คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : [ผลตรวจรายงาน l อ.ทสึโยะ] Tharanthear อาณาจักรมนตราแห่งภูต
กระผมทสึโยะจะมาเริ่มอภิปรายรายงานเรื่อง Tharanthear อาณาจักรมนตราแห่งภูต ล่ะนะครับ
ชื่อเรื่องและเรื่องย่อขอผ่านไปนะครับ มันค่อนข้างชัดเจนอยู่แล้ว
บอกตามตรงว่าเรื่องนี้เป็นหนึ่งในงานที่ยากที่สุดตั้งแต่รับวิจารณ์มาเลย เนื่องด้วยว่าภาษาที่ใช้ถือว่าค่อนข้างดีมากเลยทีเดียว มีการเปลี่ยนสรรนามและหมุนคำได้เหมาะสม แทบไม่มีคำซ้ำติดๆกันจนดูขัดตา มีจุดที่หลุดๆอยู่บ้างแค่ไม่กี่จุดเท่านั้นเอง ซึ่งเข้าใจว่าเป็นการเรียงลำดับประโยคผิด ลองอ่านทวนสักรอบแล้วแก้ไขน่าจะเรียบร้อยแล้วครับ
คำผิดมีอยู่ประปรายในแต่ละบท เช่น กุมภาพันธุ์-กุมภาพันธ์ เขา-เธอ(สลับกัน) สังเกตุ-สังเกต พิเรน-พิเรนทร์ ฯลฯ
แต่เรื่องที่สังเกตได้อย่างหนึ่งคือการบรรยายในหลายๆครั้งจะเน้นไปที่น้ำเสียงมากเป็นพิเศษ เช่น
“...” น้ำเสียงหวานใสพูดเจือแววยินดีอย่างชัดเจน....(บลา)
แล้วถัดมาอีกไม่กี่บรรทัด
“...” เสียงทุ้มกวนประสาทเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบสงัด
ซึ่งพอนำมาใช้ติดๆกันแล้วทำให้ดูขัดๆแปลกไปอยู่บ้าง (จะเห็นได้ชัดในช่วงแรกๆของนิยายครับ ช่วงหลังๆมีน้อยลง) ลองเลี่ยงไปใช้ชื่อของผู้พูดให้มากขึ้นก็ได้ครับ และอีกข้อสังเกตหนึ่งคือเหมือนท่านลูเซียจะเลี่ยงการเขียนถึงกริยาการ”พูด” อย่างชัดเจน
ตั้งแต่อ่านมายังแทบไม่เจอคำว่า “(ชื่อตัวละคร)พูด” เลยครับ มักจะเจอเป็นการบรรยายน้ำเสียงเสียเป็นส่วนใหญ่
ตรงจุดนี้อาจจะลองใช้ทั้งสองแบบสลับไปมาดูบ้างก็ได้นะครับ จะได้หลากหลายมากขึ้นด้วย
ตัวเนื้อเรื่องส่วนใหญ่เข้าใจได้ง่าย เรื่องดำเนินไปอย่างมีเหตุผลและเป็นลำดับขั้นดี มีปมแต่พองามไม่มากจนอ่านแล้วรู้สึกติดขัดว่าปมมันจะเยอะไปไหน! แต่ยังมีจุดสับสนสำคัญเลยจุดหนึ่งคือ ตอนที่เซียร์เหมือนจะหมดสติไปแล้วฟื้นขึ้นมาที่โลกแห่งจิต ซึ่งตอนกลับออกมามันก็ตัดไปว่าประลองดาบแล้ว อันนี้ไม่ทราบว่ามีการตกหล่นของเนื้อหาที่ตรงไหนหรือเปล่าครับ เพราะมันตัดฉากเกินไปหน่อยนะ ยังเปลี่ยนอารมณ์ไม่ทันเลยทีเดียว
อีกอย่างหนึ่งก็คือ รู้สึกว่าบทบาทของเหล่าภูตมันดูน้อยเหลือเกินครับ เหมือนไม่ได้มีความสำคัญที่ยิ่งใหญ่อะไรเท่าไหร่เลย โดยส่วนตัวแล้ว เท่าที่อ่านมาเข้าใจว่าภูตเหล่านี้ถือเป็นสิ่งสำคัญมาก แต่กลับไม่มีสิทธิ์เสียงในการออกตัวปกป้องเซียร์ ได้แต่แอบช่วยแบบลับๆล่อๆแทน ตรงนี้ไม่รู้ว่ามีเหตุผลอะไรมารองรับหรือเปล่า ถ้ามีก็น่าจะเกริ่นไว้สักหน่อยนะครับจะช่วยให้เนื้อเรื่องดูสมจริงสมจังขึ้น
ส่วนประเด็นสุดท้ายก็คือเรื่องของคาแรกเตอร์ตัวละครครับ บางตัวยังมีลักษณะนิสัยที่เปลี่ยนค่อนข้างไว โดยเฉพาะไวน์ที่ลักษณะนิสัยบางอย่างยังดูยังไม่นิ่งพอนะครับ ซึ่งช่วงกลางๆดูจะเปลี่ยนไปค่อนข้างชัดเจน ความสัมพันธ์ต่อเซียร์ ลูเชียนและเฟคดูก้าวกระโดดมากพอสมควร (ซึ่งมันดูเร็วเกินไปหน่อย)
และช่วงแรกๆที่บอกว่าไวน์ปฏิบัติต่อเพื่อนร่วมหอคนอื่นๆอย่างเป็นปกติ ยกเว้นเพียงแต่กับเพื่อนร่วมห้อง น่าจะมีเนื้อหาอะไรที่เกริ่นๆมาก่อนนะครับ เพราะคาแรกเตอร์ติดตาไวน์ในตอนนั้นคือ “พูดน้อยและไม่สุงสิง” แต่เขากลับมาพูดอย่างสุภาพเป็นปกติธรรมดากับเพื่อนร่วมหอคนอื่น (อ่านตรงนี้แวบแรกงงมากครับ) ก่อนจะมีอธิบายในภายหลังว่า เขาพูดแบบนี้กับทุกคนยกเว้นเพื่อนร่วมห้องของเขา อ่านไปช่วงแรกๆมันเลยให้ความรู้สึกสับสนอยู่เบาๆนะ
โดยร่วมแล้วงานชิ้นนี้ถือว่าดีมากครับ เรียกได้ว่าเป็นหนึ่งในงานที่ประทับใจที่สุดตั้งแต่รับงานวิจารณ์มาก็ว่าได้
ทิ้งท้ายไว้อย่างเดียวนะครับ....ไม่คิดจะเลิกดองสินะ.....
แบบฟอร์มรับงาน
ชื่อ :
บทวิจารณ์เป็นอย่างไรบ้าง :
ให้เครดิตโรงเรียนเราด้วยได้ไหม :
ขอบคุณที่ไว้ใจ ให้อาจารย์ตรวจรายงาน หวังว่าจะมีโอกาสได้ตรวจให้ใหม่นะ :
ความคิดเห็น