คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : sz
"ครั้งหนึ่ง
ผมเคยมีความฝัน"
ชื่อ : รูบิค ลี
(Rubik Lee)
มัธยม : 6 (ซ้ำชั้นมาถึงสี่ปีแล้ว)
ลักษณะหน้าตา : ผู้ชายรูปร่างไม่สูง ปานกลาง สัก
170 นิดๆ แลดูบึกบึนตามมาตรฐานคนออกกำลังกาย คิ้วและรอบหนวดที่เพิ่งโกนเข้มหนา ไว้ผมยาวเกือบถึงไหล่รวบไปทางด้านหลังแบบขอไปที ผิวเหลืองแต่จมูกโด่งตาเป็นเบ้าลึก เหมือนเอเชียเชื้อฝรั่ง
ประเทศ : สิงคโปร์
ฐานะ/ประวัติ : ลูกชายคนเดียวของคนขับรถแท๊กซี่ในประเทศสิงคโปร์ ส่วนแม่ก็เปิดร้านตัดผมที่บ้าน ฐานะปานกลางค่อนไปทางต่ำ เนื่องด้วยอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ค่อนข้างแออัด จึงไม่ได้เป็นคนโลกสวย มองโลกตามความเป็นจริง / เป็นนักเรียนที่ขึ้นชื่อว่าซ้ำชั้นด้วยความตั้งใจนานที่สุดคนหนึ่งของโรงเรียน ทั้งที่ผลการเรียนดีและเป็นประธานนนักเรียน เนื่องจากต้องการอยู่เพื่อแก้ไขปัญหาที่สั่งสมมานานของโรงเรียนให้ได้ก่อนจะจบออกไป
กลุ่ม : Guardian
ตำแหน่ง : ประธานนักเรียน
หรือ อดีตประธานนักเรียน
ลักษณะนิสัย : ภายนอกเหมือนเอ้อระเหยลอยชายไปวันๆ
แต่ความจริง เป็นคนมุ่งมั่นและเถรตรง เถรตรงเกินไปจนน่ากลัว ถ้าเห็นว่าสิ่งถูกคือถูก
สิ่งใดผิดคือผิด ไม่สนว่าวิธีการจะเป็นอย่างไร
ถ้าเป็นสิ่งถูกต้องทำอย่างไรก็เป็นเรื่องที่ถูกเสมอ นอกจากนั้นยังเป็นคนที่มีความเสียสละและเห็นแก่ประโยชน์ของส่วนรวมเป็นอย่างสูง
เพื่อความสุขของส่วนรวม จะทำสิ่งที่ถูกต้องอย่างตรงไปตรงมาแม้ตนเองจะต้องเจ็บปวด
หรือแบกรักความเจ็บปวดไว้คนเดียว เกือบถึงขั้นทำคุณบูชาโทษ / มีความใจเย็นและอดทนเหนือกว่าคนทั่วไป
ต่อให้อีกฝ่ายพยายามกวนประสาทหรือหาเรื่องก็จะพยายามหาเหตุผลมาข่มเอาไว้ / มองโลกค่อนไปทางแง่ร้ายมากกว่าดี
คิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นด้วยผลลัพธ์ที่เลวร้ายที่สุดก่อน
ชมรม : สภานักเรียน
ชอบ : ชอบแมวมาก
เห็นแล้วจะพยายามเดินไปลูบหัวไม่ก็ร้องเหมียวๆเรียกแม้ตัวเองจะแพ้ขนแมวก็ตาม
, ชอบช็อกโกแลตยิ่งกว่าข้าว เวลาหิวจะชอบไปซื้อช็อกโกแลตแท่งมากินจนอิ่มเสมอจนบางทีอดข้าวไปทั้งวันก็มี,
ชอบดนตรีที่นักร้องเป็นผู้หญิงเสียงน่ารักๆก็พอ
ไม่สนแนวเพลง , ชอบผู้หญิงใส่แว่น
เกลียด : ความเย่อหยิ่ง
, ควันบุหรี่ , ภาษาวิบัติ
กลัว : สุนัข
แพ้ : แพ้ขนแมว
สไตล์การพูด : เวลาปกติจะพูดไปเรื่อยเปื่อยเหมือนคนไม่มีแก่นสาร
แต่เวลาตัดสินว่าจะพูดเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ต้องการแล้ว น้ำเสียงจะจริงจัง พูดจาตรงไปตรงมาและโต้ตอบคู่สนทนาได้อย่างฉับไว
ไม่นิยมพูดต่อท้ายด้วยหางเสียงยกเว้นกับอาจารย์เท่านั้น “ก็เพราะว่านายทำ***มาไม่ใช่เหรอ” “ เธอน่ะก็แค่****เท่านั้นแหละ” เขาจะพูดจาตรงเข้าประเด็นเป็นขวานผ่าซากเสมอไม่เว้นแม้แต่เรื่องของตัวเอง
/ ตอนที่พูดต่อหน้าคนหมู่มากจริงๆเช่นพูดกับนักเรียนทั้งหอ จะกวาดสายตามองทุกคนด้วยสายตาวาวโรจน์
และใช้คำว่า “ข้าพเจ้า” แทนตัวเอง
งานอดิเรก : เดินเล่นไปรอบๆโรงเรียน
พร้อมฟังเพลงด้วยเฮดโฟน
เพิ่มเติม : ชอบผู้หญิงที่เรียบร้อยน่ารัก ไม่ถือตัว ยิ่งใส่แว่นแล้วขี้อายด้วยยิ่งชอบ / เป็นคนที่มีผลการเรียนจัดว่าอยู่ในระดับดีมากคนหนึ่ง ถ้าจะเรียนจบก็คงจบไปนานแล้ว แต่ที่ยังคงซ้ำชั้นก็เพราะต้องการอยู่เพื่อเปลี่ยนแปลงโรงเรียนแห่งนี้ให้ดีขึ้น โดยเฉพาะการยุติความบาดหมางระหว่างกลุ่ม Guardian และ Ruffian ในตอนที่กล่าวสุนทรพจน์ครั้งเมื่อขึ้นรับตำแหน่งประธานนักเรียน เคยกล่าวไว้ว่า “ครั้งหนึ่ง ผมเคยมีความฝัน...ฝันว่าวันหนึ่งนักเรียนทุกคนในโรงเรียนแห่งนี้จะเลิกเกลียดชังกัน ไม่มีกลุ่ม Guardian หรือ Ruffian อีกต่อไป
__________คำถามสำหรับผู้ปกครอง__________
สวัสดีค่าาา...
ถ้าลูกคุณติดตัวเอกอยากให้เรื่องราวความรักของเขาเป็นแบบไหนคะ? แล้วถ้าไม่ตรงกับที่อยากได้ล่ะเป็นไรป่าว?
:: แบบหยินกับหยางครับ ต่างกันสุดเข้าแต่คู่กันได้อย่างกลมกลืน ไม่ตรงก็ช่าง
อยากให้ลูกของคุณคู่กับชายหรือหญิงแบบไหนเหรอคะ?
:: แบบที่ตรงข้ามกับเสป็คมันครับ
ถ้าเกิดไม่ติดตัวหลัก สนใจรับบทตัวร้ายหรือตัวประกอบแทนไหมคะ?
:: สนใจตัวร้าย กลายเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังความขัดแย้งซะเอง ทั้งที่ภายนอกพูดว่าอยากเห็นทุกคนรวมกัน
ทำไมถึงเลือกมาสมัครเรื่องนี้เหรอคะ
:: สมัครเล่นไม่มีอะไร
รับทราบเรื่องคำเตือนก่อนการสมัครต่างๆแล้วใช่ไหมคะ ถ้าติดก็โปรดติดตามและเม้นท์ให้กันหน่อยน้า ช้าเร็วยาวสั้นได้หมดแต่เม้นท์ให้กันตอนต่อตอนด้วยนะคะ ถึงลูกคุณจะยังไม่ออกก็เถอะ ไม่งั้นลูกคุณก็จะต้องหายไป TT
:: อัพตอนมาให้ผมเมนท์ละกัน
ชื่อกลุ่มที่ 1 ยังคิดไม่ออกเลยอ่า ช่วยเสนอมาสักนิดได้ไหมค๊า อยากได้เก๋ๆ
สุดท้ายมีไรจะบอกไรท์มั้ยเอ่ยยย
:: คิดดีแล้วนะแต่งนิยายเน้นบทพูดเนี่ย มันต้องแต่งขนาดพูดกันลื่นไหลได้เป็นหน้าๆเชียวนะครับ คนอ่านถึงจะสนุก
ความคิดเห็น