ห้องส่วนตัวประสา Ani-jigo

ลำดับตอนที่ #25 : [-Hide and Seek- ซ่อนหา เดอะซีรีส์] ฆัสรา อัศวพงศ์

ข้อมูลตัวละคร

ชื่อ : ฆัสรา อัศวพงศ์

ชื่อเล่น : ทิตย์

อายุ : 17

เพศ : ชาย

ระดับชั้น : เกรดสิบเอ็ด (ม.5)

รูปร่างหน้าตา : เด็กหนุ่มเชื้อชาติจีนรูปร่างสมส่วนติดจะบางเล็กน้อยที่มีใบหน้าหล่อเหลาหาตัวจับยากแต่ไม่คมคาย กลับกันออกจะติดหวานไปนิดจนมองได้ว่าสวยในสายตาของผู้ชายหลายๆคน เขามีเส้นผมตัดสั้นระต้นคอสีนิลและนัยน์ตาสีทองประหลาดตา มองโดยรวมเหมือนจะเป็นคนร่าเริง แต่ใครจะรู้ว่าเขาเก็บซ่อนอะไรไว้บ้าง

นิสัย : เขาเป็นเด็กหนุ่มเจ้าของผลการเรียนดีเยี่ยม ทั้งยังเคยเป็นเดือนโรงเรียนเนื่องจากใบหน้าที่หล่อเหลาหมดจด แต่เหมือนว่าใบหน้านั้นจะทำให้ภัยมาถึงตัวอยู่บ่อยครั้ง ไม่ว่าจะเป็นแฟนหนุ่มของเด็กสาวที่มาสารภาพรักจ้องทำร้ายเล่นงาน เกือบโดนรุ่นพี่ที่เป็นผู้ชายฉุด แล้วยังอุบัติเหตุที่ไร้เหตุผลจนสุดท้ายต้องเป็นตัวเขานั่นล่ะที่ลาออกมาเองและมาเข้าเรียนที่นี่ ถึงแม้ชีวิตจะแทบไม่เปลี่ยนไปจากเดิม แต่เพราะขี้คร้านจะย้ายโรงเรียนทุกปีจึงตัดสินใจเรียนที่นี่ให้มันจบๆไป แล้วไปเสริมวิชาป้องกันตัวเพิ่มเอาก็แล้วกัน

เห็นปกติเขาเป็นคนเรียบร้อย แต่ความเป็นคนเด็ดเดี่ยวและฉลาด ทั้งยังเป็นนักกีฬาโรงเรียนด้วย นอกจากนี้ยังเป็นพวกถึงจะอยู่นิ่งๆให้ตายก็ยังมีเรื่องวิ่งเข้ามาหา ดังนั้นการที่เขาจะชอบทำตัวเงียบๆเรียบร้อยจึงไม่ใช่เรื่องแปลก ชีวิตวันๆจดจ้องอยู่กับหนังสือ ไม่ใช่หนังสือเรียนก็นิยาย โดยเฉพาะนิยายแฟนตาซี แต่ว่าของอย่างจำพวกศิลปะแค่วาดก้างปลาก็ยังเบี้ยว ความอนาถของวิชาศิลปะที่ทำได้ดีแค่ทางทฤษฏีเหมือนจะกลายเป็นปมด้อยใหญ่ของเขาเลยด้วยซ้ำ

เป็นคนที่เกลียดแมลงเข้าขั้นแขยง เห็นแล้วเป็นต้องวิ่งหนี แต่เห็นแบบนี้เขาเก็บอารมณ์ไม่ค่อยจะเก่งเท่าไหร่ถ้ามันไม่ใช่เรื่องสำคัญจริงๆ แค่คิดฟุ้งซ่านนิดๆหน่อยๆเขาก็จะเผลอแสดงออกมาทางท่าทางและใบหน้า กลายเป็นเรื่องตลกที่คนรอบข้างชอบมองจนเพลินเลยก็ยังมี

วิชาที่ถนัด / ไม่ถนัด : วิชาที่ถนัดก็คงจะทุกวิชานั่นล่ะ ยกเว้นเพียงวิชาเดียวที่ให้ตายยังไงก็ไม่เคยได้เกรดสี่นั่นก็คือวิชาศิลปะ แค่วาดมนุษย์ก้างยังวาดเบี้ยวแล้วจะรอดเร้อ...

งานอดิเรก : อ่านหนังสือจนสามารถเรียกได้ว่าพหุสูตร นอกจากหนังสือเรียนก็จะเป็นนิยายแฟนตาซี ขอแค่แฟนตาซีเขายินดีที่จะอ่านมันโดยไม่มีข้อแม้ใดๆ บางทีอาจจะเป็นเพราะว่าเขาขลุกอยู่กับการเรียนและก็ไม่สามารถเล่นเกม...เอ่อ...ไม่สิ ไม่สามารถก็ไม่ใช่ เขาเล่นได้นะ เขาเคยขอเพื่อนเล่นครั้งหนึ่ง จากที่เจ้าตัวอยู่เลเวลเจ็ดสิบกว่าร่วงลงมาอยู่เลเวลยี่สิบกว่าๆจนเจ้าตัวเพื่อนคนนั้นเห็นแล้วถึงกับน้ำตาไหล แล้วหลังจากนั้นเขาก็ไม่กล้าไปขอใครเล่นเกมอีกเลย..

ความสามารถพิเศษ : คงจะเป็นเรื่องกีฬาที่เจ้าตัวค่อนข้างภูมิใจเป็นพิเศษเนื่องจากได้เป็นนักกีฬาตัวจริงมาโดยตลอด และคิดว่าหลังจากย้ายมาแล้วก็น่าจะได้เป็นนักกีฬาตัวจริงได้ไม่ยาก

ชมรม : อยู่ระหว่างโดนดึงตัวจากหลายชมรมด้านกีฬาค่ะ(?)

ชอบ / เกลียด / กลัว / แพ้ : ชอบนิยายแฟนตาซี แต่เกลียดเข้าขั้นกลัวแมลง แต่ที่เข็ดขยาดยิ่งกว่าคงเป็นคนที่จะเข้ามาพัวพัน เพราะมีทีไรมักจะมาพร้อมเรื่องเสมอ ส่วนเรื่องแพ้เขาไม่มีอาการแพ้อะไรมากเป็นพิเศษ

ลักษณะการพูด : ปกติจะเรียกได้ว่าเป็นคนที่พูดน้อยและสุภาพเรียบร้อยจนชวนเข้าใจผิด แต่ถ้ารู้จักเขาดีพอจะรู้ว่าเขาเป็นคนที่ค่อนข้างพูดตรงและโผงผางจนบางทีก็ชวนทะเลาะ แต่มีไม่กี่คนหรอกที่รู้เรื่องนี้ ฟฟฟฟ

เพิ่มเติม : ไม่มีแล้วค่ะ