเคย ถึงแม้จะเป็นนายหญิงแห่งคาบัคโรเน่ มีเวลามากมาย แต่เธอก็ไม่เคยคิดจะฝึกทำอาหารที่คนกินได้
"อย่าดีกว่ามั้งค่ะคุณเบียงกี้ เดี๋ยวลูกๆก็ตายกันหมด พอดี"โคลม บาซิเลีย(สมมุติว่านามสกุลบาจิล) คุณแม่สุดโมเอะของไทจินพูดขึ้น
เบียงกี้เลยต้องเทอาหารที่ตัวเองทิ้งอย่างหงอยๆ
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เด็กๆ ทุกคนรีบหลบลูกปืนโดย มีเหล่าชายหนุ่มพาหญิงสาวหลบกระสุน ซึ่งโลโล่กับโคเรนรู้ดีว่าเสียงปืนนี้เป็นของใครไปไม่ได้นอกจาก.....
"ยัง หลบกันเก่งเหมือนเดิมเลยนะ"คุณแม่สุดโหด รัล มิจจิ นั่นเอง ยิงปืนทดสอบฝีมือลูกๆ
"ฉันก็บอกแล้วไงค่ะ อ.รัลว่าเด็กๆนะยังฝีมือไม่ตกหรอก"และคุณแม่คนสุดท้ายนั่นก็คือ ซาซางาวะ ฮานะพูดขึ้น
แล้วเสียงประตูก็เปิดออก
"มาปุปก็เสียงดังกันเลยนะ"ซาวาดะ สึนะโยชิ บอสใหญ่ของวองโกเล่ ที่ เปรียบเสมือนนภาที่โอบอุ้มทุกสิ่งพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน
"พ่อค่ะ"โยโกะวิ่งไปกอด พ่อสุดที่รักของตนอย่างคิดถึง
"นั่นสิครับ รุ่นที่ 10 พวกนี้มารวมตัวกันยังกับลิงป่าเลยนะครับ"โกคุเทระ ฮายาโตะ มือขวาของสึนะ ที่เหมือนวายุที่โหมกระหน่ำพูดขึ้นด้วยวาจาไม่น่าฟังตามแบบฉบับ
"พวกหนูไม่ใช่ลิงนะค่ะ"ฮายารุพูด แล้วทำแก้มป่องแบบงอนพ่อ
"ฮะๆ คึกคักดีนะ"ยามาโฒโตะ ทาเคชิ ผู้พิทักษ์พิรุณ ที่เหมือนฝนที่คอยชะล้างใจพูด ตามแบบเนียนๆ คือเข้าไปกอดนานะ
"พ่อครับ น้อยๆหน่อยก็ได้มั้งครับ"ทาคิพูด โดยลืมไปว่าตัวเองยังไม่ได้วางซึกะลงเลย
"ฮะๆ ลูกเองก็ใช่ย่อยอุ้มหนูซึกะเขาอยู่แบบนั้น"ทาเคชิพูดแล้วขำ เผอิญว่าเข้าหู ฮิบาริ เคียวยะ ผู้พิทักษ์เมฆาที่ล่องลอยไม่ยึดติดกับใครเข้า
"ใครแตะต้องลูกสาวฉันมันต้องตาย"แล้ว เคียวยะก็เอาทอนฟาออกมาจะฟาดทาคิ
"เดี๋ยวครับ พ่อตา ผมขอวางว่าที่ภรรยาในอนาคตก่อนได้ไหมครับ"ทาคิพูดด้วยวาจาทะเล้นแบบพ่อ ทำให้เคียวยะยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่
"เอาน่า ลุงเคียวยะ อย่ามีเรื่องกันเลย"ฮายาเตะพูด
"ใช่ค่ะพี่ทาคิเขาก็แค่พูดเล่น"นาสึมิพูด
"นะค่ะพ่ออย่าทำทาคิเลยนะค่ะ"อุริทำหน้าตาอ้อนวอน เคียวยะเริ่มใจอ่อน
"หนูแค่เจ็บขา เขาเลช่วยพาหนูมาเท่านั้นเองค่ะพ่อ"ซึกะพูด หลังจากที่ทาคิวางลงแล้ว
"ก็ได้"เคียวยะพูดแล้วเก็บทอนฟาเข้าไป
"คุฟุฟุ ยังใจร้อนไม่เปลี่ยนเลยนะครับ คุณเคียวยะ"โรคุโด มุคุโร่ ผู้พิทักษ์สายหมอกที่เสมือนภาพลวงตาที่จับต้องไม่ได้พูดขึ้น
"มีปัญญาเรอะ เจ้าสัปป้า"เคียวยะชักทอนฟา ออกมาอีกครั้ง พร้อมกับที่มุคุโร่ที่ชักสามง่าม
"สุดหูรูด อย่าทะเลาะกันดีกว่าทั้งสองคน"ซาซางาวะ เรียวเฮ ผู้พิทักษ์อรุณที่เสมือนแสงสว่างของแฟมิลีพูดขึ้น
"ผมก็เห็นด้วยกับคุณเรียวเฮนะครับ มันจะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีแก่เด็กๆ"แรมโบ้ โบวีโน่ ผู้พิทักษ์อัสนีที่เสมือนสายฟ้าพูดขึ้น
"ผมว่าแฟมิลี่เดียวกันควรจะปรองดองกันไว้นะครับ"บาจิล บาซิเลีย(สมมุติ) ผู้ช่วยผู้คุมนอกแก็งค์พูด
"นั่นสิ เคียวยะใจเย็นๆดีกว่านะ ว้าก โครม"เสียงดีโน่ คาบัคโรเน่ นภาผู้เจิดจ้าพูดพร้อมสะดุดกระเบื้องล้มตามเคย
"เอาตัวเองให้รอดก่อนดีกว่าไหม เว้ยเฮ้ย"โคโรเนโร่ อัลโกบาเลโน่แห่งสายฝนพูดขึ้น
"ปล่อยพวกเขาตีกันไปดีกว่านะ พวกเราไปอิสุกันเถอะ"เคียวโกะพูด แม่บ้านวองโกเล่ ทุกคน และสาวๆ จึงไปขึ้นรถลีมูซีนแบบพิเศษที่ทำไว้เพื่อนการเดินทางจำนวนมาก ส่วนพวกผู้ชายดูพ่อๆตีกันต่อไปอย่างเซ็งๆ
มาด้านสาวๆ
พวกเธอก็เดินทางมาเรื่อยจนถึง แต่ปรากฏว่า .......
"ว่าไงนะ!! ฮารุจำวันผิดหรอ"แม่บ้านทั้งหลายตะโกนเมื่อรู้ว่าฮารุ แม่บ้านสุดบ๊องจำเดือนผิด
"ฮาฮิ ขอโทษค่ะ ก็ฮารุสับสนนี่ค่ะ"ฮารุพูด แล้วทำหน้าเศร้า
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แม่ไว้เดือนหน้าค่อยมาใหม่ บางทีพ่อไม่อยากให้แม่มาเลยแกล้งให้แม่จำวันผิดก็ได้"ฮายารุแถแบบให้แม่ตัวเองสบายใจขึ้น
"แต่ว่าฮายารุแม่...."ฮารุพูดแล้วก้มหน้าก็ทุกอย่างที่วางแผนไว้ก็ต้องถูกยกเลิกนะสิ
"ไม่เป็นไรหรอก ฮารุจัง"เคียวโกะพูด แล้วทุกคนก็พยักหน้าเห็นด้วย
"งั้นเรากับไปเซอร์ไพส์พวกผู้ชายกันดีไหม"เหม่ยผิงพูดด้วยความอารมณ์ดี(เพราะคิดถึงฮิบารินะสิ)
"ดีค่ะ"ทุกคนพูด
ด้านผู้ชาย
หลังจากที่พวกสาวๆจัดเตรียมของขึ้นรถเสร็จก็เกิดเหตุการณ์นึงขึ้น
"พวกสาวๆไปกันหมดแล้วละครับ"แรมโบ้พูด ทันทีที่สิ้นเสียงมุคุโร่กับฮิบาริก็รีบเก็บอาวุธของตน ทำเอาวองโกเล่รุ่นใหม่(& คาบัคโรเน่)สงสัยในพฤติกรรม
"เอาละลูกๆที่รักพ่อจะพาไปเลี้ยงเอง"ดีโน่พูดแล้วเดินนำขบวน โดยเล่าลูกๆเดินตามไปอย่างงง เมื่อกี้ยังตีกันจะเป็นจะตายอยู่เลยแล้วทำไมอยู่ๆเป็นแบบนี้ไปได้
"ไม่ต้องสงสัยกันนะเด็กๆ"สึนะพูด เมื่อเห็นเด็กๆทำหน้างง
"คืออย่างงี้มันเป็นแผนให้เหล่าแม่ๆเอือมจะได้รีบไป ส่วนพวกเราจะได้ไปแลองกันไง"ยามาโมโตะพูดอย่างอารมณ์ดี เพราะแผนหมอนี่
เดี๋ยวมาต่อ....
ความคิดเห็น