คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : ห้องรวมพล คน (?) ไม่กลับบ้าน เล่ม 8 เริ่มต้นอย่างเทพแต่จบแป๊กไปนิด
สำนักพิมพ์: Animag
ราคาปก: 150 บาท
แนวเรื่อง: Comedy, Ecchi, School
แต่งเรื่อง: Noboru Okazaki
Illustration: Peko
แปล: ธีรัตต์ ธีรพิยะ
สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 8 เล่ม จบแล้ว ดูรีวิวเล่มที่แล้วได้ที่นี่ครับ
เรื่องย่อจากปกหลัง: โรงเรียนอาคิทสึกิอาจต้องถูกปิดเนื่องจากการเปลี่ยนผู้อำนวยการทำให้โรงเรียนตกอยู่ในสภาวะวิกฤต เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์นั้น ยูยะและสมาชิกชมรมไม่กลับบ้านจึงร่วมมือกับสภานักเรียนและพวกนักเรียนจัดงานเทศกาลเพื่อเรียกผู้สนับสนุน โดยมีนักเรียนจำนวนมากมาขอเข้าชมรมไม่กลับบ้านเพื่ออยู่เตรียมงาน!! ระหว่างนั้นเรนโกะก็ใช้ช่วงงานเทศกาลโรงเรียนนี้รุกเข้าหายูยะ ในขณะที่ยูยะเริ่มรู้ใจตัวเองแล้วว่าหัวใจของเขานั้นมีไว้เพื่อใคร!?
ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ: ในที่สุดก็มาถึงเล่มจบของนิยายชุดนี้ ตอนจบมันก็เป็นดังหลายๆท่านรู้จาก spoil นั่นล่ะครับ ผมรู้จักเรื่อง ‘ไม่กลับบ้าน’ จากการแนะนำของคุณ cammy หลักจากที่ได้อ่านสองเล่มแรกผมก็ยอมรับว่าเรื่องเป็นแนวฮาเร็มที่ครบเครื่อง ใกล้เคียงกับแนวฮาเร็มในอุดมคติผมมากเลย สาเหตุที่ยกย่องเรื่องนี้ก็เพราะ การบรรยายฉากเซอร์วิสและอีเว้นต่างๆในเรื่องที่ได้อารมณ์ผมมากครับ ปกติแนวฮาเร็มนั้น ตัวเอกมักล้อมรอบสาวสวยที่หลงรักเขา และมักจะเหตุการณ์ที่ชวนใจเต้น เช่นฉากหกล้ม ฉากอาบน้ำด้วย ฉากนอนเตียงเดียวกันบ้างล่ะ เรียกว่าเป็นฉากมาตรฐานของแนวฮาเร็ม แต่แนวฮาเร็มทั่วไปนั้นบางทีก็ใช้ฉากเซอร์วิสพร่ำเพรื่อ โชว์เนื้อหนังตัวละครมากไปจนดูเสื่อมราคา แม้ว่าจะสามารถทำให้คนอ่านเกิดอารมณ์หื่นได้ แต่แบบนั้นหนังโป๊หรือโดมืดก็ทำได้ แต่แนวฮาเร็มชั้นเลิศนั้นต้องทำได้มากกว่านั้นครับ ก็คือต้องทำให้คนอ่านเกิดอารมณ์ “อิจฉา” ได้ ประมาณว่าตรูอยากเข้าไปในหนังสือแล้วเชือดพระเอกทิ้งแล้วสวมรอยแทนจริง (โดยส่วนตัวผมว่าพวกนิยมฮาเร็มเป็นมาโซที่ชอบทำร้ายตนเองด้วยความอิจฉา) ซึ่งนิยายห้าเล่มแรกทำอารมณ์ส่วนนี้ออกมาได้ดีครับ
เวลาเห็นฉากแบบนี้ต้องใครอยากเกิดใหม่เป็นตัวเอกบ้างล่ะน่า
แต่อนิจจาไม่รู้ว่าอะไรมาดลใจคนเขียนวางพล็อตให้เรื่องนี้จบวิน หลังจากเล่มหกเป็นต้นเนื้อเรื่องก็เลยเป็นการที่พระเอกหักสาวๆตัวละครหลักทีละคนเพื่อจะไปเข้าวินกับนางเอกหลักตอนจบ จนทำให้ผมอ่านเล่มหลังๆด้วยความเซ็งมาก โดยเฉพาะเล่มจบถือว่าทำร้ายจิตใจคนรักเพื่อนสมัยเด็กมาก (เรื่องนี้เพื่อนสมัยเด็กนี่น่าสงสารโคตร อยู่ในเรื่องก็มักจะโดนตัวละครอื่นแกล้งเพราะเป็นซึนเดเระ คนเขียนกว่าจะยอมให้ขึ้นปกก็เล่มจบแถมโดนกดด้วย ขนาดการ์ดของแถมที่ animag แจกยังไม่มีรูปเธอเลย)
ตัวละครหลักทั้งสี่
ใครอยากเห็นเร็นโกะเข้าวินคงต้องหาเกมมาเล่นแทน
ว่าแต่เวอร์ชั่นเกม มันจะมี Harem End ไหมหว่า
ฉากสุดท้ายของเรื่องคือฉากที่ตัวละครทุกคนมารวมงานเลี้ยงกันหลังจากผ่านสิบปี ยิ่งทำให้ผมเซ็งเพราะดันไปนึกถึงตอนจบเรื่อง ichigo 100 แต่ถึงจะแม้ว่าเรื่องนี้จะจบไม่ถูกใจผม แต่สำหรับคนที่ไม่ถือเรื่องนี้ ผมก็แนะนำให้เรื่องนี้เรื่องอ่านยกเซตครับ เพราะเป็นนิยายเลิฟคอมที่ทำได้สนุกครบรสทั้ง คอมดี้ ดราม่า กุ๊กกิ๊ก ว่าแต่ไม่มีสำนักพิมพ์ไหนสนใจ lc เรื่อง Sate, Game Guard wo Kouryaku Shiyou ka เลยเหรอครับ ผมอยากชมพลังป้องกันเกราะบีกี่นี่อ่ะ
ระดับความพึงพอใจ: 1/5 กดคะแนนลงเนื่องจากจบวินทำสาวร้องไห้
ความคิดเห็น