ลำดับตอนที่ #24
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : How Gee Act: 21 Just Please !! (100%)
How Gee Act: 21 Just Please !!
ถ้ามึงจะทำถึงขนาดนี้....
คุณควอนจียงครับ
มาต่อยกะกูมั้ย???
ไม่ ๆๆๆ ไม่ได้พูดออกไปไงเข้าใจป่ะ แต่แบบคิดในใจอ่ะเข้าใจป่ะ
เอาจริงๆเลยคือกูแม่งเก็บกดว่ะ ...
"จียงอ่า เสื้อนายจะผ้าน้อยไปไหนวะ?"
จียงหันมาทำหน้างงตอนที่ผม เอ้า ก็เสื้อกล้ามอ่ะ ผ้ามันน้อยจริงๆนะ !!
"เพ้ออะไรของแกวะ" ปกติก็ใส่ยังเงี้ย จะอะไรนักหนา เดี๋ยวพ่อด่าให้เลย
"แล้วทำไมต้องใส่แต่บ็อกเซอร์เดินไปเดินมาด้วยอ่ะ"
"กูร้อน" จียงตอบเสียงดัง
"แล้วทำไมแกต้องใส่เสื้อแขนยาวในวันร้อนๆแบบนี้วะ โรคจิตป่ะเนี่ย" แล้วยังสวนกลับด้วย
เปล่า คือ
พอเห็นจียงใส่บ็อกเซอร์แล้วมันจะพาลคิดไปถึงเมื่อวานที่แม่งโนในอ่ะ
แบบว่ากูเครียดได้ป่ะล่ะ ปกติจียงก็แต่งตัวแบบนี้นะเวลาอยู่บ้านอ่ะ
แล้วทำไมกูแม่งไม่ชินวะ???
ซึงฮยอนอยากจะทึ้งหัวตัวเองให้มันบ้าไปเลย
เอาเข้าจริงก็พรุ่งนี้แล้วที่เค้ากับจียงสัญญากันเอาไว้
หวังว่าจะได้รับคำตอบที่น่าพึงพอใจ
คือแบบ นี่มันก็เรียกได้ว่าครั้งแรกเลยนะที่ซึงฮยอนคิดชอบผู้ชายจริงๆจังๆแบบนี้อ่ะ
แล้วแบบ ถ้าจียงตกลงทีเค้าคงดีใจจนปิดบ้านเลี้ยง
จู่ๆจะได้กอด ได้ จับ ได้จูบ ได้ลูบ ได้คลำ ....
แต่ถ้าไม่ตกลงนี่ เอาจริงๆแล้วเค้าแม่งคงโคตรเสียใจอ่ะ แน่ๆ แน่ๆ
ในใจก็แอบคิดนะ ... จียงคงไม่ใจร้ายขนาดนั้น ... (มั้ง)
จียงที่นั่งเล่นโน้ตบุ๊คอยู่หันมองตามไอ้ลิงที่เดินมาว่าเค้าแล้วเดินจากไปอย่างนึกสงสาร
แต่มันก็สนุกดีได้ป่ะล่ะ 555 จียงไม่ใช่คนชอบแกล้งคนหรอกนะ
แต่แม่งหมั่นไส้มันอ่ะ ได้คืบแล้วจะเอาศอก งานนี้จัดหนักๆไปเลยเป็นไงล่ะมึง
อารมณ์มันตอนนี้คงประมาณว่า ลิงเห็นกล้วยวางอยู่ตรงหน้าแต่แดกไม่ได้อ่ะ 5555
เอาเข้าจริงจียงแอบวิตกนิดหน่อยนะ
คือคำตอบอ่ะ คิดได้ตั้งแต่วันที่ซิ่งไปหาไอ้ดูจุนมันแล้วแหละ
คิดไว้แล้วว่าจะตอบว่าไร
ใจจริงอยากจะบอกมันไปอ่ะนะ ว่า กูตกลงปลงใจกะมึงก็ได้เพราะแบบว่ากูสงสาร
แต่ก็ขอแกล้งมันก่อนได้ป่ะล่ะ....
ได้โอกาสก็มาจับมาลูบมาคลำ ฉวยโอกาสแถมมือไวชิบ...
แล้วถ้าจู่ๆพรุ่งนี้ตกลงกะมันไปแม่งกระโดดกดกูขึ้นมาเลยจะทำไงวะเนี่ย
โอ๊ยยยยยย คิดมาถึงตรงนี้แล้วจียงเครียด !!!
แดดส่องฟ้าเป็นสัญญาณวันใหม่
พวกเราแจ่มใสเหมือนนกเพิ่งออกจากรังงงงงง
....
ใครจะแจ่มใสยังไงกูไม่รู้
รู้แต่ว่าไม่ใช่กูแน่นอนที่แจ่มใส
แม่งงงงงงง ใครก็ได้เอาไอ้ส้นตรีนนนนนนนน นี่ออกไปไกลๆหน่อยได้มั้ย
"จียงอ่าาาาาา"
"อือออ" กูจะนอน
"จียงอ่าาาาาาาาาาาาาา"
"เอออออ" อย่ามายุ่งงงงงงงงงงง
"ไม่ตื่นจะจูบแล้วน้าาาาา"
ไอ้ชเวพูดเสียงลัลล้า
มึงจะจูบกูได้ไง กูบอกไว้แล้วนะว่าสองวัน ผิดกติกากูกลับบ้านนะโว้ย
เดี๋ยว
สองวัน
สองวันหรอ???
เฮ้ยยยยยยยย
จียงสะดุ้งสุดตัวแล้วลุกพรวดขึ้นมาทันที
ทำเอาคนปลุกไม่วายตกใจไปด้วยเหมือนกัน
ร่างสูงมีรอยยิ้มที่มุมปาก ก่อนที่จะเอ่ยเสียงสดใส
"จียงอ่าาาาาา ตกลงว่าไง คิดคำตอบได้รึยังงงง"
เหี้ยนี่หนิ กูเพิ่งจะตื่น อย่าเพิ่มมาเอาอะไรกะกูจะได้มั้ยยยยยยย
จียงทำหน้ามู่ทู่ ในใจคิดอยากจะต่อยแม่งให้ลงไปนอนจมกองเลือดซักที มันจะเกินไปแล้วนะวุ้ยยยยย
"ไม่รู้ ไปอาบน้ำก่อน"
"อ้าวววว เฮ้ยยย จียงอ่าาาาา"
จียงปิดประตูห้องน้ำดังปัง แล้วขยี้หัวตัวเองแรงๆแทบจพทันที
"โอ๊ยยยยยยยย หงุดหงิดดดดดด"
ตื่นมาก็เจอแม่งทำสายตาเป็นประกายแต่เช้า แม่งงงงง
แล้วไง คำตอบอะไร ไม่มีจะให้แล้วโว้ย หมั่นไส้
มึงเคยคิดถึงจิตใจกูบ้างไหม เกิดมากูเพิ่งจะมีแฟนเป็นผู้ชายแม่มครั้งแรกในชีวิต
ขอเวลากูไตร่ตรองหน่อยได้มั้ยว่าแม่งจะมีผลกระทบกับชีวิตกูรึเปล่า
พ่อแม่กูไม่ว่าหรอก
พี่แทบินกับพี่เซเว่นเปิดเผยขนาดนั้นพวกเค้ายังไม่สนเลย
แต่แบบบบบบ ของแบบนี้กูไม่เคยไง
ไม่เป็นแฟนกันแม่งยังหื่นได้หื่นเอาขนาดนี้
ถ้าเป็นแฟนกันมันแม่งไม่บ้ากดกูสามเวลาหลังอาหารเลยหรอวะ
แค่คิดมาจนถึงจุดนี้จียงก็เสียวสันหลังวาบบบบบบบบ
แต่คือ
คือ
คือ
ถ้าไม่ตอบตกลงไป
มันก็คง
.....
เอ่อ......
..........................................
แกร๊ก
เสียงเปิดประตูห้องน้ำทำเอาร่างสูงสะบัดหัวไปมองอย่างไว
จียงออกมาแล้วววววววววว
"จียงอ่าาา" ซึงฮยอนทักเสียงหวาน สายตาท่าทางดูมุ่งมั่นแบบแปลกๆ
"อือ"
"ขอ สาม คำ"
ขอสามคำส้นตีนนนนนนนไรวะ มึงเป็นวีอาร์โซรึไง
จะให้กูบอกรักมึงในสามคำเรอะ โถ อีหน้าหล่อหลงตัวเองงงงงงง
"สามคำไรอีก" จียงหันไปขมวดคิ้วใส่ อารมณ์ไม่ได้ดีเหมือนหน้าตานะว้อย
"ก็แบบ ที่รักขา อะไรแบบเนี้ย" ซึงฮยอนว่าพลางทำท่าเขิน เออ มึงจะเกินไปละ!!!
"จะบ้าเรอะ!" โอ๊ยยยยยย แค่คิดจียงก็ขนลุกซู่แล้ว ที่รักขาเนี่ยนะ
มึงเป็นแฟนกูเมื่อไหร่กัน กูยังไม่อนุญาตเลยนะ ฮืออออออออ อย่ามามัดมือชกกู๊!!!!!!
"นายก็บอกมาสิๆๆๆๆๆ เอ้าเร็วๆๆๆ ตื่นเต้นแล้วเนี่ย"
"เออๆๆๆๆๆ" จียงขี้เกียดฟังมันรบเร้า โอ๊ยยย รำคาญ!
"อื้อๆๆๆๆ"
"ฉันมันคนเอาแต่ใจ ถ้าจะทำอะไรห้ามขัดรู้มั้ย เพราะฉันจะโกรธมากๆ"
"อื้อ ฉันรู้" ซึงฮยอนว่าแล้วยิ้ม
โอ๊ยยยยยยยย สายตาแอคแทค แม่งจะหล่อไปไหนนนนน !!!!
"ถ้าไม่รักกันจริง บอกเลิกตอนนี้ยังทันนะ ไม่งั้นถ้าๆจู่วันไหนแกมาบอกเลิกชั้นล่ะก็ แกตายแน่"
จียงพูดเสียงเรียบอย่างเป็นงานเป็นการ ก่อนจะร้องลั่น
กะ กะ ก็จู่ๆ มึงมากอดซะแน่นแบบนี้ได้ไงเล่า!
"ใครจะไปบอกเลิกนายกัน หือ? " ซึงฮยอนพูดเสียงอู้อี้ขณะที่กำลังกอดจียงแน่นจนเหมือนงูรัด
"รอมานานขนาดนี้ แถมยังน่ารักออกอย่างงี้ ใครบอกเลิกก็โง่แล้ว"
บ้า แม่งงง พูดอะไรแบบนี้วะ จียงรู้สึกเลยว่าหน้าร้อนๆ นี่หน้ากูแดงมากๆแน่ๆเลยอ่ะ ชิบหายละ!
"งั้นแบบนี้ เราก็ทำอะไรๆแบบที่คนรักกันเค้าทำกันได้แล้วใช่ป่ะ?"
ไอ้ซึงฮยอนพูดเสียงลัลล้าทันที
มึงรีบไปมั้ย ม่ายยยยยยยยยย
กูบอกเลิกมึงตอนนี้ทันมั้ยเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยย
......to be con
ยังงงงง
ยังไม่จบ มีอีกตอนนน อย่าเพิ่งหนีหนูไปไหนนนนนน
ขอโทษจริงๆนะคะที่ไม่ได้โผล่มานานมาก
ตอนนี้กลับมาพร้อมกันกับตอนจบของเรื่องค่ะ คาดว่ายังมีคนรออ่านอยู่นะ ฮืออออ
หนูขอน้อมรับความผิดทุกประการ
คุณควอนจียงครับ
มาต่อยกะกูมั้ย???
ไม่ ๆๆๆ ไม่ได้พูดออกไปไงเข้าใจป่ะ แต่แบบคิดในใจอ่ะเข้าใจป่ะ
เอาจริงๆเลยคือกูแม่งเก็บกดว่ะ ...
"จียงอ่า เสื้อนายจะผ้าน้อยไปไหนวะ?"
จียงหันมาทำหน้างงตอนที่ผม เอ้า ก็เสื้อกล้ามอ่ะ ผ้ามันน้อยจริงๆนะ !!
"เพ้ออะไรของแกวะ" ปกติก็ใส่ยังเงี้ย จะอะไรนักหนา เดี๋ยวพ่อด่าให้เลย
"แล้วทำไมต้องใส่แต่บ็อกเซอร์เดินไปเดินมาด้วยอ่ะ"
"กูร้อน" จียงตอบเสียงดัง
"แล้วทำไมแกต้องใส่เสื้อแขนยาวในวันร้อนๆแบบนี้วะ โรคจิตป่ะเนี่ย" แล้วยังสวนกลับด้วย
เปล่า คือ
พอเห็นจียงใส่บ็อกเซอร์แล้วมันจะพาลคิดไปถึงเมื่อวานที่แม่งโนในอ่ะ
แบบว่ากูเครียดได้ป่ะล่ะ ปกติจียงก็แต่งตัวแบบนี้นะเวลาอยู่บ้านอ่ะ
แล้วทำไมกูแม่งไม่ชินวะ???
ซึงฮยอนอยากจะทึ้งหัวตัวเองให้มันบ้าไปเลย
เอาเข้าจริงก็พรุ่งนี้แล้วที่เค้ากับจียงสัญญากันเอาไว้
หวังว่าจะได้รับคำตอบที่น่าพึงพอใจ
คือแบบ นี่มันก็เรียกได้ว่าครั้งแรกเลยนะที่ซึงฮยอนคิดชอบผู้ชายจริงๆจังๆแบบนี้อ่ะ
แล้วแบบ ถ้าจียงตกลงทีเค้าคงดีใจจนปิดบ้านเลี้ยง
จู่ๆจะได้กอด ได้ จับ ได้จูบ ได้ลูบ ได้คลำ ....
แต่ถ้าไม่ตกลงนี่ เอาจริงๆแล้วเค้าแม่งคงโคตรเสียใจอ่ะ แน่ๆ แน่ๆ
ในใจก็แอบคิดนะ ... จียงคงไม่ใจร้ายขนาดนั้น ... (มั้ง)
จียงที่นั่งเล่นโน้ตบุ๊คอยู่หันมองตามไอ้ลิงที่เดินมาว่าเค้าแล้วเดินจากไปอย่างนึกสงสาร
แต่มันก็สนุกดีได้ป่ะล่ะ 555 จียงไม่ใช่คนชอบแกล้งคนหรอกนะ
แต่แม่งหมั่นไส้มันอ่ะ ได้คืบแล้วจะเอาศอก งานนี้จัดหนักๆไปเลยเป็นไงล่ะมึง
อารมณ์มันตอนนี้คงประมาณว่า ลิงเห็นกล้วยวางอยู่ตรงหน้าแต่แดกไม่ได้อ่ะ 5555
เอาเข้าจริงจียงแอบวิตกนิดหน่อยนะ
คือคำตอบอ่ะ คิดได้ตั้งแต่วันที่ซิ่งไปหาไอ้ดูจุนมันแล้วแหละ
คิดไว้แล้วว่าจะตอบว่าไร
ใจจริงอยากจะบอกมันไปอ่ะนะ ว่า กูตกลงปลงใจกะมึงก็ได้เพราะแบบว่ากูสงสาร
แต่ก็ขอแกล้งมันก่อนได้ป่ะล่ะ....
ได้โอกาสก็มาจับมาลูบมาคลำ ฉวยโอกาสแถมมือไวชิบ...
แล้วถ้าจู่ๆพรุ่งนี้ตกลงกะมันไปแม่งกระโดดกดกูขึ้นมาเลยจะทำไงวะเนี่ย
โอ๊ยยยยยย คิดมาถึงตรงนี้แล้วจียงเครียด !!!
แดดส่องฟ้าเป็นสัญญาณวันใหม่
พวกเราแจ่มใสเหมือนนกเพิ่งออกจากรังงงงงง
....
ใครจะแจ่มใสยังไงกูไม่รู้
รู้แต่ว่าไม่ใช่กูแน่นอนที่แจ่มใส
แม่งงงงงงง ใครก็ได้เอาไอ้ส้นตรีนนนนนนนน นี่ออกไปไกลๆหน่อยได้มั้ย
"จียงอ่าาาาาา"
"อือออ" กูจะนอน
"จียงอ่าาาาาาาาาาาาาา"
"เอออออ" อย่ามายุ่งงงงงงงงงงง
"ไม่ตื่นจะจูบแล้วน้าาาาา"
ไอ้ชเวพูดเสียงลัลล้า
มึงจะจูบกูได้ไง กูบอกไว้แล้วนะว่าสองวัน ผิดกติกากูกลับบ้านนะโว้ย
เดี๋ยว
สองวัน
สองวันหรอ???
เฮ้ยยยยยยยย
จียงสะดุ้งสุดตัวแล้วลุกพรวดขึ้นมาทันที
ทำเอาคนปลุกไม่วายตกใจไปด้วยเหมือนกัน
ร่างสูงมีรอยยิ้มที่มุมปาก ก่อนที่จะเอ่ยเสียงสดใส
"จียงอ่าาาาาา ตกลงว่าไง คิดคำตอบได้รึยังงงง"
เหี้ยนี่หนิ กูเพิ่งจะตื่น อย่าเพิ่มมาเอาอะไรกะกูจะได้มั้ยยยยยยย
จียงทำหน้ามู่ทู่ ในใจคิดอยากจะต่อยแม่งให้ลงไปนอนจมกองเลือดซักที มันจะเกินไปแล้วนะวุ้ยยยยย
"ไม่รู้ ไปอาบน้ำก่อน"
"อ้าวววว เฮ้ยยย จียงอ่าาาาา"
จียงปิดประตูห้องน้ำดังปัง แล้วขยี้หัวตัวเองแรงๆแทบจพทันที
"โอ๊ยยยยยยยย หงุดหงิดดดดดด"
ตื่นมาก็เจอแม่งทำสายตาเป็นประกายแต่เช้า แม่งงงงง
แล้วไง คำตอบอะไร ไม่มีจะให้แล้วโว้ย หมั่นไส้
มึงเคยคิดถึงจิตใจกูบ้างไหม เกิดมากูเพิ่งจะมีแฟนเป็นผู้ชายแม่มครั้งแรกในชีวิต
ขอเวลากูไตร่ตรองหน่อยได้มั้ยว่าแม่งจะมีผลกระทบกับชีวิตกูรึเปล่า
พ่อแม่กูไม่ว่าหรอก
พี่แทบินกับพี่เซเว่นเปิดเผยขนาดนั้นพวกเค้ายังไม่สนเลย
แต่แบบบบบบ ของแบบนี้กูไม่เคยไง
ไม่เป็นแฟนกันแม่งยังหื่นได้หื่นเอาขนาดนี้
ถ้าเป็นแฟนกันมันแม่งไม่บ้ากดกูสามเวลาหลังอาหารเลยหรอวะ
แค่คิดมาจนถึงจุดนี้จียงก็เสียวสันหลังวาบบบบบบบบ
แต่คือ
คือ
คือ
ถ้าไม่ตอบตกลงไป
มันก็คง
.....
เอ่อ......
..........................................
แกร๊ก
เสียงเปิดประตูห้องน้ำทำเอาร่างสูงสะบัดหัวไปมองอย่างไว
จียงออกมาแล้วววววววววว
"จียงอ่าาา" ซึงฮยอนทักเสียงหวาน สายตาท่าทางดูมุ่งมั่นแบบแปลกๆ
"อือ"
"ขอ สาม คำ"
ขอสามคำส้นตีนนนนนนนไรวะ มึงเป็นวีอาร์โซรึไง
จะให้กูบอกรักมึงในสามคำเรอะ โถ อีหน้าหล่อหลงตัวเองงงงงงง
"สามคำไรอีก" จียงหันไปขมวดคิ้วใส่ อารมณ์ไม่ได้ดีเหมือนหน้าตานะว้อย
"ก็แบบ ที่รักขา อะไรแบบเนี้ย" ซึงฮยอนว่าพลางทำท่าเขิน เออ มึงจะเกินไปละ!!!
"จะบ้าเรอะ!" โอ๊ยยยยยย แค่คิดจียงก็ขนลุกซู่แล้ว ที่รักขาเนี่ยนะ
มึงเป็นแฟนกูเมื่อไหร่กัน กูยังไม่อนุญาตเลยนะ ฮืออออออออ อย่ามามัดมือชกกู๊!!!!!!
"นายก็บอกมาสิๆๆๆๆๆ เอ้าเร็วๆๆๆ ตื่นเต้นแล้วเนี่ย"
"เออๆๆๆๆๆ" จียงขี้เกียดฟังมันรบเร้า โอ๊ยยย รำคาญ!
"อื้อๆๆๆๆ"
"ฉันมันคนเอาแต่ใจ ถ้าจะทำอะไรห้ามขัดรู้มั้ย เพราะฉันจะโกรธมากๆ"
"อื้อ ฉันรู้" ซึงฮยอนว่าแล้วยิ้ม
โอ๊ยยยยยยยย สายตาแอคแทค แม่งจะหล่อไปไหนนนนน !!!!
"ถ้าไม่รักกันจริง บอกเลิกตอนนี้ยังทันนะ ไม่งั้นถ้าๆจู่วันไหนแกมาบอกเลิกชั้นล่ะก็ แกตายแน่"
จียงพูดเสียงเรียบอย่างเป็นงานเป็นการ ก่อนจะร้องลั่น
กะ กะ ก็จู่ๆ มึงมากอดซะแน่นแบบนี้ได้ไงเล่า!
"ใครจะไปบอกเลิกนายกัน หือ? " ซึงฮยอนพูดเสียงอู้อี้ขณะที่กำลังกอดจียงแน่นจนเหมือนงูรัด
"รอมานานขนาดนี้ แถมยังน่ารักออกอย่างงี้ ใครบอกเลิกก็โง่แล้ว"
บ้า แม่งงง พูดอะไรแบบนี้วะ จียงรู้สึกเลยว่าหน้าร้อนๆ นี่หน้ากูแดงมากๆแน่ๆเลยอ่ะ ชิบหายละ!
"งั้นแบบนี้ เราก็ทำอะไรๆแบบที่คนรักกันเค้าทำกันได้แล้วใช่ป่ะ?"
ไอ้ซึงฮยอนพูดเสียงลัลล้าทันที
มึงรีบไปมั้ย ม่ายยยยยยยยยย
กูบอกเลิกมึงตอนนี้ทันมั้ยเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยย
......to be con
ยังงงงง
ยังไม่จบ มีอีกตอนนน อย่าเพิ่งหนีหนูไปไหนนนนนน
ขอโทษจริงๆนะคะที่ไม่ได้โผล่มานานมาก
ตอนนี้กลับมาพร้อมกันกับตอนจบของเรื่องค่ะ คาดว่ายังมีคนรออ่านอยู่นะ ฮืออออ
หนูขอน้อมรับความผิดทุกประการ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น