ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องส่วนตัวประสา Ani-jigo

    ลำดับตอนที่ #24 : [-Hide and Seek- ซ่อนหา เดอะซีรีส์] อิงกาญจน์ ชนะพงศ์

    • อัปเดตล่าสุด 23 พ.ย. 58


    ข้อมูลตัวละคร


    ชื่อ : อิงกาญจน์  เรืองชนะพงศ์

    ชื่อเล่น : อิง

    อายุ : 18

    เพศ : หญิง

    ระดับชั้น : เกรดสิบสอง (ม.6)

    รูปร่างหน้าตา : เป็นสาวที่ออกไปแนวหล่อมากกว่าสวย แม้จะยังมีเค้าของผู้หญิง แต่ถ้ามองแต่หน้าแค่ผ่านๆคงจะเข้าใจผิดได้ ดังนั้นพระเจ้าจึงสรรค์สร้างหน้าอกใหญ่พิเศษให้เธอ แต่ไม่ถึงคัพเอฟหรอกอย่าห่วง แต่เอวดันค่อนข้างจะเล็ก ดูคล้ายผู้ชายถ้ามองจากด้านหน้า แต่ถ้ามองจากด้านข้างจะพบว่าค่อนข้างงอนสวยได้ที่ ผมของเธอเป็นสีดำที่ยาวสุดๆ ถึงขนาดที่รวบแล้วก็ยังยาวถึงเอวและดวงตาคมที่เป็นสีน้ำตาลแดง ชอบแต่งตัวด้วยชุดแนวเท่และทะมัดทะแมง ดังนั้นไม่ต้องพูดถึงกระโปรง มันจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่เธอใส่ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นชุดนักเรียน!!!

    นิสัย : เป็นหญิงสาวที่คลั่งไคล้หนุ่มสวยสองดี และหนุ่มจีนหน้าสวยแต่ค่อนข้างแอนตี้เกาหลีค่ะ ปกติพกนิยายแปลจีนที่มีตัวเอกเป็นหนุ่มสวยไปโรงเรียนด้วยเสมอๆ เก่งศิลปะและวาดรูปจนถึงขั้นได้ประกวดเข้ารอบ แต่ไปตกรอบสุดท้ายเพราะทำผิดโจทย์...(ตอนนั้นเขาให้วาดสาวใส่ชุดยุควิกตอเรีย ปรากฏไปวาดหนุ่มสวยใส่ชุดวิกตอเรีย ฟฟฟ) แต่ค่อนข้างขี้เกียจวาด นอกจากหนุ่มสวยก็รู้สึกจะขี้เกียจวาดอย่างอื่นไปเสียหมด ปกติเป็นคนที่ชอบทำหน้าตาย แต่สมองคิดไปไกลสุดหล้าฟ้าเขียว ที่สำคัญ “เธอหล่อ” และก็ชอบคิดว่าตัวเองเท่ตัวเองหล่อ ดังนั้นเวลามีคนมาบอกว่าไอ้หน้าหล่อเธอก็จะยิ้มรับแล้วสะบัดผมทีเพิ่มความเท่(?)

    แต่ถึงเจ้าตัวจะคิดว่าตัวเองเท่ตัวเองหล่อแต่เหมือนจะไม่ได้คิดจะคว้าหนุ่มสวยคนไหนมาเป็นแฟน แต่ชอบเอาหนุ่มสวยคนนั้นไปจิ้นกับหนุ่มหล่อคนนี้มากกว่า(?) ที่สำคัญ เหมือนว่าต่อมรับรู้ความหล่อสวยของเธอจะลึกไปหน่อย คนที่คนอื่นบอกว่าหล่อแล้ว สวยแล้วเธอไม่เคยให้ผ่าน นอกจากว่าคนๆนั้นจะหน้าตาดีสุดๆแบบหาจับตัวได้ยากเท่านั้นถึงจะพอเข้าตาเธอบ้าง สรุปแล้วเธอค่อนข้าง “ตาสูง”(?) ค่ะ

    เธอชอบอาหารที่มีรสกลมกล่อม แต่ถ้ามีเธอจะกินยำมาม่า แต่ถ้าไปร้านพิซซ่าเธอจะกินสลัดเป็นอาหารหลัก แปลกดีไหม ฟฟฟ อาหารที่เธอจะตัดออกไปเป็นสิ่งแรกๆคืออาหารที่มีรสหวานบางชนิด แต่ถ้าเป็นพวกขนมหวานเธอก็ยังกินได้ปกตินะแล้วก็ใช่ว่าที่เธอไม่กินของหวานเพราะรักสวย แต่ตอนเด็กๆแทบจะถูกเลี้ยงด้วยของหวานเธอจึงค่อนข้างจะเบื่อของหวานพอสมควร

    อันที่จริงแล้วเธอเป็นคนใจดี แข็งนอกแข็งในแต่จะอ่อนเบาๆในส่วนลึก(?) เธอเป็นคนที่ต้องชั่งน้ำหนักความถูกต้องและความได้เปรียบเสียเปรียบ และที่สำคัญ เธอจะไม่ก้าวก่ายคนอื่นถ้าเห็นว่าเรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องของเธอหรือว่าเรื่องนั้นอีกฝ่ายควรจัดการเอง ความเป็นผู้นำค่อนข้างสูง แต่ไม่แสดงออก ชอบเก็บเงียบๆแล้วทำตัวเหมือนแล้งน้ำใจ ฟฟฟฟ

    แต่ที่ขาดม่ได้เลยคือเธอเหนียวและเค็มกับทุกอย่างยกเว้นนิยายที่มีตัวเอกเป็นหนุ่มสวย

    ขอแค่นิยายเรื่องนั้นมีตัวเอกเป็นหนุ่มสวยเถอะ เท่าไหร่ก็จ่ายหมด! ยิ่งไปกว่านั้นถ้าเป็นหนังจีน ต่อให้เธอจะรู้สึกว่าพระเอกงี่เง่าแค่ไหน หมั่นไส้นางเอกแค่ไหนเธอก็จะทนดูถ้าคนแสดงเป็นพระเอกสวย อย่างเช่นลี้น้อยงี้(?)

    ด้านศิลป์ นอกจากวาดรูปที่เหลือคงเป็นเรื่องของดนตรี เธอเล่นกีตาร์ เบสและกลองชุดได้โดยคิดว่า “ผู้หญิงที่เล่นของพวกนี้เป็นแท่จะตาย!” แถมแอบเคยฝึกกลองสะบัดชัยด้วย ส่วนเรื่องภาษา...เหอๆๆ ถ้าให้พูดจริงๆเธอใช้ได้แค่ภาษาไทย ภาษาจีนพอรู้งูๆปลาๆ ญี่ปุ่นรู้ศัพท์ไม่เกินสิบคำ ส่วนภาษาอังกฤษพอแค่คุยกับคนไทยหรือเปล่าก็ยังไม่รู้... แต่ดันเก่งกีฬาอย่างพวกฟุตบอล ฟุตซอล บาส อะไรก็ตามที่ผู้หญิงไม่ค่อยเล่นเจ้าหล่อนเล่นหมด

    แต่เห็นแบบนี้เธอเปล่าทอมนะ! แค่สาวห้าวสาวแกร่งเอง!!!

    วิชาที่ถนัด / ไม่ถนัด : วิชาที่เธอถนัดคือวิชาศิลปะ คณิตและภาษาไทย แต่ที่ขยาดสุดๆคืออังกฤษ จีนและวิทยาศาสตร์ ถ้าไอ้สามวิชานี้มาเมื่อไหร่แค่ครูเดินเข้ามา ทำความเคารพเสร็จเธอก็จะสามารถหลับได้ทั้งลืมตาเลยทีเดียว....

    งานอดิเรก : วาดรูปหนุ่มสวย จิ้นหนุ่มสวยกับหนุ่มหล่อเรื่อยเปื่อย ดูอนิเมะหรือดูหนังจีนที่ต้องมี “หนุ่มสวย” และที่ขาดไม่ได้คืออ่านนิยายที่มีหนุ่มสวยเป็นตัวเอก ที่เหลือถ้าไม่เหลืออะไรให้ทำเธอจะชอบผิวปากฮัมเพลงอาจจะมีดีดนิ้วเป็นพักๆด้วย //นี่แมนไปไหน!!!?

    ความสามารถพิเศษ : ก็หลายอย่าง แต่งนิยายพอไปได้งูๆปลาๆ วาดรูปก็ดีหรอกถ้าไม่คิดขี้เกียจ แต่ที่โดดเด่นคงเป็นกีฬาผู้ชายที่ไม่ใช่ชกมวยกับมวยปล้ำทั้งหลายแหล่ ที่เหลือคเป็นความสามารถด้านดนตรี (ก็กีตาร์ กลองชุดแล้วก็เบสนั่นล่ะเจ้าค่ะ) ที่เหลือคงเป็นเรื่องของยิงปืนกับการต่อสู้ระยะประชิดอีกพอสมควร

    ชมรม : “เรารักหนุ่มสวยสองดีและสามดี(?)”

    ชอบ / เกลียด / กลัว / แพ้ : สิ่งที่ชอบก็ต้องหนุ่มสวยอยู่แล้ว! สิ่งที่เกลียด...กบข้าวที่มีรสหวานละมั้ง ไอ้ที่กลัวคงเป็นพวกคนที่ชอบมาเกาะแกะ จะเรียกว่ากลัวก็ไม่ถูก แค่รำคาญเลยพยายามเลี่ยง ส่วนแพ้...แพ้หน้าหนุ่มสวยนี่ผิดไหม(?)

    ลักษณะการพูด : ถ้าคนที่ไม่รู้จักจะพูดน้อย เรียบๆ แต่ถ้าสนิทขึ้นมาอีกขั้นเธอจะชอบยิงมุข มุขแป้กมุขอะไรก็ช่างมันก็จะเป็นมุขหน้าตาย บางทีถึงขนาดคนอื่นไม่หัวเราะแต่เธอหัวเราะเอง แต่ถ้าสนิทสุดๆเธอจะพูดค่อนข้างห้วนและไม่ไว้หน้า พูดตรงจนบางครั้งก็น่าตบ แต่ที่เธอพูดน่ะหวังดีหรอก...

    เพิ่มเติม : คิดว่าไม่น่าจะมีแล้วนะคะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×