Free zone 2

ลำดับตอนที่ #210 : Star Fighters : Perfect Calculation

B
E
R
L
I
N
❀

“สาขาคณิตศาสตร์ประยุกต์ ยูริค่ะ เรียกสั้นๆ แค่นี้ก็ได้”

“ทำไมพี่สาวของฉันต้องทำถึงขนาดนี้ล่ะ ต่อให้พี่จะไม่เป็นอัจฉริยะ เราก็อยู่ด้วยกันได้ไม่ใช่หรอ”

“มิยะ...ทำ..ตรงนี้ไม่ได้นะ”

ชื่อ-นามสกุล: ยูริ วาเลรี่ พาบลิวเชนโก || Yuri Valeri Pavlyuchenko

ชื่อเล่น: ยูริ || Yuri

 อายุ: 21 ปี

ชื่อในวงการ: แม่มดแห่งลาปลาซ || Laplace Witch 

ประเภทฮีโร่: Unpower

เผ่าพันธุ์: มนุษย์

วัน/เดือน/ปี เกิด: 14/3/xxxx

สัญชาติ: รัสเซีย

เชื้อชาติ: รัสเซีย

สังกัด: Spy

สาย: King 

ระดับ: Master แรงค์: A

ส่วนสูง: 160 เซนติเมตร

น้ำหนัก: 51 กิโลกรัม

เพศ: หญิง

รหัสประจำตัว: M 98756

สถาบันการศึกษา: แอสดราซิล เวิร์ล ฮีโร่ แอนด์ การ์เดี้ยน อคาเดมี่ 

สถานะ: เรียนอยู่

อุปนิสัย: [แก้ไขและเรียบเรียงใหม่]

ยูรินั้นเป็นหญิงสาวที่ท่าทางนุ่มนิ่มน่ารัก อ่อนโยน และใจดี ซึ่งก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ไม่ได้ขัดกับลักษณะท่าทางของเธอแต่อย่างใด

ถึงจะเป็นอัจฉริยะ แต่เธอก็ไม่ได้ถือตัว กลับกัน ยังคอยช่วยเหลือคนอื่นที่กำลังลำบากอยู่เสมอๆ และรับฟังความคิดเห็นของคนอื่นอย่างเต็มที่ ไม่ได้มีการกีดกันหรือไม่รับฟังเลยแม้แต่น้อย จนทำให้เป็นที่รักของใครหลายๆ คนและเปรียบดังมาสคอตของสาขาคณิตศาสตร์ประยุกต์ไปแล้ว

ยิ้มแย้มอารมณ์ดีอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ยังแฮปปี้อารมณ์ดีได้เสมอราวกับว่าไม่เคยทุกข์ใจอะไรเลย แต่บางครั้งอาจจะเห็นเธอเศร้าไม่ก็เหมือนว่าจะโกรธอะไรบางอย่างอยู่ ซึ่งนั่นเกิดมาจากพี่สาวของเธอเอง

ใจกว้าง แบ่งปันได้ทุกอย่างถ้าหากคนๆ นั้นจำเป็นต้องใช้จริงๆ แต่เธอก็ไม่ได้ใจกว้างแบบไร้หัวคิดอะไรขนาดนั้น สิ่งไหนถ้าเธอจำเป็นต้องใช้เหมือนกันก็จะปฏิเสธไปแบบสุภาพไม่ก็หาทางอื่นแก้ไขสถานการณ์

เป็นคนที่สุภาพมาก ไม่มีคำหยาบหลุดออกมาให้ได้ยินจากปากเธอเลย รวมถึงกิริยาไม่ดีด้วย สิ่งเหล่านั้นแทบจะไม่เคยมาจากเธอเลย คติประจำใจของเธอก็คือสงบนิ่งและสง่างาม และเธอก็ทำได้อย่างดี

อ่อนโยนกับทุกคนและทุกสิ่งเหมือนกับแม่พระมาโปรด คล้ายๆ จะมีออร่าทองๆ ออกมาจากตัว เป็นที่รักของเหล่าสรรพสัตว์ที่ต่อให้มันจะพยศแค่ไหน ถ้ามาอยู่ต่อหน้าเธอมันก็เชื่องได้...แต่นั่นใช้แค่กับสัตว์ทั่วไปนะ

เป็นคนที่เรียนรู้ไวและชอบเรียนรู้อะไรใหม่ๆ เสมอ โดยเฉพาะคณิตศาสตร์ที่ทำให้เธอทุ่มความสนใจไปให้มันหมดได้อย่างรวดเร็ว หากมีงานวิจัยหรือวิทยานิพนธ์ทางคณิตศาสตร์อะไรที่น่าสนใจออกมาใหม่แล้วล่ะก็ เธอก็พร้อมจะทิ้งทุกอย่างและขลุกตัวอ่านมันจนกว่าจะพอใจเลย

โกรธยากมาก แทบไม่เคยมีใครทำให้เธอโกรธได้เลย แต่ว่าการให้อภัยก็ทำได้ง่ายๆ หากคนๆ นั้นพูดว่าขอโทษ แต่หากไม่พูดแล้วล่ะก็ การเอาคืนอันเจ็บแสบ กำลังรออยู่ ณ ปลายทาง

ในอดีตเคยเป็นพวกหยิ่งๆ อีโก้สูง แต่ตอนนี้ลดลงจนแทบไม่เหลือแล้ว ทั้งหมดเป็นผลมาจากการสั่งสอนของพี่สาวเธอ ที่ในตอนนี้กลายเป็นอีกคนไปซะแล้วล่ะนะ

ประวัติ :  [เล่าผ่านมุมมองของยูริ]

ตัวของฉัน เกิดมาเป็นอัจฉริยะ ถ้าจะพูดแบบนั้นก็ไม่ผิดนัก

โลกที่ตัวของฉันมองเห็นเป็นเพียงแค่ตัวเลขและเรขาคณิต สิ่งที่ฉันรักมีเพียงแค่คณิตศาสตร์เท่านั้น

นั่นคือตัวของฉันในอดีต ฉันที่ไม่ได้สนใจใคร หรืออะไร มีเพียงแค่คณิตศาสตร์เท่านั้นที่ได้มันไป พ่อและแม่ของฉันก็ได้สนับสนุนมันอย่างเต็มที่ ทุกๆ ที่ในบ้านมีโมเดลเรขาคณิต หนังสือคณิตศาสตร์ระดับสูงอยู่เต็มไปหมด ไม่อยากจะโม้ว่าอยู่แค่ประถม ตัวฉันก็สามารถแก้สมการเชิงเส้นสองตัวแปรได้แล้ว

ครอบครัวของฉันไม่มีอัจฉริยะเลยนอกจากฉัน ทำให้รู้สึกว่าไม่มีใครเลย ที่เข้าใจฉันจริงๆ มันให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าตัวฉันนั้นเป็นคนนอก แม้ว่าพวกเขาจะให้ความรักแก่ฉันมากเท่าไหร่ มันก็เหมือนจะส่องไปไม่ถึง

จนกระทั่งวันหนึ่ง ในตอนนั้นฉันที่อายุ 5 ขวบกำลังเล่นรูบิคอยู่นั้น พี่สาวของฉัน โซเฟีย เธอได้เข้ามาหาฉัน ในตอนแรกก็คือว่าเธอน่าจะพยายามชวนเล่นแบบเด็กๆ ตามแบบฉบับเด็ก 8 ขวบทั่วไป แต่ว่าคำพูดของเธอในวันนั้นมันทำให้ความคิดของฉันเปลี่ยนไป

“นี่ คิดว่ารูบิคนี่มันมีวิธีสลับทั้งหมดกี่แบบล่ะ” 

“8! x 3^7 x 12! x 2^10 รูปแบบ คำนวณแล้วก็มี 43,252,003,274,489,856,000 รูปแบบค่ะ ทั้งหมดแก้ได้ภายในยี่สิบครั้งหรือน้อยกว่า”

“เธอรู้เรื่องแบบนี้ได้ยังไงกันนะ” พี่สาวของฉันถามอย่างสงสัย ตัวของฉันจึงได้พยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเอ่ยกลับไป

“คณิตศาสตร์ค่ะ”

พี่โซเฟียพยักหน้าเหมือนรับรู้ ก่อนที่จะนิ่งไปสักพัก และพูดคำหนึ่ง ที่จะจารึกในใจของฉันไว้จนถึงทุกวันนี้

“มีคนเคยพูดไว้ว่าคณิตศาสตร์คือราชินีของวิทยาศาสตร์ เพราะอย่างนั้น เราช่วยมาเป็นราชินีของพี่ได้ไหมล่ะ” รอยยิ้มอันสดใสปรากฎบนใบหน้าของพี่ และเหมือนว่าน้ำแข็งในหัวใจของฉัน จะค่อยๆ ถูกละลายลงไป

พี่โซเฟียศึกษาอย่างหนักในทุกแขนงของวิทยาศาสตร์ ไม่ว่าจะเป็นชีวะวิทยา เคมี ฟิสิกส์ ดาราศาสตร์ หรือศาสตร์อื่นๆ ที่แยกย่องลงไปจนเรียกได้ว่าลึกซึ้ง แม้ว่าความอัจฉริยะของเธอจะไม่ได้เท่ากับฉัน แต่ก็มากกว่าคนทั่วไป สิ่งที่มีมากกว่าฉันก็คือความพยายาม เธอพยายามทุกอย่างเพื่อฉัน เพื่อที่ฉันจะได้ไม่ต้องโดดเดี่ยวอีกต่อไป อ่านหนังสือจนดึกดื่นทุกคืน ไปนั่งในมหาวิทยาลัยเพื่อฟังศาสตราจารย์สอน หรือแม้แต่การค้นคว้าอย่างบ้าคลั่ง เพื่อที่จะมาทัดเทียมและอยู่คู่กับฉันจนอดเป็นห่วงไม่ได้

มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากที่สุดในชีวิต นิสัยของฉันค่อยๆ เปลี่ยนไปทีละน้อยจนแทบจะเป็นคนละคน สิ่งที่พี่สอนก็ได้นำมาปรับใช้ สงบนิ่งและสง่างาม ความหยิ่งยโสและอัตตาค่อยๆ ลดลงจนคนรอบข้างแปลกใจ และในตอนนั้น ฉันก็ได้เป็นที่รักของทุกคน ฉันนึกขอบคุณพี่โซเฟียที่ทำให้การมองโลกของฉันเปลี่ยนไป จากโลกที่เต็มไปด้วยตัวเลขและข้อมูล กลายเป็นโลกที่สวยงาม เราได้เข้ามาอยู่ในแอสดราซิล เวิร์ล ฮีโร่ แอนด์ การ์เดี้ยน อคาเดมี่ตั้งแต่มัธยมปลายยันมหาวิทยาลัย และมันเป็นชีวิตที่มีความสุข เป็นราชินีที่เคียงคู่กับพี่เสมอมา

จนกระทั่งวันหนึ่งในตอนที่พี่โซเฟียอยู่ปริญญาโท พี่ได้ทำการทดลองบางอย่างและมันผิดพลาด เมื่อฉันได้ยินข่าวก็แทบจะคลั่งไปเลย รีบรุดอย่างสุดชีวิตเพื่อที่จะไปหาพี่สาวของฉันที่ห้องพยาบาล แต่มันก็สายไปแล้ว

เธอคนนั้นเปลี่ยนไปแทบจะป็นคนละคน ดวงตาข้างขวาของเธอเปลี่ยนกลายเป็นสีฟ้า ผิวกายที่เย็นเฉียบเหมือนไม่ใช่มนุษย์ ความสามารถก็เพิ่มขึ้นราวกับขายวิญญาณให้ปีศาจ แต่นั่นไม่ใช่เหตุผล เหตุผลที่ฉันคิดว่าเธอเปลี่ยนไปนั้นมีอย่างเดียว

รอยยิ้มอันอ่อนโยนของเธอที่หายไปแล้ว

เหมือนเธอจะลืมความสัมพันธ์ดีๆ ระหว่างเรา ในตอนนี้ราชากับราชินีอะไรนั่นก็ลืมไปได้เลย มันกลายเป็นความสัมพันธ์ของพี่น้องที่ห่างเหินกันเท่านั้น ภาพของพี่ในตอนนี้กับตัวฉันในอดีตซ้อนทับกันได้อย่างพอดิบพอดี

พี่ได้กลายเป็นคนที่หยิ่งยโสและมากไปด้วยอัตตาเสียแล้ว 

แม้ว่าในบางครั้งเหมือนเธอจะคิดได้ และบุคลิกแบบเดิมเริ่มกลับมา แต่มันก็แค่ชั่วคราว จนฉันในตอนนี้เลิกหวังไปเสียแล้วว่าเธอจะกลับมาเป็นคนเดิมได้

เพี๊ยะ

ฉันที่โดนตบหน้าโดยพี่โซเฟียได้แต่นิ่งและไม่ตอบโต้ แม้มิยะจะโต้เถียงกับพี่ไป แต่พี่ก็คงไม่ฟังอะไร ทันใดนั้น สิ่งที่ฉันอยากได้ยินที่สุดก็ดังออกมาจากปากของพี่

“ยูริ..พี่ขอโทษ” เธอพูดแค่นั้น แววตาแบบเดิมก็กลับมา แต่นั่นแค่ชั่วครู่เท่านั้น ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น ควาามเย็นชาก็เข้ามาแทนที่ และเดินจากไปอย่างไม่ใยดี

ตัวฉันคงหวังมากไปเองว่าในที่สุดพี่จะกลับมาเป็นแบบเดิม

ถ้าในตอนนั้นฉันไม่ได้คาดหวังให้พี่เป็นอัจฉริยะเหมือนกัน มันจะเป็นอะไรแบบนี้ไหมนะ ถ้าในตอนนั้นอัตตาของฉันไม่ได้มากขนาดนั้นจะเป็นยังไงนะ

แม้แต่คณิตศาสตร์ที่ฉันรักก็คงไม่สามารถตอบได้อย่างถูกต้อง

ความสามารถ: คิดเลขไว , เล่นพัซเซิลเกมและเกมวางแผนเก่งเหมือนใช้บอทเล่น , เล่นรูบิคได้ภายในเวลา 7 วินาทีไม่ขาดไม่เกิน และบิดรูบิคไม่เกินกว่า 20 ครั้ง ไม่เชื่อนับได้

พลัง: [เรียบเรียงใหม่]

- เป็นพลังที่มาจากสมองของเธอล้วนๆ ไม่ใช่พลังพิเศษแต่อย่างใด 

- เธอนั้นมองโลกเป็นเรขาคณิตหรือเห็นค่าแบบคณิตศาสตร์ออกมาได้ มันเกิดจากความอัจฉริยะเกินปกติของเธอเอง อย่างเช่นเห็นจรวดพุ่งมา เธอก็จะแปรสภาพข้อมูลต่างๆ กลายเป็นตัวเลขได้เลยแทบจะในทันที ไม่ว่าจะเป็นความเร็ว ความเร่ง เสียงที่ดังออกมา ฯลฯ

- และเธอสามารถใช้ข้อมูลเหล่านี้ในการคำนวณได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป เช่นคำนวณวิถีกระสุน หรือคำนวณว่าการโจมตีต่อไปจะทำยังไงจากสถิติ การเคลื่อนไหวร่างกายในตอนนี้ สถานการณ์ปัจจุบัน เธอก็เห็นออกมาเป็นตัวเลขและตีความออกมาได้ ไม่ก็ใช้การคำนวณแกะรอย เช่นแกะรอยวิถีกระสุนว่ายิงมาจากตรงไหน

- พูดง่ายๆ ก็คือสมองของเธอในตอนนี้อย่างน้อยๆ ก็กลายเป็นซุปเปอร์ คอมพิวเตอร์ไปแล้ว เธอจะใช้ข้อมูลพวกนี้วางแผนออกมาได้อย่างแม่นยำและถูกต้องจนเผลอๆ จะคิดว่าเห็นอนาคตได้

- แต่มันก็คือการคำนวณ ถ้าข้อมูลไม่พอ หรือตัวแปรมากเกินก็คำนวณพลาดไม่ก็ช้าลงได้อยู่ดี และขอย้ำว่ามันเป็นแค่การคำนวณและคาดคะเน ดังนั้น อนาคตจะเปลี่ยนได้เสมอ

- เมื่อนำมาใช้กับโจทย์เลข ก็ทำได้ง่ายๆ และไร้ข้อผิดพลาด เผลอๆ อาจจะง่ายกว่าคำนวณเรื่องพวกนั้นด้วยซ้ำ

รูปร่าง/หน้าตา: ยูรินั้นเป็นหญิงสาวที่มีเรือนผมสีขาวสะอาดเหมือนกับหิมะที่พึ่งตกใหม่ๆ ดวงตาสีทองใส ใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารักที่ดูเด็กกว่าวัยไปมาก ร่างกายของเธอจัดได้ว่าอยู่ในระดับที่เตี้ยกว่าปกติไปเยอะ แต่หากเทียบกับมวลกล้ามเนื้อหรือไขมันแล้วก็สมส่วนเลยทีเดียว

เพิ่มเติม : [เพิ่มใหม่เยอะ]

 - แม่มดแห่งลาปลาซ เป็นทฤษฎีของลาปลาซที่บอกว่าหากมีใคร(หรืออะไร) ล่วงรู้ตำแหน่งและการเคลื่อนไหวของอะตอมทุกอะตอมในจักรวาลได้อย่างถูกต้อง ก็จะสามารถล่วงรู้ถึงเหตุการณ์ในอดีต หรือทำนายเหตุการณ์ในอนาคตได้อย่างแม่นยำด้วยการคำนวณ ปัจจุบันทฤษฎีนี้ถูกหักล้างด้วยทฤษฎีใหม่ๆ แล้ว

- ถึงตอนแรกที่เธอเข้ามาในสาขาคณิตศาสตร์ประยุกต์ใหม่ๆ จะโดนเขม่นบ่อยๆ แต่ไปๆ มาๆ ดันกลายเป็นที่รักของทุกคนในสาขาซะงั้น โดยเฉพาะแลปสถิติที่ยกให้เธอเป็นมาสคอตไปเลย

- เวลาว่างถ้าไม่เห็นเดินว่อนไปว่อนมาข้างนอกหรือพยายามเข้าหาพี่สาวตัวเอง ส่วนใหญ่ก็หมกตัวอยู่แลปสถิติที่ทำให้คนส่วนใหญ่เวลาเข้ามาแล้วแทบจะอ้วกกับสมการและตัวเลขบนกระดาน บางครั้งที่ไม่พอไปเขียนบนกระจกต่อด้วยซ้ำ

- จริงๆ มีความลับที่คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยรู้คือมีอาการมาโซคิสม์นิดๆ 

- ตอนที่เธอคบกับมิยะแรกๆ ด้วยความที่โคตรจะไม่น่าเข้ากันได้ของเธอสองคนทำให้คนอื่นๆ คิดว่าโดนมิยะล่อลวงอยู่ด้วยซ้ำ 

ลักษณะการแต่งกาย [แก้ไข]

ชุดไปรเวท: ตัวเธอนั้นมักจะแต่งกายด้วยเสื้อเบลาส์สีขาว ผูกโบว์เส้นสีเหลืองทองไว้ กระโปรงสีแดงตัดกับทองยาวถึงราวๆ กลางหน้าแข้ง รองเท้าหนังสีน้ำตาลและถุงเท้าสีแดง เธอนั้นมักจะสวมเบเร่ต์สีขาวไว้บ่อยๆ 

ชุดปฏิบัติการณ์: เธอก็จะยังคงแต่งกายแบบเดิม แค่เปลี่ยนจากกระโปรงเป็นกางเกงขาขาวสีเดียวกันแทน ใส่เสื้อเกราะกันกระสุนอีกชั้นหนึ่งไว้

ระดับชั้น 

ชั้น : ปริญญาเอก คณะวิทยาศาสตร์ สาขาคณิตศาสตร์ประยุกต์