ลำดับตอนที่ #25
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : คนเลว 25
วัน่อมายูฮยอนื่นแ่เ้า่อนะแ้เือที่้อมือและ้อเท้าอเยอออ และเปลี่ยนเป็นโ่เินเส้นเล็ผูไว้ับาเยอและาเียแทน แ่โ่นั่น็ยาวพอให้เยอเินไปไหนมาไหนเอไ้
"อาหารเ้ายู เยอ" อมินยอาหารเ้ามาให้ทัู้่ในห้อ่อนะหันหน้าหนีเพราะไม่อยาเห็นภาพบาใ
"นายินรึยั" ยูฮยอนถาม ่อนะเินไปเย่าเยอให้ื่น เยอ่อยๆลืมา่อนะถอยหนียูฮยอนเล็น้อย ยูฮยอนยิ้มให้เยอเล็น้อย่อนะยื่นถา้าวให้เยอ และลมือทานส่วนอัวเอ้วยเ่นัน
"ินแล้ว อัว่อนนะ" อมินพู่อนะเินออไป
"เี๋ยว!" ยูฮยอนเรียอมิน อมินหยุเินแ่ไม่หันลับมา
"ว่าไ" อมินถาม
"ไปอาบน้ำแ่ัวเี๋ยวพาไปห้า" ยูฮยอนพู อมินหันมายิ้มอย่าีใ่อนะพยัหน้ารัวๆแล้วเินออไป ยูฮยอนหันลับมาที่เยอ่อนะเห็นร่าบาเอามือุมศรีษะเล็น้อย
"เป็นอะไรรึเปล่า" ยูฮยอนถาม้วยน้ำเสียอ่อนโยน
"ปวหัว..อยา...อยาแ้ปวหัว" เยอุมมับัวเอแน่นึ้น รู้สึปวเหมือนหัวะระเบิ
"อมิน อมิน!!!!" ยูฮวอนะโนเรียอมินรีบวิ่เ้ามาทันที
"มีอะไร" อมินถาม
"อยาแ้ปวหัวับน้ำ!" ยูฮยอนพู อมินวิ่ไว้เอามาให้ยูฮยอนยื่นให้เยอทันที
"ีึ้นมั้ย นอน่อนนะเยอ" ยูฮยอนผลัร่าบานอนลับเีย่อนะห่มผ้าห่มให้
"อมินไปแ่ัวไป" ยูฮยอนพู่อนะเินเ้าห้อน้ำไปอาบน้ำเ่นัน
"อมิน" เยอเรียอมินเบานแทบะระิบ
"ว่าไ" อมินเินมาถามใล้
"หนีไปเถอะ หนีไป อย่าอยู่ับยูฮยอน" เยอบอเสียเบาและแหบพร้านแทบะไม่ไ้ยิน
"ไม่ไ้หรอ ั้นทิ้ยูไม่ไ้" อมินุ้บหน้าผาร่าบา่อนะเินออมาาห้อ เยอน้ำาลอทำไมอมินถึ้อทำถึนานี้้วย ยูฮยอนที่ับรถลับมาที่โล็แวะห้าให่่อนะพาอมินไป้อปปิ้นู่นนี่นั่นแู่เหมือนร่าอวบะไม่แฮปปี้เท่าไหร่ เพราะอนอยู่บนรถยูฮยอนเอาแ่ถามว่า 'นายรู้ใ่มั้ยว่าเยอใส่เสื้อไส์ไหน' 'นายรู้ใ่มั้ยว่าเยออบินอะไร' 'เยออบผู้ายแบบไหน' 'เยอะหลุมรัเพราะอะไร' อมินไ้ฟั็รู้แล้วยูฮยอนไม่ไ้ิะพานมาเที่ยวแ่พามาื้ออให้เยอ่าหา หลัานั้นอมิน็เียบไม่พูอะไรอี
"อมินเี๋ยวนายไปื้ออสเอาไว้นะ ื้อไว้ินัอาทิย์นึเลย" ยูฮยอนพู่อนะทิ้ให้ร่าอวบไปเลือื้ออส ส่วนัวเอหลัาที่รู้ว่าเยอใส่เสื้อไส์ไหนยูฮยอน็รเ้าร้านเสื้อผ้าหาเสื้อไส์ร่าบามา6-7ัว่อนะ่ายัแล้วเินลับมาหาอมิน
"เยอะพอมั้ย" อมินถาม
"อืม็โอ" ยูฮยอนพู่อนะเินไป่ายั
"นี่หิวรึยั ินร้านนั้นัน" ยูฮยอนี้ไปที่ร้านอาหารอิาลี
"ร้านนั้น..." อมินมอไปที่ร้านนั้น
"ร้านที่เราไปเทันรั้แรไ" ยูฮยอนพู่อนะับ้อมือบาแล้วรไปที่ร้านอาหารทันที
้านทเฮ ทเฮลับมาที่บ้าน่อนะหมัวอยู่ในห้อทำานฮีอลและสืบ้น้อมูลอยูฮยอนเพื่อนร่วมแ๊และอื่นให้มาที่สุแ่ลับไม่มีเบาะแสอะไรเลย ทเฮอุอู้อยู่ในห้อทำานทั้วัน้าวปลาไม่ยอมินนนเป็นพี่อห่วไม่ไ้
"ทเฮไปิน้าวินปลาล้าหน้าล้าาบ้าเถอะ" ฮีอลพู
"ไม่พี่! นว่าผมะรู้ว่าเยออยู่ที่ไหน เยอ้อโนไอยูับไปแน่ๆ" ทเฮพู่อนะอ่านเอสารปึให่
"เยออาะไม่ไ้ถูับ แ่อาะเ็มใหนีไปับไอยู็ไ้ นายอย่าลืมรีออีทึสิ่" ฮีอบพูทำเอาทเฮำเอสารแน่น
"ไม่มีทา!!! เยอไม่มีวันหัหลัผม!!!" ทเฮวาลั่น
"นายรู้ัเยอีแ่ไหนันทเฮ" ฮีอลถาม ทเฮเียบเอาริๆเ้าับเยอแทบะไม่รู้อะไรอันและันเลย้วย้ำ
"อย่าวาใใร่ายๆ" ฮีอลพู่แนะเินออาห้อไปปล่อยให้ทเฮมอยู่ในห้ววามิอยู่นเียว แ่็ถูออาภวั์เมื่อฮีอลพรวพราเ้ามาอีรั้
"เมื่อี้สายสืบั้นโทรมาบอว่ายูฮยอนและอมินอยู่ที่ห้าSM" ฮีอลพูบทเฮ็รีบวิ่ออไปทันที ทเฮสาร์ทบิ๊ไบท์่อนะลุยเี่ยวไปห้าทันที
"รอ่อนนะเยอ นายะ้อปลอภัย" ทเฮบอัวเอ่อนะเร่วามเร็วให้มาึ้น ทเฮวิ่ามหายูฮยอนไปเรื่อยๆามร้านอาหาร ร้านเสื้อผ้า ร้านนมหรืออะไร่าๆ
้านยูฮยอนหลัาทาน้าวเสร็ยูฮยอนะะวนอมินเินเล่น่ออีหน่อย แ่เหลือบไปเห็นบุลทีุ่้นา่อนะึอมินไปหลบหลัเสาทันที
"อะ..อะไรน่ะยู" อมอนใ
"ั้นเห็นทเฮ" ยูฮยอนพูทำเอาอมินาโ
"เียบๆนะ" ยูฮยอนแอบูทเฮพอทเฮวิ่ไปอีทา ยูฮยอน็ับมืออมินวิ่ทันที
"ะไปไหน... เหนื่อยแล้วนะ" อมินเริ่มหอบหนัึ้น้วยวามเหนื่อย
"อทนหน่อยะถึลานอรถแล้ว" ยูฮยอนบีบมืออมินแน่นึ้น่อนะวิ่มาที่ลานอรถ
"ึ้นรถ!" ยูฮยนอสั่่อนะรีบประำำแหน่นับแล้วิ่รถออไปทันที
"ทเฮไม่ไ้ามมาใ่มั้ย" อมินถามอย่าร้อนรน
"ไม่มี" บูฮยอนมอระหลั่อนะอบออมา
"เหอะ แ่มีนามเรามาน่าะเป็นสายสืบอมัน" ยูฮยอนพู่อนะมอรถเ๋สีำ ที่ับามมาอยู่ห่าๆ
"แล้ว...แล้วเราะทำยัไันี" อมินถาม
"เ้าผับ" ยูฮยอนหัรถเ้าผับทันที ยูฮยอนลาอมินเ้ามาในผับ่อนะเินึ้นั้นวีไอพีทันที
"เราะปลอภัยแน่นะ" อมินถามอย่าหวาลัว
"เียบปาแล้วามมาเถอะหน่า" ยูฮยอนำมืออมินแน่น อมินมอมือ้วย่อนะยิ้มออมาน้อยๆ '่อให้นายะพูีับั้นยัไ นาย็ยัปป้อั้นเสมออบุระยู' อมินิในใ่อนะามยูฮยอนไปอย่าเียบๆนมาถึห้อวีไอพี ยูฮยอนทิ้ัวลโฟา่อนะถอนหายใหนัๆ อมอนเินมานั่้าๆทันที
"เมื่อไหร่ะละบไปหาเยอไ้ล่ะ" อมินถาม
"เมื่อไหร่็เมื่อนั้นนั่นแหละ" ยูฮยอนพู
อี้านหนึ่ รั้นล่าอผับ
(ุยูเ้าผับไปแล้วรับนาย)
"อบใมา" เสียใสานสวยพู่อนะวาสายไป
"นี่ยานั่นน่ะมันอันรายนะ ถึะไม่ถึับีวิ็เถอะ" ายร่าสูมูโ่ใบหน้านปนหวานแ่หล่อเหลาถามึ้น
"็มันอบเรื่อแบบนั้นไม่ใ่หรอ ั้น็ะให้มันสมใอยาไล่ะไม่ีหรอโวมี่" ปีศาในร่านาฟ้าพู่อนะแสยะยิ้ม
"ุนี่มันริๆเลยนะ เวรรรมไอยูริๆที่มาเอนอย่าุ" โวมี่ยแ้วเหล้าึ้นื่ม
"เอายานั่นมาไ้แล้ว"
"ยื่นหมูยื่นแมวสิ่รับ" โวมี่แบมืออเิน
"หึ เอาไป"
"อะนี่ยา ใ้ระวัๆนะุมันแรยัไไอยู็เพื่อนผม" โวมี่บอ
"ว่าแ่ไอยานี่ทำไมมันแผนัล่ะ"
"ยาเสพินิพิเศษๆวามสามารถพิเศษๆแบบนี้ พวผมทลอยานานนะรับว่าะไ้เนี่ย" โวมี่พูสบายๆ ่อให้หมอเ่แบบโวมี่็้อใ้เวลาในารทลอเหมือนัน
"เอาเถอะแ่ีเ้าไปในัวมัน็พอสิ่นะ"
"ถ้าโนเส้นเลือมันะออฤทธิ์เร็วึ้น อใหุ้โีแล้วัน...อีทึ" โวมี่พู่อนะเินออไป
"นายเสร็ั้นแน่โวยูฮยอน" อีทึพูับัวเอ่อนะเินึ้นไปที่ั้นวีไอพีทันที
-------------------------------------------
ลับมาอัพแล้ว้าาาา 555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น